W odróżnieniu od Dyrektywy Seveso II w Dyrektywie Seveso III znalazł się zapis nakładający na państwa członkowskie obowiązek ustanowienia w przepisach krajowych skutecznych, proporcjonalnych i odstraszających sankcji, mających zastosowanie w przypadku naruszenia krajowych przepisów przyjętych na podstawie niniejszej dyrektywy. Do dnia 1 czerwca 2015 r. państwa członkowskie zostały zobligowane do powiadomienia Komisji o wprowadzonych przepisach, a także w przypadku wprowadzania w nich zmian, do bezzwłocznego informowania Komisji.

W przypadku szkód wyrządzonych w środowisku, powstałych w wyniku poważnej awarii, zgodnie z zapisem w Preambule, zasadniczo zastosowanie ma dyrektywa 2004/35/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 kwietnia 2004 r. w sprawie odpowiedzialności za środowisko w odniesieniu do zapobiegania i zaradzania szkodom wyrządzonym środowisku naturalnemu [15]. W tym miejscu należy bardzo wyraźnie zaznaczyć, że preambuła jest wstępem do aktu prawnego i opisuje okoliczności wydania aktu oraz określa cele jakim powinien służyć, nie określa natomiast konkretnych nakazów postępowania.