Wymagania Dyrektywy Seveso II

Poniżej przedstawiono postanowienia art. 13 Dyrektywy Seveso II „Informacje dotyczące środków bezpieczeństwa&rdquo:

1. Państwa członkowskie zapewnią regularne przekazywanie w najbardziej odpowiedniej formie, bez dodatkowych napomnień, wszystkim osobom oraz wszystkim zakładom sfery obsługi społeczeństwa (takim jak szkoły i szpitale) narażonym na skutki poważnych awarii mogących wystąpić w zakładach, do których odnosi się artykuł 9, informacji dotyczących środków bezpieczeństwa oraz odpowiedniego postępowania w razie awarii.
   Informacje te powinny być przeglądane co trzy lata, a w razie konieczności, powtarzane i aktualizowane, przynajmniej wtedy, kiedy wprowadza się jakiekolwiek modyfikacje w znaczeniu artykułu 10. Społeczeństwo powinno mieć również stały dostęp do tych informacji. Maksymalny okres pomiędzy jednym a drugim podaniem ich do wiadomości publicznej nie powinien, w żadnym przypadku, przekraczać pięciu lat.
   Informacja taka powinna dotyczyć przynajmniej zagadnień wymienionych w załączniku V.
2. Państwa członkowskie, uwzględniając możliwość wystąpienia poważnej awarii o skutkach transgranicznych w zakładzie, wobec którego ma zastosowanie artykuł 9, będą przekazywać wyczerpujące informacje do państw członkowskich potencjalnie zagrożonych, tak aby mogły one zastosować wszystkie odpowiednie przepisy zawarte w artykułach 11, 12 i w niniejszym artykule, jeśli mają one zastosowanie.
3. Jeśli dane państwo członkowskie uznało, zgodnie z artykułem 11 (6), że zakład zlokalizowany w pobliżu terytorium drugiego państwa członkowskiego nie może stworzyć zagrożenia poważną awarią, sięgającego poza granice tego pierwszego i zewnętrzny plan awaryjny [operacyjno-ratowniczy] ustalony w artykule 11 (1) nie musi być przygotowany, powinno ono o tym powiadomić drugie państwo członkowskie.
4. Państwa członkowskie zapewnią udostępnienie raportu o bezpieczeństwie społeczeństwu. Operator może zwrócić się do kompetentnych władz, aby nie ujawniały pewnych części raportu społeczeństwu ze względu na zachowanie tajemnicy przemysłowej, handlowej lub osobistej, bezpieczeństwo publiczne oraz znaczenie obronne. W takich przypadkach, za zgodą kompetentnych władz, operator powinien przekazać władzom oraz udostępnić społeczeństwu, zmieniony raport z pominięciem tych poufnych kwestii.
5. Państwa członkowskie zapewnią społeczeństwu możliwość wyrażenia swojej opinii w następujących przypadkach:
   
   • planowania nowych zakładów, których dotyczy artykuł 9,
   • modyfikowania istniejących zakładów zgodnie z artykułem 10, jeżeli takie modyfikacje podlegają obowiązkom dotyczącym planów zagospodarowania terenu, ustanowionym w niniejszej dyrektywie,
   • zagospodarowania terenu wokół takich istniejących zakładów.
6. W przypadku zakładów podlegających przepisom artykułu 9, państwa członkowskie zapewnią udostępnienie społeczeństwu, z zastrzeżeniem postanowień paragrafu 4 niniejszego artykułu oraz artykułu 20, wykazu niebezpiecznych substancji, o których mowa w artykule 9 (2).

Załącznik V. Informacje, jakie powinny być przekazane społeczeństwu, zgodnie z artykułem 13 (1)

1. Nazwisko (nazwa) operatora i adres zakładu.
2. Określenie, poprzez zajmowane stanowisko, osoby udzielającej informacji.
3. Potwierdzenie, że zakład podlega regulacjom prawnym i przepisom administracyjnym zapewniającym obowiązywanie niniejszej Dyrektywy oraz że powiadomienie wymienione w artykule 6 (3) lub raport o bezpieczeństwie wymieniony w artykule 9 (1) zostały przedłożone kompetentnym władzom.
4. Objaśnienie w sposób zrozumiały działalności prowadzonej w zakładzie.
5. Powszechnie stosowane nazwy lub, w przypadku substancji niebezpiecznych wymienionych w części 2 załącznika I, nazwy rodzajów substancji bądź określenie kategorii grupy substancji niebezpiecznych w odniesieniu do substancji lub preparatów znajdujących się w zakładzie, które mogą spowodować poważną awarię, ze wskazaniem ich podstawowych niebezpiecznych właściwości.
6. Ogólne informacje związane z charakterem zagrożenia poważną awarią, z uwzględnieniem jego skutków dla ludzi i środowiska.
7. Odpowiednie informacje o sposobach ostrzegania ludności i jej informowania w razie wystąpienia poważnej awarii.
8. Odpowiednie informacje o działaniach, jakie ludność powinna podjąć, oraz o zachowaniu zalecanym w przypadku wystąpienia poważnej awarii.
9. Potwierdzenie, że operator jest zobligowany do podjęcia odpowiednich przygotowań w zakładzie, w szczególności w porozumieniu ze służbami ratowniczymi, w celu opanowania awarii i zminimalizowania ich skutków.
10. Odniesienie do zewnętrznego planu awaryjnego [operacyjno-ratowniczego] przygotowanego w celu likwidowania zewnętrznych skutków awarii. Będzie ono zawierać zalecenie działania zgodnie z instrukcjami lub wymaganiami ustalonymi przez służby ratownicze w czasie awarii.
11. Szczegóły określające miejsce, skąd można otrzymać dalsze informacje, jeśli są one poufne zgodnie z wymaganiami prawa krajowego.

Komisja Europejska traktuje problematykę informowania społeczeństwa ze szczególną uwagą, w związku z czym zostały opracowane „Ogólne wytyczne dotyczące treści informacji podawanych do publicznej wiadomości, dyrektywa 82/501/EWG - załącznik VII”, które ze względu na ich znaczenie w odniesieniu do procedur stosowanych w Polsce, zamieszczamy na niniejszej stronie internetowej.

Zamieszczenie tego dokumentu UE wymaga wyjaśnienia i komentarza.

W tym celu posłużymy się tłumaczeniem tekstu zamieszczonego na stronie internetowej Biura Zagrożeń Poważnymi Awariami (Major Accident Hazard Buro – MAHB) http://mahbsrv.jrc.it/Guidance Docs.html:

„Jak wynika z Przedmowy, dokument ten był opracowany w odniesieniu do Dyrektywy Seveso I – 82/501/EWG. Mimo że ta dyrektywa została obecnie odwołana, Dyrektywa Seveso II (96/82/WE), która ją zastąpiła zawiera bardzo podobne postanowienia.

Artykuł 8(1) oraz załącznik VII dyrektywy 82/501/EWG zostały zastąpione artykułem 13(1)”.

W uzupełnieniu powyższej oficjalnej informacji, którą należy rozumieć jako oficjalne potwierdzenie aktualności przedmiotowych „Wytycznych” w odniesieniu do Dyrektywy Seveso II, pragniemy zwrócić uwagę na fakt, że załącznik VII do dyrektywy 82/501/EWG został w Dyrektywie Seveso II, tzn. 96/82/WE, zastąpiony załącznikiem V, o praktycznie identycznej treści.