Odpowiedni zapis zawarty w dyrektywie:
| Polityka zapobiegania poważnym awariom powinna być ustalona na piśmie oraz powinna obejmować ogólne cele i zasady działań operatora w zakresie zarządzania zagrożeniami poważnymi awariami. |
Operator musi opracować dokument ustanawiający jego politykę zapobiegania poważnym awariom (PZPA). Dokument ten powinien stanowić przegląd tego, jak operator zapewnia wysoki poziom ochrony ludzi i środowiska. Dokument ten powinien uwzględniać zasady zawarte w załączniku III do dyrektywy Seveso II, dotyczące następujących siedmiu obszarów:
- organizacja i personel;
- identyfikacja i ocena poważnych zagrożeń;
- kontrola operacyjna;
- zarządzanie zmianami;
- planowanie na wypadek awarii;
- wykonywanie monitoringu;
- audyty i przeglądy.
Tekst zawarty w kolejnych rozdziałach niniejszych wytycznych ma na celu opisanie powyższych elementów polityki zapobiegania poważnym awariom, ale może być również wykorzystany jako poradnik, wyjaśniający znaczenie każdego z tych elementów PZPA.
PZPA może być mniej szczegółowym dokumentem niż ten, który opisuje system zarządzania bezpieczeństwem, ale powinien jednoznacznie określać przedsięwzięcia, struktury i systemy zarządzania, wymagane dla każdego z siedmiu obszarów. PZPA nie jest mini raportem o bezpieczeństwie i powinna odwoływać się do innych szczegółowych dokumentów, jeśli to właściwe. W gruncie rzeczy powinna ona zazwyczaj być dokumentem hierarchicznym. W najwyższym punkcie tej hierarchii PZPA ustanawia politykę i zasady zapobiegania poważnym zagrożeniom, a na każdym kolejnym poziomie przedstawia bardziej szczegółowo zastosowanie tych zasad, kończąc na dokumentach roboczych i instrukcjach.
Zakres zastosowania PZPA powinien być jednoznacznie określony i powinien dotyczyć wszystkich źródeł zagrożeń poważną awarią.
Operatorzy mogą już posiadać formalne dokumenty ustanawiające politykę bezpieczeństwa w pewnej formie, która może być zintegrowana z polityką obejmującą zagadnienia ochrony zdrowia i ochrony środowiska. W takich przypadkach operator może dokonać przeglądu istniejących dokumentów dotyczących polityki i dokonać korekt, jeśli to właściwe, celem włączenia wymagań odnoszących się do PZPA, zgodnie z zapisami dyrektywy. W niektórych przypadkach właściwym rozwiązaniem może być przygotowanie PZPA jako dodatku do już istniejących dokumentów ustanawiających politykę.
