Do substancji niebezpiecznych objętych kategoriami zagrożeń wymienionych w kolumnie 1 części 1 niniejszego załącznika zastosowanie mają ilości progowe określone w kolumnie 2 i 3 części 1.

W przypadku gdy substancja niebezpieczna jest objęta częścią 1 niniejszego załącznika oraz jest wyszczególniona w części 2, zastosowanie mają do niej ilości progowe określone w kolumnie 2 i 3 części 2.

CZĘŚĆ 1

Kategorie niebezpiecznych substancji

Kolumna 1	Kolumna 2	Kolumna 3
Kategorie niebezpiecznych substancji i mieszanin	Ilości progowe (w tonach) substancji niebezpiecznych, o których mowa w art. 3 ust. 10, wiążące się z zastosowaniem
	wymogów dotyczących zakładów o zwiększonym ryzyku	wymogów dotyczących zakładów o dużym ryzyku
Dział ‘H’ – ZAGROŻENIA DLA ZDROWIA
H1 OSTRO TOKSYCZNE, kategoria 1, wszystkie drogi narażenia	5	20
H2 OSTRO TOKSYCZNE - Kategoria 2, wszystkie drogi narażenia - Kategoria 3, narażenie drogą inhalacyjną (zobacz uwaga 7)	50	200
H3 STOT - DZIAŁANIE TOKSYCZNE NA ORGANY DOCELOWE – NARAŻENIE JEDNORAZOWE Działanie toksyczne na narządy docelowe, narażenie jednorazowe, kategoria 1	50	200
Dział ‘P’ – ZAGROŻENIA FIZYCZNE
P1a wybuchowe (zobacz uwaga 8) - Niestabilne materiały wybuchowe lub - Wybuchowe, podklasa 1.1, 1.2, 1.3, 1.5 lub 1.6, lub - Substancje lub mieszaniny o właściwościach wybuchowych określonych metodą opisaną w części A.14 załącznika do rozporządzenia (WE) nr 440/2008 (zob. uwaga 8) i nienależące do klas zagrożenia, jakie wywołują nadtlenki organiczne lub substancje i mieszaniny samoreaktywne	10	50
P1b WYBUCHOWE (zobacz uwaga 8) Materiały wybuchowe, podklasa 1.4 (zobacz uwaga 10)	50	200
P2 Gazy łatwopalne Gazy łatwopalne, kategoria 1 lub 2	10	50
P3a AEROZOLE ŁATWOPALNE (zob. uwaga 11.1) Aerozole „skrajnie łatwopalne" lub „łatwopalne”, zawierające gazy łatwopalne kategorii 1 lub 2 lub ciecze łatwopalne kategorii 1	150 (netto)	500 (netto)
P3b AEROZOLE ŁATWOPALNE (zob. uwaga 11.1) Aerozole „skrajnie łatwopalne" lub „łatwopalne”, niezawierające gazów łatwopalnych kategorii 1 lub 2 ani cieczy łatwopalnych kategorii 1 (zob. uwaga 11.2)	5 000 (netto)	50 000 (netto)
P4 GAZY UTLENIAJĄCE Gazy utleniające, kategoria 1	50	200
P5a CIECZE ŁATWOPALNE - Ciecze łatwopalne, kategoria 1, lub - Ciecze łatwopalne, kategoria 2 lub 3, utrzymywane w temperaturze powyżej ich temperatury wrzenia, lub - Pozostałe ciecze o temperaturze zapłonu ≤ 60°C, utrzymywane w temperaturze powyżej ich temperatury wrzenia (zob. uwaga 12)	10	50
P5b CIECZE ŁATWOPALNE - Ciecze łatwopalne, kategoria 2 lub 3, jeżeli szczególne warunki procesu, takie jak wysokie ciśnienie lub wysoka temperatura, mogą stanowić zagrożenie poważnymi awariami, lub - Pozostałe ciecze o temperaturze zapłonu ≤ 60°C, jeżeli szczególne warunki procesu, takie jak wysokie ciśnienie lub wysoka temperatura, mogą stanowić zagrożenie poważnymi awariami (zob. uwaga 12)	50	200
P5c CIECZE ŁATWOPALNE Ciecze łatwopalne, kategoria 2 lub 3, nieobjęte P5a i P5b	5 000	50 000
P6a SUBSTANCJE I MIESZANINY SAMOREAKTYWNE oraz NADTLENKI ORGANICZNE Substancje i mieszaniny samoreaktywne, typ A lub B, lub nadtlenki organiczne, typ A lub B	10	50
P6b SUBSTANCJE I MIESZANINY SAMOREAKTYWNE oraz NADTLENKI ORGANICZNE Substancje i mieszaniny samoreaktywne, typ C, D, E lub F, lub nadtlenki organiczne, typ C, D, E lub F	50	200
P7 SUBSTANCJE STAŁE I CIEKŁE PIROFORYCZNE Substancje ciekłe piroforyczne, kategoria 1 Substancje stałe piroforyczne, kategoria 1	50	200
P8 SUBSTANCJE STAŁE I CIEKŁE UTLENIAJĄCE Substancje ciekłe utleniające, kategoria 1, 2 lub 3, lub Substancje stałe utleniające, kategoria 1, 2 lub 3	50	200
Dział ‘E’ – ZAGROŻENIA DLA ŚRODOWISKA
E1 Niebezpieczne dla środowiska wodnego w kategorii ostre 1 lub przewlekłe 1	100	200
E2 Niebezpieczne dla środowiska wodnego w kategorii przewlekłe 2	200	500
Dział ‘O’ – POZOSTAŁE ZAGROŻENIA
O1 Substancje lub mieszaniny ze zwrotem wskazującym rodzaj zagrożenia EUH014	100	500
O2 Substancje i mieszaniny, które w kontakcie z wodą wydzielają gazy łatwopalne, kategoria 1	100	500
O3 Substancje lub mieszaniny ze zwrotem wskazującym rodzaj zagrożenia EUH029	50	200

CZĘŚĆ 2

Wskazane substancje niebezpieczne

Kolumna 1	Numer CAS (1)	Kolumna 2	Kolumna 3
Substancje niebezpieczne		Ilości progowe (w tonach) wiążące się z zastosowaniem
		wymogów dotyczących zakładów o zwiększonym ryzyku	wymogów dotyczących zakładów o dużym ryzyku
1. Azotan amonu (zob. uwaga 13)	—	5 000	10 000
2. Azotan amonu (zob. uwaga 14)	—	1 250	5 000
3. Azotan amonu (zob. uwaga 15)	—	350	2 500
4. Azotan amonu (zob. uwaga 16)	—	10	50
5. Azotan potasu (zob. uwaga 17)	—	5 000	10 000
6. Azotan potasu (zob. uwaga 18)	—	1 250	5 000
7. Pięciotlenek arsenu, kwas arsenowy (V) lub jego sole	1303-28-2	1	2
8. Trójtlenek arsenu, kwas arsenowy (III) lub jego sole	1327-53-3	0,1
9. Brom	7726-95-6	20	100
10. Chlor	7782-50-5	10	25
11. Związki niklu w formie wdychalnego pyłu: tlenek niklu, ditlenek niklu, siarczek niklu, disiarczek triniklu, tritlenek diniklu	—		1
12. Etylenoimina	151-56-4	10	20
13. Fluor	7782-41-4	10	20
14. Formaldehyd (o stężeniu ≥ 90 %)	50-00-0	5	50
15. Wodór	1333-74-0	5	50
16. Chlorowodór (gaz skroplony)	7647-01-0	25	250
17. Alkile ołowiu	—	5	50
18. Łatwopalne gazy ciekłe, kategoria 1 lub 2 (w tym gaz płynny) i gaz ziemny (zob. uwaga 19)	—	50	200
19. Acetylen	74-86-2	5	50
20. Tlenek etylenu	75-21-8	5	50
21. Tlenek propylenu	75-56-9	5	50
22. Metanol	67-56-1	500	5 000
23. 4, 4′-metylenobis (2-chloranilina) lub sole w formie sproszkowanej	101-14-4		0,01
24. Izocyjanian metylu	624-83-9		0,15
25. Tlen	7782-44-7	200	2 000
26. 2,4-diizocyjanian toluilenu 2,6-diizocyjanian toluilenu	584-84-9 91-08-7	10	100
27. Dichlorek karbonylu (fosgen)	75-44-5	0,3	0,75
28. Arsyna (arsenowodór)	7784-42-1	0,2	1
29. Fosforowodór (trójwodorek fosforu)	7803-51-2	0,2	1
30. Dichlorek siarki	10545-99-0		1
31. Tritlenek siarki	7446-11-9	15	75
32. Polichlorowane dibenzofurany i polichlorowane dibenzodioksyny (w tym TCDD), obliczone jako ekwiwalent TCDD (zob. uwaga 20)	—		0,001
33. Następujące SUBSTANCJE RAKOTWÓRCZE lub mieszaniny zawierające następujące substancje rakotwórcze w stężeniach przekraczających 5 % wagowych: 4-aminobifenyl lub jego sole, chlorek benzylidenu, benzydyna lub jej sole, Eter bis (chlorometylowy), eter chlorometylo-metylowy, 1,2-dibromoetan, siarczan dietylu, siarczan dimetylu, chlorek dimetylokarbamoilowy, 1,2- dibromo-3-chloropropan, 1,2-dimetylohydrazyna, dimetylonitrozoamina, heksametylo-fosforo-triamid, hydrazyna, 2- naftyloamina lub sole, 4-nitrobifenyl i 1,3-propanosulton	—	0,5	2
34. Produkty ropopochodne i paliwa alternatywne a) benzyny i benzyny ciężkie; b) nafty (w tym paliwa do silników odrzutowych); c) oleje gazowe (w tym paliwo do silników wysokoprężnych, oleje opałowe i mieszaniny olejów gazowych); d) ciężki olej opałowy; e) paliwa alternatywne mające takie samo zastosowanie i posiadające podobne właściwości pod względem palności oraz zagrożeń dla środowiska jak produkty, o których mowa w lit. a)–d)	—	2 500	25 000
35. Amoniak bezwodny	7664-41-7	50	200
36. Trifluorek boru	7637-07-2	5	20
37. Siarkowodór	7783-06-4	5	20
38. Piperydyna	110-89-4	50	200
39. Bis(2-dimetyloaminoetylo)metyloamina	3030-47-5	50	200
40. 3-(2-etyloheksyloksy)propyloamina	5397-31-9	50	200
41. Mieszaniny (*) podchlorynu sodu zaklasyfikowane jako substancje o ostrej toksyczności dla środowiska wodnego, kategoria 1 [H400] zawierające mniej niż 5 % aktywnego chloru i niezaklasyfikowane do żadnej innej kategorii zagrożenia w części 1 załącznika I _____________ (*) Pod warunkiem, że mieszanina ta niezawierająca podchlorynu sodu nie zostałaby zaklasyfikowana jako substancja o ostrej toksyczności dla środowiska wodnego, kategoria 1 [H400]		200	500
42. Propyloamina (zob. uwaga 21)	107-10-8	500	2 000
43. Akrylan tert-butylu (zob. uwaga 21)	1663-39-4	200	500
44. 2-metylo-3-butenonitryl (zob. uwaga 21)	16529-56-9	500	2 000
45. Tetrahydro-3,5-dimetylo-1,2,3,5-tiadiazyno-2-tion (Dazomet) (zob. uwaga 21)	533-74-4	100	200
46. Akrylan metylu (zob. uwaga 21)	96-33-3	500	2 000
47. 3-metylopirydyna (zob. uwaga 21)	108-99-6	500	2 000
48. 1-bromo-3-chloropropan (zob. uwaga 21)	109-70-6	500	2 000
( 1 ) Numer CAS jest zawarty wyłącznie do celów identyfikacji.

UWAGI DO ZAŁĄCZNIKA I

1. Substancje i mieszaniny zostały sklasyfikowane zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1272/2008.

2. Mieszaniny są traktowane tak samo jak czyste substancje, jeśli ich stężenie mieści się w granicach ustalonych zgodnie z ich właściwościami zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1272/2008 lub zgodnie z ich ostatnim dostosowaniem do postępu technicznego, chyba że wyraźnie określono ich skład procentowy lub inną konkretną charakterystykę.

3. Ustanowione powyżej ilości progowe odnoszą się do każdego zakładu.

Ilości, które należy brać pod uwagę w celu zastosowania odpowiednich artykułów, to maksymalne ilości występujące lub mogące wystąpić jednocześnie w dowolnym momencie. Do celów obliczania całkowitej występującej ilości pod uwagę nie są brane substancje niebezpieczne znajdujące się w zakładzie wyłącznie w ilości nie większej niż 2 % odpowiedniej ilości progowej, jeśli ich umiejscowienie w zakładzie jest takie, że nigdzie indziej na terenie tego zakładu nie może doprowadzić do poważnych awarii.

4. W stosownych przypadkach mają zastosowanie następujące zasady regulujące sumowanie niebezpiecznych substancji lub kategorii niebezpiecznych substancji:

W przypadku zakładu, w którym nie ma żadnych poszczególnych substancji niebezpiecznych w ilościach przekraczających lub równych odnośnym wielkościom progowym, w celu ustalenia, czy zakład jest objęty odnośnymi wymogami niniejszej dyrektywy, stosowana jest poniższa zasada.

Niniejszą dyrektywę stosuje się do zakładów o dużym ryzyku, jeśli suma

q1/QU1 + q2/QU2 + q3/QU3 + q4/QU4 + q5/QU5 + … jest większa lub równa 1,

gdzie qx = ilość substancji niebezpiecznej x (lub kategoria substancji niebezpiecznych) objęta zakresem części 1 lub części 2 niniejszego załącznika,

a QUX = odpowiednia ilość progowa dla substancji niebezpiecznej lub kategorii z kolumny 3 w części 1 lub z kolumny 3 części 2 niniejszego załącznika.

Niniejszą dyrektywę stosuje się do zakładów o zwiększonym ryzyku, jeśli suma

q1/QL1 + q2/QL2 + q3/QL3 + q4/QL4 + q5/QL5 + … jest większa lub równa 1,

gdzie qx = ilość substancji niebezpiecznej x (lub kategoria substancji niebezpiecznych) objęta zakresem części 1 lub części 2 niniejszego załącznika,

a QLX = odnośna ilość progowa dla substancji niebezpiecznej lub kategorii z kolumny 2 w części 1 lub z kolumny 2 w części 2 niniejszego załącznika.

Niniejszą zasadę stosuje się do oceny zagrożenia dla zdrowia, zagrożenia fizycznego i zagrożenia dla środowiska. Dlatego musi być stosowana trzykrotnie:

a) przy sumowaniu substancji niebezpiecznych wymienionych w części 2 i będących ostro toksycznymi kategorii 1, 2 lub 3 (droga inhalacyjna) lub mających działanie toksyczne na narządy docelowe, narażenie jednorazowe, kategoria 1, razem z substancjami niebezpiecznymi objętymi działem H; pozycje H1–H3 części 1;

b) przy sumowaniu substancji niebezpiecznych wymienionych w części 2 i będących materiałami wybuchowymi, gazami łatwopalnymi, aerozolami łatwopalnymi, gazami utleniającymi, cieczami łatwopalnymi, substancjami i mieszaninami samoreaktywnymi, nadtlenkami organicznymi, substancjami ciekłymi i stałymi piroforycznymi, substancjami stałymi i ciekłymi utleniającymi, łącznie z substancjami niebezpiecznymi objętymi działem P; pozycje P1–P8 części 1;

c) przy sumowaniu substancji niebezpiecznych wymienionych w części 2, które są niebezpieczne dla środowiska wodnego w kategorii ostre 1, w kategorii przewlekłe 1 lub w kategorii przewlekłe 2, razem z substancjami niebezpiecznymi objętymi działem E; pozycje E1–E2 części 1.

Odpowiednie przepisy niniejszej dyrektywy mają zastosowanie, jeżeli którakolwiek z sum uzyskanych w drodze określonej w lit. a), b) lub c) jest większa lub równa 1.

5. W przypadku substancji niebezpiecznych, które nie są objęte rozporządzeniem (WE) nr 1272/2008, w tym odpadów, lecz które jednak znajdują się lub mogą znaleźć się w zakładzie oraz które w warunkach panujących w zakładzie posiadają lub mogą posiadać równoważne właściwości pod względem możliwości wywołania poważnych awarii, są one tymczasowo przypisane do najbardziej analogicznej kategorii lub wskazanej substancji niebezpiecznej objętej zakresem stosowania niniejszej dyrektywy.

6. W przypadku substancji niebezpiecznych, których właściwości mogą zostać zaklasyfikowane do większej liczby kategorii niż jedna, do celów niniejszej dyrektywy stosuje się najniższą wartość progową. Jednakże w celu zastosowania zasady zawartej w uwadze 4 stosuje się najniższą wartość progową dla każdej grupy kategorii w uwadze 4 lit. a), b) i c) odpowiadającą przedmiotowej klasyfikacji.

7. Substancje niebezpieczne będące ostro toksyczne kategorii 3 drogą pokarmową (H 301) należą do pozycji H2 OSTRO TOKSYCZNE w przypadkach, gdy nie można ich zaklasyfikować ani ze względu na ostrą toksyczność drogą inhalacyjną, ani ze względu na ostrą toksyczność drogą skórną, przykładowo z uwagi na brak decydujących danych na temat ich toksyczności drogą inhalacyjną lub skórną.

8. Kategoria zagrożeń "materiały wybuchowe" obejmuje wyroby wybuchowe (zob. pkt 2.1 załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 1272/2008). Jeśli znana jest ilość substancji lub mieszaniny wybuchowej zawartej w wyrobie, ilość ta powinna zostać uwzględniona do celów niniejszej dyrektywy. Jeśli ilość substancji lub mieszaniny wybuchowej zawartej w wyrobie jest nieznana, do celów niniejszej dyrektywy cały wyrób traktuje się, jako wybuchowy.

9. Badanie właściwości wybuchowych substancji i mieszanin jest niezbędne tylko w przypadku, gdy procedura kwalifikacyjna zgodna z aneksem 6 część 3 Zaleceń ONZ dotyczących transportu towarów niebezpiecznych: Podręcznik badań i kryteriów ONZ (Podręcznik badań i kryteriów ONZ) [3] pozwala zidentyfikować substancję lub mieszaninę jako substancję/mieszaninę o potencjalnych właściwościach wybuchowych.

10. Jeśli substancje i mieszaniny wybuchowe z podklasy 1.4 są rozpakowywane lub przepakowywane, przypisuje się je do pozycji P1a, chyba że okaże się, że zagrożenie nadal odpowiada podklasie 1.4, zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1272/2008.

11.1. Aerozole łatwopalne są klasyfikowane zgodnie z dyrektywą Rady 75/324/EWG z dnia 20 maja 1975 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do dozowników aerozoli [4] (dyrektywa dotycząca dozowników aerozoli). Aerozole "skrajnie łatwopalne" i "łatwopalne" z dyrektywy 75/324/EWG odpowiadają łatwopalnym aerozolom odpowiednio kategorii 1 lub 2 z rozporządzenia (WE) nr 1272/2008.

11.2. Aby zastosować tę pozycję, należy udokumentować, że dozownik aerozolu nie zawiera łatwopalnego gazu kategorii 1 lub 2 ani łatwopalnej cieczy kategorii 1.

12. Zgodnie z pkt 2.6.4.5 w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 1272/2008 ciecze o temperaturze zapłonu przekraczającej 35 °C nie muszą być klasyfikowane w kategorii 3, w przypadku uzyskania negatywnych wyników w badaniu na podtrzymanie palenia L.2, część III, sekcja 32 podręcznika badań i kryteriów ONZ. Nie ma to jednak zastosowania w warunkach podwyższonej temperatury lub ciśnienia, w związku z tym takie ciecze są włączone do tej pozycji.

13. Azotan amonu (5000/10000): nawozy zdolne do samopodtrzymującego się rozkładu

Niniejsza uwaga ma zastosowanie do nawozów sztucznych złożonych opartych na azotanie amonu (nawozy sztuczne złożone zawierają azotan amonu z fosforanem lub potażem), zdolnych do samopodtrzymującego się rozkładu zgodnie z testem nieckowym określonym w ramach ONZ (zob. Podręcznik badań i kryteriów ONZ część III pkt 38.2) i w których zawartość azotu pochodząca z azotanu amonu wynosi:

- od 15,75 % [5] do 24,5 % [6] wagowych, a substancje palne/organiczne lub spełniające wymogi załącznika III-2 do rozporządzenia (WE) nr 2003/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 października 2003 r. w sprawie nawozów [7] nie przekraczają łącznie 0,4 %,

- 15,75 % wagowych lub mniej oraz obejmuje nieograniczoną ilość substancji palnych.

14. Azotan amonu (1250/5000): stosowany jako nawóz

Ma to zastosowanie do prostych nawozów sztucznych opartych na azotanie amonu oraz do złożonych nawozów sztucznych opartych na azotanie amonu, które spełniają wymogi załącznika III-2 do rozporządzania (WE) nr 2003/2003 i w których zawartość azotu pochodząca z azotanu amonu:

- przekracza 24,5 % wagowych, z wyjątkiem mieszanin prostych nawozów sztucznych opartych na azotanie amonu z dolomitem, kamieniem wapiennym lub węglanem wapnia o czystości co najmniej 90 %,

- przekracza 15,75 % wagowych w mieszaninach azotanu amonu i siarczanu (VI) amonu,

- przekracza 28 % [8] wagowych, dla mieszanin prostych nawozów sztucznych opartych na azotanie amonu z dolomitem, kamieniem wapiennym lub węglanem wapnia o czystości co najmniej 90 %.

15. Azotan amonu (350/2500): techniczny

Ma to zastosowanie do azotanu amonu i mieszanin azotanu amonu, w których zawartość azotu pochodząca z azotanu amonu wynosi:

- od 24,5 % do 28 % wagowych i które nie zawierają więcej niż 0,4 % substancji palnych,

- ponad 28 % wagowych i które nie zawierają więcej niż 0,2 % substancji palnych.

Ma to również zastosowanie do wodnych roztworów azotanu amonu, w których stężenie azotanu amonu przekracza 80 % wagowych.

16. Azotan amonu (10/50): materiał "poza specyfikacją" i nawozy nieprzechodzące testu detonacji

Ma to zastosowanie do:

- materiału odrzuconego w procesie produkcyjnym oraz do azotanu amonu i mieszanin azotanu amonu, prostych nawozów sztucznych opartych na azotanie amonu i nawozów sztucznych złożonych opartych na azotanie amonu, o których mowa w uwagach 14 i 15, które są lub zostały zwrócone przez końcowego użytkownika producentowi, przekazane do czasowego składowania lub do zakładu przetwórczego w celu przetworzenia, recyklingu lub obróbki do celów bezpiecznego użytkowania, ponieważ nie są już one zgodne ze specyfikacjami w uwagach 14 i 15,

- nawozów, o których mowa w uwadze 13 tiret pierwsze i w uwadze 14 do niniejszego załącznika, niespełniających wymogów załącznika III-2 do rozporządzenia (WE) nr 2003/2003.

17. Azotan potasu (5000/10000)

Ma to zastosowanie do tych nawozów sztucznych złożonych opartych na azotanie potasu (w postaci bryłek/granulatu), które mają takie same niebezpieczne właściwości jak czysty azotan potasu.

18. Azotan potasu (1250/5000)

Ma to zastosowanie do tych nawozów sztucznych złożonych opartych na azotanie potasu (w postaci kryształów), które mają takie same niebezpieczne właściwości jak czysty azotan potasu.

19. Biogaz uszlachetniony

Na użytek wdrożenia niniejszej dyrektywy biogaz uszlachetniony może być zaklasyfikowany do pozycji 18 części 2 załącznika I, w przypadkach gdy został on przetworzony zgodnie z obowiązującymi normami dla biogazu oczyszczonego i biogazu uszlachetnionego przy zapewnieniu jakości równoważnej do jakości gazu ziemnego, w tym zawartości metanu, i gdy zawiera on maksymalnie 1 % tlenu.

20. Polichlorowane dibenzofurany i polichlorowane dibenzodioksyny

Ilości polichlorowanych dibenzofuranów i polichlorowanych dibenzodioksanów są określane przy użyciu następujących współczynników:

(T = tetra, P = penta, Hx = hexa, Hp = hepta, O = octa) |

Odniesienie – Van den Berg et al: The 2005 World Health Organization Re-evaluation of Human and Mammalian Toxic Equivalency Factors for Dioxins and Dioxin-like Compounds |

21. W przypadkach gdy substancja niebezpieczna należy do kategorii P5a Ciecze łatwopalne lub do kategorii P5b Ciecze łatwopalne, wówczas do celów niniejszej dyrektywy stosuje się najniższą wartość progową.

[1] Numer CAS jest zawarty wyłącznie do celów identyfikacji.

[**] Pod warunkiem, że mieszanina ta niezawierająca podchlorynu sodu nie zostałaby zaklasyfikowana jako substancja o ostrej toksyczności dla środowiska wodnego, kategoria 1 [H400].

[3] Więcej wytycznych w zakresie odstąpienia od badania można znaleźć w pkt A.14 opisu metody - zob. rozporządzenie Komisji (WE) nr 440/2008 z dnia 30 maja 2008 r. ustalające metody badań zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH) (Dz.U. L 142 z 31.5.2008, s. 1).

[4] Dz.U. L 147 z 9.6.1975, s. 40.

[5] 15,75 % wagowych zawartości azotu pochodzącej z azotanu amonu odpowiada 45 % azotanu amonu.

[6] 24,5 % wagowych zawartości azotu pochodzącej z azotanu amonu odpowiada 70 % azotanu amonu.

[7] Dz.U. L 304 z 21.11.2003, s. 1.

[8] 28 % wagowych zawartości azotu pochodzącej z azotanu amonu odpowiada 80 % azotanu amonu.

--------------------------------------------------