USTAWA

z dnia 27 marca 2003  r.

o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym

(DzU nr 80, poz. 717)

Tekst jednolity

 (Wykorzystano tekst opracowany przez Kancelarię  Sejmu)

 

 Postanowienia  dotyczące bezpośrednio oraz pośrednio problematyki przeciwdziałania poważnym awariom

 (Zmiany wprowadzone przez ustawę z dnia 25 czerwca 2010 r. o zmianie ustawy o planowaniu i  zagospodarowaniu przestrzennym, ustawy o Państwowej Inspekcji Sanitarnej oraz  ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami, DzU nr 130, poz. 871, dotyczące problematyki problematyki  przeciwdziałania poważnym awariom, zaznaczono kolorem czerwonym).

Rozdział 1

 Przepisy ogólne

Art. 1.1. Ustawa  określa:

1) zasady  kształtowania polityki przestrzennej przez jednostki samorządu terytorialnego i  organy administracji rządowej,

2) zakres i  sposoby postępowania w sprawach przeznaczania terenów na określone cele oraz  ustalania zasad ich zagospodarowania i zabudowy

- przyjmując ład  przestrzenny i zrównoważony rozwój za podstawę tych działań.

2. W planowaniu  i zagospodarowaniu przestrzennym uwzględnia się zwłaszcza:

1) wymagania  ładu przestrzennego, w tym urbanistyki i architektury;

2) walory  architektoniczne i krajobrazowe;

3) wymagania  ochrony środowiska, w tym gospodarowania wodami i ochrony gruntów rolnych i  leśnych;

4) wymagania  ochrony dziedzictwa kulturowego i zabytków oraz dóbr kultury współczesnej;

5) wymagania  ochrony zdrowia oraz bezpieczeństwa ludzi i mienia, a także potrzeby osób  niepełnosprawnych;

6) walory  ekonomiczne przestrzeni;

7) prawo własności;

8) potrzeby  obronności i bezpieczeństwa państwa;

9) potrzeby  interesu publicznego;

10) potrzeby w  zakresie rozwoju infrastruktury technicznej, w szczególności sieci  szerokopasmowych.

Art. 2.Ilekroć w ustawie jest mowa o:

1) "ładzie  przestrzennym" - należy przez to rozumieć takie ukształtowanie  przestrzeni, które tworzy harmonijną całość oraz uwzględnia w uporządkowanych  relacjach wszelkie uwarunkowania i wymagania funkcjonalne,  społeczno-gospodarcze, środowiskowe, kulturowe oraz kompozycyjno-estetyczne;

2)  "zrównoważonym rozwoju" - należy przez to rozumieć rozwój, o którym  mowa w art. 3 pkt 50 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony  środowiska (Dz. U. Nr 62, poz. 627 i Nr 115, poz. 1229, z 2002 r. Nr 74, poz.  676, Nr 113, poz. 984, Nr 153, poz. 1271 i Nr 233, poz. 1957 oraz z 2003 r. Nr  46, poz. 392);

3)  "środowisku" - należy przez to rozumieć środowisko, o którym mowa w  art. 3 pkt 39 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska;

4)  "interesie publicznym" - należy przez to rozumieć uogólniony cel  dążeń i działań, uwzględniających zobiektywizowane potrzeby ogółu społeczeństwa  lub lokalnych społeczności, związanych z zagospodarowaniem przestrzennym;

5)  "inwestycji celu publicznego" - należy przez to rozumieć działania o  znaczeniu lokalnym (gminnym) i ponadlokalnym (powiatowym, wojewódzkim i  krajowym), a także krajowym (obejmującym również inwestycje międzynarodowe i  ponadregionalne), bez względu na status podmiotu podejmującego te działania  oraz źródła ich finansowania, stanowiące realizację celów, o których mowa w  art. 6 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U.  z 2010 r. Nr 102, poz. 651 i Nr 106, poz. 675);

6)  "obszarze przestrzeni publicznej" - należy przez to rozumieć obszar o  szczególnym znaczeniu dla zaspokojenia potrzeb mieszkańców, poprawy jakości ich  życia i sprzyjający nawiązywaniu kontaktów społecznych ze względu na jego  położenie oraz cechy funkcjonalno-przestrzenne, określony w studium uwarunkowań  i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy;

7)  "obszarze problemowym" - należy przez to rozumieć obszar szczególnego  zjawiska z zakresu gospodarki przestrzennej lub występowania konfliktów  przestrzennych wskazany w planie zagospodarowania przestrzennego województwa  lub określony w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego  gminy;

8)  "obszarze wsparcia" - należy przez to rozumieć obszar określony w  ustawie z dnia 12 maja 2000 r. o zasadach wspierania rozwoju regionalnego (Dz.  U. Nr 48, poz. 550, Nr 95, poz. 1041 i Nr 109, poz. 1158, z 2001 r. Nr 45, poz.  497, Nr 100, poz. 1085, Nr 111, poz. 1197 i Nr 154, poz. 1800 oraz z 2002 r. Nr  25, poz. 253, Nr 66, poz. 596 i Nr 230, poz. 1921);

9)  "obszarze metropolitalnym" - należy przez to rozumieć obszar  wielkiego miasta oraz powiązanego z nim funkcjonalnie bezpośredniego otoczenia,  ustalony w koncepcji przestrzennego zagospodarowania kraju;

10)  "dobrach kultury współczesnej" - należy przez to rozumieć niebędące  zabytkami dobra kultury, takie jak pomniki, miejsca pamięci, budynki, ich  wnętrza i detale, zespoły budynków, założenia urbanistyczne i krajobrazowe,  będące uznanym dorobkiem współcześnie żyjących pokoleń, jeżeli cechuje je  wysoka wartość artystyczna lub historyczna;

11)  "terenie zamkniętym" - należy przez to rozumieć teren zamknięty, o  którym mowa w art. 2 pkt 9 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i  kartograficzne (Dz. U. z 2000 r. Nr 100, poz. 1086 i Nr 120, poz. 1268 oraz z  2001 r. Nr 110, poz. 1189, Nr 115, poz. 1229 i Nr 125, poz. 1363);

12)  "działce budowlanej" - należy przez to rozumieć nieruchomość gruntową  lub działkę gruntu, której wielkość, cechy geometryczne, dostęp do drogi  publicznej oraz wyposażenie w urządzenia infrastruktury technicznej spełniają  wymogi realizacji obiektów budowlanych wynikające z odrębnych przepisów i aktów  prawa miejscowego;

13)  "uzbrojeniu terenu" - należy przez to rozumieć drogi, obiekty  budowlane, urządzenia i przewody, o których mowa w art. 143 ust. 2 ustawy z  dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami;

14) "dostępie  do drogi publicznej" - należy przez to rozumieć bezpośredni dostęp do tej  drogi albo dostęp do niej przez drogę wewnętrzną lub przez ustanowienie  odpowiedniej służebności drogowej;

15)  "standardach" - należy przez to rozumieć zbiory i zakresy wymagań dotyczących  opracowań i dokumentów planistycznych oraz zasady stosowania w nich parametrów  dotyczących zagospodarowania przestrzennego;

16)  "parametrach i wskaźnikach urbanistycznych" - należy przez to  rozumieć parametry i wskaźniki ustanawiane w dokumentach planistycznych,  zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 10 ust. 4, art. 16 ust. 2 i  art. 40;

17)  "walorach ekonomicznych przestrzeni" - należy przez to rozumieć te  cechy przestrzeni, które można określić w kategoriach ekonomicznych;

18)  "wartości nieruchomości" - należy przez to rozumieć wartość rynkową  nieruchomości;

19)  "powierzchni sprzedaży" - należy przez to rozumieć tę część  ogólnodostępnej powierzchni obiektu handlowego stanowiącego całość  techniczno-użytkową, przeznaczonego do sprzedaży detalicznej, w której odbywa  się bezpośrednia sprzedaż towarów (bez wliczania do niej powierzchni usług i  gastronomii oraz powierzchni pomocniczej, do której zalicza się powierzchnie  magazynów, biur, komunikacji, ekspozycji wystawowej itp.).

Art. 3. 1. Kształtowanie i prowadzenie polityki  przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalanie studium uwarunkowań i  kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów  zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego  i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań  własnych gminy.

2. Prowadzenie,  w granicach swojej właściwości rzeczowej, analiz i studiów z zakresu  zagospodarowania przestrzennego, odnoszących się do obszaru powiatu i zagadnień  jego rozwoju, należy do zadań samorządu powiatu.

3. Kształtowanie  i prowadzenie polityki przestrzennej w województwie, w tym uchwalanie planu  zagospodarowania przestrzennego województwa, należy do zadań samorządu  województwa.

4. Kształtowanie  i prowadzenie polityki przestrzennej państwa, wyrażonej w koncepcji  przestrzennego zagospodarowania kraju, należy do zadań Rady Ministrów.

Art. 4. 1. Ustalenie przeznaczenia terenu,  rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowanie  i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania  przestrzennego.

1a. W  odniesieniu do obszarów morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i  wyłącznej strefy ekonomicznej przeznaczenie terenu, rozmieszczenie inwestycji  celu publicznego oraz sposób zagospodarowania i warunki zabudowy terenu określa  się na podstawie przepisów ustawy z dnia 21 marca 1991 r. o obszarach morskich  Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej (Dz. U. z 2003 r. Nr 153,  poz. 1502 i Nr 170, poz.1652 oraz z 2004 r. Nr 6, poz. 41).

2. W przypadku  braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów  zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o  warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:

1) lokalizację  inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji  inwestycji celu publicznego;

2) sposób  zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w  drodze decyzji o warunkach zabudowy.

3. W odniesieniu  do terenów zamkniętych w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego  ustala się tylko granice tych terenów oraz granice ich stref ochronnych. W  strefach ochronnych ustala się ograniczenia w zagospodarowaniu i korzystaniu z  terenów, w tym zakaz zabudowy.

4. Przepisów  ust. 3 nie stosuje się do terenów zamkniętych ustalanych przez ministra  właściwego do spraw transportu.

Art. 5. Opracowywanie projektów planów zagospodarowania  przestrzennego województwa, studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania  przestrzennego gminy oraz miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego  jest projektowaniem zagospodarowania przestrzennego, odpowiednio w skali  regionalnej i lokalnej, w rozumieniu art. 2 ust. 3 oraz art. 6 ust. 1 ustawy z  dnia 15 grudnia 2000 r. o samorządach zawodowych architektów, inżynierów  budownictwa oraz urbanistów (Dz. U. z 2001 r. Nr 5, poz. 42 oraz z 2002 r. Nr  23, poz. 221, Nr 153, poz. 1271 i Nr 240, poz. 2052).

Art. 6.1. Ustalenia miejscowego planu zagospodarowania  przestrzennego kształtują, wraz z innymi przepisami, sposób wykonywania prawa  własności nieruchomości.

2. Każdy ma  prawo, w granicach określonych ustawą, do:

1)  zagospodarowania terenu, do którego ma tytuł prawny, zgodnie z warunkami  ustalonymi w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego albo decyzji o  warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, jeżeli nie narusza to chronionego  prawem interesu publicznego oraz osób trzecich;

2) ochrony  własnego interesu prawnego przy zagospodarowaniu terenów należących do innych  osób lub jednostek organizacyjnych.

Art. 7. Rozstrzygnięcia wójta, burmistrza, prezydenta  miasta albo marszałka województwa o nieuwzględnieniu odpowiednio wniosków  dotyczących studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego  gminy, uwag dotyczących projektu tego studium, wniosków dotyczących miejscowego  planu zagospodarowania przestrzennego, uwag dotyczących projektu tego planu  albo wniosków dotyczących planu zagospodarowania przestrzennego województwa -  nie podlegają zaskarżeniu do sądu administracyjnego.

Art. 8.1. Organem doradczym ministra właściwego do spraw  budownictwa, gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej w sprawach planowania i  zagospodarowania przestrzennego jest Główna Komisja  Urbanistyczno-Architektoniczna.

2. Minister  właściwy do spraw budownictwa, gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej  powołuje i odwołuje przewodniczącego i członków komisji, o której mowa w ust.  1, oraz ustala, w drodze zarządzenia, regulamin określający organizację i tryb  jej działania.

3. Marszałek  województwa, wójt, burmistrz albo prezydent miasta powołuje, z zastrzeżeniem  ust. 4 i 5, odpowiednio wojewódzką albo gminną komisję  urbanistyczno-architektoniczną, jako organ doradczy, oraz ustala, w drodze  regulaminu, jej organizację i tryb działania.

4. Wójt, burmistrz  albo prezydent miasta może powierzyć gminnej komisji  urbanistyczno-architektonicznej powołanej w innej gminie pełnienie funkcji  organu doradczego, na mocy porozumienia zawartego z odpowiednim wójtem,  burmistrzem lub prezydentem miasta.

5. Przy starostach  powiatów mogą być powoływane powiatowe komisje urbanistyczno-architektoniczne  jako organy doradcze starostów powiatów oraz, na podstawie stosownych  porozumień, wójtów, burmistrzów gmin albo prezydentów miast wchodzących w skład  tych powiatów, które nie powołały gminnych komisji lub nie powierzyły funkcji  pełnienia organu doradczego komisji powołanej w innej gminie, w trybie  określonym w ust. 4.

6. Organy  doradcze, o których mowa w ust. 1 oraz w ust. 3 i 5, składają się z osób o  wykształceniu i przygotowaniu fachowym związanym bezpośrednio z teorią i  praktyką planowania przestrzennego, w tym co najmniej w połowie z osób  rekomendowanych przez branżowe stowarzyszenia i samorządy zawodowe.

Rozdział 2

 Planowanie przestrzenne w gminie

 Art. 9.1. W celu  określenia polityki przestrzennej gminy, w tym lokalnych zasad zagospodarowania  przestrzennego, rada gminy podejmuje uchwałę o przystąpieniu do sporządzania  studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy, zwanego  dalej "studium".

 2. Wójt, burmistrz  albo prezydent miasta sporządza studium zawierające część tekstową i graficzną,  uwzględniając zasady określone w koncepcji przestrzennego zagospodarowania  kraju, ustalenia strategii rozwoju i planu zagospodarowania przestrzennego  województwa oraz strategii rozwoju gminy, o ile gmina dysponuje takim  opracowaniem.

 3. Studium  sporządza się dla obszaru w granicach administracyjnych gminy.

 4. Ustalenia  studium są wiążące dla organów gminy przy sporządzaniu planów miejscowych.

 5. Studium nie  jest aktem prawa miejscowego.

Art. 10. 1. W studium uwzględnia się uwarunkowania  wynikające w szczególności z:

 1)  dotychczasowego przeznaczenia, zagospodarowania i uzbrojenia terenu;

 2) stanu ładu  przestrzennego i wymogów jego ochrony;

 3) stanu  środowiska, w tym stanu rolniczej i leśnej przestrzeni produkcyjnej, wielkości  i jakości zasobów wodnych oraz wymogów ochrony środowiska, przyrody i  krajobrazu kulturowego;

 4) stanu  dziedzictwa kulturowego i zabytków oraz dóbr kultury współczesnej;

 5) warunków i  jakości życia mieszkańców, w tym ochrony ich zdrowia;

 6) zagrożenia  bezpieczeństwa ludności i jej mienia;

 7) potrzeb i  możliwości rozwoju gminy;

 8) stanu  prawnego gruntów;

 9) występowania  obiektów i terenów chronionych na podstawie przepisów odrębnych;

 10) występowania  obszarów naturalnych zagrożeń geologicznych;

 11) występowania  udokumentowanych złóż kopalin oraz zasobów wód podziemnych;

 12) występowania  terenów górniczych wyznaczonych na podstawie przepisów odrębnych;

 13) stanu  systemów komunikacji i infrastruktury technicznej, w tym stopnia uporządkowania  gospodarki wodno-ściekowej, energetycznej oraz gospodarki odpadami;

 14) zadań  służących realizacji ponadlokalnych celów publicznych;

 15) wymagań  dotyczących ochrony przeciwpowodziowej.

 2. W studium  określa się w szczególności:

 1) kierunki  zmian w strukturze przestrzennej gminy oraz w przeznaczeniu terenów;

 2) kierunki i  wskaźniki dotyczące zagospodarowania oraz użytkowania terenów, w tym tereny  wyłączone spod zabudowy;

 3) obszary oraz  zasady ochrony środowiska i jego zasobów, ochrony przyrody, krajobrazu  kulturowego i uzdrowisk;

 4) obszary i  zasady ochrony dziedzictwa kulturowego i zabytków oraz dóbr kultury  współczesnej;

 5) kierunki  rozwoju systemów komunikacji i infrastruktury technicznej;

 6) obszary, na  których rozmieszczone będą inwestycje celu publicznego o znaczeniu lokalnym;

 7) obszary, na  których rozmieszczone będą inwestycje celu publicznego o znaczeniu  ponadlokalnym, zgodnie z ustaleniami planu zagospodarowania przestrzennego  województwa i ustaleniami programów, o których mowa w art. 48 ust. 1;

 8) obszary, dla  których obowiązkowe jest sporządzenie miejscowego planu zagospodarowania  przestrzennego na podstawie przepisów odrębnych, w tym obszary wymagające  przeprowadzenia scaleń i podziału nieruchomości, a także obszary rozmieszczenia  obiektów handlowych o powierzchni sprzedaży powyżej 2000 m2 oraz obszary  przestrzeni publicznej;

 9) obszary, dla  których gmina zamierza sporządzić miejscowy plan zagospodarowania  przestrzennego, w tym obszary wymagające zmiany przeznaczenia gruntów rolnych i  leśnych na cele nierolnicze i nieleśne;

 10) kierunki i  zasady kształtowania rolniczej i leśnej przestrzeni produkcyjnej;

 11) obszary  narażone na niebezpieczeństwo powodzi i osuwania się mas ziemnych;

 12) obiekty lub  obszary, dla których wyznacza się w złożu kopaliny filar ochronny;

 13) obszary  pomników zagłady i ich stref ochronnych oraz obowiązujące na nich ograniczenia  prowadzenia działalności gospodarczej, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 7  maja 1999 r. o ochronie terenów byłych hitlerowskich obozów zagłady (Dz. U. Nr  41, poz. 412 oraz z 2002 r. Nr 113, poz. 984 i Nr 153, poz. 1271);

 14) obszary  wymagające przekształceń, rehabilitacji lub rekultywacji;

 15) granice  terenów zamkniętych i ich stref ochronnych;

 16) inne obszary  problemowe, w zależności od uwarunkowań i potrzeb zagospodarowania  występujących w gminie.

 2a. Jeżeli na  obszarze gminy przewiduje się wyznaczenie obszarów, na których rozmieszczone  będą urządzenia wytwarzające energię z odnawialnych źródeł energii o mocy  przekraczającej 100 kW, a także ich stref ochronnych związanych z  ograniczeniami w zabudowie oraz zagospodarowaniu i użytkowaniu terenu; w  studium ustala się ich rozmieszczenie.

 3. Obowiązek  przystąpienia do sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego  w przypadku, o którym mowa w ust. 2 pkt 8, powstaje po upływie 3 miesięcy od  dnia ustanowienia tego obowiązku.

 4. Minister  właściwy do spraw budownictwa, gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej  określi, w drodze rozporządzenia, wymagany zakres projektu studium w części  tekstowej i graficznej, uwzględniając w szczególności wymogi dotyczące  materiałów planistycznych, skali opracowań kartograficznych, stosowanych  oznaczeń, nazewnictwa, standardów oraz sposobu dokumentowania prac  planistycznych.

 Art. 11. Wójt, burmistrz albo prezydent miasta, po  podjęciu przez radę gminy uchwały o przystąpieniu do sporządzania studium,  kolejno:

 1) ogłasza w prasie miejscowej oraz przez obwieszczenie,  a także w sposób zwyczajowo przyjęty w danej miejscowości, o podjęciu uchwały o  przystąpieniu do sporządzania studium, określając formę, miejsce i termin  składania wniosków dotyczących studium, nie krótszy jednak niż 21 dni od dnia  ogłoszenia;

 2) zawiadamia na piśmie o podjęciu uchwały o  przystąpieniu do sporządzania studium instytucje i organy właściwe do  uzgadniania i opiniowania projektu studium;

 3) (uchylony);

4) sporządza  projekt studium rozpatrując wnioski, o których mowa w pkt 1, uwzględniając  ustalenia planu zagospodarowania przestrzennego województwa; w przypadku braku  planu zagospodarowania przestrzennego województwa lub niewprowadzenia do planu  zagospodarowania przestrzennego województwa zadań rządowych, uwzględnia  ustalenia programów, o których mowa w art. 48 ust. 1;

5) uzyskuje od  gminnej lub innej właściwej, w rozumieniu art. 8, komisji  urbanistyczno-architektonicznej opinię o projekcie studium;

6) występuje  o uzgodnienie projektu studium z zarządem województwa w zakresie jego zgodności  z ustaleniami planu zagospodarowania przestrzennego województwa i z wojewodą w  zakresie jego zgodności z ustaleniami programów, o których mowa w art. 48 ust.  1, oraz występuje o opinie dotyczące rozwiązań przyjętych w projekcie studium  do:


a) starosty  powiatowego,

 b) gmin  sąsiednich,

 c) właściwego  wojewódzkiego konserwatora zabytków,

 d) właściwych  organów wojskowych, ochrony granic oraz bezpieczeństwa państwa,

 e) dyrektora  właściwego urzędu morskiego w zakresie zagospodarowania pasa technicznego, pasa  ochronnego oraz morskich portów i przystani,

 f) właściwego  organu nadzoru górniczego w zakresie zagospodarowania terenów górniczych.

 g) właściwego  organu administracji geologicznej,

 h) ministra  właściwego do spraw zdrowia w zakresie zagospodarowania obszarów ochrony  uzdrowiskowej,

 i) dyrektora  regionalnego zarządu gospodarki wodnej w zakresie zagospodarowania obszarów  narażonych na niebezpieczeństwo powodzi,

 j) regionalnego  dyrektora ochrony środowiska,

 k) Prezesa  Urzędu Komunikacji Elektronicznej w zakresie telekomunikacji,
 

 I) właściwego organu Państwowej Straży Pożarnej i  wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska w zakresie:

- lokalizacji nowych zakładów o zwiększonym lub dużym  ryzyku wystąpienia poważnych awarii,

- zmian, o których mowa w art. 250 ust. 5 i 7 ustawy z  dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska, w istniejących zakładach o  zwiększonym lub dużym ryzyku wystąpienia poważnych awarii,

- nowych inwestycji oraz rozmieszczenia obszarów  przestrzeni publicznej i terenów zabudowy mieszkaniowej w sąsiedztwie zakładów  o zwiększonym lub dużym ryzyku wystąpienia poważnych awarii, w przypadku gdy te  inwestycje, obszary lub tereny zwiększają  ryzyko lub skutki poważnych awarii,

m) właściwego  państwowego wojewódzkiego inspektora sanitarnego;

7) (uchylony);

8) (uchylony);

9) wprowadza zmiany wynikające z uzyskanych opinii i  dokonanych uzgodnień;

10) ogłasza w sposób określony w pkt 1, o wyłożeniu  projektu studium do publicznego wglądu na okres co najmniej 7 dni przed dniem  wyłożenia i wykłada ten projekt do publicznego wglądu oraz publikuje na  stronach internetowych urzędu gminy na okres co najmniej 21 dni oraz organizuje  w tym czasie dyskusję publiczną nad przyjętymi w tym projekcie studium  rozwiązaniami;

11) wyznacza w ogłoszeniu, o którym mowa w pkt 10,  termin, w którym osoby prawne i fizyczne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające  osobowości prawnej mogą wnosić uwagi dotyczące projektu studium, nie krótszy  niż 21 dni od dnia zakończenia okresu wyłożenia studium;
12) przedstawia radzie gminy do uchwalenia projekt  studium wraz z listą nieuwzględnionych uwag, o których mowa w pkt 11.



Art. 12. 1.  Studium uchwala rada gminy, rozstrzygając jednocześnie o sposobie rozpatrzenia  uwag, o których mowa w art. 11 pkt 12. Tekst i rysunek studium oraz  rozstrzygnięcie o sposobie rozpatrzenia uwag stanowią załączniki do uchwały o  uchwaleniu studium.

2. Wójt,  burmistrz albo prezydent miasta przedstawia wojewodzie uchwałę o uchwaleniu  studium wraz z załącznikami, o których mowa w ust. 1, oraz dokumentacją prac  planistycznych w celu oceny ich zgodności z przepisami prawnymi.

3. Jeżeli rada  gminy nie uchwaliła studium, nie przystąpiła do jego zmiany albo, uchwalając  studium, nie określiła w nim obszarów rozmieszczenia inwestycji celu  publicznego o znaczeniu krajowym i wojewódzkim, ujętych w planie  zagospodarowania przestrzennego województwa lub w programach, o których mowa w  art. 48 ust. 1, wojewoda, po podjęciu czynności zmierzających do uzgodnienia  terminu realizacji tych inwestycji i warunków wprowadzenia tych inwestycji do  studium, wzywa radę gminy do uchwalenia studium lub jego zmiany w wyznaczonym  terminie. Po bezskutecznym upływie tego terminu wojewoda sporządza miejscowy  plan zagospodarowania przestrzennego albo jego zmianę dla obszaru, którego  dotyczy zaniechanie gminy, w zakresie koniecznym dla możliwości realizacji  inwestycji celu publicznego oraz wydaje w tej sprawie zarządzenie zastępcze.  Przyjęty w tym trybie plan wywołuje skutki prawne takie jak miejscowy plan  zagospodarowania przestrzennego.

4. W przypadku,  o którym mowa w ust. 3, koszty sporządzenia planu ponosi w całości gmina,  której obszaru dotyczy zarządzenie zastępcze.

Art. 13. 1. Koszty sporządzenia studium obciążają budżet  gminy.

2. Koszty  sporządzenia lub zmiany studium wynikające z rozmieszczenia inwestycji celu  publicznego o znaczeniu ponadlokalnym obciążają odpowiednio budżet państwa,  budżet województwa albo budżet powiatu.

Art. 14. 1. W celu ustalenia przeznaczenia terenów, w  tym dla inwestycji celu publicznego, oraz określenia sposobów ich  zagospodarowania i zabudowy rada gminy podejmuje uchwałę o przystąpieniu do  sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, zwanego dalej  "planem miejscowym", z zastrzeżeniem ust. 6.

2. Integralną  częścią uchwały, o której mowa w ust. 1, jest załącznik graficzny  przedstawiający granice obszaru objętego projektem planu.

3. Plan  miejscowy, w wyniku którego następuje zmiana przeznaczenia gruntów rolnych i  leśnych na cele nierolnicze i nieleśne, sporządza się dla całego obszaru  wyznaczonego w studium.

4. Uchwałę, o  której mowa w ust. 1, rada gminy podejmuje z własnej inicjatywy lub na wniosek  wójta, burmistrza albo prezydenta miasta.

5. Przed  podjęciem uchwały, o której mowa w ust. 1, wójt, burmistrz albo prezydent  miasta wykonuje analizy dotyczące zasadności przystąpienia do sporządzenia  planu i stopnia zgodności przewidywanych rozwiązań z ustaleniami studium,  przygotowuje materiały geodezyjne do opracowania planu oraz ustala niezbędny  zakres prac planistycznych.

6. Planu  miejscowego nie sporządza się dla terenów zamkniętych, z wyłączeniem terenów  zamkniętych ustalanych przez ministra właściwego do spraw transportu.

7. Plan  miejscowy sporządza się obowiązkowo, jeżeli wymagają tego przepisy odrębne.

8. Plan  miejscowy jest aktem prawa miejscowego.

Art. 15. 1. Wójt, burmistrz albo prezydent miasta  sporządza projekt planu miejscowego, zawierający część tekstową i graficzną,  zgodnie z zapisami studium oraz z przepisami odrębnymi, odnoszącymi się do  obszaru objętego planem.

2. W planie  miejscowym określa się obowiązkowo:

1) przeznaczenie  terenów oraz linie rozgraniczające tereny o różnym przeznaczeniu lub różnych  zasadach zagospodarowania;

2) zasady  ochrony i kształtowania ładu przestrzennego;

3) zasady ochrony  środowiska, przyrody i krajobrazu kulturowego;

4) zasady  ochrony dziedzictwa kulturowego i zabytków oraz dóbr kultury współczesnej;

5) wymagania  wynikające z potrzeb kształtowania przestrzeni publicznych;

6) zasady  kształtowania zabudowy oraz wskaźniki zagospodarowania terenu, maksymalną i  minimalną intensywność zabudowy jako wskaźnik powierzchni całkowitej zabudowy w  odniesieniu do powierzchni działki budowlanej, minimalny udział procentowy  powierzchni biologicznie czynnej w odniesieniu do powierzchni działki  budowlanej, maksymalną wysokość zabudowy, minimalną liczbę miejsc do parkowania  i sposób ich realizacji oraz linie zabudowy i gabaryty obiektów;

7) granice i  sposoby zagospodarowania terenów lub obiektów podlegających ochronie,  ustalonych na podstawie odrębnych przepisów, w tym terenów górniczych, a także  narażonych na niebezpieczeństwo powodzi oraz zagrożonych osuwaniem się mas  ziemnych;

8) szczegółowe  zasady i warunki scalania i podziału nieruchomości objętych planem miejscowym;

9) szczególne warunki  zagospodarowania terenów oraz ograniczenia w ich użytkowaniu, w tym zakaz  zabudowy;

10) zasady  modernizacji, rozbudowy i budowy systemów komunikacji i infrastruktury  technicznej;

11) sposób i  termin tymczasowego zagospodarowania, urządzania i użytkowania terenów;

12) stawki  procentowe, na podstawie których ustala się opłatę, o której mowa w art. 36  ust. 4.

3. W planie  miejscowym określa się w zależności od potrzeb:

1) granice  obszarów wymagających przeprowadzenia scaleń i podziałów nieruchomości;

2) granice  obszarów rehabilitacji istniejącej zabudowy i infrastruktury technicznej;

3) granice  obszarów wymagających przekształceń lub rekultywacji;

3a) granice  terenów pod budowę urządzeń, o których mowa w art. 10 ust. 2a, oraz granice ich  stref ochronnych związanych z ograniczeniami w zabudowie, zagospodarowaniu i  użytkowaniu terenu oraz występowaniem znaczącego oddziaływania tych urządzeń na  środowisko;

4) granice  terenów pod budowę obiektów handlowych, o których mowa w art. 10 ust. 2 pkt 8;

4a) granice terenów  rozmieszczenia inwestycji celu publicznego o znaczeniu lokalnym;

4b) granice  terenów inwestycji celu publicznego o znaczeniu ponadlokalnym, umieszczonych w  planie zagospodarowania przestrzennego województwa lub w ostatecznych decyzjach  o lokalizacji drogi krajowej, wojewódzkiej lub powiatowej, linii kolejowej o  znaczeniu państwowym, lotniska użytku publicznego, inwestycji w zakresie  terminalu lub przedsięwzięcia Euro 2012;

5) granice  terenów rekreacyjno-wypoczynkowych oraz terenów służących organizacji imprez  masowych;

6) granice  pomników zagłady oraz ich stref ochronnych, a także ograniczenia dotyczące  prowadzenia na ich terenie działalności gospodarczej, określone w ustawie z  dnia 7 maja 1999 r. o ochronie terenów byłych hitlerowskich obozów zagłady;

7) granice  terenów zamkniętych, i granice stref ochronnych terenów zamkniętych;

8) sposób  usytuowania obiektów budowlanych w stosunku do dróg i innych terenów publicznie  dostępnych oraz do granic przyległych nieruchomości, kolorystykę obiektów  budowlanych oraz pokrycie dachów;

9) zasady i  warunki sytuowania obiektów małej architektury, tablic i urządzeń reklamowych  oraz ogrodzeń, ich gabaryty, standardy jakościowe oraz rodzaje materiałów  budowlanych, z jakich mogą być wykonane;

10) minimalną  powierzchnię nowo wydzielonych działek budowlanych.

Art. 16. 1. Plan miejscowy sporządza się w skali 1:1000,  z wykorzystaniem urzędowych kopii map zasadniczych albo w przypadku ich braku  map katastralnych, gromadzonych w państwowym zasobie geodezyjnym i  kartograficznym. W szczególnie uzasadnionych przypadkach dopuszcza się  stosowanie map w skali 1:500 lub 1:2000, a w przypadkach planów miejscowych,  które sporządza się wyłącznie w celu przeznaczenia gruntów do zalesienia lub  wprowadzenia zakazu zabudowy, dopuszcza się stosowanie map w skali 1:5000.

2. Minister  właściwy do spraw budownictwa, gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej  określi, w drodze rozporządzenia, wymagany zakres projektu planu miejscowego w  części tekstowej i graficznej, uwzględniając w szczególności wymogi dotyczące  materiałów planistycznych, skali opracowań kartograficznych, stosowanych  oznaczeń, nazewnictwa, standardów oraz sposobu dokumentowania prac  planistycznych.

3. Minister  właściwy do spraw budownictwa, gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej, w porozumieniu  z Ministrem Obrony Narodowej, określi, w drodze rozporządzenia, sposób  uwzględniania w zagospodarowaniu przestrzennym potrzeb obronności i  bezpieczeństwa państwa, uwzględniając w szczególności problematykę związaną z:

1)  przygotowaniem i przeciwdziałaniem zagrożeniom zewnętrznym, a zwłaszcza agresji  militarnej;
2) przygotowaniem i przeciwdziałaniem zagrożeniom wewnętrznym, a  zwłaszcza zagrożeniom bezpieczeństwa i porządku publicznego, katastrofom i  klęskom żywiołowym oraz zagrożeniom gospodarczym i ekonomicznym.


Art. 17. Wójt, burmistrz albo prezydent miasta po  podjęciu przez radę gminy uchwały o przystąpieniu do sporządzania planu  miejscowego kolejno:

1) ogłasza w prasie miejscowej oraz przez obwieszczenie,  a także w sposób zwyczajowo przyjęty w danej miejscowości, o podjęciu uchwały o  przystąpieniu do sporządzania planu, określając formę, miejsce i termin  składania wniosków do planu, nie krótszy niż 21 dni od dnia ogłoszenia;

2) zawiadamia, na piśmie, o podjęciu uchwały o  przystąpieniu do sporządzania planu instytucje i organy właściwe do uzgadniania  i opiniowania planu;

3) (uchylony);

4) sporządza projekt planu miejscowego rozpatrując wnioski, o których mowa w pkt 1, wraz z prognozą oddziaływania na środowisko;
5) sporządza prognozę skutków finansowych uchwalenia planu miejscowego, z uwzględnieniem art. 36;
6) występuje o:
a) opinie o projekcie planu do:

- gminnej lub  innej właściwej, w rozumieniu art. 8, komisji urbanistyczno-architektonicznej.

- wójtów,  burmistrzów gmin albo prezydentów miast, graniczących z obszarem objętym  planem, w zakresie rozmieszczenia inwestycji celu publicznego o znaczeniu  lokalnym,

- regionalnego  dyrektora ochrony środowiska,

- właściwych  organów administracji geologicznej w zakresie terenów zagrożonych osuwaniem się  mas ziemnych,

- Prezesa Urzędu  Komunikacji Elektronicznej w zakresie telekomunikacji,


- właściwego organu Państwowej Straży Pożarnej i  wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska w zakresie lokalizacji nowych  zakładów o zwiększonym lub dużym ryzyku wystąpienia poważnych awarii, zmian, o  których mowa w art. 250 ust. 5 i 7 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo  ochrony środowiska, zmian w istniejących  zakładach o zwiększonym lub dużym ryzyku wystąpienia poważnych awarii i nowych  inwestycji oraz rozmieszczenia obszarów przestrzeni publicznej i terenów  zabudowy mieszkaniowej w sąsiedztwie zakładów o zwiększonym lub dużym ryzyku  wystąpienia poważnych awarii, w przypadku gdy te inwestycje, obszary lub tereny  zwiększają ryzyko lub skutki poważnych awarii,

- właściwego państwowego wojewódzkiego inspektora sanitarnego, oraz

b) uzgodnienie projektu planu z:



- wojewodą,  zarządem województwa, zarządem powiatu w zakresie odpowiednich zadań rządowych  i samorządowych,

- organami  właściwymi do uzgadniania projektu planu na podstawie przepisów odrębnych,

- właściwym zarządcą drogi, jeżeli  sposób zagospodarowania gruntów przyległych do pasa drogowego lub zmiana tego  sposobu mogą mieć wpływ na ruch drogowy lub samą drogę,

- właściwymi  organami wojskowymi, ochrony granic oraz bezpieczeństwa państwa,

- dyrektorem  właściwego urzędu morskiego w zakresie zagospodarowania pasa technicznego, pasa  ochronnego oraz morskich portów i przystani,

- właściwym  organem nadzoru górniczego w zakresie zagospodarowania terenów górniczych,

- ministrem  właściwym do spraw zdrowia w zakresie zagospodarowania obszarów ochrony  uzdrowiskowej,

- właściwym wojewódzkim konserwatorem zabytków w zakresie kształtowania  zabudowy i zagospodarowania terenu, oraz

c) zgody na zmianę przeznaczenia gruntów rolnych i leśnych na cele nierolnicze i nieleśne, jeżeli wymagają tego przepisy odrębne;

7) (uchylony);


8) [21] (uchylony);

9) wprowadza zmiany wynikające z uzyskanych opinii i  dokonanych uzgodnień oraz ogłasza, w sposób określony w pkt 1, o wyłożeniu  projektu planu do publicznego wglądu na co najmniej 7 dni przed dniem wyłożenia  i wykłada ten projekt wraz z prognozą oddziaływania na środowisko do  publicznego wglądu na okres co najmniej 21 dni oraz organizuje w tym czasie  dyskusję publiczną nad przyjętymi w projekcie planu rozwiązaniami;

10) (uchylony);


11) wyznacza w  ogłoszeniu, o którym mowa w pkt 10, termin, w którym osoby fizyczne i prawne  oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej mogą wnosić  uwagi dotyczące projektu planu, nie krótszy niż 14 dni od dnia zakończenia  okresu wyłożenia planu;

12) rozpatruje  uwagi, o których mowa w pkt 11, w terminie nie dłuższym niż 21 dni od dnia  upływu terminu ich składania;

13) wprowadza  zmiany do projektu planu miejscowego wynikające z rozpatrzenia uwag, o których  mowa w pkt 11, a następnie w niezbędnym zakresie ponawia uzgodnienia;

14) przedstawia  radzie gminy projekt planu miejscowego wraz z listą nieuwzględnionych uwag, o  których mowa w pkt 11.

Art. 18. 1. Uwagi do projektu planu miejscowego może wnieść każdy,  kto kwestionuje ustalenia przyjęte w projekcie planu, wyłożonym do publicznego  wglądu, o którym mowa w art. 17 pkt 10.

2. Uwagi do  projektu planu należy wnieść na piśmie w terminie wyznaczonym w ogłoszeniu, o  którym mowa w art. 17 pkt 11.

3. Jako  wniesione na piśmie uznaje się również uwagi wniesione w postaci elektronicznej  opatrzone bezpiecznym podpisem elektronicznym weryfikowanym przy pomocy ważnego  kwalifikowanego certyfikatu.

Art. 19. 1. Jeżeli rada gminy stwierdzi konieczność  dokonania zmian w przedstawionym do uchwalenia projekcie planu miejscowego, w  tym także w wyniku uwzględnienia uwag do projektu planu - czynności, o których  mowa w art. 17, ponawia się w zakresie niezbędnym do dokonania tych zmian.

2. Przedmiotem  ponowionych czynności może być jedynie część projektu planu objęta zmianą.

Art. 20. 1. Plan miejscowy uchwala rada gminy, po  stwierdzeniu, że nie narusza on ustaleń studium, rozstrzygając jednocześnie o  sposobie rozpatrzenia uwag do projektu planu oraz sposobie realizacji,  zapisanych w planie, inwestycji z zakresu infrastruktury technicznej, które  należą do zadań własnych gminy, oraz zasadach ich finansowania, zgodnie z  przepisami o finansach publicznych. Część tekstowa planu stanowi treść uchwały,  część graficzna oraz wymagane rozstrzygnięcia stanowią załączniki do uchwały.

2. Wójt,  burmistrz albo prezydent miasta przedstawia wojewodzie uchwałę, o której mowa w  ust. 1, wraz z załącznikami oraz dokumentacją prac planistycznych w celu oceny  ich zgodności z przepisami prawnymi.

Art. 21. 1. Koszty sporządzenia planu miejscowego  obciążają budżet gminy, z zastrzeżeniem ust. 2.

2. Koszty  sporządzenia planu miejscowego obciążają:

1) budżet  państwa - jeżeli jest on w całości lub w części bezpośrednią konsekwencją  zamiaru realizacji inwestycji celu publicznego o znaczeniu krajowym;

2) budżet  województwa - jeżeli jest on w całości lub w części bezpośrednią konsekwencją  zamiaru realizacji inwestycji celu publicznego o znaczeniu wojewódzkim;

3) budżet  powiatu - jeżeli jest on w całości lub w części bezpośrednią konsekwencją  zamiaru realizacji inwestycji celu publicznego o znaczeniu powiatowym;

4) inwestora  realizującego inwestycję celu publicznego - w części, w jakiej jest on  bezpośrednią konsekwencją zamiaru realizacji tej inwestycji.

Art. 22. Jeżeli plan miejscowy obejmuje obszary  wymagające przeprowadzenia scaleń i podziałów nieruchomości, rada gminy, po  jego uchwaleniu, podejmuje uchwałę o przystąpieniu do scalenia i podziału  nieruchomości, zgodnie z przepisami o gospodarce nieruchomościami.

Art. 23. Organy, o których  mowa w art. 11 pkt 5 i 6 oraz art. 17 pkt 6, w zakresie swojej właściwości  rzeczowej i miejscowej są obowiązane do współpracy przy sporządzaniu  odpowiednio projektu studium albo projektu planu miejscowego, polegającej na  wyrażaniu opinii, składaniu wniosków oraz udostępnianiu informacji.

Art. 24. 1. Organy, o  których mowa w art. 11 pkt 6 oraz art. 17 pkt 6, w zakresie swojej właściwości  rzeczowej lub miejscowej, opiniują i uzgadniają, na swój koszt, odpowiednio  projekt studium albo projekt planu miejscowego. Uzgodnień dokonuje się w trybie  art. 106 Kodeksu postępowania administracyjnego.

2. Wójt,  burmistrz albo prezydent miasta może uznać za uzgodniony projekt studium albo  projekt planu miejscowego w przypadku, w którym organy, o których mowa w ust.  1, nie określą warunków, na jakich uzgodnienie może nastąpić.

Art. 25. 1. Wójt, burmistrz albo prezydent miasta ustala  termin dokonania uzgodnień albo przedstawienia opinii przez organy, o których  mowa w art. 11 pkt 5 i 6 oraz art. 17 pkt 6, nie krótszy niż 14 dni i nie  dłuższy niż 30 dni od dnia udostępnienia projektu studium albo projektu planu  miejscowego wraz z prognozą oddziaływania na środowisko.

1a. Organ  uzgadniający albo opiniujący może w uzasadnionych przypadkach wystąpić do  wójta, burmistrza albo prezydenta miasta, o zmianę terminu, o którym mowa w  ust. 1, wskazując termin nie dłuższy niż 30 dni na przedstawienie opinii albo  dokonanie uzgodnienia.

2.  Nieprzedstawienie stanowiska lub warunków, o których mowa w art. 24 ust. 2, w  terminie, o którym mowa w ust. 1 i 1a, uważa się za równoznaczne odpowiednio z  uzgodnieniem lub zaopiniowaniem projektu.

Art. 26. 1. Organ, z którym uzgodniono projekt studium  lub projekt planu miejscowego, ponosi koszty zmiany tych projektów, spowodowane  późniejszą zmianą stanowiska.

2. Jeżeli organ,  o którym mowa w ust. 1, działa w ramach zespolonej administracji powiatowej lub  w ramach samorządu województwa i wykonuje zadania z zakresu administracji  rządowej. Skarb Państwa ponosi koszty zmiany studium i planu miejscowego lub  ich projektów jedynie wówczas, gdy zmiana stanowiska organu wynika ze zmiany  ustawy lub z wiążących ten organ nowych ustaleń właściwego organu administracji  rządowej.

Art. 27. Zmiana studium lub planu miejscowego następuje w  takim trybie, w jakim są one uchwalane.

Art. 28. 1. Naruszenie zasad sporządzania studium lub  planu miejscowego, istotne naruszenie trybu ich sporządzania, a także naruszenie  właściwości organów w tym zakresie, powodują nieważność uchwały rady gminy w  całości lub części.

2. Jeżeli  rozstrzygnięcie nadzorcze wojewody, stwierdzające nieważność uchwały w sprawie  studium lub planu miejscowego, stanie się prawomocne z powodu niezłożenia przez  gminę, w przewidzianym terminie, skargi do sądu administracyjnego lub jeżeli  skarga zostanie przez sąd odrzucona albo oddalona, czynności, o których mowa w  art. 11 i 17, ponawia się w zakresie niezbędnym do doprowadzenia do zgodności projektu  studium lub planu z przepisami prawnymi.

Art. 29. 1. Uchwała rady gminy w sprawie uchwalenia  planu miejscowego obowiązuje od dnia wejścia w życie w niej określonego, jednak  nie wcześniej niż po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia w dzienniku urzędowym  województwa.

2. Uchwała, o  której mowa w ust. 1, podlega również publikacji na stronie internetowej gminy.

Art. 30. 1. Każdy ma prawo  wglądu do studium lub planu miejscowego oraz otrzymania z nich wypisów i  wyrysów.

2. (uchylony).

Art. 31. 1. Wójt, burmistrz albo prezydent miasta  prowadzi rejestr planów miejscowych oraz wniosków o ich sporządzenie lub  zmianę, gromadzi materiały z nimi związane oraz odpowiada za przechowywanie ich  oryginałów, w tym również uchylonych i nieobowiązujących.

2. Wójt,  burmistrz albo prezydent miasta jest obowiązany przekazać staroście kopię  uchwalonego studium lub planu miejscowego, nie później niż w dniu ich wejścia w  życie.

Art. 32. 1. W celu oceny aktualności studium i planów  miejscowych wójt, burmistrz albo prezydent miasta dokonuje analizy zmian w  zagospodarowaniu przestrzennym gminy, ocenia postępy w opracowywaniu planów  miejscowych i opracowuje wieloletnie programy ich sporządzania w nawiązaniu do  ustaleń studium, z uwzględnieniem decyzji zamieszczonych w rejestrach, o których  mowa w art. 57 ust. 1-3 i art. 67, oraz wniosków w sprawie sporządzenia lub  zmiany planu miejscowego.

2. Wójt,  burmistrz albo prezydent miasta przekazuje radzie gminy wyniki analiz, o  których mowa w ust. 1, po uzyskaniu opinii gminnej lub innej właściwej, w  rozumieniu art. 8, komisji urbanistyczno-architektonicznej, co najmniej raz w  czasie kadencji rady. Rada gminy podejmuje uchwałę w sprawie aktualności  studium i planów miejscowych, a w przypadku uznania ich za nieaktualne, w  całości lub w części, podejmuje działania, o których mowa w art. 27.

3. Przy  podejmowaniu uchwały, o której mowa w ust. 2, rada gminy bierze pod uwagę w  szczególności zgodność studium albo planu miejscowego z wymogami wynikającymi z  przepisów art. 10 ust. 1 i 2, art. 15 oraz art. 16 ust. 1.

Art. 33. Jeżeli w wyniku zmiany ustaw zachodzi  konieczność zmiany studium lub planu miejscowego, czynności, o których mowa w  art. 11 i 17, wykonuje się odpowiednio w zakresie niezbędnym do dokonania tych  zmian.

Art. 34. 1. Wejście w życie planu miejscowego powoduje  utratę mocy obowiązującej innych planów zagospodarowania przestrzennego lub ich  części odnoszących się do objętego nim terenu.

2. Utrata mocy  obowiązującej planu miejscowego nie powoduje wygaśnięcia decyzji  administracyjnych wydanych na podstawie tego planu, z zastrzeżeniem art. 65  ust. 1 pkt 2 i ust. 2.

Art. 35. Tereny, których przeznaczenie plan miejscowy  zmienia, mogą być wykorzystywane w sposób dotychczasowy do czasu ich  zagospodarowania zgodnie z tym planem, chyba że w planie ustalono inny sposób  ich tymczasowego zagospodarowania.

Art. 36. 1. Jeżeli, w związku z uchwaleniem planu  miejscowego albo jego zmianą, korzystanie z nieruchomości lub jej części w  dotychczasowy sposób lub zgodny z dotychczasowym przeznaczeniem stało się  niemożliwe bądź istotnie ograniczone, właściciel albo użytkownik wieczysty  nieruchomości może, z zastrzeżeniem ust. 2, żądać od gminy:

1) odszkodowania  za poniesioną rzeczywistą szkodę albo

2) wykupienia  nieruchomości lub jej części.

2. Realizacja  roszczeń, o których mowa w ust. 1, może nastąpić również w drodze zaoferowania  przez gminę właścicielowi albo użytkownikowi wieczystemu nieruchomości  zamiennej. Z dniem zawarcia umowy zamiany roszczenia wygasają.

3. Jeżeli, w  związku z uchwaleniem planu miejscowego albo jego zmianą, wartość nieruchomości  uległa obniżeniu, a właściciel albo użytkownik wieczysty zbywa tę nieruchomość  i nie skorzystał z praw, o których mowa w ust. 1 i 2, może żądać od gminy  odszkodowania równego obniżeniu wartości nieruchomości.

4. Jeżeli w  związku z uchwaleniem planu miejscowego albo jego zmianą wartość nieruchomości  wzrosła, a właściciel lub użytkownik wieczysty zbywa tę nieruchomość, wójt,  burmistrz albo prezydent miasta pobiera jednorazową opłatę ustaloną w tym  planie, określoną w stosunku procentowym do wzrostu wartości nieruchomości.  Opłata ta jest dochodem własnym gminy. Wysokość opłaty nie może być wyższa niż  30% wzrostu wartości nieruchomości.

4a. Opłaty, o  której mowa w ust. 4, nie pobiera się w przypadku nieodpłatnego przeniesienia  przez rolnika własności nieruchomości wchodzących w skład gospodarstwa rolnego  na następcę w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o  ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz. U. z 2008 r. Nr 50, poz. 291, Nr 67,  poz. 411, Nr 70, poz. 416 i Nr 180, poz. 1112) albo przepisów w sprawie  szczegółowych warunków i trybu przyznawania pomocy finansowej w ramach  działania "Renty strukturalne" objętego Programem Rozwoju Obszarów  Wiejskich na lata 2007-2013 wydanych na podstawie art. 29 ust. 1 pkt 1 ustawy z  dnia 7 marca 2007 r. o wspieraniu rozwoju obszarów wiejskich z udziałem środków  Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (Dz. U. Nr  64, poz. 427 oraz z 2008 r. Nr 98, poz. 634 i Nr 214, poz. 1349). W przypadku  zbycia przez następcę nieruchomości przekazanych przez rolnika przepisy o  opłacie, o której mowa w ust. 4, stosuje się odpowiednio.

5. W razie  stwierdzenia nieważności uchwały rady gminy w sprawie planu miejscowego, w  części lub w całości, odszkodowanie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, albo opłata,  o której mowa w ust. 4, podlegają zwrotowi odpowiednio na rzecz gminy lub na  rzecz aktualnego właściciela albo użytkownika wieczystego nieruchomości.

6. W przypadku,  o którym mowa w ust. 3, w razie stwierdzenia nieważności uchwały rady gminy w  sprawie planu miejscowego w części lub w całości gmina może żądać od aktualnego  właściciela albo użytkownika wieczystego nieruchomości zwrotu kwoty stanowiącej  równowartość wypłaconego odszkodowania.

Art. 37. 1. Wysokość odszkodowania z tytułu obniżenia  wartości nieruchomości, o którym mowa w art. 36 ust. 3, oraz wysokość opłaty z  tytułu wzrostu wartości nieruchomości, o której mowa w art. 36 ust. 4, ustala  się na dzień jej sprzedaży. Obniżenie oraz wzrost wartości nieruchomości  stanowią różnicę między wartością nieruchomości określoną przy uwzględnieniu  przeznaczenia terenu obowiązującego po uchwaleniu lub zmianie planu miejscowego  a jej wartością, określoną przy uwzględnieniu przeznaczenia terenu,  obowiązującego przed zmianą tego planu, lub faktycznego sposobu wykorzystywania  nieruchomości przed jego uchwaleniem.

2. (uchylony).

3. Roszczenia, o  których mowa w art. 36 ust. 3, można zgłaszać w terminie 5 lat od dnia, w  którym plan miejscowy albo jego zmiana stały się obowiązujące.

4. Przepis ust.  3 stosuje się odpowiednio do opłat, o których mowa w art. 36 ust. 4.

5. Notariusz, w  terminie 7 dni od dnia sporządzenia umowy, której przedmiotem jest zbycie  nieruchomości, w formie aktu notarialnego, jest zobowiązany przesłać wójtowi,  burmistrzowi albo prezydentowi miasta wypis z tego aktu.

6. Wójt,  burmistrz albo prezydent miasta ustala opłatę, o której mowa w art. 36 ust. 4,  w drodze decyzji, bezzwłocznie po otrzymaniu wypisu z aktu notarialnego, o  którym mowa w ust. 5.

7. Właściciel  albo użytkownik wieczysty nieruchomości, której wartość wzrosła w związku z  uchwaleniem lub zmianą planu miejscowego, przed jej zbyciem może żądać od  wójta, burmistrza albo prezydenta miasta ustalenia, w drodze decyzji, wysokości  opłaty, o której mowa w art. 36 ust. 4.

8. Wójt,  burmistrz albo prezydent miasta przedstawia okresowo - odpowiednio do potrzeb,  lecz co najmniej raz w roku - na sesji rady gminy informację o zgłoszonych  żądaniach, o których mowa w art. 36 ust. 1-3 i ust. 5, i wydanych decyzjach, o  których mowa w ust. 6 i 7.

9. Wykonanie  obowiązku wynikającego z roszczeń, o których mowa w art. 36 ust. 1-3, powinno  nastąpić w terminie 6 miesięcy od dnia złożenia wniosku, chyba że strony  postanowią inaczej. W przypadku opóźnienia w wypłacie odszkodowania lub w  wykupie nieruchomości właścicielowi albo użytkownikowi wieczystemu  nieruchomości przysługują odsetki ustawowe.

10. Spory w  sprawach, o których mowa w art. 36 ust. 1-3 i ust. 5, rozstrzygają sądy  powszechne.

11. W  odniesieniu do zasad określania wartości nieruchomości oraz zasad określania  skutków finansowych uchwalania lub zmiany planów miejscowych, a także w  odniesieniu do osób uprawnionych do określania tych wartości i skutków  finansowych stosuje się przepisy o gospodarce nieruchomościami.