Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2003/105/WE
z dnia 16 grudnia 2003 r.
zmieniająca dyrektywę Rady 96/82/WE
dotyczącą zarządzania zagrożeniami poważnymi awariami
z udziałem substancji niebezpiecznych

(Directive 2003/105/EC of the European Parliament and of the Council
of 16 December 2003
amending Council Directive 96/82/EC
on the control of major-accident hazards
involving dangerous substances)

[Tekst oryginalny dyrektywy: OJ  L  345,  31. 12. 2003, p. 97]

Preambuła

(Tłumaczenie: mgr inż. Ewa Michalik)

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
biorąc pod uwagę Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską oraz w szczególności jego artykuł 175(1),
biorąc pod uwagę propozycję Komisji 1),
biorąc pod uwagę opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno – Społecznego 2),
po konsultacji z Komitetem Regionów,
działając zgodnie z procedurą przedstawioną w art. 251 Traktatu, w świetle wspólnego tekstu zaaprobowanego przez Komitet Koncyliacyjny w dniu 22 października 2003 r. 3),

zważywszy, że:

1. Dyrektywa 96/82/WE 4) ma na celu zapobieganie poważnym awariom z udziałem substancji niebezpiecznych oraz ograniczenie ich skutków dla ludzi i środowiska, mając na uwadze skuteczne i konsekwentne zapewnienie wysokiego poziomu ochrony we Wspólnocie.


2. W świetle ostatnich awarii przemysłowych oraz badań nad substancjami rakotwórczymi i substancjami niebezpiecznymi dla środowiska wykonanymi przez Komisję na prośbę Rady, zakres dyrektywy 96/82/WE powinien być rozszerzony.


3. Uwolniony cyjanek, który spowodował skażenie Dunaju w wyniku awarii w Baia Mare w Rumunii w styczniu 2000 r. wykazał, że niektóre rodzaje działalności polegające na magazynowaniu i przerobie w górnictwie, w szczególności urządzenia do składowania odpadów procesowych, włączając zbiorniki szlamów poflotacyjnych lub osadniki, stanowią możliwość spowodowania bardzo poważnych skutków. W oficjalnych informacjach Komisji w sprawie bezpiecznych operacji w działalności wydobywczej oraz w informacjach dotyczących szóstego programu działań środowiskowych Wspólnoty Europejskiej podkreślono potrzebę rozszerzenia zakresu dyrektywy 96/82/WE. Parlament Europejski w swojej uchwale z dnia 5 lipca 2001 r. 5) dotyczącej oficjalnych informacji Komisji w sprawie bezpiecznej działalności wydobywczej, przyjął z zadowoleniem rozszerzenie zakresu tej dyrektywy, mające na celu objęcie ryzyka związanego z magazynowaniem i przerobem w górnictwie.


4. Propozycja ujęcia w dyrektywie zarządzania odpadami z przemysłu wydobywczego może być ważnym czynnikiem w celu ustalenia środków dotyczących urządzeń do postępowania z takimi odpadami, które stanowią ryzyko awarii, ale które nie były objęte przez dotychczasową dyrektywę.


5. „Awaria fajerwerków” w Enschede w Holandii w maju 2000 r. zademonstrowała możliwości poważnych awarii związanych z magazynowaniem i wytwarzaniem substancji pirotechnicznych i wybuchowych. Definicje tych substancji w dyrektywie 96/82/WE powinny być zatem doprecyzowane i uproszczone.


6. Wybuch w zakładzie nawozów sztucznych w Tuluzie we wrześniu 2001 r. wpłynął na zwiększenie świadomości o możliwości awarii związanej z magazynowaniem azotanu amonu i nawozów sztucznych na bazie azotanu amonu, w szczególności w odniesieniu do materiałów stanowiących odrzuty w procesie wytwarzania lub w odniesieniu do materiałów zwróconych wytwórcy (materiały pozaklasowe). Z tego względu zawarte obecnie w dyrektywie 96/82/WE kategorie azotanu amonu oraz nawozów sztucznych na bazie azotanu amonu powinny zostać zweryfikowane w celu włączenia materiału „pozaklasowego”.


7. Dyrektywa 96/82/WE nie powinna mieć zastosowania w odniesieniu do użytkownika końcowego, u którego azotan amonu oraz nawozy sztuczne na bazie azotanu amonu, które przy ich dostawie spełniają specyfikacje zawarte w tej dyrektywie, lecz następnie ulegają degradacji lub zanieczyszczeniu, są czasowo obecne, zanim zostaną usunięte w celu powtórnego przerobu lub zniszczenia.


8. Prace studialne wykonane przez Komisję w ścisłej współpracy z państwami członkowskimi potwierdzają rozszerzenie wykazu substancji rakotwórczych wraz z odpowiednimi wartościami progowymi i znaczącym obniżeniem wielkości kwalifika-cyjnych (progowych) przypisanych niebezpiecznym dla środowiska substancjom ujętym w Dyrektywie 96/82/WE.


9. W odniesieniu do zakładów, które w następstwie zmian zostaną objęte zakresem obowiązywania dyrektywy 96/82/WE wskazano konieczność ustalenia minimalnych terminów notyfikacji [zgłoszenia], opracowania polityki zapobiegania poważnym awariom, raportów bezpieczeństwa i planów awaryjnych [operacyjno – ratowniczych].


10. Doświadczenia i wiedza wiodącej części załogi zakładu może znacząco wspomóc opracowanie planów awaryjnych [operacyjno – ratowniczych], a cała załoga zakładu oraz osoby, które mogą być narażone, powinny być właściwie informowane o środkach bezpieczeństwa i działaniach.


11. Przyjęcie decyzji Rady 2001/792/WE, Euratom z dnia 23 października 2001 r. ustanawiającej we Wspólnocie mechanizm ułatwiający wzmocnienie współpracy w zakresie pomocy działań obrony cywilnej 6) podkreśla potrzebę ułatwienia i zwiększenia współpracy w zakresie działań interwencyjnych obrony cywilnej.


12. W celu ułatwienia planowania w zakresie zagospodarowania terenów niezbędne jest opracowanie wytycznych zawierających bazę danych, w celu zastosowania jej do oceny zgodności pomiędzy zakładami podlegającymi przepisom dyrektywy 96/82/WE i obszarami opisanymi w artykule 12, paragraf 1 niniejszej dyrektywy.


13. Na państwa członkowskie powinien być nałożony obowiązek dostarczenia Komisji określonego minimum informacji dotyczących zakładów objętych dyrektywą 96/82/WE.


14. Równocześnie właściwym jest doprecyzowanie niektórych zapisów dyrektywy 96/82/WE.


15. Środki (postanowienia) wprowadzone przez niniejszą dyrektywę były przedmiotem publicznej konsultacji obejmującej strony zainteresowane.


16. Dyrektywa 96/82/WE powinna być w związku z tym stosownie zmieniona.

Postanowienia Dyrektywy

Zgodnie z przyjętym sposobem prezentacji postanowień dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2003/105/WE zmieniającej dyrektywę Rady 96/82/WE dotyczącą zarządzania zagrożeniami poważnymi awariami z udziałem substancji niebezpiecznych, opisanym we wprowadzeniu, wszystkie postanowienia dotyczące zmian Dyrektywy Seveso II (artykuł 1 dyrektywy 2003/105/WE oraz załącznik do tej dyrektywy) zostały przedstawione w postaci tekstu jednolitego Dyrektywy Seveso II w następnej części niniejszego opracowania.

Poniżej przedstawiono natomiast postanowienia dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2003/105/WE zawarte w artykułach 2, 3 i 4, które ze względu na ich treść nie zostały włączone do tekstu jednolitego Dyrektywy Seveso II.

Artykuł 2

1. Państwa członkowskie wprowadzą w życie akty i uregulowania prawne oraz przepisy administracyjne konieczne do zapewnienia zgodności z niniejszą dyrektywą przed dniem 1 lipca 2005 r. Powinny one powiadomić o tym Komisję.

Wprowadzane przez Państwa członkowskie postanowienia powinny zawierać odniesienia do niniejszej dyrektywy lub takie odniesienia powinny im towarzyszyć w momencie oficjalnej publikacji. Sposoby zamieszczania takich odniesień zostaną ustalone przez państwa członkowskie.

2. Państwa członkowskie przedstawią Komisji główne postanowienia prawa krajowego, przyjęte w zakresie uregulowanym niniejszą dyrektywą.

Artykuł 3

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie w dniu opublikowania jej w Official Journal [Dzienniku Urzędowym] Unii Europejskiej.

Artykuł 4

Niniejsza dyrektywa dotyczy państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, 16 grudnia 2003 roku.