Poważne awarie w transporcie drogowym niebezpiecznych chemikaliów (2) - ocena skutków "BEZPIECZEŃSTWO PRACY - nauka i praktyka" 4/2011, str. 6-8 prof. dr hab. inż. Jerzy S. Michalik Centralny Instytut Ochrony Pracy - Państwowy Instytut Badawczy mgr Agnieszka Gajek Centralny Instytut Ochrony Pracy - Państwowy Instytut Badawczy płk dypl. Leszek Słomka Akademia Obrony Narodowej, Centrum Szkolenia Obrony Przed Bronią Masowego Rażenia W artykule przedstawiono przykładowe prognozy skutków awarii w transporcie drogowym, wykonane przy zastosowaniu symulacji komputerowej, które dotyczyły wypadków drogowych z udziałem cystern przewożących chlor i amoniak. W symulacji wyznaczono strefy skutków toksycznych skażeń powstałych w wyniku wycieku tych gazów z cysterny w terenie otwartym, o luźnej oraz o zwartej zabudowie, w warunkach zimowych i letnich. Przedstawiono także prognozy skutków ataków terrorystycznych – detonacji cystern z kwasem azotowym lub z benzyną w terenie o zwartej zabudowie. Omówione, porównane i ocenione zostały skutki awarii transportowych, powodujących uwolnienie z cystern samochodowych benzyny, chloru oraz amoniaku w zależności od warunków terenowych i atmosferycznych. Poważne awarie i zagrożenia terrorystyczne instalacji chemicznych (2) - zintegrowany system zarządzania ryzykiem "BEZPIECZEŃSTWO PRACY - nauka i praktyka" 2/2009, str. 10-13 prof. dr hab. inż. Jerzy S. Michalik Centralny Instytut Ochrony Pracy - Państwowy Instytut Badawczy, dr Mieczysław J. Borysiewicz Instytut Energii Atomowej Centrum Doskonałości MANHAZ "Efektywne zarządzanie bezpieczeństwem procesowym oraz ochroną przed zagrożeniami terrorystycznymi zakładów chemicznych wymaga integracji działań w obu tych obszarach, integracji określonych procedur i narzędzi stosowanych w analizie zagrożeń procesowych (PHA) oraz w analizie podatności zabezpieczeń (SVA). Występuje w nich wiele elementów wspólnych lub podobnych. Przedstawione zalecenia dotyczą: zapobiegania procesowym oraz umyślnym przyczynom poważnych awarii; zarządzania integralnością procesu i sprzętu z uwzględnieniem ich podatności na zagrożenia terrorystyczne; opracowania zintegrowanych planów operacyjno-ratowniczych, uwzględniających dodatkowe zagrożenia; zapewnienia bezpieczeństwa kontaktów z osobami spoza zakładu oraz zapewnienia bezpieczeństwa podczas przebywania środków transportu substancji niebezpiecznych w zakładzie. " Awarie i zagrożenia terrorystyczne instalacji chemicznych (1) - metody oceny podatności na zagrożenia "BEZPIECZEŃSTWO PRACY - nauka i praktyka" 1/2009, str. 2-5 prof. dr hab. inż. Jerzy S. Michalik Centralny Instytut Ochrony Pracy - Państwowy Instytut Badawczy, dr Mieczysław J. Borysiewicz Instytut Energii Atomowej Centrum Doskonałości MANHAZ "Możliwe skutki terroryzmu chemicznego określono na podstawie przykładów niektórych katastrofalnych poważnych awarii przemysłowych oraz ocen wykonanych przez Agencję Ochrony Środowiska USA (EPA). Omówiono zasady przeciwdziałania możliwym, wskutek aktów terroru poważnym awariom, polegające na wykonaniu analiz podatności zabezpieczeń (SVA), co pozwala na określenie podatnych na działania terrorystyczne "słabych" punktów stacjonarnych instalacji przemysłowych, sieci rurociągów lub systemów sterowania i systemów informatycznych. Przedstawiono zalecane do wykorzystania w Polsce metody i narzędzia przeciwdziałania terrorystycznym zagrożeniom poważnymi awariami zakładów chemicznych; opracowane w USA. Są to dwie metody dotyczące analiz podatności instalacji chemicznych i oceny zabezpieczeń - metoda opracowana przez CCPS (Center for Chemical Process Safety) oraz metoda opracowana przez SOCMA (Synthetic Organic Chemical Manufacturers Association). W odniesieniu do cyberbezpieczeństwa i zabezpieczeń komputerowych systemów sterowania oraz systemów informatycznych jest to podejście obejmujące systemowy profil ochrony przemysłowego systemu sterowania (SPP) oraz metodykę analizy i oceny bezpieczeństwa systemów sterowania STOE (system target of evaluation) oraz metoda analiz podatności systemów technologii informacji CVSS (wspólny system punktowania podatności)." Rozporządzenie REACH - sporządzanie raportu bezpieczeństwa chemicznego "BEZPIECZEŃSTWO PRACY - nauka i praktyka" 9/2008, str. 10-13 dr Katarzyna Miranowicz-Dzierżawska Centralny Instytut Ochrony Pracy - Państwowy Instytut Badawczy W artykule omówiono raport bezpieczeństwa chemicznego zawierający wyniki przeprowadzonej oceny bezpieczeństwa chemicznego, który jest częścią dokumentacji rejestracyjnej składanej do Europejskiej Agencji Chemikaliów. Obowiązek sporządzania raportu bezpieczeństwa chemicznego wynika z rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2006 r. nr 1907/2006 w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH), utworzenia Europejskiej Agencji Chemikaliów, zmieniające dyrektywę 1999/45/WE oraz uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 793/93 i rozporządzenie Komisji (WE) nr 1488/94, jak również dyrektywę Rady 76/769/EWG i dyrektywy Komisji 91/155/EWG, 93/67/EWG, 93/105/WE i 2000/21/WE. Rozporządzenie to weszło w życie 1 czerwca 2007 r. Wdrażanie postanowień rozporządzenia REACH "BEZPIECZEŃSTWO PRACY - nauka i praktyka" 6/2008, str. 10-13 prof. dr hab. inż. Jerzy S. Michalik Centralny Instytut Ochrony Pracy - Państwowy Instytut Badawczy W artykule przedstawiono informacje i komentarze o wybranych, najbardziej istotnych postanowieniach rozporządzenia REACH. Przedstawiono harmonogram wdrażania głównych postanowień REACH. Omówiono ważne na obecnym etapie wdrażania rozporządzenia procedury i wymagania, dotyczące nowego formatu kart charakterystyki substancji oraz rejestracji wstępnej. Przedstawiono i skomentowano wymagania rozporządzenia REACH odnoszące się do rejestracji wstępnej oraz procedury jej realizacji. Zagrożenie zdarzeniami o znamionach poważnych awarii w Polsce "BEZPIECZEŃSTWO PRACY - nauka i praktyka" 3/2008, str. 8-12 prof. dr hab. inż. Jerzy S. Michalik, mgr Agnieszka Gajek Centralny Instytut Ochrony Pracy - Państwowy Instytut Badawczy "Analiza danych GIOŚ o liczbie zakładów stwarzających zagrożenie wystąpienia poważnej awarii w latach 2002-2006 oraz o liczbie zdarzeń o znamionach poważnej awarii w latach 2003-2006 wykazała, że zakłady "niesevesowskie" stwarzają duże zagrożenie. Świadczy o tym 216 zdarzeń w 730 zakładach "niesevesowskich" (81% wszystkich zdarzeń w zakładach stacjonarnych), podczas gdy w 341 zakładach "sevesowskich" takich zdarzeń było 46 (19%). "Wskaźnik awaryjności" w zakładach "niesevesowskich" jest ponad 3-krotnie wyższy niż w zakładach ZZR i ZDR. Analiza wykazała dominujące zagrożenie transportu samochodowego w porównaniu z innymi rodzajami transportu niebezpiecznych substancji: 160 zdarzeń - ok. 68% wszystkich zdarzeń w transporcie. W związku z tym, aktualne staje się opracowanie zaleceń i niezbędnych procedur zarządzania bezpieczeństwem w zakładach "niesevesowskich" oraz w odniesieniu do transportu samochodowego niebezpiecznych substancji. Jest to przedmiotem zadań badawczych, które zostały podjęte w CIOP-PIB w ramach programu wieloletniego "Poprawa bezpieczeństwa i warunków pracy" na lata 2008-2010." Cyberbezpieczeństwo przemysłowych systemów sterowania "BEZPIECZEŃSTWO PRACY - nauka i praktyka" 10/2007, str. 8-11 dr Mieczysław J. Borysiewicz Instytut Energii Atomowej, Centrum Doskonałości MANHAZ, Otwock-Świerk prof. dr hab. inż. Jerzy S. Michalik Centralny Instytut Ochrony Pracy - Państwowy Instytut Badawczy "Jednym z istotnych zagadnień zarządzania bezpieczeństwem instalacji chemicznych w aspekcie ochrony przed działaniami terrorystycznymi i sabotażowymi jest zapewnienie cyberbezpieczeństwa systemów informatycznych wykorzystujących sieci komputerowe. W artykule przedstawiono informacje o opracowaniach zawierających wytyczne i zalecenia dotyczące cyberbezpieczeństwa, omówiono zasady cyberbezpieczeństwa w odniesieniu do przemysłowych systemów sterowania (ICS - Industrial Control Systems), w szczególności zagadnienia stosowania systemowego profilu ochrony (SPP). Ważnym instrumentem oceny i zapewnienia bezpieczeństwa ICS jest metodyka STOE (System Target of Evaluation - systemowy obiekt oceny). Przedstawiono zakres STOE, rodzaje podatności i zabezpieczeń oraz założenia dotyczące bezpiecznego użytkowania ICS." Zagrożenia poważnymi awariami w Polsce - stan aktualny "BEZPIECZEŃSTWO PRACY - nauka i praktyka" 5/2007, str. 14-18 prof. dr hab. inż. Jerzy S. Michalik Centralny Instytut Ochrony Pracy - Państwowy Instytut Badawczy Przedstawiono i przedyskutowano ilościową definicję poważnej awarii, ustanowioną przez polskie przepisy. Na podstawie oficjalnych danych Głównego Inspektora Ochrony Środowiska przedstawiono informacje o wielkości zagrożeń poważnymi awariami przemysłowymi w Polsce (stan na koniec 2005 r.). Na podstawie danych Komisji Europejskiej (także omówionych w artykule), potencjał zagrożeń poważnymi awariami przemysłowymi sytuuje Polskę w czołówce państw UE. Przedstawiono informacje o poważnych awariach, jakie wydarzyły się w Polsce w 2005 r. oraz skrótowe opisy wybranych kilkunastu poważnych awarii. Zmiany krajowych przepisów w sprawie kryteriów kwalifikacyjnych dla zakładów stwarzających zagrożenie poważną awarią przemysłową "BEZPIECZEŃSTWO PRACY - nauka i praktyka" 10/2006, str. 9-11 prof. dr hab. inż. Jerzy S. Michalik Centralny Instytut Ochrony Pracy - Państwowy Instytut Badawczy W artykule przedstawiono i omówiono zmiany kryteriów kwalifikacyjnych wprowadzone rozporządzeniem MG z 2006 r. Wskazano na wpływ zmian klasyfikacji substancji niebezpiecznych (rozporządzenie MZ z 2005 r.) na zaliczanie zakładów do kategorii zwiększonego lub dużego ryzyka oraz na ocenę wielkości skutków poważnych awarii. Zmiany krajowych przepisów dotyczących niektórych elementów i procedur przeciwdziałania poważnym awariom przemysłowym "BEZPIECZEŃSTWO PRACY - nauka i praktyka" 9/2006, str. 16-19 prof. dr hab. inż. Jerzy S. Michalik Centralny Instytut Ochrony Pracy - Państwowy Instytut Badawczy W artykule przedstawiono i omówiono zmiany systemu przeciwdziałania poważnym awariom przemysłowym wprowadzone ostatnio do prawa krajowego postanowieniami ustawy z 2006 r. o zmianie ustawy - Prawo ochrony środowiska oraz niektórych innych ustaw oraz zmiany wymagań dotyczących raportu o bezpieczeństwie zawarte w rozporządzeniu MGiP z 2005 r. REACH - projekt rozporządzenia Parlamentu Europejskiego oraz Rady w sprawie rejestracji, oceny, dopuszczania i ograniczania chemikaliów. Główne postanowienia, procedury, oczekiwane skutki "BEZPIECZEŃSTWO PRACY - nauka i praktyka" 6/2006, str. 16-19 prof. dr hab. inż. Jerzy S. Michalik Centralny Instytut Ochrony Pracy - Państwowy Instytut Badawczy W artykule omówiono postanowienia dotyczące głównych procedur: rejestracji substancji, oceny dokumentacji oraz oceny informacji o substancjach, udzielania zezwoleń oraz wprowadzania ograniczeń w odniesieniu do szczególnie niebezpiecznych chemikaliów. Przedstawiono informacje o oczekiwanych skutkach związanych z wejściem w życie rozporządzenia REACH. REACH - projekt rozporządzenia Parlamentu Europejskiego oraz Rady w sprawie rejestracji, oceny, dopuszczania i ograniczania chemikaliów. Przyczyny i przesłanki "BEZPIECZEŃSTWO PRACY - nauka i praktyka" 5/2006, str. 12-15 prof. dr hab. inż. Jerzy S. Michalik Centralny Instytut Ochrony Pracy - Państwowy Instytut Badawczy Przedstawiono przyczyny i przesłanki uzasadniające potrzebę zastosowania nowych zasad postępowania w odniesieniu do niebezpiecznych substancji chemicznych w Unii Europejskiej: duże narażenie pracowników na działanie substancji chemicznych, nieskuteczność obecnego prawodawstwa Wspólnotowego dotyczącego substancji chemicznych w zakresie zapewnienia bezpieczeństwa i zdrowia pracowników, konsumentów oraz środowiska naturalnego. Udział społeczeństwa w zapobieganiu poważnym awariom przemysłowym - możliwości prawne "BEZPIECZEŃSTWO PRACY - nauka i praktyka" 11/2005, str. 8-10 mgr Magdalena Micińska Kujawsko-Pomorska Szkoła Wyższa w Bydgoszczy Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu Stały rozwój techniki powoduje, że awarie przemysłowe stają się coraz groźniejsze dla otoczenia. Na ich skutki przede wszystkim narażona jest ludność zamieszkująca okolice dużych zakładów przemysłowych. Ustawa : Prawo ochrony środowiska, wychodząc naprzeciw światowym tendencjom upowszechniania zasad jawności i demokracji w procedurach decyzyjnych, wprowadza w ślad za dyrektywą Seveso II oraz Konwencją Aarhus szereg instrumentów prawnych służących społeczeństwu w sprawach przeciwdziałania i zapobiegania skutkom poważnych awarii. W artykule zaprezentowano regulacje umożliwiające zarówno dostęp do informacji, jak i udział społeczeństwa w procesach decyzyjnych dotyczących tych zagadnień. Uzupełnienia i zmiany przepisów Dyrektywy Seveso II "BEZPIECZEŃSTWO PRACY - nauka i praktyka" 9/2004, str. 8-11 prof. Dr hab. Inż. Jerzy S. Michalik Centralny Instytut Ochrony Pracy - Państwowy Instytut Badawczy "W artykule omówiono przepisy Decyzji Komisji 98/433/WE dotyczącej jednolitych kryteriów częściowego zwolnienia od wymagań odnoszących się do raportu bezpieczeństwa oraz Decyzji Komisji 1999/314/WE dotyczącej kwestionariusza, zgodnie z którym powinny być sporządzane trzyletnie raporty państw członkowskich o zastosowaniu Dyrektywy Seveso II. Omówiono także zmiany Dyrektywy Seveso II, wprowadzone przez Dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2003/105/WE, dotyczące zakresu obowiązywania tej dyrektywy, dodatkowych zadań oraz procedur systemu przeciwdziałania poważnym awariom przemysłowym, zmian kryteriów kwalifikacyjnych, terminów realizacji zadań i procedur oraz zadań adresowanych do władz państw członkowskich oraz do Komisji WE." Zawartość i cele programu zapobiegania awariom i systemu bezpieczeństwa w zakładach zwiększonego oraz dużego ryzyka wystąpienia poważnej awarii przemysłowej "BEZPIECZEŃSTWO PRACY - nauka i praktyka" 2/2004, str. 22-25 prof. Dr hab. Inż. Jerzy S. Michalik, dr inż. Wojciech Domański Centralny Instytut Ochrony Pracy - Państwowy Instytut Badawczy W artykule przedstawiono wymagania przepisów unijnych (Dyrektywa Seveso II) oraz polskich (Prawo ochrony środowiska) odnoszących się do programów zapobiegania awariom (PZA) i systemów zarządzania bezpieczeństwem (SZB) w zakładach zwiększonego (ZZR) oraz dużego ryzyka (ZDR) wystąpienia poważnej awarii przemysłowej. Sformułowano zalecenia dotyczące zawartości i celów PZA i SZB w zakładach obu kategorii. Zwrócono szczególną uwagę na PZA i SZB w zakładach kategorii ZZR, w których, ze względu na wskazane w artykule wady przepisów polskich, przeciwdziałanie poważnym awariom może okazać się niedostatecznie skuteczne. System przeciwdziałania poważnym awariom przemysłowym - nowe regulacje prawne (2) "BEZPIECZEŃSTWO PRACY - nauka i praktyka" 9/2003, str. 2-5 prof. Dr hab. Inż. Jerzy S. Michalik Centralny Instytut Ochrony Pracy - Państwowy Instytut Badawczy W artykule przedstawiono i omówiono rozporządzenia ministra gospodarki, pracy i polityki społecznej dotyczące wymagań, jakie powinien spełniać raport o bezpieczeństwie oraz wymagań, jakim powinny odpowiadać wewnętrzne oraz zewnętrzne plany operacyjno-ratownicze. Omówione rozporządzenia ustalają nowe wymagania, które zastępują obowiązujące do dnia 30 czerwca 2003 r. System przeciwdziałania poważnym awariom przemysłowym "BEZPIECZEŃSTWO PRACY - nauka i praktyka" 7-8/2003, str. 5-8 prof. Dr hab. Inż. Jerzy S. Michalik Centralny Instytut Ochrony Pracy - Państwowy Instytut Badawczy W artykule przedstawiono i omówiono postanowienia dwóch rozporządzeń ministra úrodowiska dotyczących: 1) zakresu informacji odnoszących się do zagrożeń poważnymi awariami przemysłowymi i sposobu podawania ich do publicznej wiadomości, 2) kryteriów poważnej awarii oraz sposobu wykonywania obowiązku zgłaszania jej do Głównego Inspektora Ochrony Środowiska. Regulują one kolejne zagadnienia polskiego systemu przeciwdziałania poważnym awariom. Kształtowanie postaw i zachowań pracowników w celu przeciwdziałania poważnym awariom przemysłowym "BEZPIECZEŃSTWO PRACY - nauka i praktyka" 6/2003, str. 8-11 prof. Dr hab. Inż. Jerzy S. Michalik Centralny Instytut Ochrony Pracy - Państwowy Instytut Badawczy "W artykule przedstawiono i omówiono postanowienia przepisów Dyrektywy Seveso II, ustawy - Prawo ochrony środowiska oraz rozporządzenia ministra gospodarki, dotyczące programu zapobiegania awariom (PZA) wraz z systemem zarządzania bezpieczeństwem (SZB) oraz wewnętrznych planów operacyjno-ratowniczych (WPO-R). Na podstawie tych postanowień określono zadania i działania mające na celu kształtowanie właściwych postaw, umiejętności, świadomości oraz zachowań pracowników, niezbędnych do skutecznej realizacji PZA, SZB, WPO-R." Przewidywanie tworzenia się niebezpiecznych substancji chemicznych podczas poważnych awarii przemysłowych "BEZPIECZEŃSTWO PRACY - nauka i praktyka" 11/2002, str. 15-19 prof. dr hab. inż. Jerzy S. Michalik, mgr. Agnieszka Gajek Centralny Instytut Ochrony Pracy W artykule przedstawiono wymagania przepisów unijnych oraz polskich, dotyczących uwzględniania niebezpiecznych substancji chemicznych powstających w trakcie awarii. Omówiono podstawowe założenia przyjęte w celu przewidywania powstawania substancji nieobecnych w normalnych warunkach procesowych. Zaprezentowano sposób prognozowania powstawania substancji w wyniku reakcji niepożądanych. Oceniono znaczenie i prawdopodobieństwo powstawania niebezpiecznych substancji chemicznych w wyniku pożarów i reakcji niekontrolowanych. Substancje niebezpieczne powstające podczas poważnych awarii przemysłowych "BEZPIECZEŃSTWO PRACY - nauka i praktyka" 10/2002, str. 14-18 prof. dr hab. inż. Jerzy S. Michalik, mgr. Agnieszka Gajek Centralny Instytut Ochrony Pracy Przedstawiono wyniki analiz kilkuset poważnych awarii przemysłowych. Omówiono dane charakteryzujące częstotliwość występowania awarii w zależności od rodzajów działalności przemysłowej oraz operacji procesowych. Przedstawiono informacje o substancjach uczestniczących w awariach oraz o powstawaniu w ich trakcie niebezpiecznych substancji nie występujących w normalnych warunkach procesu lub magazynowania. System przeciwdziałania poważnym awariom przemysłowym - przepisy szczegółowe "BEZPIECZEŃSTWO PRACY - nauka i praktyka" 9/2002, str. 22-25 prof. Dr hab. Inż. Jerzy S. Michalik Centralny Instytut Ochrony Pracy Przedstawiono i omówiono postanowienia czterech rozporządzeń ministra gospodarki stanowiące przepisy szczegółowe dotyczące systemu przeciwdziałania poważnym awariom przemysłowym, ustanowionego na mocy ustawy - Prawo ochrony Środowiska. Dotyczą one: kryteriów kwalifikacyjnych dla zakładów zwiększonego oraz dużego ryzyka poważnej awarii przemysłowej, wymagań w odniesieniu do raportów o bezpieczeństwie, wewnÍtrznych oraz zewnętrznych planów operacyjnoratowniczych. Obiekty zagrażające poważną awarią przemysłową - nowe kryteria kwalifikacyjne "BEZPIECZEŃSTWO PRACY - nauka i praktyka" 2/2002, str. 16-19 prof. Dr hab. Inż. Jerzy S. Michalik Centralny Instytut Ochrony Pracy Omówiono propozycje Komisji UE dotyczące zmian kryteriów kwalifikacyjnych Dyrektywy Seveso II. Przedstawiono nowy projekt rozporządzenia ministra gospodarki uwzględniający nowe kryteria UE. System przeciwdziałania poważnym awariom przemysłowym w Polsce (3) "BEZPIECZEŃSTWO PRACY - nauka i praktyka" 1/2002, str. 11-16 prof. Dr hab. Inż. Jerzy S. Michalik Centralny Instytut Ochrony Pracy "Omówiono pozostałe elementy i procedury systemu przeciwdziałania poważnym awariom przemysłowym: wymagania związane z efektem domina, dokonywanie zmian w obiekcie niebezpiecznym, wymagania dotyczące wewnętrznych i zewnętrznych planów operacyjno-ratowniczych, reagowanie na awarie, informowanie społeczeństwa, wykonywanie kontroli, inspekcji oraz nadzoru, regulacje dotyczące skutków transgranicznych, zagospodarowanie terenów oraz sankcje w przypadku niewykonywania obowiązków i procedur systemu. Oceniono zgodność regulacji krajowych z wymaganiami Dyrektywy Seveso II." System przeciwdziałania poważnym awariom przemysłowym w Polsce (2) "BEZPIECZEŃSTWO PRACY - nauka i praktyka" 12/2001, str. 18-21 prof. Dr hab. Inż. Jerzy S. Michalik Centralny Instytut Ochrony Pracy W artykule omówiono kolejne elementy i procedury systemu przeciwdziałania poważnym awariom przemysłowym: program zapobiegania awariom i system bezpieczeństwa w zakładzie, raport o bezpieczeństwie i procedure jego zatwierdzenia. Dokonano porównań postanowień nowych przepisów polskich z wymaganiami Dyrektywy Seveso II. System przeciwdziałania poważnym awariom przemysłowym w Polsce (1) "BEZPIECZEŃSTWO PRACY - nauka i praktyka" 11/2001, str. 14-18 prof. Dr hab. Inż. Jerzy S. Michalik Centralny Instytut Ochrony Pracy W publikacji przedstawiono i omówiono pierwszą część zadań i procedur systemu przeciwdziałania poważnym awariom przemysłowym, ustanowionego przez nowe przepisy krajowe: kryteria kwalifikacyjne, procedurę identyfikacji obiektów niebezpiecznych oraz procedurę zgłoszenia. Oceniono ich zgodność z wymaganiami Dyrektywy Seveso II. "Narzędzia wspomagające wykonywanie zadań i procedur systemu przeciwdziałania poważnym awariom przemysłowym. Wyniki Programu Wieloletniego (1998-2001)" "BEZPIECZEŃSTWO PRACY - nauka i praktyka" 10/2001, str. 2-7 prof. Dr hab. Inż. Jerzy S. Michalik Centralny Instytut Ochrony Pracy Omówiono wyniki sześciu projektów badawczych wykonanych w latach 1998-2001 przez 5 jednostek naukowo-badawczych w ramach Programu Wieloletniego (b. SPR-1). Opracowane narzędzia dotyczą procedur identyfikacji i zgłoszenia obiektów niebezpiecznych, analizy oraz określania wielkości stref zagrożeń, wewnętrznych i zewnętrznych planów operacyjno-ratowniczych, systemów zintegrowanego zarządzania w zakładach niebezpiecznych oraz w obszarach przemysłowych, materiałów szkoleniowych. "Przeciwdziałanie poważnym awariom przemysłowym. Nowe polskie przepisy" "BEZPIECZEŃSTWO PRACY - nauka i praktyka" 9/2001, str. 7-10 prof. Dr hab. Inż. Jerzy S. Michalik Centralny Instytut Ochrony Pracy Przedstawiono aktualny stan polskich przepisów odnoszących się do przeciwdziałania poważnym awariom chemicznym. Omówiono nowe przepisy dotyczące zapobiegania, gotowości i reagowania na poważne awarie przemysłowe, zawarte we wchodzących w życie 1 października 2001 r. ustawie Prawo ochrony środowiska oraz ustawie o wprowadzeniu ustawy Prawo ochrony środowiska, ustawy o odpadach oraz o zmianie niektórych ustaw. Wykonywanie przepisów Dyrektywy Seveso oraz zagrożenia poważnymi awariami w państwach UE "BEZPIECZEŃSTWO PRACY - nauka i praktyka" 10/2000, str. 13-16 prof. dr hab. inż. Jerzy S. Michalik Centralny Instytut Ochrony Pracy - Państwowy Instytut Badawczy Dyrektywa Rady 91/692/EWG normująca i racjonalizująca raporty o zastosowaniu niektórych dyrektyw dotyczących środowiska wprowadziła określone zasady informowania Komisji przez państwa członkowskie UE o wykonywaniu postanowień wielu dyrektyw. Równocześnie zobowiązała ona Komisję WE do opracowywania i publikowania zbiorczych raportów o wykonywaniu wskazanych dyrektyw, obejmujących trzyletnie okresy sprawozdawcze. Dyrektywa 91/692/EWG dotyczyła także Dyrektywy Seveso, tzn. 82/501/ EWG, wprowadzając odpowiednie zmiany do treści artykułu 18 tej dyrektywy. Stosownie do wymagań Dyrektywy 91/692/EWG Komisja opublikowała raport zawierający interesujące informacje dotyczące zarówno wdrożenia do prawodawstwa państw członkowskich przepisów Dyrektywy Seveso jak i jej wykonywania w okresie 1994-1996. Są to m.in. informacje o opracowanych i przedłożonych właściwym władzom raportach bezpieczeństwa, opracowanych wewnętrznych i zewnętrznych planach awaryjnych, opracowanych informacjach dla społeczeństwa, inspekcjach w obiektach niebezpiecznych przeprowadzonych przez kompetentne władze - czyli informacje o wykonywaniu głównych zadań i procedur ustanowionych w Dyrektywie Seveso. Raport Komisji zawiera także dane o poważnych awariach przemysłowych, jakie miały miejsce w państwach członkowskich UE, o których informacje - zgodnie z wymaganiami Dyrektywy Seveso - zostały zgłoszone do ustanowionych przez Komisję odpowiednich instytucji europejskich. Niniejsza publikacja jest omówieniem tego raportu Komisji. Szczególną uwagę zwrócono na dane dotyczące wielkości zagrożeń oraz poważnych awarii przemysłowych. (...) Ocena zagrożeń poważnymi awariami chemicznymi w Polsce w świetle kryteriów kwalifikacyjnych Dyrektywy Seveso II "BEZPIECZEŃSTWO PRACY - nauka i praktyka" 7-8/2000, str. 14-19 prof. dr hab. inż. Jerzy S. Michalik Centralny Instytut Ochrony Pracy Zagrożenia wielkimi i lokalnymi awariami przemysłowymi "BEZPIECZEŃSTWO PRACY - nauka i praktyka" 6/2000, str. 12-16 prof. dr hab. inż. Jerzy S. Michalik Centralny Instytut Ochrony Pracy W opublikowanych dotychczas artykułach z cyklu „poważne awarie chemiczne” omówiono przepisy międzynarodowe dotyczące przeciwdziałania poważnym awariom chemicznym(PACh) oraz uregulowania dotyczące tej problematyki w wybranych państwach. Kolejne artykuły poświęcono omówieniu wprowadzonych w ostatnich latach oraz projektowanych przepisach krajowych, odnoszących się do nadzwyczajnych zagrożeń środowiska (NZŚ), dotyczących przeciwdziałania PACh. Oceniono także, w jakim stopniu spełniają one wymagania UE oraz OECD. Istotnym aspektem dyskutowanej problematyki PACh/NZŚ jest ocena skali zagrożeń poważnymi przemysłowymi awariami chemicznymi w Polsce, a także dla porównania - w państwach Unii Europejskiej. Ten i następne artykuły z cyklu „poważne awarie chemiczne" będą dotyczyć łych właśnie zagadnień. (...)

Przeciwdziałanie nadzwyczajnym zagrożeniom środowiska - przepisy projektowane (2)
„BEZPIECZEŃSTWO PRACY nauka i praktyka” 1/2000, str. 12-15

prof. dr hab. inż. JERZY S. MICHALIK
Centralny Instytut Ochrony Pracy

Publikujemy drugą część artykułu poświęconego omówieniu postanowień projektu rozrządzenia Ministra Gospodarki (Md)-dotyczącego przepisów wykonawczych w sprawach przeciwdziałania nadzwyczajnym zagrożeniom środowiska (NZŚ). Pierwsza cześć artykułu została opublikowana w 12. numerze (grudzień 1999 r.) „Bezpieczeństwa Pracy”. W artykule tym omawianie kolejnych elementów projektowanego systemu przeciwdziałania NZŚ zakończono na procedurze powiadamiania właściwych władz przez zarząd przedsiębiorstwa o posiadanych niebezpiecznych obiektach (instalacjach) obu kategorii: NPZSA (zagrożenia lokalne w razie awarii) oraz WPZSA (zagrożenia o charakterze publicznym).
Wszystkie dotychczas omówione zadania i procedury dotyczyły obu kategorii instalacji mogących spowodować NZŚ. Podkreślamy ten fakt z tej przyczyny, że kolejne postanowienia projektu rozporządzenia MG dotyczące obowiązków zarządu przedsiębiorstwa i wykonywanych w zakładzie procedur dotyczą już tylko przedsiębiorstw posiadających obiekty kategorii WPZSA.
Innymi słowy: według wprowadzanych aktualnie w Polsce przepisów w sprawach przeciwdziałania NZŚ, to znaczy znowelizowanej ustawy o ochronie i kształtowaniu środowiska oraz omawianego projektu rozporządzenia MG, obowiązki i zadania zarządów obiektów kategorii NPZSA, ograniczają się w zasadzie tylko do powiadomienia władz (notyfikacji).

Przeciwdziałanie nadzwyczajnym zagrożeniom środowiska - przepisy projektowane (1)
„BEZPIECZEŃSTWO PRACY nauka i praktyka” 12/1999, str. 12-16

prof. dr hab. inż. JERZY S. MICHALIK
Centralny Instytut Ochrony Pracy

W poprzednim artykule z cyklu poważne awarie chemiczne omówiono postanowienia wprowadzone przez znowelizowaną ustawę o ochronie i kształtowaniu środowiska oraz o zmianie niektórych ustaw dotyczące przeciwdziałania nadzwyczajnym zagrożeniom środowiska (NZS). Zwrócono uwagę na fakt, że nowe regulacje ustawowe wprowadziły tylko niektóre elementy systemu przeciwdziałania poważnym awariom chemicznym (PACh), ustalonego w dyrektywie Comah (Seveso II) i obowiązującego w Unii Europejskiej. Pozostałe elementy tego systemu, zgodnie z przyjętymi założeniami, miały być wprowadzone w życie w drodze rozporządzeń Ministra Gospodarki (MG) na mocy delegacji zawartych w ustawie.
Jak wiadomo, wspomniane rozporządzenia MG nie zostały dotychczas wydane. Kwestie dotyczące zahamowań we wprowadzaniu tych przepisów zostały również skomentowane w poprzednim artykule.
Wychodząc naprzeciw zainteresowaniu wielu przedsiębiorstw, instytucji oraz środowisk zapowiedzianymi i oczekiwanymi polskimi przepisami w sprawach przeciwdziałania NZŚ, w niniejszej publikacji zostaną przedstawione postanowienia zawarte w gotowym od dawna projekcie rozporządzenia MG.
Ich prezentacja wydaje się celowa także z innych jeszcze przyczyn.
Chodzi, po pierwsze, o szersze niż ma to miejsce dzisiaj upowszechnienie w Polsce zadań i procedur przeciwdziałania NZŚ, które mają być wprowadzone. Umożliwi to lepsze przygotowanie zainteresowanych przedsiębiorstw i instytucji do spełnienia trudnych obowiązków krajowego systemu przeciwdziałania NZŚ.
Po drugie - jeśli ma być spełnione założenie, że przepisy polskie mają być zgodne z wymaganiami Dyrektywy Co-ma4(Seveso II) - celowa jest ocena zgodności projektowanych przepisów z regulacjami UE.
Mając na względzie „patową" sytuację we wprowadzaniu tych przepisów, omówioną w poprzedniej publikacji, wydaje się, że istnieje konieczność ponownej nowelizacji postanowień dotyczących NZŚ. Znowelizowane (odpowiednio uzupełnione i zmienione) postanowienia ustawy powinny umożliwić wprowadzenie na mocy rozporządzeń MG adekwatnego do wymagań UE oraz OECD i - co niezwykle ważne - wykonalnego przez podmioty systemu obowiązków, zadań i procedur przeciwdziałania NZŚ.
Alternatywą wobec takich zmian ustawy mogłoby być przyjęcie odrębnej ustawy w sprawie przeciwdziałania NZŚ regulującej całość zagadnienia. Jak wiadomo, taki wariant był w latach dziewięćdziesiątych również rozpatrywany.
Należy w tym miejscu podkreślić, że postanowienia zawarte w projekcie rozporządzenia MG są w większości zgodne z wymaganiami Dyrektywy Comah (Seveso II) i w związku z tym stanowią dobrą podstawę lub wręcz gotowe fragmenty przyszłych, ostatecznych krajowych regulacji prawnych dotyczących przeciwdziałania PACh/NZŚ. (...)

Przeciwdziałanie nadzwyczajnym zagrożeniom środowiska Nowe regulacje ustawowe
„BEZPIECZEŃSTWO PRACY nauka i praktyka” 11/1999, str. 9-13

prof. dr hab. inż. JERZY S. MICHALIK
Centralny Instytut Ochrony Pracy

Ustanowienie w Polsce przepisów dotyczących przeciwdziałania nadzwyczajnym zagrożeniom środowiska (NZŚ) było przedmiotem kilkuletnich dyskusji i prac. Rozważano możliwość opracowania i przyjęcia odrębnej ustawy regulującej te zagadnienia. Ostatecznie jednak przejęto koncepcję wprowadzenia do ustawy o ochronie i kształtowaniu środowiska postanowień dotyczących zasadniczych kwestii przeciwdziałania NZŚ. Sprawy szczegółowe natomiast miały być uregulowane w drodze rozporządzeń odpowiednich ministrów na podstawie stosownych delegacji zawartych w ustawie.
Podkreślamy ten fakt z dwóch powodów:
- W podobny sposób sprawy przeciwdziałania zagrożeniom awariami uregulowało
  wiele państw, które wprowadziły przepisy krajowe adekwatne do wymagań UE
  (państwa członkowskie UE) lub wymagań OECD. Omówiono je w artykułach z cyklu
  poważne awarie chemiczne. Umożliwia to dokonanie interesujących porównań
  jeśli chodzi o sposoby wprowadzenia podobnych przepisów w Polsce.
- Polskie prawodawstwo wymaga przestrzegania zasady, w myśl której
  postanowienia nakładające na podmioty regulacji prawnych obowiązki, zadania
  bądź uprawnienia muszą mieć rangę postanowień ustawowych lub powinny być
  jednoznacznie określone w ustawie w tzw. delegacjach, upoważniających i
  obowiązujących organy władzy wykonawczej do wprowadzenia przepisów
  szczegółowych w drodze rozporządzenia.
Sprawami tymi zajmiemy się w dalszej części tego artykułu dyskutując o wprowadzonych polskich przepisach dotyczących przeciwdziałania NZŚ oraz dokonując oceny ich zgodności z wymaganiami przepisów międzynarodowych. Ocena tej zgodności oraz wykonalności postanowień jest zasadniczym celem niniejszej publikacji. (...)

Przeciwdziałanie poważnym awariom chemicznym w Polsce - obecny stan przepisów (2)
„BEZPIECZEŃSTWO PRACY nauka i praktyka” 10/1999, str. 16-21

prof. dr hab. inż. JERZY S. MICHALIK
Centralny Instytut Ochrony Pracy

Publikujemy drugą część artykułu omawiającego polskie przepisy dotyczące przeciwdziałania poważnym awariom chemicznym według stanu na koniec 1997 roku. Pierwszą cześć opublikowano w „Bezpieczeństwie Pracy” nr 9 (338) z br.

Gotowość na wypadek poważnej awarii
Dotychczas nie było w Polsce przepisów obligujących przedsiębiorców do przygotowania planów postępowania na wypadek awarii. W dużych zakładach chemicznych, w których powołano stacje ratownictwa chemicznego, są opracowane ogólnozakładowe plany ratownictwa. W innych zakładach funkcjonują plany i instrukcje działania na wypadek dużych awarii, które różnią się ze względu na czas ich opracowania i wymagania, które były uwzględniane przy ich sporządzaniu - np. obrony cywilnej, ochrony przeciwpożarowej lub przeciwdziałania nadzwyczajnym zagrożeniom środowiska. Często nie były one skoordynowane z możliwościami służb publicznych, które powinny brać w nich udział, gdyby skutki awarii mogły mieć zasięg większy od obszaru zakładu i mogły zagrażać ludziom i środowisku.
Zgodnie z wymaganiami rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 22 stycznia 1993 roku w sprawie szczegółowych zasad przeciwpożarowego zaopatrzenia wodnego, ratownictwa technicznego, chemicznego i ekologicznego oraz warunków, jakim powinny odpowiadać drogi pożarowe właściciel, zarządca i użytkownik obiektu lub terenu zobowiązany jest do identyfikacji potencjalnych zagrożeń, ustalenia sposobu postępowania na wypadek awarii i uzgodnienia go z właściwym komendantem rejonowym (obecnie powiatowym) Państwowej Straży Pożarnej. (...)

Przeciwdziałanie poważnym awariom chemicznym w Polsce - obecny stan przepisów (1)
„BEZPIECZEŃSTWO PRACY nauka i praktyka” 9/1999, str. 9-14

prof. dr hab. inż. JERZY S. MICHALIK
Centralny Instytut Ochrony Pracy

Opublikowane dotychczas na lamach „Bezpieczeństwa Pracy" w ramach cyklu „poważne awarie chemiczne” artykuły miały na celu zaznajomienie PT Czytelników z ogólnymi zasadami oraz szczegółowymi procedurami zapobiegania poważnym przemysłowym awariom chemicznym (PACh) i ograniczania ich skutków, ustanowionymi w przepisach międzynarodowych oraz w niektórych wybranych państwach.
Upowszechnienie w Polsce wymagań przepisów międzynarodowych, ustanowionych dyrektywami Unii Europejskiej a także w zaleceniach OECD oraz w konwencjach MOPi EKG-ONZ, pozostawało w ścisłym związku z rozpoczętym w naszym kraju procesem opracowania i wdrażania podobnych przepisów.
Celem serii kolejnych artykułów w ramach cyklu poważne awarie chemiczne jest omówienie aspektów prawnych, technicznych oraz proceduralnych w Polsce. W przekonaniu autora ma to istotne znaczenie ze względu na wspomniane już rozpoczęcie wdrażania stosownych regulacji prawnych w Polsce,
Ten i następny artykuł poświecono : prezentacji i dyskusji nad przepisami prawnymi obowiązującymi w Polsce, dotyczącymi bezpośrednio nadzwyczajnych zagrożeń środowiska (NZŚ) lub odnoszącymi się pośrednio do poszczególnych aspektów przeciwdziałania im. Kolejne będą poświęcone dyskusji nad już wprowadzonymi nowymi regulacjami ustawowymi oraz projektowanymi przepisami wykonawczymi.
Dla lepszej czytelności prezentowanego materiału zastosowano chronologiczne omówienie stanu prawnego. W pierwszej kolejności zostaną omówione przepisy pozostające w związku z NZŚ obowiązujące w Polsce według stanu na koniec 1997 r.
Następny artykuł będzie poświęcony prezentacji nowych regulacji ustawowych, dotyczących przeciwdziałania NZŚ wprowadzonych w życie l stycznia 1998 r. na mocy znowelizowanej ustawy o ochronie i kształtowaniu środowiska z 29 sierpnia 1997 r. (...)

Przeciwdziałanie zagrożeniom awariami przemysłowymi w USA (2) Ochrona ludności i środowiska
„BEZPIECZEŃSTWO PRACY nauka i praktyka” 7-8/1999, str. 17-20

prof. dr hab. inż. JERZY S. MICHALIK
Centralny Instytut Ochrony Pracy

W przedniej publikacji omówiono rozporządzenie OSHAPSM-§ 1910,119 regulujące zasady i procedury przeciwdziałania zagrożeniom awariami chemicznymi z punktu widzenia ochrony pracowników zatrudnionych w obiektach niebezpiecznych.
Zmieniona ustawa o czystym powietrzu (CAAA z 1990 r.) zobowiązała także Agencję Ochrony Środowiska USA(EPA) do wydania przepisów regulujących zasady i procedury przeciwdziałania awaryjnym uwolnieniom do otoczenia (do atmosfery) niebezpiecznych substancji chemicznych, Celem tych przepisów była ochrona przed skutkami awarii chemicznych ludności poza zakładem oraz środowiska.
W wyniku prowadzonych w latach 1990-1993 przez BPAprac, zostały przygotowane i opublikowane w styczniu 1994 r. przepisy zawierające postanowienia dotyczące zapobiegania awariom chemicznym - Part 68 - Chemical accident prevention provisions. Przepisy te weszły w życie 2 marca 1994 r. Ustalały one m.in. zakres obowiązywania, definicje, zasady określania wartości progowych substancji i mieszanin; przepisy te wprowadzały także kryteria kwalifikacyjne w postaci wykazów substancji (regulated subsłances for accidental release preventian) wraz z wartościami progowymi oraz regulowały niektóre inne kwestie.
W rozporządzeniu tym zapowiedziano wprowadzenie przepisów dotyczących wymagań w odniesieniu do zarządzania ryzykiem, które miały być opracowane i opublikowane w terminie późniejszym - Risk rnanagement plan reąuirements (reserved), tzn. wspomnianego już rozporządzenia EPARMP.
Projekt przepisów dotyczący EPARMP został opublikowany w 1993 r., poddany szerokiej dyskusji w kręgach zainteresowanych oraz dyskusji publicznej. Rozporządzenie EPA RMP ostatecznie weszło w życie 19.08.1996 r.
Przeciwdziałanie awariom chemicznym z punktu widzenia ochrony ludności i środowiska zostało więc uregulowane w USA w dwóch etapach i zawarte w części 68 (Part 68) kodeksu regulacji federalnych (40 CFR) z lat 1994 i 1996. Stanowią one łącznie spójną całość i zostaną omówione w dalszej części artykułu. (...)

Przeciwdziałanie zagrożeniom awariami przemysłowymi w USA (1) Ochrona pracowników
„BEZPIECZEŃSTWO PRACY nauka i praktyka” 6/1999, str. 19-22

prof. dr hab. inż. JERZY S. MICHALIK
Centralny Instytut Ochrony Pracy

Zagadnienia dotyczące zapobiegania zagrożeniom awariami oraz ograniczania ich skutków stały się w Stanach Zjednoczonych przedmiotem zwiększonego zainteresowania czynników decyzyjnych szczebla federalnego w latach osiemdziesiątych. Poważny wpływ na treść postanowień przygotowywanych wówczas ustaw i regulacji federalnych miała katastrofa w Bhopalu (1984 r.). Jej przebieg oraz tragiczne skutki, a także fakt, że zakłady w Bhopalu należały do korporacji amerykańskiej miały i taki skutek, że podjęto decyzję o opracowaniu odrębnych regulacji prawnych dotyczących zapobiegania katastrofom chemicznym oraz ograniczania ich skutków. Sprawa ta łączy się ściśle z następującymi regulacjami prawa federalnego.
1. W roku 1985 została w USA przyjęta ustawa o ochronie środowiska - Environ-ntent Protection Act, 1985.
2. Przygotowano i uchwalono federalną ustawę dotyczącą przygotowania planów postępowania na wypadek wielkich awarii, postępowania w takich sytuacjach oraz powiadamiania i udziału społeczeństwa: Superfund Amendments and Reauthorization Act - SARA, znana także jako Emergency Planning and Community Right-to-Know Act (ustawa o planowaniu awaryjnym oraz prawie społeczeństwa do informacji).
3. Dokonano zmiany ustawy o ochronie powietrza: Clean Air Act Amendments -CAAA.
Na podstawie stosownych dyspozycji zawartych w tych ustawach podjęto w USA dalsze działania. I tak:
- Agencja Ochrony Środowiska - Environment Protection Agency (EPA) opracowała i opublikowała listę najbardziej niebezpiecznych substancji: extremaly extremely hazardous substances, znaną pod akronimem EHS, która zawiera ponad 300 pozycji,
- CAAA zobowiązała federalnego ministra pracy, by do przepisów federalnych o bezpieczeństwie procesów chemicznych włączył listę najbardziej niebezpiecznych substancji; lista ta ma uwzględniać substancje toksyczne, palne, wybuchowe oraz o wysokiej reaktywności.
-  OSHA (Occupational Safety and Health Administration) - Urząd Zawodowego Bezpieczeństwa i Zdrowia - podjął prace mające na celu przygotowanie federalnej regulacji (odpowiednik polskiego rozporządzenia) w sprawach przeciwdziałania zagrożeniom awariami przemysłowymi z udziałem wysoce niebezpiecznych substancji chemicznych, w odniesieniu do środowiska pracy.
-  EPA, stosowanie do wymagań zawartych w CAAA zobowiązujących tę agencję rządową do wprowadzenia przepisów regulujących kwestie przeciwdziała-
nia awaryjnym uwolnieniom niebezpiecznych substancji do otoczenia, podjęła także działania w celu przygotowania odpowiednich regulacji prawnych, dotyczących zagrożeń skutkami awarii wobec ludności i środowiska. (...)

Przeciwdziałanie zagrożeniom awariami przemysłowymi i transportowymi w Szwajcarii
„BEZPIECZEŃSTWO PRACY nauka i praktyka” 5/1999, str. 13-16

prof. dr hab. inż. JERZY S. MICHALIK
Centralny Instytut Ochrony Pracy

Rada Związkowa (Bundesrat) Szwajcarii ustanowiła regulację prawną dotyczącą przeciwdziałania awariom 27 lutego 1991 roku. Jest to: Verordnung über den Schutz vor Störfällen (Störfallverordnung - StFV) - Rozporządzenie o ochronie przed awariami, dalej StFV. Podstawą prawną StFV są postanowienia dwu ustaw: Umweltschutzgesetz (USG) - ustawa o ochronie środowiska z 7.10.1983 r. oraz Gewässerschulzgesetz (GSchG) - ustawa o ochronie wód z 8.10.1973 r.

Ogólna charakterystyka StFV
Chociaż generalne zasady tej regulacji są zbliżone do ogólnych celów i założeń omówionych już międzynarodowych aktów prawnych oraz regulacji brytyjskiej i niemieckiej, to jednak rozporządzenie StFV różni się merytorycznie w sposób zasadniczy od nich. Wspólne jest to, że StFV dotyczy dużych (poważnych) awarii, które mogą spowodować skutki poza terenem zakładu, czyli tzw. „nadzwyczajnych zagrożeń środowiska". StFV wprowadza podobne zadania i obowiązki podmiotów, jak to miało miejsce w Dyrektywie Seveso (DS), Dyrektywie Comah (DC), w rozporządzeniach OMAM oraz BImSchV, a także w innych aktach międzynarodowych.
Rozporządzenie StFV w kilku ważnych kwestiach różni się istotnie od regulacji
Unii Europejskiej otóż przepisów państw członkowskich UE, a mianowicie:
- nie wprowadza dwóch poziomów zagrożenia - NPZSA i WPZSA [2,3] poprzez kryteria kwalifikacyjne; ustanawia tylko jedną wartość progową, ale władze nadzorujące mają prawo żądać dodatkowych  działań,  czyli  zaostrzyć rygory,
-  dotyczy nie tylko zagrożeń awariami związanymi z niebezpiecznymi substancjami chemicznymi, ale uwzględnia także niebezpieczne odpady, ścieki, szlamy i inne pozostałości identyfikując ich z nazwy oraz ustalając wartości progowe,
- dotyczy także zagrożeń awariami, w których źródło zagrożeń stanowią mikroorganizmy, w tym przypadku ustanawia ono bezprogowe kryteria kwalifikacyjne,
- dotyczy także transportu substancji niebezpiecznych koleją, w transporcie drogowym oraz po rzece Ren.
Szwajcarskie rozporządzenie StFV dotyczące zarządzania awariami odróżnia się wiec od regulacji nie tylko Unii Europejskiej i krajów członkowskich UE, ale także od regulacji MOP oraz EKG-ONZ. Zawiera postanowienia, które sprawiają, że większość dyspozycji UE i wszystkie wymagania konwencji MOP, konwencji helsińskiej oraz zalecenia OECD są spełnione. (...)

Przeciwdziałanie zagrożeniom awariami przemysłowymi w Republice Federalnej Niemiec
„BEZPIECZEŃSTWO PRACY nauka i praktyka” 4/1999, str. 22-25

prof. dr hab. inż. JERZY S. MICHALIK
Centralny Instytut Ochrony Pracy

Awarie przemysłowe z udziałem niebezpiecznych substancji chemicznych w Flixborough (1974) oraz Seveso (1976), stały się również w RFN impulsem, który spowodował dyskusje w sprawach ustanowienia aktu prawnego, regulującego działania umożliwiające zapobieganie poważnym awariom przemysłowym i ograniczanie ich skutków. Zdania były podzielone, wskazywano przy tym, że różne kwestie bezpieczeństwa w zakładach przemysłu chemicznego Niemiec są już uregulowane przez niektóre akty prawne, a standard bezpieczeństwa w tych zakładach jest bardzo wysoki.
Faktem jest, że prawo niemieckie (RFN) zawierało już od wielu lat surowe regulacje dotyczące zachowania bezpieczeństwa. Ponadto uchwalona ustawa federalna o ochronie przed emisjami - Bundes-Immissionsschutzgesetz (BImSchG), która weszła w życie 1.04.1974 roku, uzupełniła istniejącą w prawie niemieckim lukę. Chodzi tu o brak uregulowań dotyczących bezpieczeństwa instalacji stwarzających zagrożenie ze względu na szkodliwe i niebezpieczne substancje chemiczne używane bądź składowane w tych obiektach.
Nie wdając się w szczegóły, ustawa ta (BImSchG) zawierała postanowienia dotyczące zapobiegania zagrożeniom „innym" niż zwykła emisja, zagrożeniom dla ludności i środowiska. Przeciwdziałanie im było warunkiem uzyskania zezwolenia na eksploatację obiektu. (...)