Zgodnie z wymaganiami normy PN-EN 365 każdy dający się rozmontować składnik systemu powinien zostać oznakowany wyraźnie, trwale i w sposób uniemożliwiający jego usuniecie, z wykorzystaniem metody nie wywierającej szkodliwego wpływu na materiały.

Znakowanie powinno zawierać następujące informacje:

dwie ostatnie cyfry roku produkcji, nazwę, znak albo inny symbol identyfikacyjny producenta lub dystrybutora, podany przez producenta numer partii albo numer seryjny składnika.

Symbole w znaku identyfikacyjnym powinny być czytelne i łatwe do rozróżnienia.

Znakowanie sprzętu do nadawania pozycji podczas pracy

Pasy biodrowe (monterskie) i linki opasujące przeznaczone do nadawania pozycji w podparciu powinny być znakowane w sposób jasny, jednoznaczny i trwały z zastosowaniem metody nie wywołującej szkodliwego wpływu na materiał, z podaniem następujących informacji:

numeru normy EN 358, nazwy, znaku towarowego albo innego znaku identyfikującego producenta lub dystrybutora odpowiedzialnego w imieniu producenta za działanie lub ponoszącego odpowiedzialność za zgodność z normą, informacji identyfikującej wyrób u producenta, która powinna zawierać numer partii lub serii, roku i miesiąca produkcji, rodzaju włókien użytych jako surowiec (dla materiałów włókienniczych), ostrzeżenia o konieczności przestrzegania instrukcji użytkowania producenta.

Znakowanie podzespołów kotwiczących

Znakowanie podzespołów kotwiczących powinno być zgodne z wymaganiami normy PN-EN 365, a ponadto musi zawierać dla urządzeń:

klasy C ( poziome liny zaczepowe ) informację o maksymalnej dopuszczalnej wartości siły mogącej działać na skrajne lub pośrednie punkty kotwiczenia, klasy C i klasy E ( bezwładne masy kotwiczące) informację o: maksymalnej liczbie pracowników korzystających równocześnie z urządzenia, konieczności stosowania amortyzatora, niezbędnej wielości odstępu od podłoża. klasy E informację o rodzaju materiału konstrukcji i warunkach eksploatacji uznanych przez producenta za odpowiednie.