|
ZASTOSOWANIE ZNAKÓW BEZPIECZEŃSTWA NA STANOWISKACH PRACY
|
Ze względu na to, że środki ochrony indywidualnej bardzo często wywołują u użytkowników uczucie dyskomfortu, konieczność ich noszenia przez cały czas trwania zmiany roboczej może powodować negowanie przez pracowników przydatności tych środków.
W rzeczywistości narażenie na czynniki niebezpieczne i szkodliwe występuje często jedynie przy wykonywaniu niektórych czynności zawodowych (np. podczas obsługi maszyn) lub w określonych pomieszczeniach (np. narażenie na hałas lub pyły przy obsłudze lini technologicznych) i są krótkotrwałe. Rozwiązaniem tego problemu jest wprowadzenie i oznakowanie stref zagrożenia, w których pracownicy zobowiązani są do stosowania środków ochrony indywidualnej, przy wykonywaniu określonych czynności zawodowych.
W Unii Europejskiej minimalne wymagania dotyczące stosowania barw i znaków bezpieczeństwa określa Dyrektywa 92/58/EWG [1] w sprawie minimalnych wymagań dla zapewnienia znaków bezpieczeństwa i/lub higieny pracy. Postanowienia tej dyrektywy zostały przeniesione do prawa polskiego na mocy rozporządzenia w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy [2].
Obowiązek stosowania znaków bezpieczeństwa przewidują także inne przepisy z zakresu bezpieczeństwa i higieny pracy, np.:
- rozporządzeniu Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej w sprawie minimalnych wymagań dotyczących bezpieczeństwa i higieny pracy pracowników zatrudnionych na stanowiskach pracy, na których może wystąpić atmosfera wybuchowa [3],
- rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 2 kwietnia 1998 r. w sprawie bezpieczeństwa pracy i higieny pracy przy zabezpieczeniu i usuwaniu wyrobów zawierających azbest [4].
|
Szczegółowe wymagania dotyczące barw, znaków i sygnałów bezpieczeństwa zawarte są w Polskich Normach:
- PN-93/N-01256/03 Znaki bezpieczeństwa. Ochrona i higiena pracy.
- PN-92/N-01252 Barwy bezpieczeństwa i znaki bezpieczeństwa.
- PN-92/N-01256/01 Znaki bezpieczeństwa. Ochrona przeciwpożarowa.
- PN-92/N-01256/02 Znaki bezpieczeństwa. Ewakuacja.
- PN-N-01256-5:1998 Znaki bezpieczeństwa. Zasady umieszczania znaków bezpieczeństwa na drogach ewakuacyjnych i drogach przeciwpożarowych.
- PN-N-01256-4:1997 Znaki bezpieczeństwa Techniczne środki przeciwpożarowe.
- PN-EN-61310-1:2000 Maszyny. Bezpieczeństwo. Wskazywanie, oznaczanie i sterowanie. Wymagania dotyczące sygnałów wizualnych, akustycznych i dotykowych.
- PN-EN-457:1998 Maszyny. Bezpieczeństwo. Dźwiękowe sygnały bezpieczeństwa. Wymagania ogólne, projektowanie i badania.
- PN-88/E-08501 Urządzenia elektryczne. Tablice i znaki bezpieczeństwa.
- PN-74/T-06260 Źródła promieniowanie elektromagnetycznego. Znaki ostrzegawcze.
- PN-79/J-08002 Źródła promieniowania jonizującego. Znaki ostrzegawcze.
|
Rola barw, znaków i sygnałów bezpieczeństwa
Głównym zadaniem znaków, barw i sygnałów bezpieczeństwa jest informowanie pracowników o występujących w danym zakładzie pracy zagrożeniach. Wszystkie miejsca zakładu, w których występują zagrożenia powinny być oznakowane widocznymi znakami lub barwami bezpieczeństwa.
Przed zastosowaniem znaków i barw bezpieczeństwa w konkretnym miejscu w zakładzie należy:
- dokonać analizy oceny ryzyka zawodowego,
- zastosować wszystkie możliwe środki eliminujące to ryzyko.
|
Pracodawca ma obowiązek zastosowania w przedsiębiorstwie barw, znaków lub sygnałów bezpieczeństwa wszędzie tam, gdzie nie można zlikwidować zagrożenia przez zastosowanie środków ochrony zbiorowej lub innych środków stosowanych w organizacji pracy. Powinien on również zapewnić pracownikom informacje dotyczące ich stosowania [2] .
W zależności od potrzeb powinno się zastosować:
- stałe znaki bezpieczeństwa (np. zakazu, ostrzegawcze, nakazu, ewakuacyjne),
- tymczasowe znaki bezpieczeństwa (np. sygnalizowanie niebezpieczeństwa, kierowanie ludźmi wykonującymi niebezpieczne czynności).
|
Informacje dotyczące stosowania barw, znaków i sygnałów bezpieczeństwa (np. w formie instrukcji przekazywanych podczas szkoleń wstępnych i okresowych) powinny obejmować:
- wyjaśnienie znaczenia znaków i sygnałów,
- zasady zachowania się pracowników, gdy natkną się na dany znak lub sygnał,
- konsekwencje nieprzestrzegania ustalonych zasad postępowania.
|
Pracownicy i ich przedstawiciele powinni uczestniczyć w konsultacjach dotyczących stosowania barw i znaków bezpieczeństwa w zakładzie pracy. Powinni przede wszystkim otrzymywać:
- informacje o wszystkich działaniach dotyczących barw i znaków bezpieczeństwa oraz ochrony zdrowia,
- instrukcje dotyczące stosowanych znaków bezpieczeństwa.
|
Sposób przekazania tego typu instrukcji uzależniony jest m.in. od wielkości przedsiębiorstwa oraz panujących w nim zwyczajów. Instrukcje mogą np. przybrać formę tablic informacyjnych, ulotek rozdawanych pracownikom podczas szkoleń okresowych lub mogą zostać przekazane ustnie.
W zależności od potrzeb, znaki bezpieczeństwa powinny być:
- czyszczone i konserwowane,
- sprawdzane,
- naprawiane i wymieniane w regularnych odstępach czasu, tak aby zapewnić zachowanie ich dobrej jakości.
|
Zasady stosowania znaków i sygnałów bezpieczeństwa
Liczba i umiejscowienie znaków i sygnałów bezpieczeństwa powinno być uzależnione od wielkości terenu, na którym są one stosowane oraz od rodzajów i poziomu występujących zagrożeń.
Znaki zakazu, ostrzegawcze, nakazu, ewakuacyjne i informacyjne powinny być stosowane jako znaki stałe.
Stosowane w zakładzie pracy znaki i sygnały bezpieczeństwa powinny być odpowiednio czytelne, widoczne i słyszalne. Ich czytelność, widoczność i słyszalność nie może być zmniejszana przez:
- umieszczenie zbyt wielu znaków lub sygnałów blisko siebie,
- jednoczesne stosowanie dwóch sygnałów świetlnych, które mogą być łatwo pomylone,
- stosowanie sygnału świetlnego blisko innego źródła światła,
- używanie jednocześnie dwóch sygnałów dźwiękowych,
- stosowanie sygnałów dźwiękowych przy zbyt dużym natężeniu hałasu otoczenia,
- zastosowanie nieodpowiedniego wzoru znaku,
- niewystarczającą liczbę znaków lub sygnałów oraz ich nieodpowiednie umiejscowienie,
- niezadowalający stan techniczny lub nieprawidłowe funkcjonowanie urządzeń sygnalizacyjnych.
|
Jeśli zdolność słyszenia lub widzenia pracowników jest ograniczona, w szczególności w związku ze stosowaniem środków ochrony indywidualnej, znaki i sygnały bezpieczeństwa powinny być dostosowane do możliwości percepcyjnych pracowników.
Przykłady znaków ostrzegawczych oraz znaków nakazu, dotyczących identyfikacji zagrożeń na stanowiskach pracy oraz stosowania środków ochrony indywidualnej podano w tabelach 1 i 2.
Tabela 1. Wybrane znaki ostrzegawcze (ostrzegające przed czynnikami szkodliwymi i niebezpiecznymi) stosowane na stanowiskach pracy
Znak | Znaczenie znaku | Grupa czynników szkodliwych i niebezpiecznych |
|
Ostrzeżenie przed niebezpieczeństwem zatrucia substancjami toksycznymi |
Czynniki chemiczne |
|
Ostrzeżenie przed substancjami żrącymi |
Czynniki chemiczne |
|
Ostrzeżenie przed substancjami radioaktywnymi i promieniowaniem jonizującym |
Promieniowanie jonizujące |
|
Ostrzeżenie przed wiszącymi przedmiotami |
Czynniki mechaniczne |
|
Ostrzeżenie przed urządzeniami do transportu poziomego |
Czynniki mechaniczne |
|
Ostrzeżenie przed porażeniem prądem elektrycznym |
Czynniki elektryczne |
|
Ostrzeżenie przed promieniowaniem laserowym |
Promieniowanie optyczne |
|
Ostrzeżenie przed niebezpieczeństwem uszkodzenia głowy |
Czynniki mechaniczne |
|
Ostrzeżenie przed śliską nawierzchnią |
Czynniki mechaniczne |
|
Ostrzeżenie przed silnym polem magnetycznym |
Promieniowanie elektromagnetyczne |
|
Ostrzeżenie przed skażeniem biologicznym |
Czynniki biologiczne |
Tabela 2. Wybrane znaki nakazu, dotyczące stosowania środków ochrony indywidualnej na stanowiskach pracy
Znak | Znaczenie znaku | Grupa środków ochrony indywidualnej |
|
Nakaz stosowania ochrony oczu |
Środki ochrony oczu i twarzy |
|
Nakaz stosowania ochrony głowy |
Sprzęt ochrony głowy |
|
Nakaz stosowania ochrony słuchu |
Sprzęt ochrony słuchu |
|
Nakaz stosowania ochrony dróg oddechowych |
Sprzęt ochrony układu oddechowego |
|
Nakaz stosowania ochrony nóg |
Środki ochrony nóg |
|
Nakaz stosowania ochron rąk |
Środki ochrony rąk |
|
Nakaz stosowania ochrony twarzy |
Środki ochrony oczu i twarzy |
|
Nakaz stosowania sprzętu chroniącego przed upadkiem z wysokości |
Sprzęt chroniący przed upadkiem z wysokości |
Literatura
1 Dyrektywa 92/58/EWG w sprawie minimalnych wymagań dla zapewnienia znaków bezpieczeństwa i/lub higieny pracy
2 Obwieszczenie Ministra Gospodarki , Pracy i Polityki Społecznej z dnia 28 sierpnia 2003 r., w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy Dz. U. Nr 169 Poz 1650).
3. Rozporządzenie Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z 29 maja 2003 r. w sprawie minimalnych wymagań dotyczących bezpieczeństwa i higieny pracy pracowników zatrudnionych na stanowiskach pracy, na których może wystąpić atmosfera wybuchowa (Dz.U. nr 107, poz. 1004),
4. Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 2 kwietnia 1998 r. w sprawie bezpieczeństwa pracy i higieny pracy przy zabezpieczeniu i usuwaniu wyrobów zawierających azbest (Dz.U. nr 45, poz. 280).
|
|