Intencją ekspertów, opracowujących normy europejskie, było stworzenie jednolitych zasad znakowania, które wraz z informacjami zawartymi w instrukcjach użytkowania wyrobów, miały umożliwić dobór środków ochrony indywidualnej do zagrożeń na stanowiskach pracy. W dużej mierze cel ten został osiągnięty. Podstawowym problemem, w wielu przypadkach, pozostaje jednak odniesienie symboli znakowania, stanowiących informacje o spełnieniu wymagań normy, do konkretnych zagrożeń występujących na stanowiskach pracy.

Tabela: Znakowanie środków ochrony indywidualnej chroniących przed czynnikami szkodliwymi

Nazwa grupy	Znakowanie
Odzież ochronna
Środki ochrony kończyn dolnych
Środki ochrony kończyn górnych
Sprzęt ochrony głowy
Sprzęt ochrony twarzy i oczu
Sprzęt ochrony układu oddechowego
Sprzęt ochrony słuchu
Sprzęt chroniący przed upadkiem z wysokości

Ze względu na to, że środki ochrony indywidualnej bardzo często wywołują u użytkowników uczucie dyskomfortu, konieczność ich noszenia przez cały czas trwania zmiany roboczej powoduje często negowanie przez pracowników ich przydatności. W rzeczywistości przekroczenia dopuszczalnych stężeń lub natężeń czynników szkodliwych występują często jedynie przy wykonywaniu niektórych czynności zawodowych i są krótkotrwałe. Rozwiązaniem tego problemu wydaje się być wprowadzenie i oznakowanie stref zagrożenia, w których pracownicy zobowiązani są do stosowania środków ochrony indywidualnej, przy wykonywaniu określonych czynności zawodowych.


Znaki bezpieczeństwa