Najlepszym rozwiązaniem jest przypisanie odpowiedzialności za zaplanowanie i koordynację działań związanych z oceną ryzyka zawodowego jednemu z członków najwyższego kierownictwa. W małych firmach osobą odpowiedzialną za zaplanowanie i koordynację tych działań może być sam pracodawca. 

Realizację zadań związanych ze zorganizowaniem i przeprowadzeniem oceny ryzyka zawodowego należy powierzyć osobom o odpowiednich kompetencjach w tym zakresie. Mogą to być na przykład:

• pracownicy służby bhp (należy przy tym pamiętać, że w zakładach zatrudniających powyżej 100 osób powołanie wewnętrznej służby bhp jest obowiązkiem wynikającym z przepisów prawa); 
• osoby, które wykonują zadania służby bhp (w zakładach pracy zatrudniających do 100 pracowników zadania służb bhp mogą realizować wyznaczeni pracownicy lub specjaliści zewnętrzni);
• specjaliści spoza zakładu pracy – w przypadku braku kompetentnych pracowników w zakładzie pracy.

W przedsiębiorstwach małych, które zatrudniają do 10 pracowników lub do 20 pracowników i są zakwalifikowane do grupy działalności, dla której ustalono nie wyższą niż trzecia kategorię ryzyka w rozumieniu przepisów o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych, zadania związane ze zorganizowaniem i przeprowadzeniem oceny ryzyka zawodowego może wykonywać sam pracodawca, jeżeli jego kompetencje w tym zakresie są wystarczające.

Wyznaczenie wymienionych wyżej osób do realizacji zadań związanych ze zorganizowaniem i przeprowadzeniem oceny ryzyka zawodowego nie oznacza, że osoby te powinny przeprowadzać ocenę samodzielnie. Należy od nich oczekiwać opracowania odpowiedniego planu działań odnoszących się do oceny ryzyka zawodowego, który zatwierdzi i którego realizację zapewni członek najwyższego kierownictwa – koordynator działań w zakresie oceny ryzyka zawodowego lub sam pracodawca.

Tam, gdzie jest to możliwe, a przede wszystkim w przedsiębiorstwach większych, ocenę ryzyka zawodowego należy powierzać zespołom złożonym z pracowników przedsiębiorstwa. W skład takiego zespołu mogą wchodzić na przykład:

• przedstawiciel kadry kierowniczej,
• przedstawiciel pracowników,
• specjalista ds. bhp,
• pracownik laboratorium wykonującego pomiary czynników szkodliwych w środowisku pracy.

W razie potrzeby skład zespołu może być uzupełniany o specjalistów, których obecność jest niezbędna ze względu na występujące zagrożenia, takich jak na przykład osoby odpowiedzialne za konserwacje maszyn i innych urządzeń technicznych, elektryków, przedstawicieli działu kadr, psychologów itp. Do zespołu lub współpracy z jego członkami mogą być również powoływani eksperci zewnętrzni, jeżeli prawidłowa identyfikacja zagrożenia i określenie działań ograniczających ryzyko zawodowe tego wymaga.  

Celowe jest zapewnienie udziału lekarza medycyny pracy w ocenie ryzyka zawodowego. Minimalnym wymaganiem odnośnie tego udziału jest przeprowadzenie i przekazanie pracodawcy wyników badań lekarskich, potwierdzających zdolność pracownika do wykonywania powierzonej mu pracy w warunkach narażenia na zidentyfikowane na stanowisku pracy czynniki zagrożeń. W przypadku oceny ryzyka zawodowego dla osób niepełnosprawnych celowe jest, aby lekarz medycyny pracy brał bezpośredni udział w ocenie ryzyka zawodowego.

	Ważne jest zapewnienie, aby wszystkie działania związane z oceną ryzyka zawodowego były przeprowadzane przy współudziale przedstawicieli kadry kierowniczej, z zaangażowaniem pracowników lub ich przedstawicieli.