Nowa statystyczna karta wypadku przy pracy

„BEZPIECZEŃSTWO PRACY nauka i praktyka” 7-8/2005, str. 15-19 mgr inż. RADOSŁAW BOJANOWSKI Centralny Instytut Ochrony Pracy - Państwowy Instytut Badawcay

W artykule omówiono nowe rozporządzenie ministra gospodarki i pracy z dnia 8 grudnia 2004 r. w sprawie statystycznej karty wypadku przy pracy, które obowiązuje od dnia 1 stycznia 2005 r.

Wypadki przy pracy według oszacowań Międzynarodowej Organizacji Pracy

„BEZPIECZEŃSTWO PRACY nauka i praktyka” 3/2005, str. 8-11 dr inż. ZOFIA PAWŁOWSKA Centralny Instytut Ochrony Pracy - Państwowy Instytut Badawcay

Informacje o wypadkach przy pracy w skali całego świata podaje Międzynarodowa Organizacja Pracy na podstawie oszacowań, których podstawą są dane o wypadkach przy pracy rejestrowane w statystykach krajowych. Oszacowania MOP są z reguły wyższe niż liczby rejestrowane w tych statystykach. Tak jest również w przypadku Polski. Równocześnie liczba rejestrowanych przez GUS wypadków o skutkach innych niż śmiertelne przypadających na 1 wypadek śmiertelny jest znacznie mniejsza od średniej oszacowanej przez MOP, co wskazuje na niepełną zgłaszalność wypadków przy pracy.

Harmonizacja statystyk w zakresie wypadków przy pracy w krajach europejskich

„BEZPIECZEŃSTWO PRACY nauka i praktyka” 10/2002, str. 6-9 dr inż. ZOFIA PAWŁOWSKA Centralny Instytut Ochrony Pracy

W celu zapewnienia harmonizacji statystyk wypadkowych Urząd Statystyczny Unii Europejskiej (Eurostat) we współpracy z Dyrekcją Generalną ds. Zatrudnienia i Spraw Socjalnych Komisji Europejskiej opracował jednolite zasady europejskich statystyk z zakresu wypadków przy pracy. W artykule przedstawiono podstawowe informacje o wypadku przy pracy, które zgodnie z tymi zasadami mają być rejestrowane w zharmonizowanych statystykach europejskich i porównano je z odpowiednimi informacjami rejestrowanymi w†statystykach polskich. Wskazano podobieństwa i różnice w†zasadach rejestrowania informacji o wypadkach przy pracy w statystykach polskich i europejskich.

Analiza trendów wypadków przy pracy, chorób zawodowych i zagrożeń w środowisku pracy w okresie transformacji gospodarczej

„BEZPIECZEŃSTWO PRACY nauka i praktyka” 12/2001, str. 14-17 JERZY KOWALSKI Dyrektor Departamentu Warunków Pracy Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej

Analiza trendów najważniejszych zjawisk rejestrowanych w Polsce w związku z warunkami pracy w okresie transformacji gospodarczej, wskazuje na konieczność oceny dynamiki tych zjawisk, także na tle dynamiki podstawowych, makroekonomicznych wskaźników gospodarczych. Niektóre z przedstawionych trendów wskazują na konieczność podjęcia zdecydowanych działań legislacyjnych, badawczych i kontrolnych w skali kraju oraz prewencyjnych działań technicznych i organizacyjnych w celu poprawienia dynamiki poprawy warunków pracy i ograniczenia zagrożeń zawodowych.

Warunki pracy i wypadki w statystyce GUS 95 tys. osób poszkodowanych w 2001 r.

„BEZPIECZEŃSTWO PRACY nauka i praktyka” 9/2001, str. 27-28

W ubiegłym roku, według statystyk GUS, wypadków przy pracy było mniej, ale wzrosła aż o 14,4 % liczba wypadków śmiertelnych. W sumie jednak liczba wypadków była mniejsza niż w latach poprzednich. Warto przypomnieć, że w roku 1985 liczba poszkodowanych w wypadkach oscylowała wokół liczby 194 tyś. W 1990 r., pierwszym roku transformacji gospodarczej, było 108 tyś. poszkodowanych. W latach następnych liczby te utrzymywały się ciągle na wysokim poziomie i wahały się od 103 tyś. (w 1992 r.) do blisko 121 tyś. (w roku 1997). W 1999 r. liczba poszkodowanych zeszła po raz pierwszy poniżej 100 tyś. i wyniosła (bez rolnictwa indywidualnego) 98 774 osób. Ten pozytywny trend utrzymuje się. W 2000 r. poszkodowanych zostało 94 881 osób, czyli o 3,9% mniej niż rok wcześniej. Oznacza to, że o 3893 osób mniej niż rok wcześniej doznało w trakcie pracy uszczerbku na zdrowiu. Niekorzystnym zjawiskiem jest natomiast to, że zwiększyła się liczba wypadków ciężkich - o 3,6%; uległo im 1371 osób więcej niż rok wcześniej. Wzrosła też liczba wypadków ze skutkiem śmiertelnym. Taki rozkład statystyki wypadkowej może sugerować, że nie wszystkie wypadki, zwłaszcza lżejsze, są należycie odnotowywane i zgłaszane. Nie da się zataić wypadków ciężkich, ale przy wypadkach lżejszych taki proceder jest stosowany, bywa że za zgodą pracownika. (...)

Statystyka dla potrzeb społecznego ubezpieczenia wypadkowego - propozycje zbierania i kontroli danych

„BEZPIECZEŃSTWO PRACY nauka i praktyka” 11/2000, str. 6-9 dr JAN RZEPECKI Centralny Instytut Ochrony Pracy

Obowiązujący w Polsce system ewidencji i sprawozdawczości o przyczynach i skutkach zagrożeń zawodowych obejmuje statystykę dotyczącą warunków pracy, wypadków przy pracy i chorób zawodowych. Badania statystyczne z zakresu warunków pracy i wypadków przy pracy prowadzi Główny Urząd Statystyczny (GUS), natomiast z zakresu chorób zawodowych -Instytut Medycyny Pracy (IMP) w Łodzi. Zakład Ubezpieczeń Społecznych (ZUS) prowadzi ponadto statystykę dotyczącą m.in. rent inwalidzkich i rodzinnych, wypadkowych tj. przyznawanych z tytułu wypadków przy pracy, w drodze do - i z pracy oraz chorób zawodowych, a także jednorazowych odszkodowań z tego zakresu. Ustawa o systemie ubezpieczeń społecznych wprowadziła nowe, wyodrębnione ubezpieczenie społeczne z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych, zwane dalej ubezpieczeniem wypadkowym. Zgodnie z tą ustawą stopa procentowa składek na ubezpieczenie wypadkowe jest zróżnicowana dla poszczególnych płatników składek i ustalana w zależności od poziomu zagrożeń zawodowych i skutków tych zagrożeń; wynosić ona może 0,40-8,12% podstawy wymiaru składek (art. 15, ust. 2, art. 22, ust. 1, pkt 4). Wymieniona ustawa weszła w życie z dniem l stycznia 1999 r. z wyjątkiem m.in. art. 22 dotyczącego zróżnicowania stopy procentowej składek. Zasady różnicowania stopy procentowej składek na ubezpieczenie wypadkowe ma określić ustawa o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych. (...)