|
|
Wiecej nowości z zagranicy
|
  ORGANIZACJE KRAJOWE I MIĘDZYNARODOWE
GHS
Europejska Komisja Gospodarcza Organizacji Narodów Zjednoczonych (UN/ECE), która świadczy usługi administracyjne na rzecz tworzącego część Rady Społeczno-Gospodarczej Podkomitetu ekspertów ds. klasyfikacji i znakowania substancji chemicznych, opublikowała Globalny Ujednolicony System Klasyfikacji i Znakowania Substancji Chemicznych (GHS).
GHS jest wynikiem ponad dziesięciu lat prac, w które zaangażowane było wiele osób z różnych krajów świata, organizacji międzynarodowych i grup interesu. Projekt wymagał zastosowania wiedzy z wielu dziedzin, od toksykologii po ochronę przeciwpożarową, jak również wsparcia i chęci do zawierania kompromisów w celu stworzenia systemu.
Prace rozpoczęto od przyjęcia założenia, że istniejące systemy należy ujednolicić, żeby stworzyć jeden globalnie zharmonizowany system klasyfikacji substancji chemicznych, znakowania i arkuszy danych dotyczących bezpieczeństwa.
Międzynarodowy mandat, który przyczynił się do zakończenia prac, przyjęto w 1992 roku podczas Konferencji Narodów Zjednoczonych „Środowisko i rozwój”, co poświadcza porządek obrad 21, paragraf 19.27: „konieczne jest wdrożenie do roku 2000 globalnego ujednoliconego i kompatybilnego systemu klasyfikacji oraz znakowania obejmującego krajowe arkusze danych w zakresie bezpieczeństwa oraz zrozumiałe symbole”.
Prace były koordynowane i zarządzane pod auspicjami grupy koordynacyjnej ds. harmonizacji systemów klasyfikacji substancji chemicznych, działającej w ramach międzyrządowego programu rozważnego zarządzania substancjami chemicznymi Interorganization Programme for the Sound Management of Chemicals (IOMC). Za realizację prac technicznych była odpowiedzialna Międzynarodowa Organizacja Pracy (ILO), Organizacja Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD) oraz należący do Rady Społeczno-Gospodarczej Podkomitet ekspertów ds. transportu niebezpiecznych towarów (UNSCETDG).
Mając na uwadze paragraf 22 (c) Planu działania przyjętego w Johannesburgu 4 września 2002 roku, podczas światowego szczytu na temat zrównoważonego rozwoju, zachęcającego kraje do możliwie jak najszybszego wdrożenia nowego GHS (tak, aby system był w pełni sprawny do 2008 roku), Komitet wyraził nadzieję, że poszczególne kraje i organizacje zajmujące się bezpieczeństwem substancji chemicznych wkrótce przyjmą powyższy plan. Dostępność informacji na temat substancji chemicznych, czynników ryzyka z nimi związanych oraz sposobów ochrony ludzi, stanowić będzie podstawę krajowych programów bezpiecznego zarządzania substancjami chemicznymi. Globalne zarządzanie substancjami chemicznymi na całym świecie przyczyni się do zwiększenia bezpieczeństwa całej populacji i środowiska, przy jednoczesnym zachowaniu korzyści płynących ze stosowania substancji chemicznych. Ujednolicony system usprawni handel międzynarodowy, promując większą spójność krajowych wymogów w zakresie klasyfikacji i informowania o czynnikach ryzyka związanych z substancjami chemicznymi, obowiązujących spółki biorące udział w obrocie międzynarodowym.
Pełen tekst publikacji jest dostępny na stronie internetowej:
http://www.unece.org/trans/danger/publi/ghs/ghs.html
Dodatkowe informacje, w tym wszelkie ewentualne zmiany, można znaleźć na witrynie internetowej departamentu ds. transportu UN/ECE.
• Raport na temat systemów monitorowania BHP w Europie
Raport opublikowany przez Europejską Agencję Bezpieczeństwa i Higieny Pracy zatytułowany „Przegląd i analiza wybranych systemów monitorowania BHP” zawiera zestawienie systemów monitorowania bezpieczeństwa i higieny pracy obecnie wykorzystywanych przez państwa członkowskie Unii Europejskiej. W raporcie wyszczególnione są zarówno interesujące elementy systemów monitorowania, jak i ich wady. Raport zawiera również sugestie dotyczące ewentualnych rozwiązań, które mogłyby zostać zastosowane w systemie monitorowania BHP na poziomie europejskim.
Raport jest dostępny w wersji angielskiej w formacie PDF.
• Ryzyko, na które narażone są kobiety w pracy jest na ogół zaniżane i pomijane
Raport opublikowany przez Europejską Agencję Bezpieczeństwa i Higieny Pracy, zatytułowany „Problematyka płci w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy – przegląd” poświęcony jest tematyce różnic między kobietami a mężczyznami w zakresie skali narażenia na urazy i choroby w miejscu pracy oraz różnic w wykształceniu i implikacji powyższych dla celów poprawy procedur zapobiegania ryzyku.
Raport zaleca promowanie i wspieranie podejścia uwzględniającego problematykę potencjalnej dyskryminacji płci w badaniach, procedurach i działaniach zapobiegawczych, tak aby umożliwić efektywność działań zapobiegawczych i uniknąć uprzedzeń dotyczących płci w kwestiach związanych z bezpieczeństwem i higieną pracy.
Raport jest dostępny w wersji angielskiej w formacie PDF.
W chwili publikacji raportu Agencja uruchomiła również stronę internetową dotyczącą problematyki płci w kontekście bezpieczeństwa i higieny pracy, zawierającą linki do światowych źródeł informacji związanych z tym zagadnieniem.
• Dane statystyczne – Stany Zjednoczone
Program dotyczący uszkodzeń ciała, chorób i śmiertelnych wypadków opracowany przez biuro statystyki pracy w amerykańskim Departamencie Pracy zawiera dane dotyczące chorób i uszkodzeń ciała w miejscu pracy oraz inne dane na temat śmiertelnych wypadków w pracy.
Na stronie internetowej Departamentu Pracy znajdują się następujące kategorie informacji:
- bieżące dane dotyczące uszkodzeń ciała, chorób i wypadków śmiertelnych;
- publikacje prasowe i ogłoszenia zawierające informacje ekonomiczne;
- powiadomienia specjalne;
- szczegółowe dane statystyczne;
- przeglądy, opisy i dokumentacja;
- definicje;
- rejestry, standardy i formularze;
- powiązane linki;
- odpowiedzi na najczęściej zadawane pytania.
• Zakaz palenia w miejscu pracy w Kanadzie Północnej
Pracowników w Kanadzie Północnej będzie obowiązywać zakaz palenia wewnątrz budynków począwszy od 1 maja, czyli od dnia wejścia w życie rozporządzenia środowiskowego dotyczącego dymu tytoniowego w miejscu pracy.
Rozporządzenie wydane na mocy Ustawy o bezpieczeństwie i Ustawy o ochronie zdrowia i bezpieczeństwa pracy w przemyśle wydobywczym wprowadza zakaz palenia (czynnego i biernego) we wszystkich zamkniętych miejscach pracy. Zakaz nie dotyczy jedynie górników, którzy nie mogą wydostać się na powierzchnię podczas swojej zmiany.
Kanadyjskie Ministerstwo Zdrowia (Health Canada) szacuje, że co roku około 350 zgonów z powodu raka płuc i 2000 zgonów w wyniku ataku serca jest powodowanych biernym paleniem. Dane te potwierdza organizacja Physicians for a Smoke-Free Kanada (Lekarze na rzecz Kanady wolnej od dymu tytoniowego), która szacuje, że w Kanadzie około 3000 zgonów rocznie jest wynikiem biernego wdychania dymu tytoniowego, a Lung Association (Stowarzyszenie na rzecz leczenia płuc) ocenia, że bierne palenie jest przyczyną 300 zgonów na raka płuc.
Dla otoczenia nie ma bezpiecznego poziomu substancji rakotwórczych w dymie tytoniowym. Dlatego jedynym rozwiązaniem, które całkowicie wyeliminowałoby ryzyko biernego palenia w miejscu pracy zarówno dla osób palących, jak i niepalących, jest ograniczenie możliwości palenia wyłącznie do miejsc znajdujących się na wolnym powietrzu.
Coraz więcej jest dowodów potwierdzających szkodliwość biernego palenia. Jak widać na przykładzie rad ds. świadczeń pracowniczych (Workers’ Compensation Boards) wiedzę tę można wykorzystać w celu ochrony zdrowia niepalących pracowników.
TECHNOLOGIE INFORMATYCZNE
• Duńska witryna internetowa poświęcona substytutom niebezpiecznych substancji
CATSUB zawiera listę ponad 200 substytutów, które mogłyby zastąpić niebezpieczne substancje. Ponad 40 duńskich specjalistów ds. bezpieczeństwa i higieny pracy na bieżąco uzupełnia listę o nowe przykłady. Pośród wielu proponowanych rozwiązań, na stronie internetowej podanych jest 12 substancji, które można stosować zamiast acetonu.
Strona jest dostępna w tej chwili wyłącznie w duńskiej wersji językowej.
• Witryna internetowa poświęcona przemocy w sektorze opieki zdrowotnej
Pracownicy zatrudnieni w sektorze opieki zdrowotnej są szczególnie narażeni na przemoc w miejscu pracy. ILO prowadzi prace poświęcone temu zagadnieniu we współpracy z Międzynarodową Radą Pielęgniarek (ICN) oraz Światową Organizacją Zdrowia (WHO), a także Międzynarodową Federacją Związków Zawodowych Public Services International (PSI).
Realizację wspólnego programu ILO, ICN, WHO i PSI poświęconego walce z przemocą w miejscu pracy w sektorze opieki zdrowotnej rozpoczęto w 2000 roku. Od tego czasu przeprowadzono wiele badań i opublikowano wiele ramowych wytycznych(*) dotyczących rozwiązania powyższego problemu.
Niedawno, w ramach przedmiotowego wspólnego programu stworzono witrynę internetową zapewniającą dostęp do wszystkich raportów z przeprowadzonych badań, instrumentów badawczych i ramowych wytycznych. Jednym z celów wspólnego programu jest zachęcanie do korzystania z materiałów do dalszych dyskusji, badań, opracowania zasad i strategii walki z przemocą w miejscu pracy w sektorze opieki zdrowotnej.
(*) Ramowe wytyczne są dostępne również w języku francuskim i hiszpańskim.
OŚRODKI CIS
• CIS (Międzynarodowe Centrum Informacji BHP działające w ramach ILO)
Czwarta i ostatnia część francuskiego wydania Encyklopedii bezpieczeństwa i higieny pracy ILO została opublikowana w Genewie pod koniec stycznia. Biuro publikacji ILO rozpoczęło nowy rok od obniżenia ceny Encyklopedii (zarówno w wersji angielskiej, jak i francuskiej) o połowę. W końcu 2004r. encyklopedie w języku angielskim udostepnino bespłatnie na stronach internetowych CIS/ILO.
Jej obecna cena podana na stronie internetowej to 250 USD, 275 CHF, 150 GBP lub 175 EUR.
• Dane teleadresowe ośrodków CIS
Ośrodki CIS na bieżąco informują o zmianach w numerach swoich telefonów i faksów, adresów e-mail, logo i nazwach. Spis telefonów podany jest na stronie internetowej CIS:
http://www.iio.org/public/english/protection/safework/cis/about/centres.htm
Dziękujemy za pomoc w aktualizacji danych teleadresowych ośrodków CIS i zapraszamy do obejrzenia witryn internetowych poszczególnych ośrodków CIS.
• Biuletyn CIS
Biuletyn CIS jest comiesięczną publikacją przygotowywaną przez Sheilę Pantry i rozpowszechnianą pocztą elektroniczną.
Biuletyn obejmuje zwykle: uwagi od redakcji, wiadomości ze świata, raport na wybrany temat, tytuły publikacji, strony internetowe OSHE i dziennik wydarzeń.
Biuletyny CIS są dostępne w sieci.
• Biuletyny dotyczące Afryki i krajów Azji i Pacyfiku
Więcej informacji na temat Programów Regionalnych w Afryce oraz krajach Azji i Pacyfiku można znaleźć w biuletynach publikowanych przez fiński Instytut BHP (Finnish Institute of Occupational Health – FIOH).
Biuletyn dotyczący bezpieczeństwa i higieny pracy w Afryce.
Biuletyn dotyczący bezpieczeństwa i higieny pracy w krajach Azji i Pacyfiku.
Kursy
• Międzynarodowe centrum szkoleniowe
Międzynarodowe centrum szkoleniowe ILO w Turynie we Włoszech oferuje szkolenia oraz programy i usługi szkoleniowe dla przedstawicieli trzech filarów ILO: rządów, organizacji pracowników oraz organizacji pracodawców. Centrum prowadzi różne programy stanowiące główny przedmiot zainteresowania ILO, w tym programy bezpieczeństwa i higieny pracy (BHP) w Turynie lub w przedmiotowym kraju, lub regionie, w przypadku, gdy takie rozwiązanie zostanie uznane za bardziej efektywne. Kursy szkoleniowe są przeznaczone dla menedżerów, inspektorów oraz innych specjalistów w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy z instytucji rządowych, jak również dla przedstawicieli partnerów społecznych zaangażowanych w zarządzanie BHP na szczeblu krajowym, członków stowarzyszeń zawodowych lub sektorowych oraz menedżerów, kontrolerów i personelu technicznego odpowiedzialnego za BHP. Więcej informacji można znaleźć na stronie internetowej Centrum ILO w Turynie:
http://www.itcilo.it
e-mail: socpro@itcilo.it
Tel.: (+39) 011 6936575; fax: (+39) 011 6936548
• Globalny Program ILO w zakresie bezpieczeństwa, zdrowia i środowiska - SafeWork
SafeWork, globalny program ILO w zakresie bezpieczeństwa, zdrowia i środowiska, oferuje interaktywny program edukacyjny SOLVE, który ułatwia opracowanie zasad i działań w zakresie problemów psychospołecznych w miejscu pracy. Stres, alkohol i narkotyki, przemoc (zarówno fizyczna, jak i psychiczna), HIV/AIDS, palenie tytoniu pociągają za sobą problemy zdrowotne pracowników i mniejszą produktywność spółki lub organizacji. Łącznie stanowią jedną z głównych przyczyn wypadków (w tym również śmiertelnych), chorób lub nieobecności w pracy zarówno w krajach uprzemysłowionych, jak i rozwijających się. Głównym celem SOLVE jest prewencja poprzez przekształcanie pomysłów w zasady, a zasad w działania na poziomie krajów i przedsiębiorstw.
Patrz: szczegółowe informacje o kursach SOLVE organizowanych w ramach projektu SafeWork – SOLVE.
• American Industrial Hygiene Association (AIHA) (Amerykańskie stowarzyszenie na rzecz BHP)
AIHA organizuje co roku kursy dotyczące bezpieczeństwa i higieny pracy.
„Podstawy BHP” to kurs oparty na podręczniku AIHA „Środowisko pracy – ocena i kontrola” („The Occupational Environment – Its Evaluation and Control”). Kurs jest zaadresowany do osób, które zajmują się BHP w danej organizacji i mają ograniczone doświadczenie bądź nie przeszły wielu szkoleń w tym zakresie. Obejmuje praktyczne sesje w laboratorium oraz sesje próbne, warsztatowe i pokazowe. W ramach przedmiotowego podstawowego kursu przekazywane są praktyczne wskazówki dotyczące zasad i standardów BHP oraz wyjaśniana jest terminologia i podstawowe koncepcje metod rozpoznawania, oceny i kontroli czynników ryzyka dla zdrowia.
Kompleksowy przegląd w zakresie higieny pracy stanowi intensywny, zaawansowany kurs dla osób przygotowujących się do egzaminu na biegłego specjalistę ds. BHP organizowanego przez American Board of Industrial Hygiene (Amerykańską Radę ds. BHP), dla tych, którzy zdali powyższy egzamin, ale chcą odświeżyć swoją wiedzę oraz osób, które chcą uzyskać kompleksowy przegląd zagadnień związanych ze standardami BHP.
Więcej informacji oraz formularze zgłoszeniowe można uzyskać od American Industrial Hygiene Association, 2700 Prosperity Avenue, Suite 250, Fairfax, VA, 22031, Stany Zjednoczone
Tel.: (+1) 703 8498888
e-mail: bameestro@aiha.org
Internet: http://www.aiha.org
• Krajowe ośrodki szkoleniowe w krajach skandynawskich
We wszystkich krajach skandynawskich organizowane są lokalne podstawowe szkolenia w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy, organizacji pracy i powiązanych tematów. Informacje o szkoleniach:
Dania: National Institute of Occupational Health (Krajowy Instytut ds. BHP), Information Secretariat, Lenso Parkalie 105, Dania
Tel.: (+45) 39 165200; faks: (+45) 39 165201
Internet: http://www.emi.dk
Finlandia: Nordic Institute for Advanced Training in Occupational Health (Skandynawski Instytut Zaawansowanego Szkolenia w zakresie BHP), NIVA, Topeliuksenkalu 41 a A, 00250 Helsinki, Finlandia
Tel.: (+358) 9 47471; faks: (+358) 9 4747 2497/241 4634
e-mail: niva@occuphealth.fi
Internet: http://www.niva.org
NIVA organizuje co roku wiele różnych kursów. Wszystkie prowadzone są w języku angielskim. Do uczestnictwa zachęca się osoby spoza Skandynawii. Liczba uczestników waha się od 30 do 50. Przyznawane jest kilka stypendiów dla osób z krajów skandynawskich i krajów nadbałtyckich, regionu Morza Barentsa i rejonu Petersburga.
Islandia: Administration of Occupational Health (Administracja ds. BHP), P.O. Box 12 220, 132, Reykjavik, Islandia.
Tel.: (+354) 5 872500; faks: (+354) 574086
Internet: http://www.ver.is
Norwegia: The National Institute of Occupational Health (Krajowy Instytut ds. BHP), Department of Information and Training, P.O. Box 6149 Dep. 0033 Oslo, Norwegia
Tel.: (+47) 23 195100; faks: (+47) 23 195200
Internet: http://www.stami.no
Szwecja: National Institute for Working Life (Krajowy Instytut ds. Warunków Pracy), Department of Education and Training, 112 79 Sztokholm, Szwecja.
Tel.: (+46) 6 6196700; faks: (+46) 8 6196765.
Internet: http://www.niwi.se/uiblidning
• Suva
Suva, szwajcarski ośrodek CIS, organizuje co roku szereg kursów w języku francuskim, niemieckim i włoskim adresowanych do kierownictwa wszystkich szczebli oraz do specjalistów z zakresu BHP i kontrolerów ds. bezpieczeństwa na poziomie przedsiębiorstwa. Kursy obejmują:
Ogólne interdyscyplinarne seminaria szkoleniowe trwające 22 lub 37 dni dla inżynierów ds. bezpieczeństwa oraz przyszłych specjalistów ds. bezpieczeństwa, są zgodne z zapisami szwajcarskiego rozporządzenia o kwalifikacjach zawodowych.
Seminaria ośmiodniowe stanowią podstawowe szkolenie w zakresie BHP i są zalecane dla dyrektorów, kierowników oraz koordynatorów ds. BHP pracujących w przedsiębiorstwach zatrudniających ponad 60 osób, w których warunki pracy nie są szczególnie niebezpieczne bądź w mniejszych przedsiębiorstwach, w których niebezpieczeństwa wynikające z warunków pracy są większe.
Podstawowe trzydniowe kursy z zakresu BHP są zalecane dla dyrektorów, kierowników i koordynatorów ds. BHP pracujących w przedsiębiorstwach lub jednostkach organizacyjnych niestanowiących szczególnego zagrożenia i zatrudniających poniżej 60 osób.
Suva organizuje także specjalne krótkie kursy trwające od jednego do czterech dni, poświęcone takim zagadnieniom jak: systematyczny rozwój globalnego planu bezpieczeństwa placów budowy; ergonomiczne komputerowe stanowiska pracy; kontrola hałasu w miejscu pracy; projektowanie maszyn zgodne z wymogami bezpieczeństwa; oraz ochrona przed promieniowaniem.
Więcej informacji można uzyskać, kontaktując się z Suva, Division sécurité au travail, 19 avenue de la Gare, 1001 Lozanna, Szwajcaria
Tel.: (+41) 21 310 8044/310 8046; faks: (+41) 21 310 8049,
lub Suva, Secteur information, Cede postale, 6002 Lucerna, Szwajcaria
Tel.: (+41) 41 419 5700/419 5111; faks: (+41) 41 419 5879
Witryna internetowa Suva w języku francuskim, niemieckim i włoskim znajduje się pod adresem: http://www.suva.ch
Informacje o kursach można znaleźć pod adresem
http://www.suva.ch/cours,
http://www.suva.ch/kurse lub
http://www.suva.ch/corsi
Fire Protection Association (Stowarzyszenie na rzecz Ochrony Pożarowej)
Fire Protection Association (FPA), brytyjska krajowa organizacja na rzecz bezpieczeństwa pożarowego, oferuje zestaw ponad 40 różnych kursów szkoleniowych (oprócz tych przygotowywanych na indywidualne zamówienie klienta). Merytoryczna treść każdego kursu jest na bieżąco aktualizowana, w celu uwzględnienia ostatnich zmian w obszarze legislacji i praktyki. W katalogu kursów można znaleźć trzy główne kategorie tematyczne:
(1) Zarządzanie bezpieczeństwem pożarowym,
(2) Inżynieria bezpieczeństwa pożarowego,
(3) BHP,
z których każda obejmuje wiele różnorodnych kursów, takich jak:
(1): Podstawowe szkolenie w zakresie gaszenia i zapobiegania pożarom; Ocena ryzyka pożarowego; Zarządzanie bezpieczeństwem pożarowym; Bezpieczeństwo pożarowe dla kierownictwa zakładów; Systemy zarządzania w sytuacjach awaryjnych i nadzwyczajnych; Bezpieczeństwo i zabezpieczenie pożarowe na placu budowy; Eksplozje i pożary w przemyśle;
(2): Inżynieria bezpieczeństwa pożarowego; Ochrona pożarowa w projektowaniu budynków; Ponowne nabijanie i konserwacja przenośnych gaśnic; Systemy wykrywania i powiadamiania o pożarze; Warsztaty praktyczne; Wprowadzenie do systemów wykrywania i powiadamiania o pożarze; Zaawansowane projekty ochrony pożarowej w przypadkach szczególnie wysokiego ryzyka;
(3): Kontrola substancji niebezpiecznych dla zdrowia; Ocena ręcznych czynności obsługowych; Zdrowie i choroby w miejscu pracy; Ocena ryzyka w zakresie BHP; BHP w małych przedsiębiorstwach; Szkolenie specjalistyczne.
FPA dysponuje szeregiem materiałów szkoleniowych w pełni dostosowanych do potrzeb organizowanych kursów szkoleniowych. Uczestnicy zajęć otrzymują przygotowane przez FPA zeszyty kursowe stworzone dla wymagań konkretnych programów szkoleniowych.
Kursy FPA odbywają się w jego własnym ośrodku szkoleniowym w Londynie dla klientów z regionu, a w razie potrzeby w lokalizacjach klienta.
Więcej informacji o szkoleniach FPA można uzyskać, kontaktując się z: The Fire Protection Association. Training Administrator, Bastille Court, 2 Paris Garden, London SE1 8ND, Wielka Brytania.
Tel.: (+44) 20 7902 5314; faks: (+44) 20 7902 5301
e-mail: training@thefpa.co.uk
Internet: http://www.thefpa.co.uk
Nowa Zelandia
Pięcioletni plan działań w zakresie bezpieczeństwa i zdrowia w pracy
The Occupational Health & Safety Service of the New Zeland, Department of Labour opublikował ostatnio strategiczny plan rozwoju bezpieczeństwa i zdrowia w pracy na lata 2004-2009 (Occupational Safety and Health Strategic Plan for 2004-2009).
Plan ten określa zasady przyszłego rozwoju problematyki bezpieczeństwa pracy na poziomie krajowym, formy działań służb bezpieczeństwa i zdrowia w pracy jak również zakres funkcjonowania Departamentu Pracy. Działania Departamentu mają pomagać pracownikom i pracodawcom w tworzeniu bardziej produktywnych i innowacyjnych miejsc pracy.
Dziedziny, w których planuje się wprowadzenie nowocześniejszych rozwiązań, to m.in.: zarządzanie wiedzą, dostarczanie usług, kultura organizacyjna, technologie informacyjne i komunikacyjne, rozwój rynku, badania naukowe, praca niepełnosprawnych.
Dokument ten może być wartościowym przykładem m.in. dla osób przygotowujących długookresowe plany rozwoju w zakresie bezpieczeństwa i zdrowia w pracy.
Z krótszą jego wersją można się zapoznać pod adresem:
http://www.osh.dol.govt.nz/touch/more/OSH-Strategic-Plan-Summary. (.gif)
Pełen tekst tego planu zamieszczono na stronach:
http://www.osh.dol.govt.nz/touch/more/OSH-Strategic-Plan. (.pdf)
Rosja 2004
W Rosji działa obecnie sieć czterech Centrów Informacji o Bezpieczeństwie i Higienie Pracy CIS: Krajowe Centrum CIS w Moskwie oraz 3 Centra Współpracujące (w Perm, Saint-Petersburgu i Moskwie).
A oto najnowsze informacje otrzymane od Współpracującego Centrum CIS z Rosji, którego rolę pełni „Centr Ochrany Truda, Promyszlennoj Bezopastnosti, Socjalnowo Partnerstwa i Profesjonalnowo Obrazowanija (The Centre for Occupational and Industrial Safety and Social Partnership), znajdujący się w Saint-Petersburgu.
Centrum to ma obszerną kilkudziesięciostronnicową witrynę internetową, na której zamieszczono informacje m.in. o działalności tej instytucji, o Międzynarodowej Organizacji Pracy ILO, sieci Centrów CIS w Rosji i na świecie, różnych aspektach problematyki bezpieczeństwa pracy w Rosji, w tym – o systemie informacji o bhp i dziedzinach pokrewnych w Rosji.
Więcej informacji:
http://www.cotspb.ru
Centrum planuje w najbliższym czasie rozbudowę i unowocześnienie tej witryny, zastosowanie najnowocześniejszych technik aktualizowania i przeszukiwania stron. Zakończenie prac nad nową wersją stron planowane jest na maj 2004 r.
Omawiane Centrum jest instytucja państwową, działającą w dziedzinie profesjonalnego szkolenia ponad 8 lat.
Jego zadaniem jest: organizacja szkoleń z dziedziny bezpieczeństwa i higieny pracy, organizowanie egzaminów z tej dziedziny oraz gromadzenie i rozpowszechnianie informacji na tematy związane z ochroną człowieka w procesie pracy. Centrum ma 17 oddziałów, szkolących osoby zainteresowane w terenie.
Organizowane kursy dotyczą bezpieczeństwa pracy, prawodawstwa z tej dziedziny oraz problemów partnerstwa społecznego. Uczestnikami kursów są specjaliści z różnych szczebli, w tym również najwyższa kadra kierownicza.
Centrum to aktywnie działa jako Centrum Informacji CIS. Prowadzi bliską współpracę z przedstawicielstwem ILO w Moskwie i witryna Centrum uważana jest za bardzo dobre źródło informacji, m.in. o ILO dla osób mówiących po rosyjsku.
Ostatnio Centrum opracowało kilka baz danych na płytach CD, wśród których ważna jest baza danych rosyjskiego prawodawstwa z dziedziny bezpieczeństwa pracy. Obecnie jest bardzo dużo zmian w przepisach prawnych, więc baza ta jest aktualizowana dla każdego klienta. Jest ona dostępna przez Internet na stronach internetowych Centrum. Uzyskanie podstawowych informacji jest bezpłatne, ale za dostęp do pełnych tekstów należy płacić.
Dostęp do bazy można uzyskać pod adresem:
http://www.safework.ru:1888/win/law
Druga ostatnio opracowana pozycją zamieszczoną na CD-ROM jest multimedialny kurs szkoleniowy dla potrzeb szkolenia w zakresie rosyjskiego prawodawstwa. CD zawiera m.in. prezentacje z dźwiękiem i grafiką, pełne teksty przepisów prawnych jak również testy do samooceny.
Centrum współpracuje również z innymi instytucjami w przygotowywaniu rosyjskiego systemu informacji o bezpieczeństwie i higienie pracy.
Centrum to prowadzi również prace nad zamieszczeniem elektronicznej wersji Encyklopedii ILO na swych stronach internetowych oraz na dysku CD.
Inne:
|
|
