Do odprowadzania elektryczności statycznej gromadzącej się na człowieku stosuje się obuwie przewodzące i obuwie antyelektrostatyczne.

Na stanowiskach pracy, na których może wystąpić atmosfera wybuchowa zaleca się stosowanie obuwia przewodzącego o rezystancji elektrycznej zawartej w zakresie od 0 kΩ do 100 kΩ, które umożliwia odprowadzenie elektryczności statycznej do uziemionego podłoża w bardzo krótkim czasie. W związku z tak małą wartością rezystancji elektrycznej obuwie to może być stosowane w warunkach, gdy całkowicie jest wyeliminowane ryzyko porażenia elektrycznego w wyniku kontaktu z urządzeniami elektrycznymi lub elementami pod napięciem. Możliwość obsługi urządzeń elektrycznych przez pracowników wyposażonych w obuwie przewodzące wymaga zatem zapewnienia odpowiedniej, szczególnie starannie dobranej, ochrony przeciwporażeniowej.

W warunkach, gdy nie jest w pełni wykluczone ryzyko porażenia elektrycznego może być stosowane obuwie antyelektrostatyczne, którego rezystancja elektryczna powinna być większa niż 100 kΩ i mniejsza lub równa 100 000 MΩ. Obuwie to zapewnia ochronę przed zapłonem od iskry palnych substancji i par oraz ograniczoną ochronę przed niebezpiecznym porażeniem elektrycznym w sytuacji uszkodzenia urządzenia elektrycznego pracującego pod napięciem do 250 V.

Obuwie przewodzące i antyelektrostatyczne wykonuje się zarówno jako obuwie o wierzchu skórzanym jak i obuwie całogumowe lub całotworzywowe w różnych wersjach konstrukcyjnych: obuwie z niską cholewką (poniżej kostki), trzewiki, buty do połowy łydki i do kolana [1-3]. Należy pamiętać, że o właściwościach przewodzących lub antyelektrostatycznych obuwia decyduje nie tylko podeszwa lecz cały układ spodu obuwia: podeszwa-podpodeszwa-wyściółka. Dlatego też nie należy wyjmować lub wymieniać wyściółki usuwalnej na inną i wkładać żadnych dodatkowych elementów między stopę użytkownika i spód obuwia.

W miejscach, gdzie jest używane obuwie przewodzące i antyelektrostatyczne, przewodność podłoża musi być odpowiednia, tak aby nie zniweczyć właściwości ochronnych obuwia.

Podczas eksploatacji obuwia wykonanego z przewodzących materiałów jego rezystancja może ulec znacznym zmianom wskutek zginania i zanieczyszczenia. Aby zagwarantować spełnienie założonej funkcji odprowadzania ładunków elektrycznych przez cały okres użytkowania obuwia należy utrzymywać podeszewy w czystości. Zaleca się sprawdzanie właściwości elektrostatycznych obuwia w regularnych odstępach czasu w określonych warunkach użytkowania. Jeśli obuwie jest użytkowane w warunkach, w których podeszwa ulega zanieczyszczeniu substancjami zwiększającymi rezystancję elektryczną zaleca się również sprawdzanie tych właściwości przed każdorazowym wejściem do miejsc niebezpiecznych.

Literatura

1. PN-EN ISO 20345:2007 Środki ochrony indywidualnej – Obuwie bezpieczne
2. PN-EN ISO 20346:2007 Środki ochrony indywidualnej – Obuwie ochronne
3. PN-EN ISO 20347:2007 Środki ochrony indywidualnej – Obuwie zawodowe