Zagrożenia urazami mechanicznymi powstają, gdy nastąpi kolizyjne zetknięcie się człowieka z przedmiotem pracy lub przedmiotem z otoczenia środowiska pracy. Urazy mechaniczne mogą być również następstwem takich zdarzeń jak: poślizgnięcie się czy upadek z wysokości.

Ze względu na metody badań oraz wymagania stawiane środkom ochrony indywidualnej czynniki mechaniczne można podzielić na:

położenie stanowiska w odniesieniu do podłoża –praca na wysokości (sprzęt chroniący przed upadkiem z wysokości); odpryski ciał stałych (środki ochrony oczu i twarzy); spadające elementy (przemysłowe hełmy ochronne, obuwie ochronne); śliskie nierówne powierzchnie (obuwie ochronne); przecięcie, przekłucie, otarcie (rękawice ochronne, odzież ochronna oraz obuwie ochronne); zgniecenie, wciągnięcie w wirujące elementy maszyn (odzież ochronna); zagrożenie uderzeniem przez poruszające się maszyny lub transportowane materiały (odzież ostrzegawcza).

Niebezpieczne czynniki mechaniczne, występujące w środowisku pracy mogą powodować następujące rodzaje urazów:

zgniecenie (zmiażdżenie), obcięcie części ciała, potłuczenie, uderzenie, nakłucie lub przekłucie, otarcie.

Czynniki mechaniczne w postaci: odprysków ciał stałych, kontaktu (najczęściej ręki operatora) z ostrymi lub szorstkimi powierzchniami narzędzi powodującymi przecięcie lub otarcie oraz zgniecenia, wciągnięcie w wirujące elementy maszyn, występującym często przy obsłudze maszyn i urządzeń technicznych, takich jak obrabiarki do drewna, prasy do metali.

W celu poprawy ograniczenia ryzyka zawodowego pracowników narażonych na działanie czynników mechanicznych powinny być stosowane przede wszystkim środki techniczne [1] takie jak:

osłony stałe i ruchome; elektroczułe wyposażenie ochronne (aktywne optoelektroniczne urządzenia ochronne oraz urządzenie czułe na nacisk); urządzenia zabezpieczające (oburęczne urządzenia i urządzenia zezwalające); urządzenia do zatrzymywania awaryjnego.