Różnice w strukturze przemysłowej oraz różne poziomy zgłaszalności wypadków przy pracy sprawiają, że nawet w przypadku zharmonizowania zasad rejestrowania wypadków przy pracy w krajach UE bezpośrednie zestawianie liczby czy też wskaźników tych wypadków obliczanych na 100 000 pracujących w określonym kraju nie daje zadowalającego obrazu przy analizie sytuacji w zakresie bezpieczeństwa w pracy na poziomie UE. Aby możliwa była analiza danych pochodzących z różnych krajów Eurostat opracował specjalny, standaryzowany wskaźnik wypadków przy pracy

Wartości wskaźnika standaryzowanego wypadków przy pracy dla krajów UE, oszacowanego przez Eurostat na podstawie danych statystycznych o wypadkach przy pracy w 2005 roku, przedstawiono na rys. 1 i rys.2. Dla wypadków przy pracy powodujących absencję powyżej 3 dni wskaźniki te wyznaczono jedynie dla UE-15. Wynika to z braku informacji na temat poziomów zgłaszalności w innych krajach.

Rys. 1. Standaryzowany wskaźnik śmiertelnych wypadków przy pracy w krajach UE w roku 2005 (wg Eurostatu, http://epp.eurostat.ec.europa.eu)


Rys. 2. Standaryzowany wskaźnik wypadków przy pracy powodujących absencję powyżej 3 dni w krajach UE-15 w roku 2005 (wg Eurostatu, http://epp.eurostat.ec.europa.eu)

Standaryzowany wskaźnik wypadków przy pracy określa liczbę tych wypadków (śmiertelnych lub skutkujących absencją powyżej 3 dni) przypadającą na 100 000 pracujących, przy czym uwzględnia on zarówno poziom zgłaszalności, jak i strukturę gospodarki danego kraju. Standaryzacji wskaźnika dokonuje się poprzez nadanie każdemu wypadkowi dwóch rodzajów wag. Pierwszy rodzaj to wagi uzależnione od poziomu zgłaszalności, przekazywane do Eurostatu przez państwa członkowskie razem z danymi o wypadkach. Wagi te są określane z rozróżnieniem rodzaju działalności oraz wieku, płci i zawodu poszkodowanego. Dla wypadków śmiertelnych wagi te wynoszą 1, ponieważ zakłada się, że zgłaszalność tych wypadków wynosi 100%. Zabieg taki pozwala w pewnym stopniu wyeliminować problem różnic w zgłaszalności wypadków przy pracy w różnych krajach. Drugi rodzaj wag to wagi zależne od rodzaju działalności, w jakiej doszło do wypadku, stosowane w celu zniwelowania wpływu struktury gospodarki na ogólny wskaźnik wypadków.
Co więcej, w różnych systemach krajowych sprawozdawczością objęte są różne rodzaje działalności. Dlatego przy wyliczaniu standaryzowanego wskaźnika wypadków przy pracy dla danego kraju bierze się pod uwagę tylko 9 działalności (wg Europejskiej Klasyfikacji Działalności), objętych przez wszystkie systemy krajowe. Do działalności tych należą:

• Rolnictwo, łowiectwo i leśnictwo;
• Przetwórstwo przemysłowe;
• Wytwarzanie i zaopatrywanie w energię elektryczną gaz i wodę;
• Budownictwo;
• Handel i naprawy;
• Hotele i restauracje;
• Transport gospodarka magazynowa i łączność;
• Pośrednictwo finansowe;
• Obsługa nieruchomości i firm; nauka.

Problemem przy porównywaniu danych pochodzących z różnych krajów jest również to, że nie wszystkie kraje rejestrują w swoich statystykach informacje o wypadkach mających związek z pracą, a zdarzających się poza miejscem pracy. I tak np. w Wielkiej Brytanii i Irlandii nie są rejestrowane jako wypadki przy pracy wypadki drogowe, które miały związek z pracą. Ma to istotny wpływ szczególnie na liczbę wypadków śmiertelnych rejestrowanych w statystykach, Dlatego wypadki tego rodzaju są na ogół przy porównaniach międzynarodowych analizowane oddzielnie, a przy wyliczaniu wskaźnika standaryzowanego dla wypadków śmiertelnych nie bierze się pod uwagę sekcji I – Transport, gospodarka magazynowa i łączność.