Drób

Powszechnie uważa się, że kura domowa jest udomowioną formą azjatyckiego kura bankiwa (Gallus bankiwa). Udomowienie prawdopodobnie miało miejsce w III tysiącleciu p.n.e. w Indiach. Ptak ten, najogólniej mówiąc, przypomina dobrze znaną kurę zielononóżkę.



Zróżnicowanie warunków hodowli umożliwiło wytworzenie w obrębie gatunku rozlicznych form i ras. Amatorska hodowla kur zaczęła rozwijać się dopiero od połowy XIX w. W wyniku krzyżowania różnych osobników otrzymano wiele nowych ras i odmian. W dalszych pracach hodowlanych ograniczano różnorodność odmian, koncentrując się na uzyskaniu jak największej nieśności. Niektóre rasy, hodowane w różnym celu, łączą cechy drobiu użytkowego, ozdobnego lub sportowego.

Do początków XX w. na ziemiach polskich trzymano kury bezrasowe, które obecnie można spotkać w gospodarstwach tradycyjnych lub agroturystycznych. Dalsze prace hodowlane, w których wykorzystywano wyniki prac naukowych, stosowano prawidłową selekcję i metody racjonalnego żywienia oraz zapewniano właściwe warunki w budynkach, umożliwiły stworzenie ras łatwych do odchowu i dających minimum 120 jaj rocznie. Obecnie uzyskuje się znacznie wyższą nieśność.

Efektem popularności mięsa drobiowego w latach 50. ubiegłego wieku było wyhodowanie ras szybkorosnących, tzw. brojlerów. Są to najczęściej krzyżówki w pierwszym pokoleniu  (F1), a nawet krzyżówki kilku ras. Po uzyskaniu właściwego materiału hodowlanego przystąpiono do intensyfikacji produkcji drobiu.