Pola elektromagnetycznych w zdecydowanej większości pomieszczeń pracy biurowej spełniają z dużym zapasem wymagania krajowych przepisów odnoszących się zarówno do ekspozycji ludności, jak i pracowników. Relację między poziomem ekspozycji dopuszczalnej dla ludności i typowymi poziomami ekspozycji pracowników, jakie stwierdzono w pomieszczeniach biurowych, prezentuje poniższa ilustracja.



    Wykonywanie rutynowych pomiarów i oceny ekspozycji pracowników na pole elektromagnetyczne nie jest więc konieczne. Wyjątkowo tego rodzaju działania mogą być uzasadnione w szczególnych przypadkach, kiedy pracownik eksponowany jest w polach elektromagnetycznych o podwyższonym poziomie, pochodzące od urządzeń lub instalacji znajdujących się poza stanowiskiem lub pomieszczeniem pracy biurowej. Najczęściej przypadek taki występuje kiedy stanowisko pracy sąsiaduje z instalacją zasilającą o obciążeniu większym niż kilkadziesiąt amperów, rozdzielnią elektroenergetyczną niskiego napięcia, antenami nadawczymi systemów radiowych lub łączności bezprzewodowej, urządzeniami przemysłowymi lub medycznymi, przy których występują pola elektromagnetyczne stref ochronnych.

    Pomimo występowania w pomieszczeniach biurowych słabych pól elektromagnetycznych, to ze względu na prowadzone wciąż badania naukowe i brak konsensusu naukowego jak duże ryzyko związane jest z ekspozycją chroniczną na tego rodzaju pola, należy stosować dostępne rozwiązania zmniejszające poziom ekspozycji i unikać ekspozycji niekoniecznej.
Szczegółowe omówienie tej problematyki zaprezentowano w wydawnictwie: Karpowicz J., Gryz K., Pola elektromagnetyczne w pomieszczeniach biurowych i nieprzemysłowych - kształtowanie środowiska pracy, Warszawa, CIOP-PIB, 2007.