Do ochrony przed promieniowaniem podczerwonym służą filtry montowane w okularach, goglach lub osłonach twarzy.

Opcjonalnie filtry chroniące przed promieniowaniem podczerwonym mogą zapewniać niezakłócone rozpoznawanie kolorów. Dla tego typu filtrów pomiędzy 500 nm a 650 nm widmowy współczynnik przepuszczania powinien być nie mniejszy niż 0,2 τv, a względny wizualny iloraz osłabienia Q, dla sygnałów świetlnych czerwonego, żółtego, zielonego i niebieskiego powinien być nie mniejszy niż 0,8.

Filtry, dla których deklaruje się zwiększony współczynnik odbicia w podczerwieni, powinny mieć średni widmowy współczynnik odbicia większy niż 60 % dla zakresu długości fali od 780 nm do 2 000 nm. Filtry, które spełniają to wymaganie mogą być oznakowane „oznaczenie   R”

Wskazówki dotyczące doboru i użytkowania

Filtry powinny być zamontowane w odpowiedniej ochronie oczu (spełniającej wymagania normy PN-EN 166) [2]; Kiedy poziom promieniowania jest bardzo wysoki, zalecane jest użycie filtrów mających powierzchnie odbijającą promieniowanie podczerwone, gdyż zmniejsza to wzrost temperatury filtru. Dla procesów, przy których ważne jest dobre rozpoznawanie kolorów, zalecane jest używanie filtrów zapewniających lepsze rozpoznawanie kolorów.

Oznaczenia filtrów przeznaczone do typowych zastosowań przedstawiono w tabeli 1

Tab. 1 Przeznaczenie, właściwości i typowe zastosowania filtrów chroniących przed promieniowaniem podczerwonym [1]

Oznaczenie	Typowe zastosowanie dla źródeł światła o średniej temperaturze, °C
4-1,2 4-1,4 4-1,7 4-2 4-2,5 4-3 4-4 4-5 4-6 4-7 4-8 4-9 4-10	do 1050 1070 1090 1110 1150 1190 1290 1390 1510 1650 1810 1990 2220

Literatura
1. PN-EN 171
2. PN-EN 166