Jako kryterium zagrożenia promieniowaniem podczerwonym przyjmuje się niedopuszczenie do powstania uszkodzenia termicznego rogówki, spojówki, soczewki, i siatkówki oka oraz skóry.
Wzory na obliczanie wielkości mierzonych podczas oceny narażenia na promieniowanie podczerwone podano poniżej:

Luminancja energetyczna

Przy ocenie narażenia na promieniowanie podczerwone wartość Lc nie powinna przekraczać 0,6/α (α – wielkość kątowa źródła promieniowania z przedziału od 11 do 100 mrad)

Natężenie napromienienia

Ocenę zagrożenia termicznego rogówki i soczewki należy wykonywać:
dla całego zakresu podczerwieni: gdy czas jednorazowej ekspozycji t < 1 000 s. Wówczas natężenie napromieniowania E_c nie powinno przekraczać wartości określonej równaniem:
                                 
                                           E_c  = 18 000  t^-3/4      

Dla zakresu (780 – 3 000) nm, gdy czas jednorazowej ekspozycji t >  1 000 s natężenie napromienienia E_c nie powinno przekraczać wartości 10 W/m².
Ocenę obciążenia termicznego skóry należ wykonywać dla całego zakresu  promieniowania widzialnego i podczerwieni, jeżeli czas jednorazowej ekspozycji t <  10 s. Wówczas napromienienie skóry N_c nie powinno przekraczać wartości  określonej równaniem:

                                           N_c <  20 000 • t