Właściwości ochronne odzieży uzyskuje się, stosując pojedyncze materiały, a kiedy ryzyko jest większe – materiały wielowarstwowe lub układy materiałów.
Jeżeli przy niskim poziomie promieniowania cieplnego i temperaturze poniżej 50 °C istnieje ryzyko zapalenia odzieży, można stosować tkaniny z przędz aramidowych itp. (np. Nomex®) lub tkaniny chemicznie modyfikowane: odporną na zapalenie bawełnę czy wełnę (impregnacja technologią Pyrovatex®) lub Proban®).
W środowisku pracy, w którym występuje wyższy poziom promieniowania cieplnego (do 20 kW/m2), stosowana jest odzież wykonana z materiałów aluminizowanych, odbijających promieniowanie podczerwone (cieplne). Konstrukcja tego typu odzieży jest dostosowana do zagrożenia i warunków pracy (np. fartuch, ubranie, ochrony głowy i karku). Na stanowiskach pracy, na których natężenie promieniowania jest wyższe niż 20 kW/m2, jest stosowana odzież z wielowarstwowych materiałów lub układów materiałów, np:
– zewnętrzna warstwa – aluminizowany materiał z włókien aramidowych, szklanych,  wełny, bawełny lub wiskozy impregnowanej niepalnie,
– wewnętrzna warstwa –tkaniny aramidowe, wełna lub bawełna impregnowane niepalnie.
Wzory takiej odzieży przedstawiono na rysunku.

Rysunek. Odzież aluminizowana chroniąca przed intensywnym promieniowaniem cieplnym

   Ogólne wymagania dla odzieży chroniącej przed czynnikami gorącymi przeznaczonej dla pracowników przemysłu przedstawia norma PN-EN 531. Odzież zgodna z tą normą powinna chronić pracowników przed krótkotrwałym kontaktem z ogniem i przynajmniej jednym rodzajem czynnika gorącego takiego jak ciepło konwekcyjne, promieniowanie cieplne, duże rozpryski stopionego metalu.
   Układ materiałów przeznaczonych na odzież chroniącą przed czynnikami gorącymi przeznaczoną dla pracowników przemysłu po przebadaniu wg PN-EN 532 powinien charakteryzować się niepalnością. Czas palenia powinien być mniejszy od 2 s.
  Odporności na działanie pozostałych czynników gorących przedstawiane są w postaci klas. Każdy z czynników gorących został oznaczony kodem literowym. Cyfra przy kodzie oznacza poziom wykonania materiału.
B - odporność na ciepło konwekcyjne - przenikanie ciepła od płomienia wyznaczane zgodnie z PN-EN 367,
C - odporność na promieniowanie cieplne wyznaczane wg PN-EN 366 metoda B dla gęstości strumienia cieplnego równej        20 kW/m²,
D - odporność na rozpryski płynnego aluminium wyznaczanego wg PN-EN 373,
E - odporność na rozpryski stopionego żelaza wg PN-EN 373.
   Norma PN-EN 531 przedstawia również wymagania konstrukcyjne dla odzieży przeznaczonej do ochrony przed rozpryskami stopionego metalu. Kurtki powinny przykrywać górę spodni nawet gdy pracownik się pochyla. Spodnie powinny zakrywać wierzch obuwia. Zewnętrzne kieszenie powinny być przykryte klapkami.