ZATRUCIE INHALACYJNE
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój w pozycji dowolnej. Podawać tlen do oddychania, najlepiej przez maskę. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska
Postępowanie objawowe. Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza.
Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Ułożyć w pozycji bocznej ustalonej. Usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. Odessać przez cewnik strzykawką wydzielinę z nosa i jamy ustnej. Jeżeli zatruty oddycha, podać tlen przez maskę. Jeżeli nie oddycha, zastosować sztuczne oddychanie metodą usta-usta albo za pomocą aparatu typu AMBU. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska
Uwaga: utrata przytomności może mieć inną przyczynę niż zatrucie styrenem.
W razie zaburzeń oddychania zaintubować, zastosować sztuczne oddychanie za pomocą aparatu typu AMBU, z podawaniem tlenu. Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska
Zdjąć odzież, myć skórę dużą ilością letniej, bieżącej wody (z mydłem, jeżeli nie ma zmian) Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska
Postępowanie objawowe. Konsultacja dermatologiczna w przypadku miejscowych zmian skórnych.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska
Płukać oczy dużą ilością zimnej wody, najlepiej bieżącej, co najmniej 15 minut.
Uwaga: osoby narażone na ryzyko skażenia oczu powinny być pouczone o sposobie i konieczności ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska
Zapewnić pilną konsultację okulistyczną. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Natychmiast po połknięciu poszkodowany może sam wywołać u siebie wymioty. Nie podawać mleka, tłuszczów i alkoholu. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
Pomoc lekarska
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
5. POSTĘPOWANIE W PRZYPADKU POŻARU
Klasa temperaturowa: T1
Grupa wybuchowości: IIA
Kod HAZCHEM: 3
Szczególne zagrożenia
Łatwo palna, szkodliwa, drażniąca ciecz. Pary tworzą mieszaniny wybuchowe z powietrzem. Pary są cięższe od powietrza i gromadzą się przy powierzchni ziemi oraz w dolnych częściach pomieszczeń.
Zalecenia ogólne
Zawiadomić otoczenie o awarii.
Usunąć z obszaru zagrożenia wszystkie osoby niebiorące udziału w likwidowaniu awarii.
Wezwać Państwową Straż Pożarną i Policję Państwową.
Pożar
Środki gaśnicze: dwutlenek węgla, proszki gaśnicze, piany średnie i ciężkie, woda – prądy rozproszone. Nie stosować zwartych strumieni wody na powierzchnię palącej się cieczy.
Mały pożar: gasić gaśnicą proszkową lub śniegową (dwutlenek węgla).
Duży pożar: palące się zbiorniki lub rozlewiska gasić pianą lub prądami wodnymi rozproszonymi. Zbiorniki narażone na działanie ognia lub wysokiej temperatury chłodzić wodą z bezpiecznej odległości; jeśli to możliwe, usunąć je z obszaru zagrożenia (groźba wybuchu).
Nie dopuścić do przedostania się ścieków po gaszeniu pożaru do kanalizacji i wód.
Specjalne wyposażenie ochronne
Nałożyć odzież ochronną i aparat izolujący drogi oddechowe.
6. POSTĘPOWANIE W PRZYPADKU NIEZAMIERZONEGO UWOLNIENIA DO ŚRODOWISKA
Zalecenia ogólne
Jak podano w punkcie 5.
Wyciek
Uwaga: obszar zagrożony wybuchem.
Usunąć źródła zapłonu (ugasić otwarty ogień, ogłosić zakaz palenia i używania narzędzi iskrzących); pary rozcieńczać prądami wodnymi rozproszonymi; zabezpieczyć kratki i studzienki ściekowe; unikać bezpośredniego kontaktu z uwalniającą się substancją; jeśli to możliwe, zlikwidować wyciek (zamknąć dopływ cieczy, uszczelnić, uszkodzone opakowania umieścić w szczelnym opakowaniu ochronnym); w razie dużego wycieku miejsce gromadzenia się cieczy obwałować, zebraną ciecz odpompować; małe ilości rozlanej cieczy przysypać niepalnym materiałem chłonnym, zebrać do zamykanego pojemnika; zanieczyszczoną powierzchnię spłukać wodą.
7. POSTĘPOWANIE Z SUBSTANCJĄ I JEJ MAGAZYNOWANIE
Postępowanie z substancją: podczas stosowania nie jeść, nie pić, nie palić tytoniu, unikać kontaktu z cieczą, unikać wdychania par, przestrzegać zasad higieny osobistej, stosować środki ochrony indywidualnej (jak podano w punkcie 8), pracować w dobrze wentylowanych pomieszczeniach; nie używać iskrzących narzędzi; unikać działania na substancję otwartego ognia, wysokiej temperatury i światła.
Magazynowanie: przechowywać w oryginalnych, właściwie oznakowanych, szczelnie zamkniętych opakowaniach, w chłodnym, suchym, dobrze wentylowanym pomieszczeniu magazynowym, wyposażonym w instalację elektryczną i wentylacyjną w wykonaniu przeciwwybuchowym, z wykładziną podłogową elektroprzewodzącą.
Przechowywać z dala od źródeł ciepła i zapłonu oraz utleniaczy, soli metali, silnych kwasów. Chronić przed działaniem powietrza i światła.
Magazynowany styren powinien być inhibitowany.
8. KONTROLA NARAŻENIA I ŚRODKI OCHRONY INDYWIDUALNEJ
Wymagania dotyczące wentylacji
Niezbędna wentylacja miejscowa wywiewna, usuwająca pary z miejsc ich emisji, oraz wentylacja ogólna pomieszczenia. Otwory zasysające wentylacji miejscowej przy płaszczyźnie roboczej lub poniżej. Wywiewniki wentylacji ogólnej w górnej części pomieszczenia oraz przy podłodze. Instalacje wentylacyjne muszą odpowiadać warunkom ustalonym ze względu na niebezpieczeństwo pożaru lub wybuchu.
Najwyższe dopuszczalne stężenia
| NDS | 50 mg/m3 |
| NDSCh | 200 mg/m3 |
| NDSP | nieustalone |
Oznaczanie w powietrzu na stanowiskach pracy
PN-71/Z-04035 Ochrona czystości powietrza. Oznaczanie zawartości styrenu.
PN-86/Z-04152 ark. 02 Ochrona czystości powietrza. Badania zawartości styrenu. Oznaczanie styrenu na stanowiskach pracy metodą chromatografii gazowej z wzbogacaniem próbki.
Wymagania dotyczące środków ochrony indywidualnej
Gdy stężenie substancji jest ustalone i znane, doboru środków ochrony indywidualnej należy dokonywać z uwzględnieniem stężenia substancji występującego na danym stanowisku pracy, czasu narażenia, czynności wykonywanych przez pracownika oraz zaleceń podanych przez producenta środka ochrony indywidualnej.
Stosować odzież ochronną wykonaną z materiałów powlekanych w wersji antyelektrostatycznej, rękawice ochronne z polialkoholu winylowego, obuwie ochronne olejoodporne, sprzęt ochrony układu oddechowego: sprzęt izolujący drogi oddechowe skompletowany z maską.
W razie niedoboru tlenu (stężenie poniżej 17% obj.) stosować autonomiczny lub stacjonarny sprzęt izolujący.
W strefie zagrożonej wybuchem stosować odzież, rękawice i obuwie w wersji antyelektrostatycznej.
W sytuacji awaryjnej lub gdy stężenie substancji na stanowisku nie jest znane, stosować środki ochrony indywidualnej izolujące organizm (kombinezon gazoszczelny skompletowany z izolującym sprzętem ochrony układu oddechowego).
9. WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE
Właściwości podstawowe
| Masa cząsteczkowa: | 104,14 |
| Stan skupienia w temp. 20°C: | ciecz |
| Barwa: | bezbarwna |
| Zapach: | charakterystyczny |
| Temperatura topnienia: | -30,6°C |
| Temperatura wrzenia: | 146°C |
| Temperatura zapłonu: | 31°C |
| Temperatura samozapłonu: | 490°C |
| Granice wybuchowości w mieszaninie z powietrzem: |
| - dolna: | 1,1% obj. |
| - górna: | 6,1% obj. |
| Stężenie stechiometryczne: | 2,06% obj. |
| Gęstość w temp. 20°C: | 0,9 g/cm3 |
| Gęstość par względem powietrza: | 3,6 |
| Prężność par: | |
| - w temp. 20°C: | 7,3 hPa |
| - w temp. 30°C: | 12,7 hPa |
| Stężenie pary nasyconej: | |
| - w temp. 20°C: | 31 g/m3 |
| - w temp. 30°C: | 52 g/m3 |
| Rozpuszczalność w wodzie w temp. 25°C: | 0,031% wag. |
| Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: | rozpuszcza się w alkoholu etylowym, eterze etylowym, acetonie, benzenie, dwumetylosulfotlenku, eterze naftowym, dwusiarczku węgla. |
Właściwości dodatkowe
| Temperatura krytyczna: | 363,7°C |
| Ciśnienie krytyczne: | 3,68 MPa |
| Współczynnik załamania światła w temp. 20°C: | 1,54682 |
| Lepkość w temp. 20°C: | 0,751mPa•s |
| Ciepło właściwe: | 1,75 J/(g•K) |
| Ciepło parowania: | |
| - w temp. wrzenia: | 371,9 J/g |
| - w temp. 25°C: | 422,1 J/g |
| Ciepło spalania: | -42,2 kJ/g |
| Ciepło polimeryzacji: | 670 J/g |
| Współczynnik podziału n-oktanol/woda (log): | 3,2 |
10. STABILNOŚĆ I REAKTYWNOŚĆ
Stabilność: utlenia się pod wpływem tlenu z powietrza, tworząc wybuchowe nadtlenki. Łatwo polimeryzuje pod wpływem ogrzewania, światła, w kontakcie z solami metali, nadtlenkami, silnymi kwasami. Niekontrolowana polimeryzacja w zamkniętym zbiorniku może przebiegać wybuchowo. Podczas magazynowania i transportu wymaga inhibitora (np. 4-tert-butylopirokatechiny).
Warunki, jakich należy unikać: źródła zapłonu, wysoka temperatura.
Materiały, jakich należy unikać: silne utleniacze.
Niebezpieczne produkty spalania/rozkładu: w środowisku pożaru wydzielają się tlenki węgla.
11. INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE
Klasa toksyczności
Substancja łatwo palna oraz szkodliwa i drażniąca wg wykazu substancji niebezpiecznych.
Substancja nieumieszczona w wykazie czynników rakotwórczych i prawdopodobnie rakotwórczych dla ludzi (wg rozporządzenia MZiOS z 11 września 1996 r.).
Substancja przypuszczalnie rakotwórcza dla ludzi wg IARC (grupa 2B).
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu – 0,43 mg/m3
LD50 (szczur, doustnie) – 5000 mg/kg
LC50 (szczur, inhalacja) – 24000 mg/m3 (4 h)
LD50 (królik, szczur, skóra) – brak danych
TCL0 (człowiek, inhalacja) – 2600 mg/m3
LCL0 (człowiek, inhalacja) – 43000 mg/m3
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja szkodliwa, drażniąca, działa depresyjnie na ośrodkowy układ nerwowy. Przypuszczalnie rakotwórcza dla człowieka.
Drogi wchłaniania: drogi oddechowe, przewód pokarmowy; brak danych o wchłanianiu przez nieuszkodzoną skórę.
Objawy zatrucia ostrego: pary styrenu w małych stężeniach mogą wywołać łzawienie oczu, metaliczny smak w ustach; w stężeniach ok. 800 mg/m3 – ból i zaczerwienienie spojówek, a w większych – kaszel, zawroty głowy, zaburzenia równowagi. Przerwanie narażenia może zapobiec nasileniu objawów: objawy cofają się. Kontynuowanie narażenia wywołuje senność, zaburzenia świadomości; może wystąpić porażenie ośrodka oddechowego i śmierć.
Skażenie skóry ciekłym styrenem może wywołać ból i zaczerwienienie skóry. Skażenie oczu ciekłym styrenem wywołuje ból, zaczerwienienie spojówek.
Drogą pokarmową wywołuje ból gardła, ból brzucha, mdłości, wymioty i ogólne objawy jak zatrucie drogą oddechową.
Objawy zatrucia przewlekłego: przewlekłe zapalenie skóry, przewlekłe zapalenie spojówek, upośledzenie węchu, zaburzenia funkcji psychicznych, spowolnienie, zmiany w zapisie elektroencefalograficznym (EEG).
12. INFORMACJE EKOLOGICZNE
Dopuszczalne i alarmowe poziomy w powietrzu: nieustalone
Dopuszczalne zanieczyszczenie śródlądowych wód powierzchniowych: nieustalone
Dopuszczalne zanieczyszczenie w ściekach wprowadzanych do wód i ziemi: nieustalone
Stężenia toksyczne dla wodnych organizmów zwierzęcych i roślinnych:
Dane do klasyfikacji
Toksyczność ostra (LC50/96 h) dla ryb – brak danych
Toksyczność ostra (EC50) dla skorupiaków – brak danych
Hamowanie wzrostu glonów (IC50/72 h):
– Microcystis aeruginosa – 67 mg/l
– Scenedesmus quadricauda – 200 mg/l
Hamowanie wzrostu kolonii bakterii – brak danych
Inne dane
Graniczne stężenie toksyczne dla:
– ryb Leciscus idus melanotus – 45 mg/l (48 h)
– skorupiaków Daphnia magna – 130 mg/l
Stężenie śmiertelne dla:
– ryb Leuciscus idus melanotus – 90 mg/l (48 h)
– skorupiaków Daphnia magna – 300 mg/l
Stężenie toksyczne dla:
– bakterii Pseudomonas putida – 72 mg/l
– pierwotniaków Entosiphon sulcatum > 256 gm/l
Toksyczność ostra (LC50/48 h) dla ryb Leuciscus idus melanotus – 66 mg/l
Toksyczność ostra (EC50/24 h) dla skorupiaków Daphnia magna – 182 mg/l
13. POSTĘPOWANIE Z ODPADAMI
Klasyfikacja odpadu: odpowiednia do miejsca wytworzenia na podstawie kryteriów zawartych w obowiązujących przepisach.
Postępowanie z odpadem
Nie usuwać do kanalizacji. Nie składować na wysypiskach komunalnych. Rozważyć możliwość wykorzystania. Odzysk lub unieszkodliwianie odpadowego produktu przeprowadzać zgodnie z obowiązującymi przepisami.
Zalecany sposób unieszkodliwiania odpadu: przekształcenie termiczne.
Postępowanie z opróżnionymi opakowaniami
Opakowania jednorazowego użytku przekazać do upoważnionego odbiorcy odpadów. Odzysk (recykling) lub unieszkodliwianie przeprowadzać zgodnie z obowiązującymi przepisami.
Opakowania wielokrotnego użytku, jeśli to konieczne po uprzednim oczyszczeniu, mogą być dalej stosowane.
14. INFORMACJE O TRANSPORCIE
Substancja podlega przepisom dotyczącym przewozu towarów niebezpiecznych.
| Numer rozpoznawczy materiału UN(ONZ): | 2055 |
| Prawidłowa nazwa przewozowa: | STYREN, MONOMER, STABILIZOWANY |
| Klasa: | 3 |
| Kod klasyfikacyjny: | F1 |
| Grupa pakowania: | III |
| Instrukcje pakowania: | P001, IBC03, LP01, R001 |
| Numer rozpoznawczy zagrożenia: | 39 |
| Oznakowanie sztuk przesyłki: | "UN 2055", nr 3 |
Oznakowanie środków transportu:
pojazdy samochodowe:
wagony:nr 3
cysterny: nr 3
|
15. INFORMACJE DOTYCZĄCE PRZEPISÓW PRAWNYCH
Oznakowanie opakowania
Identyfikacja: styren
Numer WE (EINECS): 202-851-5 Oznakowanie WE
Znaki ostrzegawcze:
Produkt szkodliwy
Zwroty wskazujące rodzaj zagrożenia (R):
10 – produkt łatwo palny
20 – działa szkodliwie przez drogi oddechowe
36/38 – działa drażniąco na oczy i skórę
Zwroty określające warunki bezpiecznego stosowania (S):
2 – chronić przed dziećmi
23 – nie wdychać par
Przepisy krajowe
Jak podano w załączniku 6.
16. INNE INFORMACJE
| Numer rejestracyjny: | 0110 |
| Data opracowania karty: | 25.11.1994 r. |
| Data aktualizacji karty: | 2004 r. |
Jednostka zatwierdzająca: | Rada Programowa |
