CHLOROWODÓR HCl 0008
1. IDENTYFIKACJA SUBSTANCJI
Nazwa i synonimy:
polskie: chlorowodór
angielskie: hydrogen chloride, hydrochloride
niemieckie: Chlorwasserstoff, Hydrogenchlorid
francuskie: chlorure d'hydrogene
rosyjskie: хлористый водород, хлороводород
Nazwa wg IUPAC: hydrogen chloride
Wzór chemiczny: HCl
2. SKŁAD I INFORMACJA O SKŁADNIKACH
Chlorowodór – substancja podstawowa
Klasyfikacja substancji: | | T; R23 C; R35 |
| |
Numer CAS: | 7647-01-0 |
Numer UN (ONZ) | 1050 |
Numer RTECS | MW4025000 |
Numer indeksowy: | 017-002-00-2 |
Numer WE (EINECS): | 231-595-7 |
3. IDENTYFIKACJA ZAGROŻEŃ
Substancja toksyczna i żrąca. Działa toksycznie przez drogi oddechowe. Powoduje poważne oparzenia.
4. PIERWSZA POMOC
Niezbędne leki: atrowent w kapsułkach, deksametazon do inhalacji, hydrokortyzon, furosemid (amp.).
Odtrutki: nie są znane.
Leczenie: postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Pierwsza pomoc przedlekarska
Wynieść zatrutego z miejsca narażenia, ułożyć w wygodnej pozycji półleżącej lub siedzącej, zapewnić spokój i całkowity bezruch (wysiłek może sprowokować obrzęk płuc), chronić przed utratą ciepła. W razie skurczu głośni (duszenia się, bezgłosu, chrypki) można podać do wdychania atrowent z kapsułki. Podawać tlen do oddychania. Natychmiast wezwać lekarza.
Pomoc lekarska
Jeżeli utrzymuje się skurcz głośni (bezgłos, stridor), pomimo podania atrowentu, podać do inhalacji deksametazon, założyć stałą drogę dożylną, podać hydrokortyzon. Brak poprawy uzasadnia natychmiastowy transport do szpitala karetką reanimacyjną PR. Dolegliwości i zmiany osłuchowe w płucach uzasadniają podanie inhalacyjne deksametazonu, dożylnie hydrokortyzonu, furosemidu. Kontynuować podawanie tlenu. W każdym przypadku transport do szpitala karetką reanimacyjną.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska
Zdjąć skażoną odzież i obficie zmywać skórę letnią bieżącą wodą. Nie stosować środków zobojętniających (alkalizujących). Na oparzenia założyć jałowy opatrunek. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska
Transport do szpitala karetką PR z zapewnieniem pomocy i leczenia chirurgicznego.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska
Oczy płukać obficie chłodną wodą co najmniej 15 minut.
Pomoc lekarska
W każdym przypadku skażenia oczu konieczna pilna pomoc okulistyczna.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Pierwsza pomoc przedlekarska
Nie wywoływać wymiotów. Podać do picia białka jaj kurzych albo mleko. Nie podawać niczego innego doustnie.
Pomoc lekarska
Można podać środek przeciwbólowy parenteralnie (np. pyralginę dożylnie). Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR z zapewnieniem pomocy chirurga ze względu na ryzyko krwotoku, zapaści.
5. POSTĘPOWANIE W PRZYPADKU POŻARU
Kod HAZCHEM: 2RE
Szczególne zagrożenia
Toksyczny i żrący, niepalny gaz. Jest cięższy od powietrza, gromadzi się przy powierzchni ziemi i w dolnych częściach pomieszczeń. Zbiorniki narażone na działanie ognia lub wysokiej temperatury mogą eksplodować.
Zalecenia ogólne
Zawiadomić otoczenie o awarii.
Usunąć z obszaru zagrożenia wszystkie osoby nie biorące udziału w likwidowaniu awarii; w razie potrzeby zarządzić ewakuację
Wezwać Państwową Straż Pożarną i Policję Państwową.
Pożar: niepalny gaz.
Zbiorniki narażone na działanie ognia lub wysokiej temperatury chłodzić wodą z bezpiecznej odległości (groźba wybuchu) do czasu ugaszenia pożaru; jeśli to możliwe, usunąć je z obszaru zagrożenia
Uwaga: woda nie może się dostać do wnętrza zbiornika.
Nie dopuścić do przedostania się ścieków po gaszeniu pożaru do kanalizacji i wód.
Specjalne wyposażenie ochronne
Nałożyć odzież ochronną gazoszczelną z aparatem izolującym drogi oddechowe.
Uwaga: silnie trujący i żrący gaz.
6. POSTĘPOWANIE W PRZYPADKU NIEZAMIERZONEGO UWOLNIENIA DO ŚRODOWISKA
Zalecenia ogólne
Jak podano w punkcie 5.
Wyciek
Unikać bezpośredniego kontaktu z uwalniającą się substancją.
Nie dopuścić do przedostania się produktu do ścieków i wód; zabezpieczyć kratkii studzienki
kanalizacyjne; usunąć źródła zapłonu; jeśli to możliwe, zlikwidować wyciek (zamknąćdopływ gazu, uszczelnić, uszkodzony pojemnik umieścić w hermetycznej komorzeawaryjnej); uwalniający się gaz rozcieńczać rozproszonymi prądami wodnymi.
Uwaga: nie kierować wody bezpośrednio na miejsce wycieku.
7. POSTĘPOWANIE Z SUBSTANCJĄ I JEJ MAGAZYNOWANIE
Wymagania dotyczące wentylacji
Niezbędna wentylacja miejscowa wywiewna z obudową rejonu emisji gazu do środowiska powietrznego oraz wentylacja ogólna pomieszczenia. Otwory zasysające wentylacji miejscowej przy płaszczyźnie roboczej lub poniżej. Wywiewniki wentylacji ogólnej w górnej części pomieszczenia oraz przy podłodze.
Postępowanie z substancją: podczas stosowania nie jeść, nie pić, unikać kontaktu z gazem, unikać wdychania gazu, przestrzegać zasad higieny osobistej, stosować środki ochrony indywidualnej (jak podano w punkcie 8), pracować w dobrze wentylowanych pomieszczeniach.
Magazynowanie: przechowywać w oryginalnych, właściwie oznakowanych, szczelnych zbiornikach w chłodnym, suchym, dobrze wentylowanym pomieszczeniu magazynowym, wyposażonym w instalację wentylacyjną, bez ogrzewania.
Przechowywać z dala od źródeł ciepła. Chronić przed działaniem wilgoci.
8. KONTROLA NARAŻENIA I ŚRODKI OCHRONY INDYWIDUALNEJ
Najwyższe dopuszczalne stężenia
NDS | 5 mg/m3 |
NDSCh | 10 mg/m3 |
NDSP | nieustalone |
WE-IOELV | 8 mg/m3 |
WE-STEL | 15 mg/m3 |
Oznaczanie w powietrzu na stanowiskach pracy
PN-92/Z-04225 ark. 02 Ochrona czystości powietrza. Badania zawartości chlorowodoru. Oznaczanie chlorowodoru na stanowiskach pracy metodą turbidymetryczną z pobieraniem próbek na sączki.
PN-93/Z-04225 ark. 03 Ochrona czystości powietrza. Badania zawartości chlorowodoru. Oznaczanie chlorowodoru na stanowiskach pracy metodą turbidymetryczną z pobieraniem próbek do płuczek.
Dopuszczalne stężenie w materiale biologicznym
DSB – nieustalone
Wymagania dotyczące środków ochrony indywidualnej
Gdy stężenie substancji jest ustalone i znane, doboru środków ochrony indywidualnej należy dokonywać z uwzględnieniem stężenia substancji występującego na danym stanowisku pracy, czasu narażenia, czynności wykonywanych przez pracownika oraz zaleceń podanych przez producenta środka ochrony indywidualnej.
Stosować odzież ochronną wykonaną z materiałów powlekanych (np. vitonem, kauczukiembutylowym lub polichlorkiem winylu); rękawice ochronne i obuwie ochronne (np.z gumy naturalnej); gogle chroniące przed gazami (w przypadku skompletowaniaz półmaską); sprzęt ochrony układu oddechowego: maskę lub półmaskę skompletowanąz pochłaniaczem typu B.
W razie niedoboru tlenu (stężenie poniżej 17% obj.) lub gdy stężenie związkuprzekracza 1% obj., stosować autonomiczny lub stacjonarny sprzęt izolujący.
W strefie zagrożonej wybuchem stosować odzież, rękawice i obuwie w wersji antyelektrostatycznej.
W sytuacji awaryjnej lub gdy stężenie substancji na stanowisku nie jest znane,stosować środki ochrony indywidualnej izolujące organizm (kombinezon gazoszczelnyskompletowany z izolującym sprzętem ochrony układu oddechowego).
9. WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE
Właściwości podstawowe
Masa cząsteczkowa: | 36,46 |
Stan skupienia w temp. 20°C: | gaz |
Barwa: | bezbarwny |
Zapach: | ostry, duszący |
Temperatura topnienia (1013 hPa): | -114,19°C |
Temperatura wrzenia (1013 hPa): | -85,03°C |
Gęstość gazu (0°C, 1013 hPa): | 1,639 g/dm3 |
Gęstość cieczy (-85,8°C): | 1,194 g/cm3 |
Gęstość par względem powietrza (0°C, 1013 hPa): | 1,268 |
Prężność gazu: | |
– w temp. 5,9°C: | 3,04 MPa |
– w temp. 20°C: | 4,3 MPa |
Rozpuszczalność w wodzie (0°C, 1013 hPa): | 45,14% wag. |
Stężenie pary nasyconej: | nie dotyczy – gaz |
Właściwości dodatkowe
Temperatura krytyczna: | 51,4°C |
Ciśnienie krytyczne: | 8,26 MPa |
Współczynnik załamania światła (10°C, 1000 hPa): | 1,0004456 |
Lepkość (20°C, 1013 hPa): | 0,0156 mPa•s |
Ciepło właściwe (15°C, 1013 hPa): | Cp = 0,812 J/(g•K), Cv = 0,576 J/(g•K) |
Ciepło parowania (-85°C): | 431,74 J/g |
10. STABILNOŚĆ I REAKTYWNOŚĆ
Stabilność: w normalnych warunkach substancja stabilna. W kontakcie z wilgotnym powietrzem tworzy żrącą mgłę kwasu solnego.
Warunki, jakich należy unikać: wysoka temperatura, działanie wody/wilgoci.
Materiały, jakich należy unikać: woda, wilgoć.
Na metale – w obecności nawet śladowych ilości wody – działa korodująco, z wydzieleniem palnego wodoru.
Niebezpiecznie reaguje z węglikami, acetylenkami, sodem, krzemkiem litu, fluorem.
Niebezpieczne produkty spalania/rozkładu: brak.
11. INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE
Klasa toksyczności
Substancja toksyczna i żrąca wg wykazu substancji niebezpiecznych.
Substancja nieumieszczona w wykazie substancji i preparatów o działaniu rakotwórczymlub mutagennym.
Substancja nie może być sklasyfikowana jako rakotwórcza dla ludzi wg IARC (grupa3).
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu – 1,5-53 mg/m3
LD50 (szczur, doustnie) – brak danych
LC50(szczur, inhalacja) – 7146 mg/m3 (30 min); gazowy HCI
LD50 (królik, szczur, skóra) – brak danych
LD50 (królik, doustnie) – 900 mg/kg; wodny roztwór HCI
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja toksyczna i żrąca. Przyzwyczajeni pracownicy znoszą stężenie HCI wynoszące 15 mg/m3.
Drogi wchłaniania: przez drogi oddechowe, roztwór wodny (kwas solny) – z przewodu pokarmowego.
Objawy zatrucia ostrego: w postaci gazu lub aerozolu kwasu solnego wywołuje ból oczu, łzawienie, zaczerwienienie spojówek, piekący ból błony śluzowej nosa, gardła, kaszel. W stężeniach przekraczających wartości pułapowe może spowodować skurcz głośni, obrzęk krtani, obrzęk płuc. Skażenie skóry wywołuje bolesne oparzenie chemiczne. Skażenie oczu powoduje oparzenie powiek, spojówek, rogówki prowadzące do utraty wzroku. Drogą pokarmową wywołuje oparzenie błony śluzowej jamy ustnej, gardła, przełyku, powoduje bóle brzucha, krwawienia z przewodu pokarmowego. Może dojść do zapaści krążeniowej. Następstwem oparzeń są zmiany bliznowate.
Objawy zatrucia przewlekłego: uszkodzenie szkliwa zębów, zapalenie spojówek, przewlekłe zapalenie oskrzeli. Częsty kontakt z roztworem wodnym może wywołać zapalenie skóry.
12. INFORMACJE EKOLOGICZNE
Dopuszczalne/alarmowe poziomy substancji w powietrzu: nieustalone
Wartości graniczne wskaźników jakości wody w klasach wód powierzchniowych:
chlorki
I klasa czystości – 100 mg Cl/l pH = 6,5 ÷ 8,5
II klasa czystości – 200 mg Cl/l pH = 6,0 ÷ 8,5
III klasa czystości – 300 mg Cl/l pH = 6,0 ÷ 9,0
IV klasa czystości – 400 mg Cl/l pH = 5,5 ÷ 9,0
V klasa czystości > 400 mg Cl/l pH < 5,5 lub > 9,0
Najwyższe dopuszczalne wartości wskaźników zanieczyszczeń dla oczyszczonych ścieków przemysłowych:
Nazwa wskaźnika | Najwyższa dopuszczalna wartość | Zakres stosowania |
dla ściekó biologicznie rozkładanych, z sektorów wymienionych w zał.nr. 4 do rozporządzenia*,*** | dla pozostałych ścieków przemysłowych** |
Chlor całkowity | 0,4 mg Cl2/l | dotyczy sektorów lp. 1,2,3,5,6,11,13 | dotyczy wszystkich rodzajów ścieków |
chlorki – 1000 mg Cl/l *** (dotyczy wszystkich sektorów i rodzajów ścieków)*
*Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 8 lipca 2004 r. w sprawie warunków, jakie należy spełnić przy wprowadzaniu ścieków do wód lub do ziemi, oraz w sprawie substancji szczególnie szkodliwych dla środowiska wodnego (DzU 2004, nr 168, poz. 1763).
**W czasie rozruchu nowo wybudowanych lub zmodernizowanych oczyszczalni stosujących biologiczne metody oczyszczania ścieków najwyższe dopuszczalne wartości wskaźników zanieczyszczeń podwyższa się w stosunku do wartości podanych w załączniku maksymalnie do 30%.
W przypadku awarii w tych oczyszczalniach urządzeń istotnych dla realizacji pozwolenia wodnoprawnego najwyższe dopuszczalne wartości wskaźników zanieczyszczeń podwyższa się w stosunku do wartości podanych w załączniku maksymalnie do 50%, przez czas nie dłuższy niż 48 godzin.
Najwyższe dopuszczalne wartości wskaźników zanieczyszczeń podwyższa się w stosunku do wartości podanych w załączniku maksymalnie do 30% także w przypadku awarii urządzeń istotnych dla realizacji pozwolenia wodnoprawnego w oczyszczalniach stosujących inne niż biologiczne metody oczyszczania ścieków przemysłowych.
***Nie dotyczy chlorków zawartych w wodach i ściekach, o których mowa w § 17 rozporządzenia *.
Dopuszczalne masy niektórych substancji szczególnie szkodliwych, które mogą być odprowadzane w oczyszczonych ściekach przemysłowych: nieustalone
Stężenia toksyczne dla wodnych organizmów zwierzęcych i roślinnych:
Dane do klasyfikacji
Toksyczność ostra (LC50/96 h) dla ryb – brak danych
Toksyczność ostra (EC50/48 h) dla skorupiaków – brak danych
Hamowanie wzrostu glonów (IC50/72 h) – brak danych
Hamowanie wzrostu kolonii bakterii – brak danych
Inne dane
Graniczne stężenie toksyczne (LC0/48 h) dla ryb Leuciscus idus melanotus – 784 mg/l
Stężenie śmiertelne dla ryb: Leuciscus idus melanotus – 862 mg/l (LC50/48 h),
896 mg/l (LC100/48 h)
Stężenie hamujące wzrost korzeni kiełkujących roślin – 6 mg/l.
Substancja szkodliwa dla ryb i planktonu wskutek zakwaszenia wody (zmiana wartości pH):
pH = 3,0-3,5 – żadna ryba nie może przeżyć dłużej niż kilka godzin
pH = 3,5-4,0 – środowisko śmiertelne dla łososiowatych; płoć, lin, okoń i szczupak mogą przeżyć po uprzedniej adaptacji do nieco wyższych wartości pH
pH = 4,5-5,0 – środowisko szkodliwe dla ikry i narybku łososiowatych, może być szkodliwe dla karpia
W wodach o dużej zawartości żelaza, przy pH wynoszącym ok. 5,5 wytrąca się ono na skrzelach ryb, powodując ich śmierć.
13. POSTĘPOWANIE Z ODPADAMI
Klasyfikacja odpadu: odpowiednia do miejsca wytworzenia na podstawie kryteriów zawartych w obowiązujących przepisach.
Postępowanie z odpadem
Unieszkodliwianie odpadowego produktu przeprowadzać zgodnie z obowiązującymi przepisami.
Zalecany sposób unieszkodliwiania odpadu: fizykochemicznie.
Chlorowodór można pochłaniać w wodzie, a powstały roztwór neutralizować alkaliami (węglan sodowy, mleko wapienne, wodorotlenek sodowy).
Postępowanie z opróżnionymi opakowaniami
Opakowania wielokrotnego użytku.
14. INFORMACJE O TRANSPORCIE
Substancja podlega przepisom dotyczącym przewozu towarów niebezpiecznych.
Numer rozpoznawczy materiału UN(ONZ): | 1050 |
Prawidłowa nazwa przewozowa: | CHLOROWODÓR |
Klasa: | 2 |
Kod klasyfikacyjny: | 2TC |
Grupa pakowania: | nie dotyczy |
Instrukcje pakowania: | P200 |
Numer rozpoznawczy zagrożenia: | 268 |
Oznakowanie sztuk przesyłki: | "UN 1050 CHLOROWODÓR", |
Oznakowanie środków transportu: pojazdy samochodowe: wagony: cysterny:dodatkowo wagony cysterny: | |
15. INFORMACJE DOTYCZĄCE PRZEPISÓW PRAWNYCH
Oznakowanie opakowania
Identyfikacja: chlorowodór
Numer WE (EINECS): 231-595-7 Oznakowanie WE
Znaki ostrzegawcze:
Produkt toksyczny(T) Produktżrący(C)
Zwroty wskazujące rodzaj zagrożenia (R):
R23 – działa toksycznie przez drogi oddechowe
R35 – powoduje poważne oparzenia
Zwroty określające warunki bezpiecznego stosowania (S):
S1/2 – przechowywać pod zamknięciem i chronić przed dziećmi
S9 – przechowywać pojemnik w miejscu dobrze wentylowanym
S26 – zanieczyszczone oczy przemyć natychmiast dużą ilościąwody i zasięgnąć porady lekarza
S36/37/39 – nosić odpowiednią odzież ochronną, odpowiednierękawice ochronne i okulary lub ochronę twarzy
S45 – w przypadku awarii lub jeżeli źle się poczujesz,niezwłocznie zasięgnij porady lekarza – jeżeli to możliwe, pokaż etykietę
16. INNE INFORMACJE
Wykaz zwrotów R wskazujących rodzaj zagrożenia:
R23 – Działa toksycznie przez drogi oddechowe.
R35 – Powoduje poważne oparzenia.
Numer rejestracyjny: | 0008 |
Jednostka zatwierdzająca: | Rada Programowa |