   
|
|
|
SUBSTANCJE CHEMICZNE O USTALONYCH WARTOŚCIACH NDS
Zbiór informacji na temat substancji chemicznych z ustalonymi wartościami najwyższych dopuszczalnych stężeń przedstawionych alfabetycznie. Informacje te obejmują nazwy substancji, ich synonimy, klasyfikację, informacje z zakresu pierwszej pomocy w przypadku zatrucia inhalacyjnego, zatrucia drogą pokarmową, skażenia skóry, skażenia oczu. Dla każdego związku podano właściwości fizykochemiczne i toksykologiczne. Wykaz wartości NDS i metod oznaczania substancji chemicznych w powietrzu na stanowiskach pracy podano w tabeli w górnym pasku menu.
|
3-Nitrotoluen[99-08-1]| Synonimy | m-nitrotoluen, 1-metylo-3-nitrobenzen
| | Klasyfikacja substancji | T; R23/24/25
R33
| | Pierwsza pomoc |
Niezbędne leki: tlen, odtrutki specyficzne: 1-procentowy roztwór błękitu metylenowego, witamina C w amp. po 500 mg.
Leczenie: tlen, błękit metylenowy dożylnie.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój i wygodne ułożenie w dowolnej pozycji. Podawać tlen do oddychania, najlepiej przez maskę. Chronić przed utratą ciepła. Nie podawać alkoholu w żadnej postaci. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska
Kontynuować podawanie tlenu. Jeżeli wystąpi sinoniebieskie zabarwienie skóry i błon śluzowych, podawać dożylnie 10 ml 1-procentowego roztworu błękitu metylenowego, a następnie 500 mg witaminy C. Transport do szpitala (ośrodka ostrych zatruć) bez przerywania podawania tlenu.
Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Ułożyć w pozycji bocznej ustalonej. Usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. Jeżeli zatruty oddycha, podawać tlen przez maskę. Jeżeli nie oddycha, zastosować sztuczne oddychanie metodą usta-usta lub za pomocą aparatu typu AMBU, z podawaniem tlenu. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska
W razie stwierdzenia utraty przytomności, należy wziąć również pod uwagę inne jej przyczyny poza zatruciem m-nitrotoluenem. Jeżeli wystąpi sinoniebieskie zabarwienie skóry i błon śluzowych, należy podać dożylnie (powoli) 10 ml 1-procentowego roztworu błękitu metylenowego, a następnie 500 mg witaminy C. Kontynuować podawanie tlenu. W przypadku zaburzeń oddychania zaintubować, zastosować sztuczne oddychanie za pomocą aparatu typu AMBU, z podawaniem tlenu. Założyć stałą drogę dożylną.
Uwaga: poprawa powinna nastąpić po 30 ÷ 40 min. Jeżeli po 1 godz. sinica nie ustąpiła, można powtórzyć iniekcję błękitu metylenowego. Nie przekraczać całkowitej dawki 7 mg/kg, tj. łącznie 0,5 g błękitu metylenowego.
Transport do szpitala karetką reanimacyjną, bez przerywania leczenia (brak poprawy uzasadnia wymienne przetaczanie krwi po potwierdzeniu methemoglobinemii).
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska
Zdjąć odzież, obmyć skórę dużą ilością chłodnej wody (o temperaturze pokojowej), najlepiej bieżącej. Następnie postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
Pomoc lekarska
Wystąpienie sinoniebieskiego zabarwienia błon śluzowych i skóry uzasadnia postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska
Płukać oczy chłodną wodą, najlepiej bieżącą, co najmniej 15 minut. Poszkodowany może sam wykonać płukanie oczu.
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska
Konieczna konsultacja okulistyczna. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
W razie pomyłkowego połknięcia poszkodowany powinien natychmiast wywołać u siebie wymioty. Później nie prowokować wymiotów. Nie podawać mleka ani alkoholu. Dalsze postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
Pomoc lekarska
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym. Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza.
Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
Pomoc lekarska
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym. | | Właściwości fizykochemiczne |
Właściwości podstawowe
Masa cząsteczkowa: 137,13
Stan skupienia w temp. 20°C: ciecz
Barwa: żółta
Zapach: słaby, podobny do zapachu gorzkich migdałów
Temperatura topnienia: 15,5°C
Temperatura wrzenia: 232°C
Temperatura zapłonu: 106°C
Temperatura samozapłonu: 440°C
Granice wybuchowości w mieszaninie z powietrzem: brak danych
Stężenie stechiometryczne: 2,64% obj.
Gęstość w temp. 20°C: 1,16 g/cmml
Gęstość par względem powietrza: 4,72
Prężność par:
- w temp. 20°C: 0,13 hPa
- w temp. 30°C: 0,33 hPa
Stężenie pary nasyconej:
- w temp. 20°C: 0,73 g/mml
- w temp. 30°C: 1,8 g/mml
Rozpuszczalność w wodzie w temp. 20°C: 0,05% wag.
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w większości rozpuszczalników organicznych.
Właściwości dodatkowe
Współczynnik załamania światła w temp. 20°C: 1,5475
Lepkość w temp. 15°C: 2,56 mPa s
Ciepło topnienia w temp. topnienia: 123,5 J/g
Ciepło parowania w temp. wrzenia: 370,3 J/g
Ciepło spalania: -27,27 kJ/g | | Właściwości dodatkowe | | | Informacje toksykologiczne: |
Klasa toksyczności
Substancja toksyczna zgodnie z kryteriami klasyfikacji substancji chemicznych.
Substancja nieumieszczona w wykazie substancji i preparatów o działaniu rakotwórczym lub mutagennym.
Substancja nie może być sklasyfikowana jako rakotwórcza dla ludzi wg IARC (grupa 3).
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - 0,3 mg/m3
LD50 (szczur, doustnie) - 1072 mg/kg
LC50 (szczur, inhalacja) - 693 mg/m3
LD50 (królik, szczur, skóra) - brak danych
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja toksyczna, wywołuje methemoglobinemię.
Drogi wchłaniania: nieuszkodzona skóra, drogi oddechowe, przewód pokarmowy.
Objawy zatrucia ostrego: wdychanie par może powodować sinoniebieskie zabarwienie warg, paznokci i skóry, duszność, zaburzenia świadomości; może dojść do utraty przytomności. Oblanie skóry, zwłaszcza wilgotnej, i(lub) odzieży kontaktującej się ze skórą wywołuje sinoniebieskie zabarwienie błon śluzowych i skóry, ból i zawroty głowy, duszność, zaburzenia świadomości. Połknięcie niewielkiej ilości substancji może wywołać nudności, wymioty, ból brzucha i objawy jak w zatruciu przez skórę. Bezpośrednim następstwem zatrucia mogą być zmiany we krwi, charakterystyczne dla działania substancji wywołujących methemoglobinemię (niedokrwistość hemolityczną).
Uwaga: informacje te oparto głównie na badaniach eksperymentalnych.
Objawy zatrucia przewlekłego: nie opisywano. |
|
|
|
|
