   
|
|
|
SUBSTANCJE CHEMICZNE O USTALONYCH WARTOŚCIACH NDS
Zbiór informacji na temat substancji chemicznych z ustalonymi wartościami najwyższych dopuszczalnych stężeń przedstawionych alfabetycznie. Informacje te obejmują nazwy substancji, ich synonimy, klasyfikację, informacje z zakresu pierwszej pomocy w przypadku zatrucia inhalacyjnego, zatrucia drogą pokarmową, skażenia skóry, skażenia oczu. Dla każdego związku podano właściwości fizykochemiczne i toksykologiczne. Wykaz wartości NDS i metod oznaczania substancji chemicznych w powietrzu na stanowiskach pracy podano w tabeli w górnym pasku menu.
|
3-chloroanilina[108-42-9]| Synonimy | m-chloroanilina, m-aminochlorobenzen
| | Klasyfikacja substancji | T; R23/24/25
R33
N; R50-53
| | Pierwsza pomoc |
Niezbędne leki: tlen.
Odtrutki: 1-proc. roztwór błękitu metylenowego do podawania dożylnego, witamina C w amp. po 500 mg.
Leczenie: tlen i błękit metylenowy dożylnie.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój w dowolnej pozycji. Podawać tlen do oddychania, najlepiej przez maskę. Chronić przed utratą ciepła. Nie podawać alkoholu w żadnej postaci. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska
Kontynuować podawanie tlenu. Jeśli wystąpi sinoniebieskie zabarwienie skóry i błon śluzowych, podawać dożylnie (powoli) ok. 10 ml 1-procentowego roztworu błękitu metylenowego, a następnie 500 mg witaminy C. Transport do szpitala (ośrodka ostrych zatruć) bez przerywania podawania tlenu.
Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Ułożyć w pozycji bocznej ustalonej. Usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. Jeżeli zatruty oddycha, podawać tlen przez maskę. Jeżeli nie oddycha, zastosować sztuczne oddychanie metodą usta-usta lub za pomocą aparatu typu AMBU, z podawaniem tlenu. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska
Kontynuować podawanie tlenu. W razie zaburzeń oddychania zaintubować, zastosować sztuczne oddychanie za pomocą aparatu typu AMBU, z podawaniem tlenu. Założyć stałą drogę dożylną. Jeśli wystąpi sinoniebieskie zabarwienie skóry i błon śluzowych, należy podać dożylnie (powoli) 10 ml 1-proc. roztworu błękitu metylenowego, a następnie witaminę C - 500 mg.
Transport do szpitala karetką reanimacyjną, bez przerywania leczenia (brak poprawy uzasadnia wymienne przetaczanie krwi po określeniu poziomu methemoglobiny we krwi).
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska
Zdjąć odzież, myć skórę dużą ilością chłodnej wody (o temperaturze pokojowej), najlepiej bieżącej. Następnie postępować jak w zatruciu inhalacyjnym.
Pomoc lekarska
Ze względu na duże ryzyko wystąpienia objawów ogólnych zatrucia w każdym przypadku konieczny jest transport do szpitala karetką PR. Wystąpienie sinoniebieskiego zabarwienia błon śluzowych i skóry uzasadnia postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym. W razie wystąpienia zmian skórnych wskazana jest konsultacja dermatologiczna.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska
Płukać oczy dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej, około 15 minut.
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska
Konieczna konsultacja okulistyczna wobec ryzyka uszkodzenia rogówki. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
W razie pomyłkowego połknięcia poszkodowany powinien natychmiast wywołać u siebie wymioty. Później nie prowokować wymiotów. Nie podawać mleka ani alkoholu. Dalsze postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
Pomoc lekarska
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym. Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza.
Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
Pomoc lekarska
Kontynuować podawanie tlenu. W razie zaburzeń oddychania zaintubować, zastosować sztuczne oddychanie za pomocą aparatu typu AMBU, z podawaniem tlenu. Dalsze postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym. Transport do szpitala karetką reanimacyjna PR.
Uwaga: pomimo braku danych o objawach zatruć m-chloroaniliną podano sposób postępowania jak w zatruciach p-chloroaniliną ze względu na prawdopodobieństwo jednoczesnego narażenia na obie substancje oraz wystąpienia podobnych objawów, wymagających podobnego leczenia niezależnie od rodzaju substancji. | | Właściwości fizykochemiczne |
Właściwości podstawowe
Masa cząsteczkowa: 127,6
Stan skupienia w temp. 20°C: ciecz
Barwa: bezbarwna (żółknie podczas przechowywania)
Zapach: charakterystyczny
Temperatura topnienia: -10,6°C
Temperatura wrzenia: 231°C
Temperatura zapłonu: 118°C
Temperatura samozapłonu: 707°C
Granice wybuchowości w mieszaninie z powietrzem: brak danych
Stężenie stechiometryczne: 2,82% obj.
Gęstość w temp. 20°C: 1,22 g/cm3
Gęstość par względem powietrza: 4,4
Prężność par w temp. 50°C: 0,75 hPa
Stężenie pary nasyconej: brak danych
Rozpuszczalność w wodzie w temp. 20°C: 0,61% wag.
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: dobrze rozpuszcza się
w większości rozpuszczalników organicznych.
Właściwości dodatkowe
Współczynnik załamania światła w temp. 20°C: 1,5931
Lepkość w temp. 20°C: 3,35 mPa s
Ciepło topnienia w temp. topnienia: 91,09 J/g
Współczynnik podziału n-oktanol/woda (log POW): 1,9 | | Właściwości dodatkowe | | | Informacje toksykologiczne: |
Klasa toksyczności
Substancja toksyczna wg wykazu substancji niebezpiecznych.
Substancja nieumieszczona w wykazie substancji i preparatów o działaniu rakotwórczym lub mutagennym.
Substancja nieoceniana pod względem działania rakotwórczego dla ludzi przez IARC.
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - brak danych
LD50 (szczur, doustnie) - 256 mg/kg
LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych
LD50 (szczur, skóra) - 250 mg/kg
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: nie zostało określone. Prawdopodobnie działa drażniąco i methemoglobinotwórczo.
Drogi wchłaniania: w badaniach na zwierzętach wykazano wchłanianie przez skórę i z przewodu pokarmowego.
Objawy zatrucia ostrego: nie opisano u ludzi zatruć drogą oddechową.
Wystąpienie objawów podrażnienia górnych dróg oddechowych z kaszlem, sinoniebieskiego zabarwienia skóry, duszności i innych dolegliwości może wskazywać na zatrucie inną substancją, np. p-chloroaniliną. Skażenie skóry prawdopodobnie może wywołać jej zaczerwienienie i obrzęk, a także spowodować nudności, wymioty, ból i zawroty głowy oraz sinoniebieskie zabarwienie błon śluzowych i skóry, wskazujące na methemoglobinemię. Drogą pokarmową ciekła m-chloroanilina prawdopodobnie może wywołać nudności, wymioty, ból brzucha i inne objawy, jak w zatruciu przez skórę.
Uwaga: opracowano na podstawie danych eksperymentalnych dotyczących p-chloroaniliny ze względu na jej podobną strukturę chemiczną.
Objawy zatrucia przewlekłego: nie były opisane. |
|
|
|
|
