   
|
|
|
SUBSTANCJE CHEMICZNE O USTALONYCH WARTOŚCIACH NDS
Zbiór informacji na temat substancji chemicznych z ustalonymi wartościami najwyższych dopuszczalnych stężeń przedstawionych alfabetycznie. Informacje te obejmują nazwy substancji, ich synonimy, klasyfikację, informacje z zakresu pierwszej pomocy w przypadku zatrucia inhalacyjnego, zatrucia drogą pokarmową, skażenia skóry, skażenia oczu. Dla każdego związku podano właściwości fizykochemiczne i toksykologiczne. Wykaz wartości NDS i metod oznaczania substancji chemicznych w powietrzu na stanowiskach pracy podano w tabeli w górnym pasku menu.
|
3a,4,7,7a-Tetrahydro-4,7-metanoinden[77-73-6]| Synonimy | dwucyklopentadien; dicyklopentadien; dimer cyklopentadienu
| | Klasyfikacja substancji | F; R11
Xn; R20/22
Xi; R36/37/38
N; R51-53
| | Pierwsza pomoc |
Niezbędne leki:tlen, parafina płynna.
Odtrutki: nie są znane.
Leczenie: postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój, wygodne ułożenie w pozycji dowolnej. Chronić przed utratą ciepła. Nie podawać alkoholu w żadnej postaci. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska
Kontynuować podawanie tlenu. Kontrolować akcję serca. Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska
Zdjąć odzież, obmyć skórę dużą ilością wody z mydłem. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska
W zależności od charakteru i rozległości zmian - transport do szpitala lub konsultacja dermatologiczna.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska
Płukać oczy, przez co najmniej 15 minut, dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej (unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki).
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o sposobie i konieczności ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska
Wskazana konsultacja okulistyczna. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Pierwsza pomoc przedlekarska
W razie pomyłkowego połknięcia zapewnić spokój w pozycji siedzącej. Nie prowokować wymiotów. Można podać do wypicia 150 ml płynnej parafiny.
Pomoc lekarska
Kontrolować akcję serca.
Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza. | | Właściwości fizykochemiczne |
Właściwości podstawowe
Masa cząsteczkowa: 132,2
Stan skupienia w temp. 20°C: ciało stałe (rozpływa się w temp. pokojowej)
Barwa: bezbarwne
Zapach: charakterystyczny
Temperatura topnienia: 32,5°C
Temperatura wrzenia: 172,8°C
Temperatura zapłonu: 32°C
Temperatura samozapłonu: 503°C
Granice wybuchowości w mieszaninie z powietrzem:
- dolna: 0,8% obj.
- górna: 6,3% obj.
Stężenie stechiometryczne: 1,59% obj.
Produkty spalania: dwutlenek węgla, woda.
Gęstość w temp. 20°C: 0,98 g/cm3
Gęstość par względem powietrza: 4,55
Prężność par:
- w temp. 20°C: 3 hPa
- w temp. 47,6°C: 13 hPa
Stężenie pary nasyconej: brak danych
Rozpuszczalność w wodzie: rozpuszcza się bardzo słabo
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w alkoholu etylowym, eterze etylowym.
Właściwości dodatkowe
Temperatura krytyczna: 383°C
Ciśnienie krytyczne: 3,04 MPa
Współczynnik załamania światła w temp. 35°C: 1,5050
Ciepło właściwe: 1,31 J/(g K)
Ciepło topnienia w temp. topnienia: 15,39 J/g
Ciepło parowania w temp. wrzenia: 321,8 J/g
Ciepło spalania: -44,17 kJ/g | | Właściwości dodatkowe | | | Informacje toksykologiczne: |
Klasa toksyczności
Substancja szkodliwa, drażniąca wg wykazu substancji niebezpiecznych.
Substancja nieumieszczona w wykazie substancji i preparatów o działaniu rakotwórczym lub mutagennym.
Substancja nieoceniana pod względem działania rakotwórczego dla ludzi przez IARC.
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - brak danych
LD50 (szczur, doustnie) - 353 mg/kg
LC50 (szczur, inhalacja) - 2045,7 mg/m3 (4 h)
LD50 (królik, skóra) - 5080 mg/kg
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja szkodliwa, słabo drażniąca, działa słabo depresyjnie na ośrodkowy układ nerwowy.
Drogi wchłaniania: drogi oddechowe, przewód pokarmowy, skóra.
Objawy zatrucia ostrego: pary mogą wywołać podrażnienie spojówek i górnych dróg oddechowych, bóle i zawroty głowy oraz senność. Skażenie skóry substancją stałą, ciekłą lub roztworem powoduje jej zaczerwienienie.
Skażenie oczu może wywołać łzawienie oczu i zaczerwienienie spojówek. Drogą pokarmową może spowodować nudności, wymioty, ból brzucha oraz zaburzenia świadomości, senność, bóle i zawroty głowy. Można przypuszczać, że następstwem zatrucia może być uszkodzenie wątroby.
Uwaga: objawy zatrucia opracowano na podstawie danych z eksperymentów na zwierzętach oraz działania innych węglowodorów o zbliżonej strukturze chemicznej. |
|
|
|
|
