Logo CIOP CIOPMapa serwisu English version
CIOPWsteczPoziom wyżejCIOP
.. | Zbiór informacji na temat substancji chemicznych | Tabela obowiązujących wartości NDS i metod oznaczania substancji chemicznych

SUBSTANCJE CHEMICZNE O USTALONYCH WARTOŚCIACH NDS
Zbiór informacji na temat substancji chemicznych z ustalonymi wartościami najwyższych dopuszczalnych stężeń przedstawionych alfabetycznie.  Informacje te obejmują nazwy substancji, ich synonimy, klasyfikację, informacje z zakresu pierwszej pomocy w przypadku zatrucia inhalacyjnego, zatrucia drogą pokarmową, skażenia skóry, skażenia oczu. Dla każdego związku podano właściwości fizykochemiczne i toksykologiczne. Wykaz wartości NDS i metod oznaczania substancji chemicznych w powietrzu na stanowiskach pracy podano w tabeli w górnym pasku menu.

2-Butoksyetanol

[111-76-2]

Synonimyalkohol butoksyetylowy, eter monobutylowy glikolu etylenowego, butyloglikol, cellosolw butylowy
Klasyfikacja substancjiXn; R20/21/22
Xi; R36/38
Pierwsza pomoc
Niezbędne leki: tlen.
Odtrutki: nie są znane.
Leczenie: postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Pierwsza pomoc przedlekarska
Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój w dowolnej pozycji. Chronić przed utratą ciepła. Wezwać lekarza.

Pomoc lekarska
Postępowanie objawowe.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska
Zdjąć odzież i zmyć skórę letnią wodą, najlepiej bieżącą z mydłem.

Pomoc lekarska
Transport do szpitala, w zależności od lekarskiej oceny stanu zdrowia poszkodowanego; w razie potrzeby zapewnić konsultację dermatologa.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska
Natychmiast obficie płukać oczy chłodną wodą, najlepiej bieżącą, co najmniej 15 minut. Poszkodowany może sam wykonać płukanie oczu.
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.

Pomoc lekarska
Konieczne badanie okulistyczne. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniem okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Pierwsza pomoc przedlekarska
Poszkodowany powinien natychmiast po połknięciu sam wywołać u siebie wymioty. Później nie prowokować wymiotów.

Pomoc lekarska
Transport do ośrodka ostrych zatruć karetką PR lub reanimacyjną pod nadzorem lekarza, ze względu na duże ryzyko narastania objawów toksycznych, z koniecznością leczenia specjalistycznego.
Właściwości fizykochemiczne
Właściwości podstawowe
Masa cząsteczkowa: 118,72

Stan skupienia w temp. 20°C: ciecz

Barwa: bezbarwna

Zapach: łagodny, eteryczny

Temperatura topnienia: -75,4°C

Temperatura wrzenia: 171,2°C

Temperatura zapłonu: 66°C

Temperatura samozapalenia: 225°C

Granice wybuchowości:

- dolna: 1,1% obj.

- górna: 10,6% obj.

Stężenie stechiometryczne: 2,41% obj.

Gęstość w temp. 20°C: 0,90 g/cm3

Gęstość par względem powietrza: 4,07

Prężność par:

- w temp. 20°C: 0,8 hPa

Stężenie pary nasyconej:

- w temp. 20°C: 5,3 g/m3

Rozpuszczalność w wodzie w 20°C: 5% wag.

Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się bez ograniczeń w większości rozpuszczalników organicznych.
Właściwości dodatkowe
Temperatura krytyczna: 370°C

Ciśnienie krytyczne: 3,776 MPa

Współczynnik załamania światła w temp. 20°C: 1,4194

Lepkość w temp. 25°C: 3,15 mPa s

Ciepło właściwe: 2,44 J/(g K)

Ciepło parowania: 368 J/g
Współczynnik podziału n-oktanol/woda (log POW): 0,83
Właściwości dodatkowe 
Informacje toksykologiczne:
Klasa toksyczności
Substancja szkodliwa i drażniąca wg wykazu substancji niebezpiecznych.
Substancja nieumieszczona w wykazie substancji i preparatów o działaniu rakotwórczym lub mutagennym.
Substancja nieoceniana pod względem działania rakotwórczego przez IARC.
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - 2 mg/m3

LD50 (szczur, doustnie) - 470 mg/kg

LC50 (szczur, inhalacja) - 2900 mg/m3

LD50 (królik, skóra) - 490 mg/kg

TCL0 (człowiek, inhalacja) - 500 mg/m3
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja szkodliwa, drażniąca, o słabym działaniu depresyjnym na ośrodkowy układ nerwowy.
Drogi wchłaniania: pary - drogi oddechowe, ciecz - skóra i przewód pokarmowy.
Objawy zatrucia ostrego: w postaci par w stężeniu ok. 500 mg/m3 wywoływać łzawienie oczu, zaczerwienienie spojówek, kaszel, kichanie, bóle i zawroty głowy, mdłości, wymioty, senność. W postaci ciekłej powoduje miejscowe zaczerwienienie skóry oraz wchłania się przez skórę (skutków wchłaniania przez skórę u ludzi nie opisywano).
Skażenie oczu ciekłą substancją może wywołać ból i przekrwienie spojówek.
Drogą pokarmową, w dawce 30-60 ml wywołuje wymioty, bóle brzucha, biegunkę, kwasicę, spadek ciśnienia tętniczego krwi, zaburzenia akcji serca; uszkodzenie nerek z krwiomoczem, utratę przytomności, obrzęk płuc.
Objawy zatrucia przewlekłego: prawdopodobnie mogą występować bóle głowy, senność, ogólne osłabienie, drżenia rąk.

Na górę strony

Siedziba instytutu
Strona głównaIndeks słówStrona BIPCIOP