   
|
|
|
SUBSTANCJE CHEMICZNE O USTALONYCH WARTOŚCIACH NDS
Zbiór informacji na temat substancji chemicznych z ustalonymi wartościami najwyższych dopuszczalnych stężeń przedstawionych alfabetycznie. Informacje te obejmują nazwy substancji, ich synonimy, klasyfikację, informacje z zakresu pierwszej pomocy w przypadku zatrucia inhalacyjnego, zatrucia drogą pokarmową, skażenia skóry, skażenia oczu. Dla każdego związku podano właściwości fizykochemiczne i toksykologiczne. Wykaz wartości NDS i metod oznaczania substancji chemicznych w powietrzu na stanowiskach pracy podano w tabeli w górnym pasku menu.
|
Trichlorofluorometan[75-69-4]| Synonimy | Freon 11
| | Klasyfikacja substancji | Xi; R36/37/38
| | Pierwsza pomoc |
Niezbędne leki: tlen, prep. Atrovent, deksametazon do podawania inhalacyjnego, hydrokortyzon, furosemid, pyralgina, Relanium do podawania pozajelitowego.
Odtrutki: nie są znane.
Leczenie: postępowanie objawowe.
ZATRUCIA INHALACYJNE
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić bezwzględny spokój (bezruch) w pozycji półleżącej lub siedzącej. Wysiłek fizyczny może wyzwolić obrzęk płuc. Chronić przed utratą ciepła. Podać tlen do oddychania, najlepiej przez maskę. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska
Kontynuować podawanie tlenu. W razie duszności z oskrzelowymi objawami spastycznymi należy podać do inhalacji Atrovent (1-2 rozpylenia).
Objawy rozpoczynającego się obrzęku płuc uzasadniają: podanie tlenu, założenie stałej drogi dożylnej, podanie inhalacyjne deksametazonu lub/i dożylnie hydrokortyzonu, furosemidu.
Kontrolować akcję serca (EKG). Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.
Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Ułożyć w pozycji bocznej ustalonej, usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. Odessać strzykawką przez cewnik wydzielinę z nosa i jamy ustnej.
Jeśli zatruty oddycha, podać tlen przez maskę.
Jeżeli nie oddycha, zastosować sztuczne oddychanie za pomocą aparatu typu AMBU.
Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska
W razie zaburzeń oddychania zaintubować, zastosować sztuczne oddychanie za pomocą aparatu typu AMBU z podawanie tlenu. Kontynuować podawanie tlenu.
Objawy rozpoczynającego się obrzęku płuc uzasadniają: podanie tlenu, założenie stałej drogi dożylnej, podanie inhalacyjne deksametazonu lub/i dożylnie hydrokortyzonu, furosemidu.
W razie wystąpienia drgawek podać pozajelitowo Relanium 10 mg (1 amp.)
Kontrolować akcję serca (EKG). Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska
Zdjąć odzież - myć skórę dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska
W razie wystąpienia zmian skórnych wskazana konsultacja dermatologiczna lub chirurgiczna.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska
Płukać oczy dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej, około 15 minut (unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki). Wezwać lekarza.
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska
Zapewnić konsultację okulistyczną. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Nie wywoływać wymiotów. Podać do wypicia białko jaj kurzych lub mleko. Poza tym nie podawać niczego doustnie. Nie podawać środków zobojętniających. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska
Można podać pozajelitowo leki przeciwbólowe, np. pyralginę.
Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR ze względu na ryzyko krwotoku, wstrząsu.
Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
Pomoc lekarska
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym. | | Właściwości fizykochemiczne |
Właściwości podstawowe
Masa cząsteczkowa: 137,36
Stan skupienia w temp. 20°C: ciecz o niskiej temp. wrzenia
Barwa: bezbarwna
Zapach: w stężeniach < 20% obj. bez zapachu, w większych stężeniach - słaby, eterowy
Temperatura topnienia (1013 hPa): -111,1°C
Temperatura wrzenia (1013 hPa): 23,77°C
Temperatura zapłonu: substancja niepalna
Temperatura samozapłonu: substancja niepalna
Granica wybuchowości: nie tworzy mieszanin wybuchowych
Gęstość cieczy w temp. 25°C 1,48 g/cm3
Gęstość gazu względem powietrza: 3,0
Prężność par:
- w temp. 20°C: 889 hPa
- w temp. 30°C: 1290 hPa
Stężenie pary nasyconej w temp. 20°C: 5010 g/m3
Rozpuszczalność w wodzie w temp. 25°C: 0,11% wag.
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w węglowodorach, chlorowcopochodnych, alkoholach, ketonach, estrach, niektórych kwasach organicznych
Właściwości dodatkowe
Temperatura krytyczna: 198°C
Ciśnienie krytyczne: 4,37 MPa
Ciepło właściwe Cp (30°C, 1013 hPa): 0,57 J/(g K)
Ciepło parowania w temp. wrzenia: 182,2 J/g
Ciepło topnienia w temp. topnienia: 50,2 J/g | | Właściwości dodatkowe | | | Informacje toksykologiczne: |
Klasa toksyczności
Substancja drażniąca zgodnie z kryteriami klasyfikacji substancji chemicznych.
Substancja nieumieszczona w wykazie substancji i preparatów o działaniu rakotwórczym lub mutagennym.
Substancja nieoceniana pod względem działania rakotwórczego na ludzi przez IARC.
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - 28,0 ÷ 1170,4 mg/m3
LD50 (szczur, doustnie) - brak danych
LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych
LD50 (królik, szczur, skóra) - brak danych
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja silnie drażniąca; działająca narkotycznie.
Drogi wchłaniania: układ oddechowy, skóra, przewód pokarmowy.
Objawy zatrucia ostrego: w postaci par wywołuje ból i łzawienie oczu, zaczerwienienie spojówek, kaszel, duszność: może wystąpić skurcz oskrzeli. W stężeniach powyżej 10% - zawroty głowy, senność, drgawki, zaburzenia rytmu serca, spadek ciśnienia tętniczego krwi, śpiączka z ryzykiem zatrzymania czynności serca i oddechu. Obrzęk płuc może wystąpić do 24 h od momentu narażenia.
Skażenie skóry wywołuje ból i miejscowe zaczerwienienie, pęcherze.
Skażenie oczu wywołuje ból i łzawienie, zaczerwienienie spojówek, obrzęk powiek możliwość trwałego uszkodzenia rogówki.
Drogą pokarmową w postaci cieczy wywołuje mdłości, wymioty, ból brzucha, biegunkę z ryzykiem krwawienia lub/i perforacji przewodu pokarmowego oraz objawy jak w zatruciu inhalacyjnym.
Objawy zatrucia przewlekłego: powtarzany lub przewlekły kontakt może wywołać wysuszenie i stan zapalny skóry. |
|
|
|
|
