   
|
|
|
SUBSTANCJE CHEMICZNE O USTALONYCH WARTOŚCIACH NDS
Zbiór informacji na temat substancji chemicznych z ustalonymi wartościami najwyższych dopuszczalnych stężeń przedstawionych alfabetycznie. Informacje te obejmują nazwy substancji, ich synonimy, klasyfikację, informacje z zakresu pierwszej pomocy w przypadku zatrucia inhalacyjnego, zatrucia drogą pokarmową, skażenia skóry, skażenia oczu. Dla każdego związku podano właściwości fizykochemiczne i toksykologiczne. Wykaz wartości NDS i metod oznaczania substancji chemicznych w powietrzu na stanowiskach pracy podano w tabeli w górnym pasku menu.
|
Tetrachloroeten[127-18-4]| Synonimy | czterochloroetylen, tetrachloroetylen, perchloroetylen, czterochloroeten,
| | Klasyfikacja substancji | Rakotw. Kat. 3; R40
N; R51-53
| | Pierwsza pomoc |
Niezbędne leki: tlen, parafina płynna.
Odtrutki: nie są znane.
Leczenie: postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój w pozycji dowolnej. Podawać tlen do oddychania. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska
Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza. Kontrolować akcję serca.
Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Ułożyć w pozycji bocznej ustalonej. Usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. Odessać przez cewnik strzykawką wydzielinę z nosa i jamy ustnej. Jeżeli nie oddycha, zastosować sztuczne oddychanie metodą usta-usta albo za pomocą aparatu typu AMBU. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Natychmiast wezwać lekarza.
Pomoc lekarska
W razie zaburzeń oddychania zaintubować, zastosować sztuczne oddychanie za pomocą aparatu typu AMBU z podawaniem tlenu. Kontrolować akcję serca (EKG). Nie podawać adrenaliny i innych amin katecholowych. Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska
Zdjąć odzież, umyć skórę dużą ilością bieżącej, chłodnej wody z mydłem. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska
W razie wystąpienia objawów zatrucia - postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym; skażenie skóry, zwłaszcza dużej jej powierzchni, uzasadnia potrzebę transportu do szpitala ze względu na ryzyko wystąpienia opóźnionych objawów zatrucia.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska
Płukać dużą ilością chłodnej, bieżącej wody około 15 minut. Unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko uszkodzenia rogówki.
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska
Zapewnić konsultację okulistyczną. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Natychmiast po połknięciu (w ciągu 5 minut) poszkodowany powinien sam wywołać u siebie wymioty. Później nie prowokować wymiotów. Podać do wypicia 150 ml płynnej parafiny. Nie podawać mleka, tłuszczów i alkoholu. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
Pomoc lekarska
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym. | | Właściwości fizykochemiczne |
Właściwości podstawowe
Masa cząsteczkowa: 165,85
Stan skupienia w temp. 20°C: ciecz
Barwa: bezbarwna
Zapach: podobny do zapachu chloroformu
Temperatura topnienia: -23,35°C
Temperatura wrzenia: 121,1°C
Gęstość w temp. 20°C: 1,62 g/cm3
Gęstość par względem powietrza: 5,83
Prężność par:
- w temp. 20°C: 18,7 hPa
- w temp. 30°C: 32 hPa
Stężenie pary nasyconej:
- w temp. 20°C: 127 g/m3
- w temp. 30°C: 211 g/m3
Rozpuszczalność w wodzie w temp. 25°C: 0,015% wag.
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w większości rozpuszczalników organicznych.
Właściwości dodatkowe
Temperatura krytyczna: 347,1°C
Ciśnienie krytyczne: 4,49 MPa
Współczynnik załamania światła w temp. 20°C: 1,5058
Lepkość w temp. 20°C: 8,8 mPa s
Ciepło właściwe: 0,90 J/(g K)
Ciepło parowania:
- w temp. wrzenia: 209,5 J/g
- w temp. 25°C: 238,99 J/g
Ciepło spalania: -4,10 kJ/g
Współczynnik podziału n-oktanol/woda (log POW): 2,6
| | Właściwości dodatkowe | | | Informacje toksykologiczne: |
Klasa toksyczności
Substancja rakotwórcza (kat. 3) wg wykazu substancji niebezpiecznych.
Substancja nieumieszczona w wykazie substancji i preparatów o działaniu rakotwórczym lub mutagennym.
Substancja prawdopodobnie rakotwórcza dla ludzi wg IARC (grupa 2A).
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - 34,5-345 mg/m3
LD50 (szczur, doustnie) - 2629 mg/kg
LC50 (szczur, inhalacja) - 34200 mg/m3 (8 h)
LD50 (królik, szczur, skóra) - brak danych
TCL0 (człowiek, inhalacja) - 660 mg/m3 (7 h)
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja szkodliwa, drażniąca, działa depresyjnie na ośrodkowy układ nerwowy, hepatotoksyczna i nefrotoksyczna.
Drogi wchłaniania: drogi oddechowe, skóra, przewód pokarmowy.
Objawy zatrucia ostrego: w postaci pary powoduje zaczerwienienie spojówek, kaszel, ból i zawroty głowy, zaburzenia chodu, nadmierne pocenie się, senność i halucynacje ustępujące po przerwaniu narażenia. W bardzo dużym stężeniu - śpiączkę, z ryzykiem zaburzeń rytmu serca i nagłego zatrzymania akcji serca. Skażenie oczu może spowodować uszkodzenie rogówki. Skażenie skóry wywołuje miejscowe znieczulenie, a oblanie dużej powierzchni skóry może wywołać takie objawy ogólne jak zatrucie drogą inhalacyjną.
Zatrucie droga pokarmową wywołuje mdłości, wymioty, biegunkę; mogą wystąpić objawy ze strony układu nerwowego i zaburzenia akcji serca. Następstwem zatrucia jest uszkodzenie wątroby i nerek.
Objawy zatrucia przewlekłego: przewlekłe narażenie inhalacyjne może wywołać uszkodzenie wątroby i nerek. Powtarzany lub przewlekły kontakt ze skórą może wywołać jej stan zapalny. Następstwem narażenia mogą być nowotwory (prawdopodobnie rak przełyku, chłoniaki). |
|
|
|
|
