   
|
|
|
SUBSTANCJE CHEMICZNE O USTALONYCH WARTOŚCIACH NDS
Zbiór informacji na temat substancji chemicznych z ustalonymi wartościami najwyższych dopuszczalnych stężeń przedstawionych alfabetycznie. Informacje te obejmują nazwy substancji, ich synonimy, klasyfikację, informacje z zakresu pierwszej pomocy w przypadku zatrucia inhalacyjnego, zatrucia drogą pokarmową, skażenia skóry, skażenia oczu. Dla każdego związku podano właściwości fizykochemiczne i toksykologiczne. Wykaz wartości NDS i metod oznaczania substancji chemicznych w powietrzu na stanowiskach pracy podano w tabeli w górnym pasku menu.
|
Kwas pikrynowy[88-89-1]| Synonimy | 2,4,6-trinitrofenol, 1-hydroksy-2,4,6-trójnitrobenzen, melinit (lany)
| | Klasyfikacja substancji | E; R2
R4
T; R23/24/25
| | Pierwsza pomoc |
Niezbędne leki: tlen, Atrovent do inhalacji, parafina płynna.
Odtrutki: nie są znane.
Leczenie: tlenoterapia i postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Pierwsza pomoc przedlekarska
Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój w pozycji dowolnej. Podać tlen do oddychania przez maskę. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska
Kontynuować podawanie tlenu. Ze względu na ryzyko wystąpienia opóźnionych objawów zatrucia można założyć stałą drogę dożylną. W razie duszności - podać do inhalacji Atrovent (1-2 rozpylenia). W każdym przypadku transport do szpitala karetką reanimacyjną PR pod nadzorem lekarza, bez przerywania leczenia.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska
Zdjąć odzież, umyć skórę dużą ilością bieżącej, letniej wody (z mydłem, jeżeli nie ma zmian). Założyć jałowy opatrunek na oparzone miejsca skóry. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska
W każdym przypadku transport do szpitala karetką reanimacyjną PR ze względu na duże ryzyko wystąpienia ogólnych objawów zatrucia.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska
Płukać oczy co najmniej 15 minut dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej (unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki).
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska
Konieczna konsultacja okulistyczna wobec ryzyka uszkodzenia rogówki. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Pierwsza pomoc przedlekarska
Nie wywoływać wymiotów. Można podać do picia 100 ml płynnej parafiny. Natychmiast wezwać lekarza.
Pomoc lekarska
Postępowanie objawowe. W każdym przypadku transport do szpitala karetką reanimacyjną ze względu na ryzyko ciężkich objawów zatrucia. W warunkach szpitalnych może być wykonywane płukanie żołądka - po intubacji i z zapewnioną pomocą chirurgiczną. | | Właściwości fizykochemiczne |
Właściwości podstawowe
Masa cząsteczkowa: 229,1
Stan skupienia w temp. 20°C: ciało stałe
Barwa: żółta
Zapach: bez zapachu
Temperatura topnienia: 122,5°C
Temperatura wrzenia: rozkład
Gęstość w temp. 20°C: 1,76 g/cm3
Temperatura zapłonu: brak danych
Temperatura samozapłonu: brak danych
Temperatura wybuchu: 3230°C
Ciepło wybuchu: 4190 kJ/kg przy gęstości 1,69 g/cm3
Objętość produktów wybuchu: 675 cml/g przy gęstości 1,69 g/cm3
Prędkość denotacji: 7350 m/s przy gęstości 1,767 g/cm3
Wrażliwość na uderzenie: 7,4 J
Wrażliwość na tarcie: do 353 N brak reakcji
Wrażliwość termiczna: w temperaturze 322°C - wybuch w ciągu 5 s
Granice wybuchowości w mieszaninie z powietrzem: brak danych
Gęstość par względem powietrza: 7,9
Prężność par: brak danych
Stężenie pary nasyconej: brak danych
Rozpuszczalność w wodzie w temp. 20°C: 1,2% wag.
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w alkoholu etylowym, eterze etylowym, acetonie, benzenie, kwasie octowym, pirydynie, chloroformie
Właściwości dodatkowe
Lepkość w temp. 125°C: 1,3 mPa s
Ciepło właściwe: 1,06 J/g
Ciepło topnienia w temp. topnienia: 85,4 J/g
Ciepło spalania: -11,25 kJ/g | | Właściwości dodatkowe | | | Informacje toksykologiczne: |
Klasa toksyczności
Substancja toksyczna wg wykazu substancji niebezpiecznych.
Substancja nieumieszczona w wykazie substancji i preparatów o działaniu rakotwórczym lub mutagennym.
Substancja nieoceniana pod względem działania rakotwórczego na ludzi przez IARC.
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - bez zapachu
LD50 (szczur, doustnie) - 200 mg/kg
LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych
LD50 (królik, szczur, skóra) - brak danych
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja toksyczna, drażniąca i uczulająca, hepatotoksyczna i nefrotoksyczna, wywołuje hemolizę (rozpad czerwonych krwinek).
Drogi wchłaniania: drogi oddechowe, skóra, przewód pokarmowy.
Objawy zatrucia ostrego: w postaci pyłu i par wywołuje ból i łzawienie oczu, zaczerwienienie spojówek. Może wystąpić kaszel i uczucie duszności.
Skażenie skóry powoduje zmiany miejscowe: żółte zabarwienie, rumień, wykwity, obrzęk, świąd lub oparzenia, oraz objawy ogólne wskutek dobrego wchłaniania: zawroty i ból głowy, mdłości, wymioty, biegunkę, bóle brzucha, krwiomocz, następnie zmniejszenie diurezy i bezmocz wskutek uszkodzenia nerek. Hemoliza, uszkodzenie nerek i wątroby z żółtaczką doprowadza do zgonu, poprzedzonego drgawkami i utratą przytomności. Skażenie oczu powoduje stan zapalny spojówek, oparzenia chemiczne, może wystąpić uszkodzenie rogówki. Drogą pokarmową wywołuje objawy jak w zatruciu przez skórę oraz ryzyko krwotoku i perforacji przewodu pokarmowego. Dawka śmiertelna dla człowieka wynosi ok. 1 g. Następstwem zatrucia inhalacyjnego może być zapalenie płuc.
Objawy zatrucia przewlekłego: powtarzające się lub przewlekłe narażenie na pył wywołuje różnopostaciowe zmiany zapalne skóry: wykwity, rumień, złuszczanie; uczuleniowe zmiany skórne miejscowe lub uogólnione; zmiany we krwi. |
|
|
|
|
