   
|
|
|
SUBSTANCJE CHEMICZNE O USTALONYCH WARTOŚCIACH NDS
Zbiór informacji na temat substancji chemicznych z ustalonymi wartościami najwyższych dopuszczalnych stężeń przedstawionych alfabetycznie. Informacje te obejmują nazwy substancji, ich synonimy, klasyfikację, informacje z zakresu pierwszej pomocy w przypadku zatrucia inhalacyjnego, zatrucia drogą pokarmową, skażenia skóry, skażenia oczu. Dla każdego związku podano właściwości fizykochemiczne i toksykologiczne. Wykaz wartości NDS i metod oznaczania substancji chemicznych w powietrzu na stanowiskach pracy podano w tabeli w górnym pasku menu.
|
Diwinylobenzen[1321-74-0]| Synonimy | diwinylobenzen techniczny, dietenylobenzen, winylostyren
| | Klasyfikacja substancji | -
| | Pierwsza pomoc |
Niezbędne leki: tlen.
Odtrutki: nie są znane.
Leczenie: postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój w pozycji dowolnej. Podawać tlen do oddychania, najlepiej przez maskę. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska
Postępowanie objawowe. Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska
Zdjąć odzież, myć skórę dużą ilością wody, najlepiej bieżącej o temperaturze pokojowej.
Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska
W razie wystąpienia zmian skórnych wskazana konsultacja dermatologiczna.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska
Płukać oczy dużą ilością zimnej wody, najlepiej bieżącej, co najmniej 15 minut.
Uwaga: osoby narażone na ryzyko skażenia oczu powinny być pouczone o sposobie i konieczności ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska
Zapewnić pilną konsultację okulistyczną. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Natychmiast po połknięciu poszkodowany może sam wywołać u siebie wymioty. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym. | | Właściwości fizykochemiczne |
Właściwości podstawowe
Masa cząsteczkowa: 130,2
Stan skupienia w temp. 20 °C: ciecz
Barwa: bezbarwna do jasnosłomkowej
Zapach: charakterystyczny
Temperatura topnienia: poniżej -60 °C
Temperatura wrzenia: 180-200 °C
Temperatura zapłonu: 69 °C
Temperatura samozapłonu: 460 °C
Granice wybuchowości w powietrzu:
- dolna: 1,6% obj.
- górna: 6,2% obj.
Stężenie stechiometryczne: brak danych
Gęstość w temp. 20 °C: 0,9 g/cm3
Gęstość par względem powietrza: 4,5
Prężność par w temp. 32,7 °C: ok. 1 hPa
Stężenie pary nasyconej: brak danych
Rozpuszczalność w wodzie w temp. 20 °C: nie miesza się
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: miesza się z rozpuszczalnikami organicznymi | | Właściwości dodatkowe | | | Informacje toksykologiczne: |
Klasa toksyczności
Substancja nieumieszczona w wykazie substancji niebezpiecznych i niesklasyfikowana jako niebezpieczna zgodnie z kryteriami klasyfikacji substancji chemicznych.
Substancja nieumieszczona w wykazie substancji i preparatów o działaniu rakotwórczym lub mutagennym.
Substancja nieoceniana pod względem działania rakotwórczego na ludzi przez IARC.
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - brak danych
LD50 (szczur, doustnie) - brak danych
LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych
LD50 (królik, skóra) - brak danych
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja drażniąca i działająca depresyjnie na ośrodkowy układ nerwowy.
Drogi wchłaniania: drogi oddechowe, przewód pokarmowy, skóra.
Objawy zatrucia ostrego: w postaci par wywołuje ból i łzawienie, zaczerwienienie spojówek, kaszel, ból i zawroty głowy, zaburzenia równowagi, senność, zaburzenia świadomości. Skażenie skóry może wywołać ból i zaczerwienienie.
Skażenie oczu cieczą wywołuje ból i łzawienie, zaczerwienienie spojówek.
Drogą pokarmową wywołuje ból brzucha, mdłości, wymioty i ogólne objawy jak w zatruciu drogą inhalacyjną.
Następstwem zatrucia może być uszkodzenie wątroby i obwodowego układu nerwowego (polineuropatia).
Objawy zatrucia przewlekłego: działanie drażniące na skórę, oczy i błony śluzowe. Przy długotrwałym narażeniu obserwuje się cechy uszkodzenia wątroby oraz układu nerwowego, a w wyniku wieloletniej ekspozycji na wysokie stężenia może wystąpić przewlekła choroba obturacyjna płuc. |
|
|
|
|
