   
|
|
|
SUBSTANCJE CHEMICZNE O USTALONYCH WARTOŚCIACH NDS
Zbiór informacji na temat substancji chemicznych z ustalonymi wartościami najwyższych dopuszczalnych stężeń przedstawionych alfabetycznie. Informacje te obejmują nazwy substancji, ich synonimy, klasyfikację, informacje z zakresu pierwszej pomocy w przypadku zatrucia inhalacyjnego, zatrucia drogą pokarmową, skażenia skóry, skażenia oczu. Dla każdego związku podano właściwości fizykochemiczne i toksykologiczne. Wykaz wartości NDS i metod oznaczania substancji chemicznych w powietrzu na stanowiskach pracy podano w tabeli w górnym pasku menu.
|
Fenylo(2-naftylo)amina[135-88-6]| Synonimy | N-fenylo-2-naftyloamina, 2-anilinonaftalen,
2-naftylofenyloamina, N-2-naftyloanilina
| | Klasyfikacja substancji | Rakotw. Kat. 3.; R40
Xi; R36/38
R43
N; R51-53
| | Pierwsza pomoc |
Niezbędne leki: tlen.
Odtrutki: 1-procentowy roztwór błękitu metylenowego w amp. po 10 ł, witamina C w amp. po 500 mg.
Leczenie: tlen i odtrutki specyficzne - błękit metylenowy dożylnie.
* Wobec sygnalizowania w pojedynczych opracowaniach ryzyka działania methemoglobinotwórczego, uwzględniono tę możliwość w leczeniu ostrych zatruć.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój, wygodne ułożenie w dowolnej pozycji. Podawać tlen do oddychania, najlepiej przez maskę. Chronić przed utratą ciepła. Nie podawać alkoholu w żadnej postaci. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska
Kontynuować podawanie tlenu. Jeżeli wystąpi sinoniebieskie zabarwienie skóry i błon śluzowych i wykluczono możliwość innej przyczyny poza zatruciem związkiem methemoglobinotwórczym, należy podawać powoli dożylnie 10 ł 1-procentowego błękitu metylenowego, a następnie 500 mg witaminy C. Transport do szpitala (ośrodka ostrych zatruć) bez przerywania podawania tlenu.
Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Ułożyć w pozycji bocznej ustalonej. Usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. Jeżeli zatruty oddycha, podawać tlen przez maskę. Jeżeli nie oddycha, zastosować sztuczny oddech metodą usta-usta lub aparatem typu AMBU z podawaniem tlenu. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska
Kontynuować podawanie tlenu. W razie zaburzeń oddychania: intubacja dotchawiczna, prowadzenie oddechu zastępczego za pomocą aparatu typu AMBU z podawaniem tlenu. Założyć stałą drogę dożylną. Jeżeli wystąpi sinoniebieskie zabarwienie skóry i błon śluzowych i wyłączono możliwość innej przyczyny poza zatruciem związkiem methemoglobinotwórczym, należy podać powoli dożylnie 10 ł 1-procentowego błękitu metylenowego, a następnie witaminę C (500 mg).
Uwaga: poprawa powinna nastąpić po 30-40 minutach. Jeżeli sinica nie ustąpiła, można powtórzyć iniekcję błękitu metylenowego po 1 godzinie. Nie przekraczać całkowitej dawki 7 mg/kg, tj. łącznie 0,5 g błękitu metylenowego.
Transport karetką reanimacyjną do szpitala bez przerywania leczenia (brak poprawy uzasadnia wymienne przetaczanie krwi po potwierdzeniu zwiększonej zawartości methemoglobiny we krwi).
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska
Zdjąć odzież, zmyć skórę dużą ilością wody (o temperaturze pokojowej), najlepiej bieżącej. Następnie postępować jak w zatruciu inhalacyjnym. Na uszkodzoną skórę założyć jałowy opatrunek.
Pomoc lekarska
Ze względu na możliwość wystąpienia objawów ogólnych zatrucia w każdym przypadku konieczny jest transport do szpitala karetką PR. Wystąpienie sinoniebieskiego zabarwienia błon śluzowych i skóry uzasadnia postępowania jak w zatruciu inhalacyjnym. W razie wystąpienia zmian skórnych wskazana konsultacja dermatologiczna.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska
Płukać oczy chłodną wodą, najlepiej bieżącą, co najmniej 15 minut. Poszkodowany może sam wykonać płukanie oczu.
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska
Wobec ryzyka uszkodzenia rogówki konieczna konsultacja okulistyczna. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
W razie pomyłkowego połknięcia poszkodowany powinien natychmiast wywołać u siebie wymioty. Później nie prowokować wymiotów. Nie podawać łeka ani alkoholu. Dalsze postępowanie - jak w zatruciu inhalacyjnym.
Pomoc lekarska
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza.
Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
Pomoc lekarska
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym. | | Właściwości fizykochemiczne |
Właściwości podstawowe
Masa cząsteczkowa: 219,3
Stan skupienia w temp. 20°C: ciało stałe
Barwa: jasnoszara
Zapach: charakterystyczny
Temperatura topnienia: 107-108°C
Temperatura wrzenia: 395-399°C
Temperatura zapłonu: powyżej 100°C
Temperatura samozapłonu: brak danych
Granice wybuchowości w mieszaninie
z powietrzem: brak danych
Gęstość w temp. 57°C: 1,24 g/cm3
Gęstość par względem powietrza: brak danych
Prężność par w temp. 235°C: 20 hPa
Stężenie pary nasyconej: brak danych
Rozpuszczalność w wodzie: nie rozpuszcza się
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w acetonie, dwumetylosulfotlenku, alkoholu etylowym, eterze etylowym, benzenie, chloroformie.
Właściwości dodatkowe
Ciepło spalania: -37,9 kJ/g | | Właściwości dodatkowe | | | Informacje toksykologiczne: |
Klasa toksyczności
Substancja szkodliwa, rakotwórcza (kat. 3), drażniąca wg wykazu substancji niebezpiecznych.
Substancja nieumieszczona w wykazie substancji i preparatów o działaniu rakotwórczym lub mutagennym.
Substancja nie może być sklasyfikowana jako rakotwórcza dla ludzi wg IARC (grupa 3).
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - brak danych
LD50 (szczur, doustnie) - 8730 mg/kg
LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych
LD50 (królik, szczur, skóra) - brak danych
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja szkodliwa, drażniąca i uczulająca. Dotychczas nie udowodniono działania rakotwórczego u ludzi. Informacje o działaniu methemoglobinotwórczym są niepewne.
Drogi wchłaniania: pyły - przez drogi oddechowe, roztwór w rozpuszczalnikach organicznych - z przewodu pokarmowego; nie ma danych o wchłanianiu przez skórę.
Objawy zatrucia ostrego: narażenie na pyły może wywołać kaszel, zaczerwienienie spojówek, łzawienie oczu. Sygnalizowane ryzyko działania methemoglobinotwórczego wskazuje na możliwość wystąpienia sinoniebieskiego zabarwienia błon śluzowych i skóry, bólu głowy, duszności, zaburzeń świadomości, utraty przytomności i zgonu.
Skażenie oczu substancją stałą lub pyłami może spowodować zaczerwienienie spojówek, łzawienie, ból oczu. Skażenie skóry może wywołać jej swędzenie, zaczerwienienie. Przypadkowe połknięcie może spowodować wymioty, ból brzucha, biegunkę.
Objawy zatrucia przewlekłego: mogą wystąpić zmiany uczuleniowe skóry, nadwrażliwość na promienie słoneczne, nadmierne rogowacenie naskórka. |
|
|
|
|
