   
|
|
|
SUBSTANCJE CHEMICZNE O USTALONYCH WARTOŚCIACH NDS
Zbiór informacji na temat substancji chemicznych z ustalonymi wartościami najwyższych dopuszczalnych stężeń przedstawionych alfabetycznie. Informacje te obejmują nazwy substancji, ich synonimy, klasyfikację, informacje z zakresu pierwszej pomocy w przypadku zatrucia inhalacyjnego, zatrucia drogą pokarmową, skażenia skóry, skażenia oczu. Dla każdego związku podano właściwości fizykochemiczne i toksykologiczne. Wykaz wartości NDS i metod oznaczania substancji chemicznych w powietrzu na stanowiskach pracy podano w tabeli w górnym pasku menu.
|
Ditlenek siarki[7446-09-5]| Synonimy | dwutlenek siarki, bezwodnik kwasu siarkawego, bezwodnik siarkawy
| | Klasyfikacja substancji | T; R23
C; R34
| | Pierwsza pomoc |
Niezbędne leki:tlen, prep. Atrovent w kapsułkach i deksametazon do podawania inhalacyjnego, hydrokortyzon.
Odtrutki: nie są znane.
Leczenie: postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Pierwsza pomoc przedlekarska
Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić bezwzględny spokój (bezruch) w pozycji półleżącej lub siedzącej. Chronić przed utratą ciepła. Podawać tlen, najlepiej przez maskę. W razie duszności, chrypki - bezgłosu podać do wdychania Atrovent z kapsułki. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska
Kontynuować podawanie tlenu; podać inhalacyjnie deksametazon lub dożylnie hydrokortyzon. W razie skurczu głośni (bezgłos i świszczący oddech - stridor) i braku skutków działania Atroventu i hydrokortyzonu może być niezbędna intubacja dotchawicza w celu utrzymania drożności dróg oddechowych. Transport do szpitala karetką reanimacyjną bez przerywania leczenia.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska
Zdjąć odzież, obficie zmyć skórę letnią wodą, najlepiej bieżącą. Nie stosować mydła. Na oparzenia założyć jałowy opatrunek. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska
Postępowanie objawowe. Ze względu na ryzyko zmian w układzie oddechowym - transport do szpitala karetką PR, najlepiej reanimacyjną.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska
Natychmiast obficie płukać oczy chłodną wodą około 15 minut. Poszkodowany może sam wykonać płukanie oczu.
Uwaga: osoby narażone na ryzyko kontaktu ze skroplonym gazem powinny być pouczone o sposobie i konieczności natychmiastowego płukania oczu.
Pomoc lekarska
W każdym przypadku skażenia oczu konieczna pilna konsultacja okulistyczna. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami okulisty. | | Właściwości fizykochemiczne |
Właściwości podstawowe
Masa cząsteczkowa: 64,063
Stan skupienia w temp. 20°C: gaz
Barwa: bezbarwny
Zapach: ostry, przenikliwy
Temperatura topnienia (1013 hPa): -75,5°C
Temperatura wrzenia (1013 hPa): -10,0°C
Gęstość gazu (0°C, 1013 hPa): 2,927 g/dml
Gęstość cieczy (-10°C): 1,46 g/cm3
Gęstość gazu względem powietrza (0°C, 1013 hPa): 2,264
Prężność gazu:
- w temp. 20°C: 0,34 MPa
- w temp. 30°C: 0,47 MPa
Stężenie pary nasyconej: gaz
Rozpuszczalność w wodzie (20°C, 1013 hPa): 10,14% wag.
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w takich rozpuszczalnikach organicznych, jak kwas octowy, benzen, nitrobenzen, toluen, alkohole, aceton, ciekła kamfora.
Właściwości dodatkowe
Temperatura krytyczna: 157,5°C
Ciśnienie krytyczne: 7,88 MPa
Współczynnik załamania światła (0°C, 1013 hPa): 1,000686
Lepkość (15°C, 1013 hPa): 0,01229 mPa s
Ciepło właściwe (25°C, 1013 hPa): Cp = 0,623 J/(g K), Cv = 0,483 J/(g K)
Ciepło parowania w temp. wrzenia: 388,5 J/g | | Właściwości dodatkowe | | | Informacje toksykologiczne: |
Klasa toksyczności
Substancja toksyczna i żrąca wg wykazu substancji niebezpiecznych.
Substancja nieumieszczona w wykazie substancji i preparatów o działaniu rakotwórczym lub mutagennym.
Substancja nieoceniana pod względem działania rakotwórczego przez IARC.
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalnoúci zapachu - 7,19 mg/m3
LD50 (szczur, doustnie) - brak danych
LC50 (szczur, inhalacja) - 6715 mg/m3 (1 h)
LD50 (królik, szczur, skóra) - brak danych
TCL0 (człowiek, inhalacja) - 31,97 mg/m3 (1 h)
LCL0 (człowiek, inhalacja) - 2664 mg/m3 (10 min)
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: toksyczny gaz, silnie drażniący drogi oddechowe; rozpuszcza się w wydzielinie błon śluzowych, tworząc kwas siarkowy, który działa żrąco.
Drogi wchłaniania: przez drogi oddechowe.
Objawy zatrucia ostrego: w postaci gazu i kwaśnego aerozolu w stężeniu nieznacznie przekraczającym dopuszczalne (powyżej progu węchowego) wywołuje łzawienie oczu, kaszel. Krótkotrwałe narażenie (jednominutowe) na SO2 w stężeniu ok. 10 mg/m3 powoduje silny ból oczu, ból i suchość w gardle, kaszel, duszność wskutek skurczu głośni i/albo skurczu oskrzeli. Pod wpływem SO2 w stężeniach ok. 1000 mg/m3 może nastąpić natychmiastowa śmierć. Ryzyko obrzęku płuc jest znikome. U osób z nadreaktywnością oskrzeli lub z astmą oskrzelową skurcz oskrzeli (napad astmy) może być wywołany wdychaniem aerozolu o stężeniu ok. 1 mg/m3. Skażenie wilgotnej skóry może wywołać jej miejscowe oparzenie. Skażenie oczu powoduje uszkodzenie rogówki, perforację gałki ocznej. Następstwa ostrego zatrucia: zmętnienie rogówki oczu; odoskrzelowe zapalenie płuc, krwawienie z nosa.
Uwaga: stężenie powodujące natychmiastowe niebezpieczeństwo dla życia - 1000-1250 mg/m3.
Objawy zatrucia przewlekłego: przewlekłe zapalenie nosogardzieli, upośledzenie węchu, przewlekłe zapalenie oskrzeli, zwiększona podatność na wtórne infekcje, zmniejszenie wydolności oddechowej. |
|
|
|
|
