   
|
|
|
SUBSTANCJE CHEMICZNE O USTALONYCH WARTOŚCIACH NDS
Zbiór informacji na temat substancji chemicznych z ustalonymi wartościami najwyższych dopuszczalnych stężeń przedstawionych alfabetycznie. Informacje te obejmują nazwy substancji, ich synonimy, klasyfikację, informacje z zakresu pierwszej pomocy w przypadku zatrucia inhalacyjnego, zatrucia drogą pokarmową, skażenia skóry, skażenia oczu. Dla każdego związku podano właściwości fizykochemiczne i toksykologiczne. Wykaz wartości NDS i metod oznaczania substancji chemicznych w powietrzu na stanowiskach pracy podano w tabeli w górnym pasku menu.
|
Fenol[108-95-2]| Synonimy | hydroksybenzen, kwas karbolowy
| | Klasyfikacja substancji | Muta. Kat. 3; R68
T; R23/24/25
Xn; R48/20/21/22
C; R34
| | Pierwsza pomoc |
Niezbędne leki: tlen, hydrokortyzon.
Odtrutki: nie są znane.
Leczenie: postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia, zapewnić spokój w dowolnej pozycji. Podawać tlen do oddychania, najlepiej przez maskę. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska
Kontynuować podawanie tlenu; w razie spadku ciśnienia tętniczego krwi można podać hydrokortyzon dożylnie. Transport karetką reanimacyjną PR do szpitala bez przerywania leczenia, pod nadzorem lekarza.
Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Ułożyć w pozycji bocznej ustalonej. Usunąć z jamy ustnej protezy i inne ruchome ciała obce. Odessać przez cewnik strzykawką wydzielinę z nosa i jamy ustnej. Jeżeli zatruty oddycha, podać tlen przez maskę. Jeżeli nie oddycha, zastosować sztuczne oddychanie metodą usta-usta albo aparatem typu AMBU. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Natychmiast wezwać lekarza.
Pomoc lekarska
W razie zaburzeń oddychania zaintubować, zastosować sztuczne oddychanie aparatem typu AMBU. Kontrolować pracę serca (EKG) i ciśnienie tętnicze krwi. Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.
SKAŻENIE SKÓRY
roztworem
Pierwsza pomoc przedlekarska
Uwaga: osoba udzielająca pomocy musi nosić rękawice i odzież ochronną.
Zdjąć skażoną odzież. Bardzo wskazane jest staranne umycie skóry jadalnym olejem roślinnym (miejsca oparzone zmyć tamponami z waty umoczonymi w oleju). Na pęcherze założyć jałowy opatrunek. Jeżeli nie ma oleju, zmyć skórę dużą ilością letniej wody z mydłem (uwaga - woda ułatwia wchłanianie fenolu przez skórę). Konieczna natychmiastowa pomoc lekarska ze względu na duże ryzyko objawów ogólnych jak w zatruciu inhalacyjnym.
Pomoc lekarska
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym. Transport do szpitala karetką PR lub reanimacyjną bez przerywania leczenia, pod nadzorem lekarza.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska
Płukać oczy przez 10-15 minut dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej, lub roztworem soli fizjologicznej. Unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko uszkodzenia rogówki.
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska
W każdym przypadku skażenia oczu konieczna pilna konsultacja okulistyczna (ryzyko utraty wzroku).
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Pierwsza pomoc przedlekarska
Nie prowokować wymiotów. Podać do wypicia białko jaj kurzych. Poza tym nie podawać niczego doustnie. Ze względu na ryzyko ogólnych objawów - postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
Pomoc lekarska
Postępowanie objawowe jak w zatruciu inhalacyjnym. Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR z zapewnieniem pomocy chirurgicznej. | | Właściwości fizykochemiczne |
Właściwości podstawowe
Masa cząsteczkowa: 94,11
Stan skupienia w temp. 20°C: krystaliczne ciało stałe
Barwa: bezbarwne (różowieje na powietrzu)
Zapach: ostry, słodkawy
Temperatura topnienia: 40,9°C
Temperatura wrzenia: 181,75°C
Temperatura zapłonu: 75°C
Temperatura samozapłonu: 605°C
Granice wybuchowości w powietrzu:
- dolna: 0,3% obj.
- górna: 2,4% obj.
Stężenie stechiometryczne: 3,24% obj.
Gęstość:
- w temp. 20°C: 1,07 g/cm3
- w temp. 50°C: 1,05 g/cm3
Gęstość par względem powietrza: 3,24
Prężność par:
- w temp. 20°C: 0,2 hPa
- w temp. 48,5°C: 2,5 hPa
Stężenie pary nasyconej:
- w temp. 20°C: 0,77 g/m3
- w temp. 30°C: 2,0 g/m3
Rozpuszczalność w wodzie w temp. 20°C: 7,6% wag.
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w alkoholu etylowym, eterze etylowym, glicerynie, chloroformie, benzenie.
Właściwości dodatkowe
Temperatura krytyczna: 419°C
Ciśnienie krytyczne: 6,13 MPa
Współczynnik załamania światła w temp. 41°C: 1,5418
Lepkość w temp. 45°C: 4,036 mPa s
Ciepło właściwe:
- w temp. 20°C: 1,394 J/(g K)
- w temp. 50°C: 2,244 J/(g K)
Ciepło parowania w temp. 182°C: 511 J/g
Ciepło topnienia w temp. 40,9°C: 120,6 J/g
Ciepło spalania: -32,48 kJ/g | | Właściwości dodatkowe | | | Informacje toksykologiczne: |
Klasa toksyczności
Substancja mutagenna (kat. 3), toksyczna, szkodliwa oraz żrąca wg wykazu substancji niebezpiecznych.
Substancja nieumieszczona w wykazie substancji i preparatów o działaniu rakotwórczym lub mutagennym.
Substancja nie może być sklasyfikowana, jako rakotwórcza dla ludzi wg IARC (grupa 3).
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalnoúci zapachu - 0,2-20 mg/m3
LD50 (szczur, doustnie) - 384 mg/kg
LC50 (szczur, inhalacja) - 316 mg/m3
LD50 (królik, skóra) - 850 mg/kg
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja żrąca, działa toksycznie na układ nerwowy.
Drogi wchłaniania: przez drogi oddechowe, skórę, z przewodu pokarmowego.
Objawy zatrucia ostrego: pary i mgła powodują podrażnienie spojówek, błon śluzowych nosa, gardła, uczucie suchości w nosie, gardle, kaszel. W wysokich stężeniach: zawroty i ból głowy, mdłości, wymioty, duszność, przyspieszenie i pogłębienie oddechów, zaburzenia oddychania, zaburzenia orientacji, zapaść, utratę przytomności. Wchłanianie przez skórę mgły, par i roztworu wywołuje zawroty, ból głowy, dezorientację, zaburzenia oddechowe, zapaść, utratę przytomności. Skażenie skóry substancją stałą lub ciekłą wywołuje miejscowe zbielenie i oparzenia, które początkowo nie są bolesne, oraz pęcherze, martwicę. Skażenie oczu powoduje ostry stan zapalny, uszkodzenie rogówki. Bezpośrednim następstwem zatrucia jest uszkodzenie wątroby z żółtaczką, uszkodzenie nerek z ich ostrą niewydolnością, zapalenie płuc. Połknięcie roztworu wywołuje rozległe oparzenia błon śluzowych jamy ustnej, gardła i dalszych części przewodu pokarmowego, bóle i krwawienie, perforację ścian przewodu pokarmowego, uszkodzenie wątroby i nerek.
Objawy zatrucia przewlekłego: zaburzenia ze strony układu pokarmowego: wymioty, bóle gardła, utrata łaknienia, ślinotok, biegunka i jadłowstręt. Występuje ochronoza (ciemne zabarwienie skóry i moczu) i wykwity skórne. Może wystąpić uszkodzenie wątroby i nerek. |
|
|
|
|
