   
|
|
|
SUBSTANCJE CHEMICZNE O USTALONYCH WARTOŚCIACH NDS
Zbiór informacji na temat substancji chemicznych z ustalonymi wartościami najwyższych dopuszczalnych stężeń przedstawionych alfabetycznie. Informacje te obejmują nazwy substancji, ich synonimy, klasyfikację, informacje z zakresu pierwszej pomocy w przypadku zatrucia inhalacyjnego, zatrucia drogą pokarmową, skażenia skóry, skażenia oczu. Dla każdego związku podano właściwości fizykochemiczne i toksykologiczne. Wykaz wartości NDS i metod oznaczania substancji chemicznych w powietrzu na stanowiskach pracy podano w tabeli w górnym pasku menu.
|
Ftalan dibutylu[84-74-2]| Synonimy | ftalan dwubutylu, ester dwubutylowy kwasu
| | Klasyfikacja substancji | Repro. Kat. 2; R61
Repro. Kat. 3; R62
N; R50
| | Pierwsza pomoc |
Niezbędne leki: tlen, pyralgina do podawania pozajelitowego, parafina płynna.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Pierwsza pomoc przedlekarska
Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój w dowolnej pozycji. Jeżeli poszkodowany ma uczucie duszności, należy podać tlen do wdychania.
Pomoc lekarska
Postępowanie w zależności od stanu poszkodowanego.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska
Zdjąć odzież, obmyć skórę bieżącą ciepłą wodą z mydłem.
Pomoc lekarska
W razie wystąpienia zmian skórnych należy skierować do dermatologa.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska
Płukać oczy 15 minut dużą ilością chłodnej wody (poszkodowany może sam płukać sobie oczy).
Pomoc lekarska
W razie bólu, pieczenia oczu - konsultacja okulistyczna.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Pierwsza pomoc przedlekarska
Poszkodowany może sam wywołać u siebie wymioty. Podać do picia 150 ł parafiny.
Pomoc lekarska
Postępowanie objawowe. W razie bólów brzucha należy podać pyralginę pozajelitowo. Wskazane skierowanie do konsultacji internistycznej ze względu na możliwość uszkodzenia nerek. | | Właściwości fizykochemiczne |
Właściwości podstawowe
Masa cząsteczkowa: 278,3
Stan skupienia w temp. 20°C: oleista ciecz
Barwa: bezbarwna
Zapach: słaby
Temperatura topnienia: -35°C
Temperatura wrzenia: 340°C
Temperatura zapłonu: 157°C
Temperatura samozapłonu: 403°C
Granice wybuchowości w powietrzu:
- dolna: 0,1% obj.
- górna: 1,62% obj.
Stężenie stechiometryczne: 1,06% obj.
Gęstość w temp. 20°C: 1,046 g/cm3
Gęstość par względem powietrza: 9,6
Prężność par w temp. 20°C: 0,0027 Pa
Stężenie pary nasyconej w temp. 20°C: 0,2 mg/m3
Rozpuszczalność w wodzie w temp. 20°C: 0,012% wag.
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w eterze etylowym, alkoholu etylowym, acetonie, benzenie.
Właściwości dodatkowe
Współczynnik załamania światła w temp. 20°C: 1,4929
Lepkość w temp. 20°C: 15,38 mPa s
Ciepło właściwe w temp. 80°C: 1,867 J/(g K)
Ciepło parowania w temp. 20°C: 352,0 J/g
Ciepło spalania: -30,92 kJ/g
Współczynnik podziału n-oktanol/woda (log POW): 4,72 | | Właściwości dodatkowe | | | Informacje toksykologiczne: |
Klasa toksyczności
Substancja działająca szkodliwie na rozrodczość (kat. 2 i 3) wg wykazu substancji niebezpiecznych.
Substancja nieumieszczona w wykazie substancji i preparatów o działaniu rakotwórczym lub mutagennym.
Substancja nieoceniana pod względem działania rakotwórczego przez IARC.
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - brak danych
LD50 (szczur, doustnie) - 8000 mg/kg
LC50 (szczur, inhalacja) - 4250 mg/m3
LD50 (królik, skóra) > 20000 mg/kg
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja toksyczna, drażniąca i uczulająca.
Drogi wchłaniania: przez drogi oddechowe, z przewodu pokarmowego.
Objawy zatrucia ostrego: w dużych stężeniach mgły mogą powodować podrażnienie błon śluzowych górnych dróg oddechowych, kaszel oraz bóle i zawroty głowy. Może wystąpić uczucie duszności. Skażenie skóry może wywołać miejscowe zaczerwienienie. Skażenie oczu ciekłą substancją może wywołać ból, zaczerwienienie spojówek. Drogą pokarmową może wywołać nudności, wymioty, biegunkę, przemijające objawy uszkodzenia nerek. Opisano zatrucie po spożyciu 10 g substancji.
Objawy zatrucia przewlekłego: ma właściwości uczulające; może wywołać zapalenie skóry w okolicach pachowych. |
|
|
|
|
