   
|
|
|
SUBSTANCJE CHEMICZNE O USTALONYCH WARTOŚCIACH NDS
Zbiór informacji na temat substancji chemicznych z ustalonymi wartościami najwyższych dopuszczalnych stężeń przedstawionych alfabetycznie. Informacje te obejmują nazwy substancji, ich synonimy, klasyfikację, informacje z zakresu pierwszej pomocy w przypadku zatrucia inhalacyjnego, zatrucia drogą pokarmową, skażenia skóry, skażenia oczu. Dla każdego związku podano właściwości fizykochemiczne i toksykologiczne. Wykaz wartości NDS i metod oznaczania substancji chemicznych w powietrzu na stanowiskach pracy podano w tabeli w górnym pasku menu.
|
Kamfora syntetyczna[76-22-2]| Synonimy | kamfora, bornan-2-on
| | Klasyfikacja substancji | F; R11
Xi; R36/37/38
| | Pierwsza pomoc |
Niezbędne leki: tlen, płynna parafina do podawania doustnego, pyralgina, Relanium do podawania pozajelitowego.
Odtrutki: nie są znane
Leczenie: postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój w dowolnej pozycji.
Chronić przed utratą ciepła. Podać tlen do oddychania, najlepiej przez maskę. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska
Kontynuować podawanie tlenu. Postępowanie objawowe. Kontrolować akcję serca (EKG), częstość oddechów. Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska
Zdjąć odzież, myć skórę dużą ilością wody, najlepiej bieżącej o temperaturze pokojowej, z mydłem. W razie wystąpienia zmian skórnych wezwać lekarza.
Pomoc lekarska
Ze względu na ryzyko wystąpienia objawów ogólnych zatrucia wskutek skażenia skóry w każdym przypadku konieczny jest transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza.
W zależności od lokalizacji i rozległości zmian zapewnić konsultację dermatologiczną.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska
Płukać oczy dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej, około 15 minut (unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki). Wezwać lekarza.
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska
Zapewnić konsultację okulistyczną. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Natychmiast po połknięciu poszkodowany powinien sam prowokować u siebie wymioty, później nie prowokować wymiotów. Podać do wypicia 150 ml parafiny płynnej. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska
Można podać pozajelitowo leki przeciwbólowe, np. pyralginę.
Założyć stałą drogę dożylną. Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza.
Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Ułożyć zatrutego w pozycji bocznej ustalonej, usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. Odessać strzykawką przez cewnik wydzielinę z nosa i jamy ustnej.
Jeżeli zatruty oddycha, podać tlen przez maskę.
Jeżeli nie oddycha, zastosować sztuczny oddech metodą usta-usta albo za pomocą aparatu typu AMBU. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska
Kontynuować podawanie tlenu.
W razie zaburzeń oddychania zaintubować, prowadzić oddech za pomocą aparatu typu AMBU z podawaniem tlenu. Założyć stałą drogę dożylną. W razie wystąpienia drgawek podać dożylnie Relanium 10 mg (1 amp.). Kontrolować akcję serca (EKG), częstość oddechów. Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR. | | Właściwości fizykochemiczne |
Właściwości podstawowe
Masa cząsteczkowa: 152,2
Stan skupienia w temp. 20°C: ciało stałe
Barwa: biała
Zapach: charakterystyczny, przenikliwy
Temperatura topnienia: 179,8°C
Temperatura wrzenia: 204°C
Temperatura zapłonu: 65,5°C
Temperatura samozapłonu: 465°C
Granica wybuchowości:
- dolna: 0,6% obj.
- górna: 4,5% obj.
Stężenie stechiometryczne: 1,53% obj.
Gęstość w temp. 25°C: 0,99 g/cm3
Gęstość par względem powietrza: 5,2
Prężność par :
- w temp. 20°C: 0,27 hPa
- w temp. 65°C: 5,19 hPa
Stężenie pary nasyconej:
- w temp. 20°C: 1,7 g/m3
- w temp. 30°C: 3,2 g/m3
Rozpuszczalność w wodzie w temp. 20°C: nie rozpuszcza się
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w benzenie, ketonach, estrach, alkoholach, chloroformie, węglowodorach, benzynie, kwasie octowym, stężonych kwasach solnym i siarkowym, ciekłym dwutlenku siarki
Właściwości dodatkowe
Ciepło topnienia: 34,46 J/g
Ciepło parowania: 391,1 J/g
Ciepło spalania: -38,83 kJ/g | | Właściwości dodatkowe | | | Informacje toksykologiczne: |
Klasa toksyczności
Substancja drażniąca zgodnie z kryteriami klasyfikacji substancji chemicznych.
Substancja nieumieszczona w wykazie substancji i preparatów o działaniu rakotwórczym lub mutagennym.
Substancja nieoceniana pod względem działania rakotwórczego na ludzi przez IARC.
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - 12 mg/m3
LD50 (szczur, doustnie) - brak danych
LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych
LD50 (królik, szczur, skóra) - brak danych
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja drażniąca i działająca narkotycznie.
Drogi wchłaniania: drogi oddechowe, skóra, przewód pokarmowy.
Objawy zatrucia ostrego: w postaci par w małych stężeniach działa uspokajająco na układ nerwowy oraz słabo drażniąco; w dużych stężeniach wywołuje stan pobudzenia, podrażnienie gardła i nosa, kaszel, ból i zawroty głowy, mdłości, wymioty, splątanie, drgawki epileptoidalne; spadek ciśnienia krwi i zwolnienie czynności serca.
Skażenie skóry substancją powoduje miejscowe zaczerwienienie i podrażnienie.
Skażenie oczu może wywołać ból i łzawienie oczu, zaczerwienienie spojówek i podrażnienie.
Drogą pokarmową wywołuje mdłości, wymioty, ból brzucha, biegunkę oraz objawy jak w zatruciu inhalacyjnym. Powoduje uszkodzenie nerek i rzadziej wątroby.
Objawy zatrucia przewlekłego: zawodowe narażenie na pary w stężeniach większych niż 10 mg/m3 wywołuje podrażnienie górnych dróg oddechowych, a kontakt ze skórą - stan zapalny. |
|
|
|
|
