   
|
|
|
SUBSTANCJE CHEMICZNE O USTALONYCH WARTOŚCIACH NDS
Zbiór informacji na temat substancji chemicznych z ustalonymi wartościami najwyższych dopuszczalnych stężeń przedstawionych alfabetycznie. Informacje te obejmują nazwy substancji, ich synonimy, klasyfikację, informacje z zakresu pierwszej pomocy w przypadku zatrucia inhalacyjnego, zatrucia drogą pokarmową, skażenia skóry, skażenia oczu. Dla każdego związku podano właściwości fizykochemiczne i toksykologiczne. Wykaz wartości NDS i metod oznaczania substancji chemicznych w powietrzu na stanowiskach pracy podano w tabeli w górnym pasku menu.
|
Eter dietylowy[60-29-7]| Synonimy | eter etylowy, eter dwuetylowy, etoksyetan, eter siarkowy,
| | Klasyfikacja substancji | F+; R12
R19
Xn; R22
R66
R67
| | Pierwsza pomoc |
Niezbędne leki: tlen, parafina płynna.
Odtrutki: nie są znane.
Leczenie: postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój w dowolnej pozycji. Podawać tlen do oddychania, najlepiej przez maskę. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska
Jeżeli utrzymują się objawy narkotyczne, pomimo podawania tlenu, transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza.
Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Ułożyć w pozycji bocznej ustalonej. Usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. Odessać przez cewnik strzykawką wydzielinę z nosa i jamy ustnej. Jeżeli zatruty oddycha, podawać tlen przez maskę. Jeżeli nie oddycha, zastosować sztuczne oddychanie metodą usta-usta albo za pomocą aparatu typu AMBU. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska
W razie zaburzeń oddychania zaintubować, zastosować sztuczne oddychanie za pomocą aparatu typu AMBU z podawaniem tlenu. Kontrolować akcję serca (EKG). Nie podawać adrenaliny i innych amin katecholowych. Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska
Zdjąć odzież, zmyć skórę dużą ilością wody z mydłem. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska
Ze względu na ryzyko zatrucia inhalacyjnego eterem parującym z odzieży i ze skóry - postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska
Płukać oczy dużą ilością chłodnej wody co najmniej 15 minut.
Pomoc lekarska
Jeżeli wystąpiły dolegliwości lub zaczerwienienie spojówek, konieczna jest konsultacja okulistyczna. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Natychmiast po połknięciu poszkodowany powinien sam wywołać u siebie wymioty. Później nie prowokować wymiotów. Podać do wypicia 150 ml płynnej parafiny. Nie podawać mleka, tłuszczów ani alkoholu. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska
Postępowanie objawowe. Transport do szpitala karetką PR (lub reanimacyjną).
Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Postępowanie - jak w zatruciu inhalacyjnym.
Pomoc lekarska
Postępowanie - jak w zatruciu inhalacyjnym. | | Właściwości fizykochemiczne |
Właściwości podstawowe
Masa cząsteczkowa: 74,1
Stan skupienia w temp. 20°C: ciecz
Barwa: bezbarwna
Zapach: charakterystyczny
Temperatura topnienia: -118°C
Temperatura wrzenia: 34,6°C
Temperatura zapłonu: - 45°C
Temperatura samozapłonu: 160°C
Granice wybuchowości w mieszaninie z powietrzem:
- dolna: 1,7% obj.
- górna: 49% obj.
Granice wybuchowości w mieszaninie z tlenem:
- dolna: 2,0% obj.
- górna: 82% obj.
Stężenie stechiometryczne: 3,38% obj.
Minimalna energia zapłonu:
- w powietrzu: 0,19 mJ
- w tlenie: 0,0012 mJ
Gęstość w temp. 20°C: 0,71 g/cm3
Gęstość par względem powietrza: 2,56
Prężność par:
- w temp. 20°C: 587 hPa
- w temp. 44,4°C: 853 hPa
Stężenie pary nasyconej:
- w temp. 20°C: 1785 g/m3
- w temp. 30°C: 2510 g/m3
Rozpuszczalność w wodzie w temp. 20°C: 6,9% wag.
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w chloroformie, alkoholu etylowym, benzenie, stężonym kwasie siarkowym, benzenie.
Właściwości dodatkowe
Temperatura krytyczna: 193,55°C
Ciśnienie krytyczne: 3,64 MPa
Współczynnik załamania światła w temp. 25°C: 1,352
Lepkość w temp. 20°C: 0,242 mPa s
Ciepło właściwe: 2,25 J/(g K)
Ciepło parowania:
- w temp. wrzenia: 360,5 J/g
- w temp. 25°C: 367,8 J/g
Ciepło spalania: - 36,82 kJ/g | | Właściwości dodatkowe | | | Informacje toksykologiczne: |
Klasa toksyczności
Substancja szkodliwa wg wykazu substancji niebezpiecznych.
Substancja nieumieszczona w wykazie substancji i preparatów o działaniu rakotwórczym lub mutagennym.
Substancja nieoceniana pod względem działania rakotwórczego przez IARC.
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu:
- wykrycie - 0,31-20,35 mg/m3
- rozpoznanie - 20,35-127,4 mg/m3
LD50 (szczur, doustnie) - 1215 mg/kg
LC50 (szczur, inhalacja) - 225234 mg/m3 (2 h)
LD50 (królik, szczur, skóra) - brak danych
LDL0 (człowiek, doustnie) - 420 mg/kg
TCL0 (człowiek, inhalacja) - 617 mg/m3
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja szkodliwa, słabo drażniąca, działa depresyjnie na ośrodkowy układ nerwowy.
Drogi wchłaniania: przez drogi oddechowe, z przewodu pokarmowego.
Objawy zatrucia ostrego: para w stężeniach przekraczających dopuszczalne może wywołać łzawienie oczu, kichanie. W stężeniu przekraczającym 600 mg/m3 wywołuje objawy podobne do upojenia alkoholowego: pobudzenie psychoruchowe, zaburzenia równowagi, zawroty głowy, upośledzenie koordynacji ruchowej, niekiedy mdłości, oszołomienie, następnie senność. W dużych stężeniach - zaburzenia świadomości, utrata przytomności (sen narkotyczny). Mogą wystąpić zaburzenia rytmu serca z nagłym zatrzymaniem akcji serca, zatrzymanie oddechu, śmierć. Następstwa ostrego zatrucia inhalacyjnego: uszkodzenie mięśnia sercowego, zmiany martwicze w wątrobie i nerkach. Skażenie skóry ciekłym eterem powoduje wrażenie oziębienia skóry, rzadko zaczerwienienie. Skażenie oczu ciekłym eterem powoduje łzawienie i zaczerwienienie spojówek. Drogą pokarmową wywołuje objawy jak w zatruciu inhalacyjnym. Za dawkę śmiertelną uważa się 30 g.
Objawy zatrucia przewlekłego: zaburzenia węchu, zmiany w śluzówce nosa, odtłuszczenie i wysuszenie skóry, przewlekłe stany zapalne skóry. Mogą występować zaburzenia psychiczne. |
|
|
|
|
