Logo CIOP CIOPMapa serwisu English version
CIOPWsteczPoziom wyżejCIOP
.. | Zbiór informacji na temat substancji chemicznych | Tabela obowiązujących wartości NDS i metod oznaczania substancji chemicznych

SUBSTANCJE CHEMICZNE O USTALONYCH WARTOŚCIACH NDS
Zbiór informacji na temat substancji chemicznych z ustalonymi wartościami najwyższych dopuszczalnych stężeń przedstawionych alfabetycznie.  Informacje te obejmują nazwy substancji, ich synonimy, klasyfikację, informacje z zakresu pierwszej pomocy w przypadku zatrucia inhalacyjnego, zatrucia drogą pokarmową, skażenia skóry, skażenia oczu. Dla każdego związku podano właściwości fizykochemiczne i toksykologiczne. Wykaz wartości NDS i metod oznaczania substancji chemicznych w powietrzu na stanowiskach pracy podano w tabeli w górnym pasku menu.

1,2-Dichloroeten

[75-35-4]

Synonimy1,2-dwuchloroetylen; 1,2-dichloroetylen; 1,2-dwuchloroeten
Klasyfikacja substancjiF; R11

Xn; R20
R52-53
Pierwsza pomoc
Niezbędne leki: tlen, parafina płynna.
Odtrutki: nie są znane.
Leczenie: postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Pierwsza pomoc przedlekarska
Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój w pozycji dowolnej. Podawać tlen do oddychania. Wezwać lekarza.

Pomoc lekarska
Postępowanie objawowe.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska
Zdjąć odzież, myć skórę dużą ilością bieżącej, chłodnej wody z mydłem. Wezwać lekarza.

Pomoc lekarska
W zależności od objawów - konsultacja dermatologiczna lub transport do szpitala.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska
Płukać oczy dużą ilością zimnej wody, najlepiej bieżącej, co najmniej 15 minut. Unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko uszkodzenia rogówki.
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.

Pomoc lekarska
W każdym przypadku skażenia oczu konieczna konsultacja okulistyczna. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniem lekarza okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Pierwsza pomoc przedlekarska
Natychmiast po połknięciu poszkodowany powinien sam wywołać u siebie wymioty. Później nie prowokować wymiotów. Podać do wypicia 150 ml płynnej parafiny. Nie podawać mleka, tłuszczów i alkoholu. Wezwać lekarza.

Pomoc lekarska
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym. Utrzymanie się dolegliwości uzasadnia transport do szpitala karetką PR. Konieczne zalecenie badania moczu ze względu na ryzyko wystąpienia zmian w nerkach.
Właściwości fizykochemiczne
Właściwości podstawowe
Masa cząsteczkowa: 96,94

Stan skupienia w temp. 20°C: ciecz

Barwa: bezbarwna

Zapach: słodkawy

Temperatura topnienia:
-80°C - izomer cis
-49,4°C - izomer trans

Temperatura wrzenia:
60,3°C - izomer cis
48,5°C - izomer trans

Temperatura zapłonu: 4°C - izomer cis
2°C - izomer trans

Temperatura samozapłonu: 335°C - izomer cis

460°C - izomer trans

Granice wybuchowości w mieszaninie z powietrzem:

- dolna: 9,7% obj.

- górna: 12,8% obj.

Stężenie stechiometryczne: 9,51% obj.

Gęstość w temp. 20°C:
1,28 g/cm3 - izomer cis
1,26 g/cm3 - izomer trans

Gęstość par względem powietrza: 3,35

Prężność par:

- w temp. 20°C: 216 hPa - izomer cis
350 hPa - izomer trans

- w temp. 30°C: 330 hPa - izomer cis
520 hPa - izomer trans

Stężenie pary nasyconej:

- w temp. 20°C: 860 g/m3 - izomer cis
1390 g/m3 - izomer trans

- w temp. 30°C: 1270 g/m3- izomer cis
2000 g/m3 - izomer trans

Rozpuszczalność w wodzie w temp. 25°C:
0,35% wag. - izomer cis
0,63% wag. - izomer trans
Właściwości dodatkowe
Temperatura krytyczna:
271°C - izomer cis
243,3°C - izomer trans

Ciśnienie krytyczne:
6,03 MPa - izomer cis
5,5 MPa - izomer trans

Współczynnik załamania światła w temp. 20°C:
1,4490 - izomer cis
1,4462 - izomer trans

Lepkość w temp. 20°C:
0,467 mPa s - izomer cis
0,401 mPa s - izomer trans

Ciepło właściwe:
1,18 J/(g K) - izomer cis
1,16 J/(g K) - izomer trans

Ciepło parowania w temp. wrzenia:
312,0 J/g - izomer cis
298,2 J/g - izomer trans

Ciepło spalania: -11,3 kJ/g
Właściwości dodatkowe 
Informacje toksykologiczne:
Klasa toksyczności
Substancja szkodliwa wg wykazu substancji niebezpiecznych.
Substancja nieumieszczona w wykazie substancji i preparatów o działaniu rakotwórczym lub mutagennym.
Substancja nieoceniana pod względem działania rakotwórczego dla ludzi przez IARC.
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - 0,3-73 mg/m3

LD50 (szczur, doustnie) - 770 mg/kg

LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych

LD50 (królik, szczur, skóra) - brak danych

TCL0 (człowiek, inhalacja) - 4800 mg/m3 (10 min)
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja szkodliwa, drażniąca, działa depresyjnie na ośrodkowy układ nerwowy.
Drogi wchłaniania: drogi oddechowe; brak informacji o wchłanianiu przez skórę; ciecz -przewód pokarmowy.
Objawy zatrucia ostrego: pary mogą wywołać zaczerwienienie spojówek, objawy podrażnienia nosa i gardła z kaszlem. Objawy te cofają się szybko po przerwaniu narażenia z chwilą wystąpienia dolegliwości. W dużym stężeniu mogą spowodować zawroty głowy, mdłości, wymioty i objawy pobudzenia podobne do upojenia alkoholowego. Skażenie skóry ciekłą substancją wywołuje zaczerwienienie i ból.
Skażenie oczu ciekłą substancją prawdopodobnie może wywołać stan zapalny spojówek i uszkodzenie rogówki.

Drogą pokarmową prawdopodobnie występują nudności, wymioty, biegunka, bóle brzucha i objawy ogólne jak w zatruciu drogą inhalacyjną. Następstwem ostrego zatrucia może być przemijające uszkodzenie nerek.

Objawy zatrucia przewlekłego: zapalenie skóry.

Na górę strony

Siedziba instytutu
Strona głównaIndeks słówStrona BIPCIOP