|
|
SUBSTANCJE CHEMICZNE O USTALONYCH WARTOŚCIACH NDS
Zbiór informacji na temat substancji chemicznych z ustalonymi wartościami najwyższych dopuszczalnych stężeń przedstawionych alfabetycznie. Informacje te obejmują nazwy substancji, ich synonimy, klasyfikację, informacje z zakresu pierwszej pomocy w przypadku zatrucia inhalacyjnego, zatrucia drogą pokarmową, skażenia skóry, skażenia oczu. Dla każdego związku podano właściwości fizykochemiczne i toksykologiczne. Wykaz wartości NDS i metod oznaczania substancji chemicznych w powietrzu na stanowiskach pracy podano w tabeli w górnym pasku menu.
|
Eter bis(2-chloroetylowy)[111-44-4] Synonimy | eter 2,2'-dwuchlorodwuetylowy, eter 2,2?-dichlorodietylowy,
eter b-chloroetylowy
| Klasyfikacja substancji | R10
Rakotw. Kat. 3; R40
T+; R26/27/28
| Pierwsza pomoc | Niezbędne leki: tlen, Atrovent do inhalacji, deksametazon do podawania inhalacyjnego (np. Auxiloson), hydrokortyzon, furosemid, pyralgina do podawania pozajelitowego. Odtrutki: nie są znane. Leczenie: tlenoterapia, postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE Przytomny Pierwsza pomoc przedlekarska Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić bezwzględny spokój (bezruch) w pozycji półleżącej lub siedzącej. Wysiłek fizyczny może wyzwolić obrzęk płuc. Chronić przed utratą ciepła. Podawać tlen najlepiej przez maskę. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska Należy kontynuować podawanie tlenu. Ze względu na ryzyko obrzęku płuc założyć stałą drogę dożylną. W razie duszności, z objawami spastycznymi oskrzelowymi, należy podać do inhalacji Atrovent w aerozolu (1-2 rozpylenia); działa rozszerzająco na oskrzela po 3-5 minutach. W razie rozpoczynającego się obrzęku płuc podać inhalacyjnie deksametazon (np. Auxiloson) lub dożylnie hydrokortyzon, furosemid. Ze względu na zagrażający obrzęk płuc w każdym przypadku transport do szpitala karetką reanimacyjną PR pod nadzorem lekarza, bez przerywania leczenia. Nieprzytomny Pierwsza pomoc przedlekarska Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Ułożyć w pozycji bocznej ustalonej. Usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. Jeżeli zatruty oddycha, podawać tlen przez maskę. Jeżeli nie oddycha, zastosować sztuczne oddychanie metodą usta-usta lub za pomocą aparatu typu AMBU z podawaniem tlenu. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska W razie zaburzeń oddychania zaintubować, prowadzić sztuczne oddychanie za pomocą aparatu typu AMBU z podawaniem tlenu. Objawy rozpoczynającego się obrzęku płuc uzasadniają założenie stałej drogi dożylnej, podanie inhalacyjnie deksametazonu (np. Auxilosonu) lub dożylnie hydrokortyzonu, furosemidu. W każdym przypadku zatrucia, ze względu na zagrażający obrzęk płuc, transport do szpitala karetką reanimacyjną PR pod nadzorem lekarza, z kontrolą układu krążenia i kontynuacją leczenia.
SKAŻENIE SKÓRY Pierwsza pomoc przedlekarska Zdjąć odzież, zmyć skórę dużą ilością wody, najlepiej bieżącej, o temperaturze pokojowej. Nie stosować mydła. Jeżeli wystąpiły pęcherze lub inne zmiany skórne albo skażeniu uległa duża powierzchnia skóry, wezwać lekarza.
Pomoc lekarska W razie wskazań można podać lek przeciwbólowy (np. pyralginę). W zależności od charakteru i rozległości zmian skórnych oraz ze względu na ryzyko wystąpienia ogólnych objawów zatrucia wskutek skażenia dużej powierzchni skóry - transport do szpitala karetką reanimacyjną PR pod nadzorem lekarza.
SKAŻENIE OCZU Pierwsza pomoc przedlekarska Natychmiast płukać oczy chłodną wodą, najlepiej bieżącą, co najmniej 15 minut. Unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki. Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska Zapewnić pilną konsultację okulistyczną. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ Przytomny Pierwsza pomoc przedlekarska Podać do wypicia białko jaj kurzych lub mleko. Poza tym nie podawać niczego doustnie. Nie prowokować wymiotów. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska Założyć stałą drogę dożylną. Można podać pozajelitowo lek przeciwbólowy (np. pyralginę). Ze względu na zagrażające ogólne objawy zatrucia transport do szpitala karetką reanimacyjną pod nadzorem lekarza. Nieprzytomny Pierwsza pomoc przedlekarska Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
Pomoc lekarska Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym. | Właściwości fizykochemiczne | Właściwości podstawowe Masa cząsteczkowa: 143,0
Stan skupienia w temp. 20°C: ciecz
Barwa: bezbarwna
Zapach: podobny do zapachu chloroformu
Temperatura topnienia: -51,9°C
Temperatura wrzenia: 178,5°C
Temperatura zapłonu: 55°C
Temperatura samozapłonu: 369°C
Granice wybuchowości w mieszaninie z powietrzem:
- dolna: 1,0% obj.
- górna: 12% obj.
Stężenie stechiometryczne: 4,03% obj.
Gęstość w temp. 20°C: 1,22 g/cm3
Gęstość par względem powietrza: 4,93
Prężność par:
- w temp. 20°C: 1,06 hPa
- w temp. 30°C: 2,0 hPa
Stężenie pary nasyconej:
- w temp. 20°C: 6,2 g/m3
- w temp. 30°C: 11 g/m3
Rozpuszczalność w wodzie w temp. 20°C: 1% wag.
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w eterze etylowym, chloroformie, acetonie, benzenie; słabo w alkoholu etylowym, dwumetylosulfotlenku. Właściwości dodatkowe Współczynnik załamania światła w temp. 20°C: 1,4575
Lepkość w temp. 25°C: 2,41 mPa s
Ciepło właściwe: 1,55 J/(g K)
Ciepło parowania w temp. wrzenia: 268,4 J/g | Właściwości dodatkowe | | Informacje toksykologiczne: | Klasa toksyczności Substancja rakotwórcza (kat. 3), bardzo toksyczna wg wykazu substancji niebezpiecznych. Substancja nieumieszczona w wykazie substancji i preparatów o działaniu rakotwórczym lub mutagennym. Substancja nie może być sklasyfikowana jako rakotwórcza dla ludzi wg IARC (grupa 3). Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne Próg wyczuwalnoúci zapachu - poniýej 208 mg/m3 LD50 (szczur, doustnie) - 75 mg/kg LC50 (szczur, inhalacja) - 330 mg/m3 (4 h) LD50 (królik, skóra) - 720 mg/kg Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja bardzo toksyczna, drażniąca, działa depresyjnie na ośrodkowy układ nerwowy. Drogi wchłaniania: drogi oddechowe, skóra, przewód pokarmowy. Objawy zatrucia ostrego: w postaci par wywołuje łzawienie, ból oczu i zaczerwienienie spojówek, prawdopodobnie kaszel. Przypuszczalnie w dużych stężeniach może spowodować ból i zawroty głowy, senność, a po okresie utajenia - obrzęk płuc. Skażenie oczu ciekłą substancją wywołuje łzawienie, ból i może prowadzić do uszkodzenia rogówki. Skażenie skóry ciekłą substancją powoduje odtłuszczenie i zaczerwienienie z ryzykiem oparzenia chemicznego. Drogą pokarmową może wywołać nudności, wymioty, bóle brzucha i biegunkę oraz objawy jak w zatruciu inhalacyjnym. Następstwem ostrego zatrucia może być uszkodzenie wątroby i nerek. Uwaga: opracowano na podstawie informacji o wynikach badań eksperymentalnych na zwierzętach oraz znajomości działania innych chlorowanych węglowodorów. Objawy zatrucia przewlekłego: nie opisywano zatruć u ludzi. |
|
|
|
|