   
|
|
|
SUBSTANCJE CHEMICZNE O USTALONYCH WARTOŚCIACH NDS
Zbiór informacji na temat substancji chemicznych z ustalonymi wartościami najwyższych dopuszczalnych stężeń przedstawionych alfabetycznie. Informacje te obejmują nazwy substancji, ich synonimy, klasyfikację, informacje z zakresu pierwszej pomocy w przypadku zatrucia inhalacyjnego, zatrucia drogą pokarmową, skażenia skóry, skażenia oczu. Dla każdego związku podano właściwości fizykochemiczne i toksykologiczne. Wykaz wartości NDS i metod oznaczania substancji chemicznych w powietrzu na stanowiskach pracy podano w tabeli w górnym pasku menu.
|
Jodometan[74-88-4]| Synonimy | jodek metylu
| | Klasyfikacja substancji | Rakotw. Kat. 3; R40
Xn; R21
T; R23/25
Xi; R37/38
| | Pierwsza pomoc |
Niezbędne leki: tlen, deksametazon do podawania inhalacyjnego, hydrokortyzon, furosemid, parafina płynna.
Odtrutki: nie są znane.
Leczenie: postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój. Chronić przed utratą ciepła. W razie duszności (uczucie ?braku tchu") podawać tlen, najlepiej przez maskę. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska
Jeżeli duszność utrzymuje się, można podać do inhalacji deksametazon. Postępowanie objawowe. W każdym przypadku transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza ze względu na ryzyko nasilenia się objawów.
Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Ułożyć w pozycji bocznej ustalonej. Usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. Odessać przez cewnik strzykawką wydzielinę z nosa i jamy ustnej. Jeżeli poszkodowany nie oddycha, zastosować sztuczne oddychanie metodą usta-usta albo za pomocą aparatu typu AMBU. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska
Postępowanie objawowe z kontrolą akcji serca (EKG). Kontynuować podawanie tlenu. Rozpoczynający się obrzęk płuc uzasadnia podanie dożylne hydrokortyzonu, furosemidu; w zaburzeniach oddychania zaintubować, stosować sztuczne oddychanie za pomocą aparatu typu AMBU z podawaniem tlenu.
Nie podawać adrenaliny i innych amin katecholowych. W każdym przypadku transport do szpitala karetką reanimacyjną PR bez przerywania leczenia.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska
Zdjąć odzież, myć skórę dużą ilością letniej, bieżącej wody z mydłem. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska
Ze względu na ryzyko zatrucia wynikające z wchłaniania ciekłej substancji konieczny jest transport do szpitala karetką PR.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska
Płukać oczy dużą ilością zimnej wody, najlepiej bieżącej, co najmniej 15 minut.
Uwaga: osoby narażone na ryzyko skażenia oczu powinny być pouczone o sposobie i konieczności ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska
Zapewnić konsultację okulistyczną. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Przytomny
Natychmiast po połknięciu poszkodowany powinien sam wywołać u siebie wymioty. Później nie prowokować wymiotów. Podać do wypicia 150 ml płynnej parafiny. Nie podawać mleka, tłuszczów i alkoholu. W każdym przypadku pilnie wezwać lekarza.
Pomoc lekarska
Postępowanie objawowe. Transport do szpitala karetką PR - pod nadzorem lekarza.
Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
Pomoc lekarska
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym. | | Właściwości fizykochemiczne |
Właściwości podstawowe
Masa cząsteczkowa: 141,94
Stan skupienia w temp. 20°C: ciecz
Barwa: bezbarwna (ciemnieje pod wpływem światła)
Zapach: przyjemny, aromatyczny
Temperatura topnienia: -66,4°C
Temperatura wrzenia: 42,43°C
Gęstość w temp. 20°C: 2,28 g/cm3
Gęstość par względem powietrza: 4,89
Prężność par:
- w temp. 20°C: 420 hPa
- w temp. 30°C: 640 hPa
Stężenie pary nasyconej:
- w temp. 20°C: 2445 g/m3
- w temp. 30°C: 3605 g/m3
Rozpuszczalność w wodzie w temp. 20°C: 1,4% wag.
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w alkoholu etylowym, eterze etylowym, acetonie, czterochlorku węgla, benzenie, dwumetylosulfotlenku.
Właściwości dodatkowe
Temperatura krytyczna: 255°C
Ciśnienie krytyczne: 55,3 MPa
Współczynnik załamania światła w temp. 20°C: 1,5308
Lepkość w temp. 15°C: 0,518 mPa s
Ciepło właściwe: 0,59 J/(g K)
Ciepło parowania:
- w temp. wrzenia: 192,3 J/g
- w temp. 25°C: 194,06 J/g
Ciepło spalania: -5,74 kJ/g | | Właściwości dodatkowe | | | Informacje toksykologiczne: |
Klasa toksyczności
Substancja toksyczna, szkodliwa oraz drażniąca, rakotwórcza (kat. 3) wg wykazu substancji niebezpiecznych.
Substancja nieumieszczona w wykazie substancji i preparatów o działaniu rakotwórczym lub mutagennym.
Substancja nie może być sklasyfikowana jako rakotwórcza dla ludzi wg IARC (grupa 3).
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - brak danych
LD50 (szczur, doustnie) - brak danych
LC50 (szczur, inhalacja) - 1300 mg/mł (4 h)
LD50 (królik, szczur, skóra) - brak danych
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja o silnym działaniu toksycznym na ośrodkowy układ nerwowy, umiarkowanie drażniąca; może działać uczulająco.
Drogi wchłaniania: drogi oddechowe, skóra, przewód pokarmowy.
Objawy zatrucia ostrego: w postaci pary może spowodować podrażnienie błon śluzowych oczu, nosa, gardła. Po bezobjawowym okresie narażenia, o różnym czasie trwania (kilka godzin), następuje pobudzenie psychoruchowe podobne do upojenia alkoholowego z zaburzeniami równowagi (trudności w chodzeniu), nieskoordynowanie ruchów, zawroty głowy, zaburzenia mowy, podwójne widzenie, senność, utrata przytomności; mogą wystąpić objawy psychozy, stan naśladujący zapalenie mózgu. Objawy nasilają się pomimo przerwania narażenia; może nastąpić śmierć. Po narażeniu na bardzo duże stężenia może wystąpić arytmia, zatrzymanie akcji serca, obrzęk płuc. Skażenie dużej powierzchni skóry ciekłą substancją może spowodować objawy jak w zatruciu inhalacyjnym. Drogą pokarmową może wywołać mdłości, wymioty, bóle brzucha i inne objawy jak w zatruciu inhalacyjnym. W następstwie ostrego zatrucia może wystąpić uszkodzenie wątroby i prawdopodobnie nerek.
Objawy zatrucia przewlekłego: zmiany w układzie nerwowym, bóle głowy, ogólne osłabienie. Zmiany skórne: rumień, osutka, niekiedy zmiany ropne; uporczywe katary nosa, stany zapalne błon śluzowych, uczulenie. |
|
|
|
|
