Logo CIOP CIOPMapa serwisu English version
CIOPWsteczPoziom wyżejCIOP
.. | Zbiór informacji na temat substancji chemicznych | Tabela obowiązujących wartości NDS i metod oznaczania substancji chemicznych

SUBSTANCJE CHEMICZNE O USTALONYCH WARTOŚCIACH NDS
Zbiór informacji na temat substancji chemicznych z ustalonymi wartościami najwyższych dopuszczalnych stężeń przedstawionych alfabetycznie.  Informacje te obejmują nazwy substancji, ich synonimy, klasyfikację, informacje z zakresu pierwszej pomocy w przypadku zatrucia inhalacyjnego, zatrucia drogą pokarmową, skażenia skóry, skażenia oczu. Dla każdego związku podano właściwości fizykochemiczne i toksykologiczne. Wykaz wartości NDS i metod oznaczania substancji chemicznych w powietrzu na stanowiskach pracy podano w tabeli w górnym pasku menu.

Heksan-2-on

[110-43-0]

Synonimymetylo-n-butyloketon, n-butylometyloketon, keton metylo-n-butylowy, heksanon-2, keton butylowo-metylowy, keton n-butylowo-metylowy
Klasyfikacja substancjiR10
Repro. Kat. 3; R62

T; R48/23
R67
Pierwsza pomoc
Niezbędne leki: tlen, parafina płynna.
Odtrutki: nie są znane.
Leczenie: postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój w pozycji dowolnej. Podawać tlen do oddychania. Wezwać lekarza.

Pomoc lekarska
Postępowanie objawowe. Jeżeli objawy lub dolegliwości utrzymują się - transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza.
Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Ułożyć w pozycji bocznej ustalonej. Usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. Odessać przez cewnik strzykawką wydzielinę z nosa i jamy ustnej. Pilnie wezwać lekarza. Jeżeli poszkodowany nie oddycha, zastosować sztuczne oddychanie metodą usta-usta albo za pomocą aparatu typu AMBU. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka).

Pomoc lekarska
Lekarz powinien uwzględnić prawdopodobieństwo innej przyczyny utraty przytomności niż zatrucie metylo-n-butyloketonem i udzielić pomocy zgodnie z ogólnymi zasadami postępowania. Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska
Zdjąć odzież, myć skórę dużą ilością letniej bieżącej wody (z mydłem, jeżeli nie ma zmian na skórze).

Pomoc lekarska
W zależności od charakteru i rozległości zmian transport do szpitala karetką PR lub zapewnienie konsultacji dermatologicznej.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska
Płukać oczy dużą ilością zimnej wody, najlepiej bieżącej, co najmniej 15 minut.
Uwaga: osoby narażone na ryzyko skażenia oczu powinny być pouczone o sposobie i konieczności ich natychmiastowego płukania.

Pomoc lekarska
Zapewnić konsultację okulistyczną. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Natychmiast po połknięciu poszkodowany może sam wywołać u siebie wymioty. Później nie prowokować wymiotów. Podać do wypicia 150 ł płynnej parafiny. Nie podawać łeka, tłuszczów i alkoholu. Wezwać lekarza.

Pomoc lekarska
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.

Pomoc lekarska
Postępowanie jak w stanach nieprzytomności.
Właściwości fizykochemiczne
Właściwości podstawowe
Masa cząsteczkowa: 100,16

Stan skupienia w temp. 20°C: ciecz

Barwa: bezbarwna

Zapach: ostry, gryzący

Temperatura topnienia: -56,9°C

Temperatura wrzenia: 127,2°C

Temperatura zapłonu: 23°C

Temperatura samozapłonu: 530°C

Granice wybuchowości w mieszaninie z powietrzem:

- dolna: 1,22% obj.

- górna: 8,0% obj.

Stężenie stechiometryczne: 2,41% obj.

Gęstość w temp. 20°C: 0,81 g/cm3

Gęstość par względem powietrza: 3,45

Prężność par:

- w temp. 20°C: 3,5 hPa

- w temp. 30°C: 7,33 hPa

Stężenie pary nasyconej:

- w temp. 20°C: 14 g/m3

- w temp. 30°C: 29 g/m3

Rozpuszczalność w wodzie w temp. 20°C: 1,4% wag.

Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: dobrze rozpuszcza się w alkoholu etylowym, eterze etylowym.
Właściwości dodatkowe
Współczynnik załamania światła w temp. 20°C: 1,40072

Ciepło właściwe: 2,32 J/(g K)

Ciepło spalania: -37,4 kJ/g
Właściwości dodatkowe 
Informacje toksykologiczne:
Klasa toksyczności

Substancja toksyczna, działająca szkodliwie na rozrodczość (kat. 3) wg wykazu substancji niebezpiecznych.
Substancja nieumieszczona w wykazie substancji i preparatów o działaniu rakotwórczym lub mutagennym.

Substancja nieoceniana pod względem działania rakotwórczego dla ludzi przez IARC.
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne

Próg wyczuwalności zapachu - 0,3-0,4 mg/m3

LD50 (szczur, doustnie) - 2590 mg/kg

LC50 (szczur, inhalacja) - 33360 mg/m3 (4 h)

LD50 (królik, skóra) - 4800 mg/kg

TCL0 (człowiek, inhalacja) - 4170 mg/m3
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja toksyczna, drażniąca, działa narkotycznie na ośrodkowy układ nerwowy oraz toksycznie na obwodowy układ nerwowy.
Drogi wchłaniania: drogi oddechowe, skóra, przewód pokarmowy.
Objawy zatrucia ostrego: w bardzo dużym stężeniu, znacznie przekraczającym najwyższe dopuszczalne stężenie chwilowe, wywołuje łzawienie i zaczerwienienie oczu, ból gardła, pobudzenie psychoruchowe, ból głowy, mdłości, wymioty. W zatruciach mieszaniną z innymi rozpuszczalnikami (metylo-etyloketonem, n-heksanem) mogą wystąpić zaburzenia koordynacji ruchów, zawroty głowy, zaburzenia świadomości. Skażenie skóry ciekłą substancją może wywołać jej zaczerwienienie.
Skażenie oczu ciekłą substancją wywołuje ból i zaczerwienienie spojówek.
Drogą pokarmową może wywołać mdłości, wymioty, biegunkę.
Objawy zatrucia przewlekłego: zmiany w nerwach obwodowych odsiebnych części kończyn górnych i dolnych z zaburzeniami czuciowo-ruchowymi. Przewlekłe stany zapalne skóry.

Na górę strony

Siedziba instytutu
Strona głównaIndeks słówStrona BIPCIOP