Logo CIOP CIOPMapa serwisu English version
CIOPWsteczPoziom wyżejCIOP
.. | Zbiór informacji na temat substancji chemicznych | Tabela obowiązujących wartości NDS i metod oznaczania substancji chemicznych

SUBSTANCJE CHEMICZNE O USTALONYCH WARTOŚCIACH NDS
Zbiór informacji na temat substancji chemicznych z ustalonymi wartościami najwyższych dopuszczalnych stężeń przedstawionych alfabetycznie.  Informacje te obejmują nazwy substancji, ich synonimy, klasyfikację, informacje z zakresu pierwszej pomocy w przypadku zatrucia inhalacyjnego, zatrucia drogą pokarmową, skażenia skóry, skażenia oczu. Dla każdego związku podano właściwości fizykochemiczne i toksykologiczne. Wykaz wartości NDS i metod oznaczania substancji chemicznych w powietrzu na stanowiskach pracy podano w tabeli w górnym pasku menu.

Dichlorometan

[75-09-2]

Synonimychlorek metylenu, dwuchlorometan, dichlorek metylenu
Klasyfikacja substancjiRakotw. Kat. 3; R40
Pierwsza pomoc
Niezbędne leki: tlen, hydrokortyzon i furosemid do podawania dożylnego, parafina płynna.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój w pozycji dowolnej. Podawać tlen, najlepiej przez maskę. Wezwać lekarza.

Pomoc lekarska
Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza.
Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Ułożyć w pozycji bocznej ustalonej. Usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. Odessać przez cewnik strzykawką wydzielinę z nosa i jamy ustnej. Jeżeli zatruty oddycha, podać tlen przez maskę. Jeżeli nie oddycha, zastosować sztuczne oddychanie metodą usta-usta albo aparatem typu AMBU. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka).

Pomoc lekarska
Objawy rozpoczynającego się obrzęku płuc uzasadniają podanie dożylnie hydrokortyzonu i furosemidu. Przy zaburzeniach oddychania zaintubować, stosować sztuczne oddychanie aparatem typu AMBU z podawaniem tlenu. Nie podawać adrenaliny i innych amin katecholowych. Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR bez przerywania leczenia.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska
Zdjąć odzież, zmyć skórę dużą ilością letniej wody (z mydłem, jeżeli nie ma zmian). Transport do szpitala karetką PR.

Pomoc lekarska
W zależności od wskazań - skierowanie do dermatologa.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska
Płukać oczy dużą ilością chłodnej wody około 15 minut. Unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko uszkodzenia rogówki.
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.

Pomoc lekarska
W każdym przypadku skażenia oczu konieczne pilne skierowanie do okulisty ze względu na ryzyko uszkodzenia rogówki.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Natychmiast po połknięciu (w ciągu 5 minut) poszkodowany powinien sam wywołać u siebie wymioty. Później nie prowokować wymiotów. Podać do wypicia 150 ml płynnej parafiny. Nie podawać mleka, tłuszczów i alkoholu. Wezwać lekarza.

Pomoc lekarska
Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza.
Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.

Pomoc lekarska
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
Właściwości fizykochemiczne
Właściwości podstawowe
Masa cząsteczkowa: 84,94

Stan skupienia w temp. 20°C: ciecz

Barwa: bezbarwna

Zapach: słodkawy (podobny do zapachu chloroformu)

Temperatura topnienia: -96,7°C

Temperatura wrzenia: 40,2°C

Temperatura zapłonu: nie charakteryzuje się zapłonem oznaczonym w znormalizowanych testach

Temperatura samozapłonu: 605°C

Granice wybuchowości w mieszaninie z powietrzem:

- dolna: 13% obj.

- górna: 22% obj.

w mieszaninie z tlenem:

- dolna: 15,5% obj.

- górna: 66% obj.

Stężenie stechiometryczne: 17,36% obj.

Gęstość w temp. 20°C: 1,326 g/cm3

Gęstość par względem powietrza: 2,93

Prężność par w temp. 20°C: 475 hPa

Stężenie pary nasyconej:

- w temp. 20°C: 1580 g/m3

- w temp. 30°C: 2250 g/m3

Rozpuszczalność w wodzie w temp. 20°C: 1,6% wag.

Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się bez ograniczeń w alkoholu etylowym, metanolu, eterze etylowym, acetonie, czterochlorku węgla, benzenie.
Właściwości dodatkowe
Temperatura krytyczna: 237°C

Ciśnienie krytyczne: 6,17 MPa

Współczynnik załamania światła w temp. 20°C: 1,4242

Lepkość w temp. 20°C: 0,437 mPa s

Ciepło właściwe w temp. 20°C: 1,156 J/(g K)

Ciepło parowania:

- w temp. wrzenia: 329,66 J/g

- w temp. 25°C: 336,99 J/g

Ciepło spalania: -7,12 kJ/g

Współczynnik podziału n-oktanol/woda (log): 1,25
Właściwości dodatkowe 
Informacje toksykologiczne:
Klasa toksyczności
Substancja rakotwórcza (kat. 3) wg wykazu substancji niebezpiecznych.
Substancja nieumieszczona w wykazie substancji i preparatów o działaniu rakotwórczym lub mutagennym.
Substancja nie może być sklasyfikowana jako rakotwórcza dla ludzi wg IARC (grupa 3).
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - 724-1080 mg/m3

LD50 (szczur, doustnie) - 2136 mg/kg

LC50 (szczur, inhalacja) - 88000 mg/m3 (30 min)

LD50 (królik, szczur, skóra) - brak danych

LDL0 (człowiek, doustnie) - 357 mg/kg

TCL0 (człowiek, inhalacja) - 1765 mg/m3 (8 h)
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja szkodliwa, drażniąca, działa depresyjnie na ośrodkowy układ nerwowy.
Drogi wchłaniania: przez drogi oddechowe, skórę, z przewodu pokarmowego.
Objawy zatrucia ostrego: w postaci pary w stężeniach przekraczających NDS wywołuje łzawienie oczu, kaszel, zawroty głowy. Może wystąpić uczucie duszności (zwłaszcza u palaczy papierosów) wskutek zwiększenia zawartości tlenkowęglowej hemoglobiny we krwi. W większych stężeniach - drętwienie kończyn, uczucie oszołomienia, halucynacje. W stężeniach ok. 7000 mg/m3 może spowodować utratę przytomności, obrzęk płuc, śmierć. Skażenie skóry ciekłą substancją wywołuje ból, miejscowe zaczerwienienie. Oblanie dużej powierzchni skóry zwiększa ryzyko zatrucia. Skażenie oczu ciekłą substancją wywołuje ból, łzawienie oczu, stan zapalny spojówek z ryzykiem uszkodzenia rogówki. Drogą pokarmową wywołuje mdłości, wymioty i objawy ogólne jak w zatruciu inhalacyjnym (dawka śmiertelna wynosi około 3-4 ml). Następstwem ostrego zatrucia (inhalacyjnego i drogą pokarmową) może być uszkodzenie wątroby i nerek.
Objawy zatrucia przewlekłego: powtarzający się kontakt ze skórą powoduje jej wysuszenie i przewlekły stan zapalny. Mogą wystąpić zaburzenia ze strony ośrodkowego układu nerwowego.

Na górę strony

Siedziba instytutu
Strona głównaIndeks słówStrona BIPCIOP