|
|
SUBSTANCJE CHEMICZNE O USTALONYCH WARTOŚCIACH NDS
Zbiór informacji na temat substancji chemicznych z ustalonymi wartościami najwyższych dopuszczalnych stężeń przedstawionych alfabetycznie. Informacje te obejmują nazwy substancji, ich synonimy, klasyfikację, informacje z zakresu pierwszej pomocy w przypadku zatrucia inhalacyjnego, zatrucia drogą pokarmową, skażenia skóry, skażenia oczu. Dla każdego związku podano właściwości fizykochemiczne i toksykologiczne. Wykaz wartości NDS i metod oznaczania substancji chemicznych w powietrzu na stanowiskach pracy podano w tabeli w górnym pasku menu.
|
Cykloheksen[110-83-8] Synonimy | czterohydrobenzen, tetrahydrobenzen
| Klasyfikacja substancji | F; R11 Xn; R22
| Pierwsza pomoc | Niezbędne leki: tlen, ciekła parafina. Odtrutki: nie są znane. Leczenie: postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE Przytomny Pierwsza pomoc przedlekarska Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój, wygodne ułożenie w pozycji dowolnej. Podawać tlen do oddychania, najlepiej przez maskę. Chronić przed utratą ciepła. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska Kontynuować podawanie tlenu. W razie wskazań transport do szpitala. Nieprzytomny Pierwsza pomoc przedlekarska W razie zaburzeń świadomości wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Ułożyć w pozycji bocznej ustalonej. Usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. Podawać tlen przez maskę. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska Lekarz powinien uwzględnić prawdopodobieństwo innej przyczyny utraty przytomności poza zatruciem cykloheksenem. Kontrolować akcję serca. W razie zaburzeń oddychania zaintubować, prowadzić sztuczne oddychanie za pomocą aparatu typu AMBU z podawaniem tlenu. Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.
SKAŻENIE SKÓRY Pierwsza pomoc przedlekarska Zdjąć odzież, zmyć skórę dużą ilością chłodnej wody z mydłem, najlepiej bieżącej. Wezwać lekarza, jeżeli wystąpiły zmiany skórne i inne objawy lub dolegliwości.
Pomoc lekarska W zależności od charakteru i rozległości zmian - transport do szpitala lub konsultacja dermatologiczna.
SKAŻENIE OCZU Pierwsza pomoc przedlekarska Płukać oczy co najmniej 15 minut dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej (unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki). Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska Wskazana konsultacja okulistyczna. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ* Przytomny Pierwsza pomoc przedlekarska W razie pomyłkowego połknięcia zapewnić zatrutemu spokój w pozycji siedzącej. Nie prowokować wymiotów. Można podać do wypicia 150 ml ciekłej parafiny. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza. Nieprzytomny Pierwsza pomoc przedlekarska W razie zaburzeń oddychania zaintubować, prowadzić oddychanie za pomocą aparatu typu AMBU z podawaniem tlenu. Lekarz powinien uwzględnić prawdopodobieństwo innej przyczyny utraty przytomności poza zatruciem cykloheksenem. Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
Pomoc lekarska Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym. * Postępowanie analogiczne do zaleceń w zatruciach innymi węglowodorami cyklicznymi. | Właściwości fizykochemiczne | Właściwości podstawowe Masa cząsteczkowa: 82,14
Stan skupienia w temp. 20°C: ciecz
Barwa: bezbarwna
Zapach: charakterystyczny
Temperatura topnienia: -103,5°C
Temperatura wrzenia: 83°C
Temperatura zapłonu: poniżej -20°C
Temperatura samozapłonu: 244°C
Granice wybuchowości w mieszaninie z powietrzem:
- dolna: 1,2% obj.
- górna: 8,7% obj.
Stężenie stechiometryczne: 2,41% obj.
Minimalna energia zapłonu: 0,525 mJ
Gęstość w temp. 20°C: 0,81 g/cm3
Gęstość par względem powietrza: 2,9
Prężność par:
- w temp. 20°C: 94 hPa
- w temp. 38°C: 312,3 hPa
Stężenie pary nasyconej:
- w temp. 20°C: 317 g/m3
- w temp. 30°C: 456 g/m3
Rozpuszczalność w wodzie w temp. 25°C: 0,02% wag.
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w alkoholu etylowym, eterze etylowym, kwasie octowym, chloroformie. Właściwości dodatkowe Temperatura krytyczna: 287°C
Współczynnik załamania światła w temp. 20°C: 1,4465
Lepkość w temp. 20°C: 0,65 mPa s
Ciepło właściwe: 1,29 J/(g K)
Ciepło parowania w temp. wrzenia: 371,35 J/g
Ciepło spalania: -45,69 kJ/g | Właściwości dodatkowe | | Informacje toksykologiczne: | Klasa toksyczności Substancja szkodliwa zgodnie z kryteriami klasyfikacji substancji chemicznych. Substancja nieumieszczona w wykazie substancji i preparatów o działaniu rakotwórczym lub mutagennym. Substancja nieoceniana pod względem działania rakotwórczego na ludzi przez IARC. Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne Próg wyczuwalności zapachu - brak danych
LD50 (szczur, doustnie) - 2000 mg/kg
LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych
LD50 (królik, szczur, skóra) - brak danych Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja drażniąca, działa słabo depresyjnie na ośrodkowy układ nerwowy. Drogi wchłaniania: pary - drogi oddechowe, ciecz - przewód pokarmowy. Objawy zatrucia ostrego: w postaci par wywołuje łzawienie oczu, zaczerwienienie spojówek, kaszel; w bardzo dużych stężeniach - ból i zawroty głowy, zaburzenia świadomości, zaburzenia akcji serca, utratę przytomności. Objawy zatrucia przewlekłego: nie opisywano. |
|
|
|
|