Logo CIOP CIOPMapa serwisu English version
CIOPWsteczPoziom wyżejCIOP
.. | Zbiór informacji na temat substancji chemicznych | Tabela obowiązujących wartości NDS i metod oznaczania substancji chemicznych

SUBSTANCJE CHEMICZNE O USTALONYCH WARTOŚCIACH NDS
Zbiór informacji na temat substancji chemicznych z ustalonymi wartościami najwyższych dopuszczalnych stężeń przedstawionych alfabetycznie.  Informacje te obejmują nazwy substancji, ich synonimy, klasyfikację, informacje z zakresu pierwszej pomocy w przypadku zatrucia inhalacyjnego, zatrucia drogą pokarmową, skażenia skóry, skażenia oczu. Dla każdego związku podano właściwości fizykochemiczne i toksykologiczne. Wykaz wartości NDS i metod oznaczania substancji chemicznych w powietrzu na stanowiskach pracy podano w tabeli w górnym pasku menu.

1,3,5-Trioksan

[110-88-3]

Synonimytrioksan; trójoksymetylen; trioksymetylen
Klasyfikacja substancjiF; R11

Repro. Kat. 3; R63
Xi; R37
Pierwsza pomoc
Niezbędne leki: tlen, Atrovent oraz deksametazon do podawania inhalacyjnego, hydrokortyzon.
Odtrutki: nie są znane.
Leczenie: tlenoterapia, postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Pierwsza pomoc przedlekarska
Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój w pozycji dowolnej. Chronić przed utratą ciepła. Podawać tlen, najlepiej przez maskę. Jeżeli poszkodowany ma duszność, nie może mówić (ma bezgłos), ma chrypkę, świszczący oddech - podać do inhalacji przez usta Atrovent (1-2 rozpylenia). Pilnie wezwać lekarza.

Pomoc lekarska
Jeżeli utrzymuje się skurcz głośni i/lub oskrzeli, podać do inhalacji deksametazon lub dożylnie hydrokortyzon. W każdym przypadku transport do szpitala karetką reanimacyjną PR bez przerywania leczenia.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska
Natychmiast zdjąć odzież, zmyć skórę dużą ilością letniej bieżącej wody (z mydłem, jeżeli nie ma zmian skórnych). Założyć jałowy opatrunek na zaczerwienione miejsca skóry.

Pomoc lekarska
W zależności od powierzchni skażonej skóry i charakteru zmian - transport do szpitala karetką PR lub zapewnienie konsultacji dermatologicznej.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska
Płukać oczy co najmniej 15 minut dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej. Unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki.
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.

Pomoc lekarska
Zapewnić konsultację okulistyczną. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Pierwsza pomoc przedlekarska
W razie połknięcia roztworu podać poszkodowanemu chłodną wodę lub mleko do połykania małymi łykami. Nie wywoływać wymiotów. Pilnie wezwać lekarza.

Pomoc lekarska
Postępowanie objawowe. Transport karetką reanimacyjną PR do szpitala z zapewnieniem pomocy chirurgicznej.
Właściwości fizykochemiczne
Właściwości podstawowe
Masa cząsteczkowa: 90,1

Stan skupienia w temp. 20°C: ciało stałe

Barwa: biała

Zapach: podobny do zapachu formaldehydu

Temperatura topnienia: 62°C

Temperatura wrzenia: 114,5°C

Temperatura zapłonu: 45°C

Temperatura samozapłonu: 410°C

Granice wybuchowości w mieszaninie z powietrzem:

- dolna: 3,6% obj.

- górna: 28,7% obj.

Stężenie stechiometryczne: 6,54% obj.

Gęstość w temp. 65°C: 1,17 g/cm3

Gęstość par względem powietrza: 3,1

Prężność par w temp. 25°C: 16,9 hPa

Stężenie pary nasyconej: brak danych

Rozpuszczalność w wodzie w temp. 25°C: 17,5% wag.

Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w alkoholu etylowym, eterach, estrach, ketonach, kwasach organicznych, węglowodorach aromatycznych; słabo w węglowodorach alifatycznych.
Właściwości dodatkowe
Współczynnik załamania światła w temp. 65°C: 1,3891

Lepkość w temp. 65°C: 2,05 mPa s

Ciepło właściwe: 1,23 J/(g K)

Ciepło topnienie w temp. topnienia: 222 J/g

Ciepło parowania w temp. wrzenia: 452 J/g

Ciepło spalania: -16,85 kJ/g
Właściwości dodatkowe 
Informacje toksykologiczne:
Klasa toksyczności
Substancja działająca szkodliwie na rozrodczość (kat. 3), drażniąca wg wykazu substancji niebezpiecznych.
Substancja nieumieszczona w wykazie substancji i preparatów o działaniu rakotwórczym lub mutagennym.
Substancja nieoceniana pod względem działania rakotwórczego na ludzi przez IARC.
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - brak danych

LD50 (szczur, doustnie) - 800 mg/kg

LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych

LD50 (królik, szczur, skóra) - brak danych
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka substancja szkodliwa, drażniąca i uczulająca.
Drogi wchłaniania: drogi oddechowe, przewód pokarmowy.
Objawy zatrucia ostrego: pary i pyły w stężeniach nieznacznie przekraczających normatyw higieniczny mogą u osób nadwrażliwych wywołać uczucie pieczenia oczu, łzawienie, kaszel, w większych stężeniach - piekący ból oczu, błony śluzowej nosa, gardła, kaszel. W dużych stężeniach - uczucie ściskania w klatce piersiowej, ból głowy, duszność wskutek obrzęku i skurczu głośni lub skurczu oskrzeli. Bezpośrednim następstwem zatrucia może być zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc. Skażenie skóry roztworem powoduje jej zaczerwienienie i ból; substancja stała może wywołać oparzenie skóry.
Skażenie oczu powoduje ból, zaczerwienienie spojówek z ryzykiem uszkodzenia rogówki.
Drogą pokarmową trioksan wywołuje bolesne oparzenie błony śluzowej jamy ustnej, gardła, ból w nadbrzuszu, mdłości, wymioty z krwią, biegunkę. Może nastąpić wstrząs i zapaść. Następstwem zatrucia może być krwiomocz, bezmocz, kwasica metaboliczna, drgawki, zgon.
Objawy zatrucia przewlekłego: zmiany uczuleniowe - wyprysk alergiczny skóry, stany spastyczne oskrzeli.

Na górę strony

Siedziba instytutu
Strona głównaIndeks słówStrona BIPCIOP