   
|
|
|
SUBSTANCJE CHEMICZNE O USTALONYCH WARTOŚCIACH NDS
Zbiór informacji na temat substancji chemicznych z ustalonymi wartościami najwyższych dopuszczalnych stężeń przedstawionych alfabetycznie. Informacje te obejmują nazwy substancji, ich synonimy, klasyfikację, informacje z zakresu pierwszej pomocy w przypadku zatrucia inhalacyjnego, zatrucia drogą pokarmową, skażenia skóry, skażenia oczu. Dla każdego związku podano właściwości fizykochemiczne i toksykologiczne. Wykaz wartości NDS i metod oznaczania substancji chemicznych w powietrzu na stanowiskach pracy podano w tabeli w górnym pasku menu.
|
Bromoetan[74-96-4]| Synonimy | bromek etylu
| | Klasyfikacja substancji | F; R11
Rakotw. Kat. 3; R40
Xn; R20/22
| | Pierwsza pomoc |
Niezbędne leki: tlen, deksametazon do podawania inhalacyjnego; hydrokortyzon; parafina płynna.
Odtrutki: nie są znane.
Leczenie: postępowanie objawowe.
ZATRUCIA INHALACYJNE
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Wyprowadzić poszkodowanego z miejsca narażenia. Zapewnić bezwzględny spokój w dowolnej pozycji. Podawać tlen do oddychania, najlepiej przez maskę. Pilnie wezwać lekarza.
Pomoc lekarska
Kontynuować podawanie tlenu. Kontrolować akcję serca, ciśnienie tętnicze krwi. Założyć stałą drogę dożylną, w razie duszności podać deksametazon do inhalacji lub hydrokortyzon dożylnie. Postępowanie objawowe. Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR bez przerywania leczenia.
Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Ułożyć w pozycji bocznej ustalonej, usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. Odessać strzykawką przez cewnik wydzielinę z nosa i jamy ustnej. Jeżeli zatruty oddycha, podać tlen przez maskę. Jeżeli nie oddycha, zastosować sztuczne oddychanie metodą usta-usta albo za pomocą aparatu typu AMBU. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Pilnie wezwać lekarza.
Pomoc lekarska
W razie zaburzeń oddychania zaintubować, prowadzić oddech za pomocą aparatu typu AMBU z podawaniem tlenu.
Kontrolować akcję serca (EKG), ciśnienie tętnicze krwi. Podać dożylnie hydrokortyzon. Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR bez przerywania leczenia.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska
Zdjąć odzież, myć skórę dużą ilością letniej wody, najlepiej bieżącej. Na oparzenia założyć jałowy opatrunek. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska
W zależności od charakteru i rozległości zmian transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza, ze względu na ryzyko wystąpienia objawów ogólnych zatrucia, w celu zapewnienia konsultacji dermatologicznej lub chirurgicznej.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska
Płukać oczy dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej, około 15 minut (unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki). Wezwać lekarza.
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie natychmiastowego płukania oczu.
Pomoc lekarska
Zapewnić konsultację okulistyczną. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
W razie omyłkowego połknięcia poszkodowany powinien natychmiast sprowokować u siebie wymioty. Później nie prowokować wymiotów. Podać do wypicia 150 ml płynnej parafiny.
Pomoc lekarska
Kontrolować akcję serca i ciśnienie tętnicze. Postępowanie objawowe. Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza.
Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
Pomoc lekarska
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym. | | Właściwości fizykochemiczne |
Właściwości podstawowe
Masa cząsteczkowa: 108,98
Stan skupienia w temp. 20°C: ciecz
Barwa: bezbarwna (żółknie pod wpływem światła)
Zapach: przyjemny, eteryczny
Temperatura topnienia: -119°C
Temperatura wrzenia: 38,4°C
Temperatura zapłonu: nie charakteryzuje się temp. zapłonu oznaczaną standardowymi metodami: powyżej -20°C z użyciem wysokoenergetycznego źródła zapłonu
Temperatura samozapłonu: 511°C
Granica wybuchowości w powietrzu:
- dolna 6,7% obj.
- górna 11,3% obj.
Stężenie stechiometryczne: 6,56% obj.
Gęstość w temp. 20°C: 1,45 g/cm3
Gęstość par względem powietrza: 3,76
Prężność par:
- w temp. 20°C: 507 hPa
- w temp. 30°C: 760 hPa
Stężenie pary nasyconej:
- w temp. 20°C: 2265 g/m3
- w temp. 30°C: 3285 g/m3
Rozpuszczalność w wodzie w temp. 20°C: 0,91% wag.
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w alkoholu etylowym, eterze etylowym, chloroformie, czterochlorku węgla, acetonie, benzenie.
Właściwości dodatkowe
Temperatura krytyczna: 230,7°C
Ciśnienie krytyczne: 6,23 MPa
Współczynnik załamania światła w temp. 20°C: 1,4239
Lepkość w temp. 25°C: 0,38 mPa s
Ciepło właściwe: 0,926 J/(g K)
Ciepło parowania:
- w temp. wrzenia: 243,1 J/g
- w temp. 25°C: 249,9 J/g
Ciepło spalania: 12,87 kJ/g | | Właściwości dodatkowe | | | Informacje toksykologiczne: |
Klasa toksyczności
Substancja szkodliwa, rakotwórcza (kat. 3) wg wykazu substancji niebezpiecznych.
Substancja nieumieszczona w wykazie substancji i preparatów o działaniu rakotwórczym lub mutagennym.
Substancja nie może być sklasyfikowana jako rakotwórcza dla ludzi wg IARC (grupa 3).
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - brak danych
LD50 (szczur, doustnie) - 1350 mg/kg
LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych
LD50 (królik, szczur, skóra) - brak danych
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja szkodliwa, działająca drażniąco oraz depresyjnie na ośrodkowy układ nerwowy.
Drogi wchłaniania: układ oddechowy, skóra, przewód pokarmowy.
Objawy zatrucia ostrego: w postaci par wywołuje łzawienie oczu, zaczerwienienie spojówek, zaczerwienienie skóry twarzy, ból gardła. W dużych stężeniach następuje przyspieszenie akcji serca, spadek ciśnienia tętniczego krwi, zaburzenia oddechowe, utrata przytomności.
Skażenie skóry ciekłą substancją wywołuje miejscowe znieczulenie, zaczerwienienie skóry, oparzenie chemiczne. Oblanie dużej powierzchni skóry i odzieży może wywołać objawy jak w narażeniu inhalacyjnym.
Skażenie oczu ciekłą substancją wywołuje zaczerwienienie spojówek z ryzykiem uszkodzenia rogówki.
Drogą pokarmową może wywołać zaczerwienienie błony śluzowej jamy ustnej, wymioty, biegunkę i objawy jak w zatruciu drogą inhalacyjną.
Następstwem ostrego zatrucia mogą być zmiany w układzie nerwowym pozapiramidowym, uszkodzenie nerek, zmiany w mięśniu sercowym.
Objawy zatrucia przewlekłego: senność, zawroty głowy, zaburzenia chodu, zmiany w układzie nerwowym.
|
|
|
|
|
