   
|
|
|
SUBSTANCJE CHEMICZNE O USTALONYCH WARTOŚCIACH NDS
Zbiór informacji na temat substancji chemicznych z ustalonymi wartościami najwyższych dopuszczalnych stężeń przedstawionych alfabetycznie. Informacje te obejmują nazwy substancji, ich synonimy, klasyfikację, informacje z zakresu pierwszej pomocy w przypadku zatrucia inhalacyjnego, zatrucia drogą pokarmową, skażenia skóry, skażenia oczu. Dla każdego związku podano właściwości fizykochemiczne i toksykologiczne. Wykaz wartości NDS i metod oznaczania substancji chemicznych w powietrzu na stanowiskach pracy podano w tabeli w górnym pasku menu.
|
Bromochlorometan[74-97-5]| Synonimy | bromochlorometan
| | Klasyfikacja substancji | Muta. Kat. 3
Xn; R68
Xi; R36/37/38
| | Pierwsza pomoc |
Niezbędne leki: tlen, deksametazon do podawania inhalacyjnego (np. Auxiloson), hydrokortyzon, furosemid.
Odtrutki: nie są znane.
Leczenie: tlenoterapia, postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój, wygodne ułożenie w dowolnej pozycji. Podawać tlen do oddychania, najlepiej przez maskę. Chronić przed utratą ciepła. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska
Kontynuować podawanie tlenu. Kontrolować akcję serca. Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR pod nadzorem lekarza ze względu na ryzyko nasilenia się objawów zatrucia.
Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Ułożyć w pozycji bocznej ustalonej. Usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. Jeżeli zatruty oddycha, podawać tlen przez maskę. Jeżeli nie oddycha, zastosować sztuczne oddychanie metodą usta-usta lub za pomocą aparatu typu AMBU z podawaniem tlenu. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska
Kontynuować podawanie tlenu. W razie rozpoczynającego się obrzęku płuc podawać deksametazon (np. Auxiloson) inhalacyjnie lub dożylnie hydrokortyzon, furosemid. W razie zaburzeń oddychania zaintubować, prowadzić oddychanie za pomocą aparatu typu AMBU.
Kontrolować akcję serca (EKG). Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska
Zdjąć odzież, obmyć skórę dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej. Jeżeli wystąpiły pęcherze lub inne zmiany skórne, wezwać lekarza.
Pomoc lekarska
W zależności od wskazań konsultacja dermatologiczna lub pomoc chirurgiczna.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska
Płukać oczy co najmniej 15 minut dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej (unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki).
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska
Konieczna konsultacja okulistyczna. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
W razie pomyłkowego połknięcia poszkodowany powinien natychmiast wywołać u siebie wymioty. Później nie prowokować wymiotów. Nie podawać mleka ani alkoholu. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
Pomoc lekarska
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym. | | Właściwości fizykochemiczne |
Właściwości podstawowe
Masa cząsteczkowa: 129,4
Stan skupienia w temp. 20°C: ciecz
Barwa: bezbarwna
Zapach: słodkawy
Temperatura topnienia: -88°C
Temperatura wrzenia: 68°C
Gęstość w temp. 20°C: 1,93 g/cm3
Gęstość par względem powietrza: 4,46
Prężność par:
- w temp. 20°C: 147 hPa
- w temp. 30°C: 250 hPa
Stężenie pary nasyconej:
- w temp. 20°C: 780 g/m3
- w temp. 30°C: 1285 g/m3
Rozpuszczalność w wodzie: rozpuszcza się słabo
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w acetonie, benzenie
Właściwości dodatkowe
Współczynnik załamania światła w temp. 20°C: 1,4832
Ciepło właściwe: 0,68 J/(g K) | | Właściwości dodatkowe | | | Informacje toksykologiczne: |
Klasa toksyczności
Substancja szkodliwa, mutagenna (kat. 3), drażniąca zgodnie z kryteriami klasyfikacji substancji chemicznych.
Substancja nieumieszczona w wykazie substancji i preparatów o działaniu rakotwórczym lub mutagennym.
Substancja nieoceniana pod względem działania rakotwórczego dla ludzi przez IARC.
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - brak danych
LD50 (szczur, doustnie) - 5000 mg/kg
LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych
LD50 (królik, skóra) - powyżej 20000 mg/kg
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja szkodliwa, drażniąca oraz neurotoksyczna.
Drogi wchłaniania: w postaci par - drogi oddechowe, ciekły - przewód pokarmowy
Objawy zatrucia ostrego: w postaci par wywołuje łzawienie oczu i zaczerwienienie spojówek, uczucie drapania w gardle i kaszel. W bardzo dużych stężeniach może wywołać ból i zawroty głowy, nudności, dezorientację; może wystąpić utrata przytomności i zaburzenia rytmu serca, obrzęk płuc.
Skażenie oczu ciekłą substancją powoduje łzawienie, ból, zaczerwienienie spojówek. Skażenie skóry powoduje jej zaczerwienienie. Drogą pokarmową wywołuje nudności, wymioty, bóle brzucha, biegunkę oraz objawy ogólne jak w zatruciu drogą oddechową. Następstwem ostrego zatrucia mogą być zmiany w nerkach i w mięśniu sercowym, zapalenie płuc oraz przypuszczalnie uszkodzenie wątroby.
Objawy zatrucia przewlekłego: powtarzające się narażenie na substancję w dużym stężeniu może doprowadzić do zmian zwyrodnieniowych w wątrobie i nerkach oraz do zmian w płucach i mięśniu sercowym.
|
|
|
|
|
