Logo CIOP CIOPMapa serwisu English version
CIOPWsteczPoziom wyżejCIOP
.. | Zbiór informacji na temat substancji chemicznych | Tabela obowiązujących wartości NDS i metod oznaczania substancji chemicznych

SUBSTANCJE CHEMICZNE O USTALONYCH WARTOŚCIACH NDS
Zbiór informacji na temat substancji chemicznych z ustalonymi wartościami najwyższych dopuszczalnych stężeń przedstawionych alfabetycznie.  Informacje te obejmują nazwy substancji, ich synonimy, klasyfikację, informacje z zakresu pierwszej pomocy w przypadku zatrucia inhalacyjnego, zatrucia drogą pokarmową, skażenia skóry, skażenia oczu. Dla każdego związku podano właściwości fizykochemiczne i toksykologiczne. Wykaz wartości NDS i metod oznaczania substancji chemicznych w powietrzu na stanowiskach pracy podano w tabeli w górnym pasku menu.

Dimetoksymetan

[109-87-5]

Synonimymetylal, eter metylenodwumetylowy, dwumetyloformal,
dwumetoksymetan,
Klasyfikacja substancjiF; R11
Xi; R36/37/38
Pierwsza pomoc
Niezbędne leki: tlen.
Odtrutki:nie są znane.
Leczenie: postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój, wygodne ułożenie w pozycji dowolnej. Kaszel i ból głowy uzasadniają podawanie tlenu do oddychania, najlepiej przez maskę. Chronić przed utratą ciepła. Wezwać lekarza.

Pomoc lekarska
Kontynuować podawanie tlenu. W razie wskazań transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza.
Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Ułożyć w pozycji bocznej ustalonej. Usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. Jeżeli zatruty oddycha, podać tlen przez maskę. Jeżeli nie oddycha, zastosować sztuczne oddychanie metodą usta-usta lub za pomocą aparatu typu AMBU z podawaniem tlenu. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza.

Pomoc lekarska
Lekarz powinien uwzględnić inną przyczynę utraty przytomności poza zatruciem metylalem. Kontynuować podawanie tlenu. Przy zaburzeniach oddychania zaintubować, prowadzić sztuczne oddychanie za pomocą aparatu typu AMBU. Kontrolować akcję serca (EKG). Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska
Zdjąć odzież, obmyć skórę dużą ilością wody o temperaturze pokojowej, najlepiej bieżącej. Nie stosować mydła. W razie wystąpienia zmian skórnych wezwać lekarza.

Pomoc lekarska
W razie wskazań - konsultacja dermatologiczna.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska
Płukać oczy co najmniej 15 minut dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej (unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki). Wezwać lekarza.
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.

Pomoc lekarska
W każdym przypadku skażenia oczu konieczna pilna konsultacja okulistyczna. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
W razie pomyłkowego połknięcia poszkodowany powinien natychmiast wywołać u siebie wymioty. Później nie prowokować wymiotów. Nie podawać mleka ani alkoholu. Wezwać lekarza.

Pomoc lekarska
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.

Pomoc lekarska
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
Właściwości fizykochemiczne
Właściwości podstawowe
Masa cząsteczkowa: 76,1

Stan skupienia w temp. 20°C: ciecz

Barwa: bezbarwna

Zapach: ostry

Temperatura topnienia: -104,8°C

Temperatura wrzenia: 42,3°C

Temperatura zapłonu: -21°C

Temperatura samozapłonu: 232°C

Granice wybuchowości w mieszaninie z powietrzem:

- dolna: 3,6% obj.

- górna: 12,6% obj.

Stężenie stechiometryczne: 4,99% obj.

Minimalna energia zapłonu: 0,42 mJ

Gęstość w temp. 20°C: 0,86 g/cm3

Gęstość par względem powietrza: 2,63

Prężność par w temp. 20°C: 440 hPa

Stężenie pary nasyconej:

- w temp. 20°C: 1375 g/m3

- w temp. 30°C: 1840 g/m3

Rozpuszczalność w wodzie w temp. 16°C: 24,4% wag.

Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się bez ograniczeń w alkoholu etylowym i eterze etylowym.
Właściwości dodatkowe
Temperatura krytyczna: 242°C

Ciśnienie krytyczne: 4,47 MPa

Współczynnik załamania światła w temp. 20°C: 1,35335

Lepkość w temp. 20°C: 0,336 mPa s

Ciepło właściwe: 2,12 J/(g K)

Ciepło parowania w temp. 25°C: 379,9 J/g

Ciepło spalania: -25,08 kJ/g
Właściwości dodatkowe 
Informacje toksykologiczne:
Klasa toksyczności
Substancja drażniąca zgodnie z kryteriami klasyfikacji substancji chemicznych.
Substancja nieumieszczona w wykazie substancji i preparatów o działaniu rakotwórczym lub mutagennym.
Substancja nieoceniana pod względem działania rakotwórczego na ludzi przez IARC.
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - brak danych

LD50 (szczur, doustnie) - brak danych

LC50 (szczur, inhalacja) - 46706 mg/m3

LD50 (królik, szczur, skóra) - brak danych
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja drażniąca oraz działająca słabo depresyjnie na ośrodkowy układ nerwowy.
Drogi wchłaniania: w postaci par - drogi oddechowe, w postaci cieczy - skóra, przewód pokarmowy.
Objawy zatrucia ostrego: w postaci par wywołuje łzawienie oczu i zaczerwienienie spojówek oraz uczucie drapania w gardle, kaszel i duszność. W bardzo dużych stężeniach może wystąpić ból i zawroty głowy oraz senność.
Skażenie oczu ciekłą substancją wywołuje łzawienie oczu, zaczerwienienie spojówek. Skażenie skóry ciekłą substancją może spowodować stan zapalny. Drogą pokarmową może wywołać nudności, wymioty, bóle brzucha, biegunkę, ból i zawroty głowy, senność. Następstwem zatrucia może być uszkodzenie wątroby i nerek.
Objawy zatrucia przewlekłego: nie były opisywane.

Na górę strony

Siedziba instytutu
Strona głównaIndeks słówStrona BIPCIOP