   
|
|
|
SUBSTANCJE CHEMICZNE O USTALONYCH WARTOŚCIACH NDS
Zbiór informacji na temat substancji chemicznych z ustalonymi wartościami najwyższych dopuszczalnych stężeń przedstawionych alfabetycznie. Informacje te obejmują nazwy substancji, ich synonimy, klasyfikację, informacje z zakresu pierwszej pomocy w przypadku zatrucia inhalacyjnego, zatrucia drogą pokarmową, skażenia skóry, skażenia oczu. Dla każdego związku podano właściwości fizykochemiczne i toksykologiczne. Wykaz wartości NDS i metod oznaczania substancji chemicznych w powietrzu na stanowiskach pracy podano w tabeli w górnym pasku menu.
|
Butano-1-tiol[109-79-5]| Synonimy | merkaptan n-butylowy, butanotiol,
| | Klasyfikacja substancji | F; R11
Xn; R20/22
| | Pierwsza pomoc |
Niezbędne leki: tlen, Atrovent do inhalacji, hydrokortyzon, deksametazon do podawania inhalacyjnego (np. Auxiloson), furosemid.
Odtrutki: nie są znane.
Leczenie: tlenoterapia, postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić bezwzględny spokój (bezruch) w pozycji półleżącej lub siedzącej. Wysiłek fizyczny może wyzwolić obrzęk płuc. Chronić przed utratą ciepła. Podawać tlen, najlepiej przez maskę. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska
Należy kontynuować podawanie tlenu. Ze względu na zagrożenie wystąpieniem obrzęku płuc założyć stałą drogę dożylną. W razie duszności, z objawami spastycznymi oskrzelowymi, należy podać do inhalacji Atrovent - 2-4 rozpylenia: działa rozszerzająco na oskrzela po 3-5 minutach. W razie rozpoczynającego się obrzęku płuc podać inhalacyjnie deksametazon (np. Auxiloson) lub dożylnie hydrokortyzon, furosemid. Ze względu na zagrażający obrzęk płuc w każdym przypadku transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza, bez przerywania leczenia.
Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Ułożyć w pozycji bocznej ustalonej. Usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. Odessać przez cewnik strzykawką wydzielinę z nosa i jamy ustnej. Jeżeli poszkodowany nie oddycha, zastosować sztuczne oddychanie metodą usta-usta albo za pomocą aparatu typu AMBU. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska
W razie zaburzeń oddychania zaintubować, zastosować sztuczne oddychanie za pomocą aparatu typu AMBU, z podawaniem tlenu. Objawy rozpoczynającego się obrzęku płuc uzasadniają założenie stałej drogi dożylnej, podanie dożylnie hydrokortyzonu, furosemidu. W każdym przypadku zatrucia, ze względu na zagrażający obrzęk płuc, transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza, z kontrolą układu krążenia i kontynuacją leczenia.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska
Zdjąć odzież, zmyć skórę dużą ilością letniej wody (z mydłem, jeżeli nie ma zmian skórnych). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska
W zależności od charakteru i rozległości zmian transport do szpitala karetką PR w celu zapewnienia konsultacji dermatologicznej.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska
Płukać oczy chłodną wodą, najlepiej bieżącą, co najmniej 15 minut.
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska
Zapewnić konsultację okulistyczną. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
W razie pomyłkowego połknięcia poszkodowany powinien natychmiast wywołać u siebie wymioty. Później nie prowokować wymiotów. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska
Transport do szpitala karetką PR.
Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
Pomoc lekarska
W razie zaburzeń oddychania zaintubować, zastosować sztuczne oddychanie za pomocą aparatu typu AMBU, z podawaniem tlenu. Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR. | | Właściwości fizykochemiczne |
Właściwości podstawowe
Masa cząsteczkowa: 90,19
Stan skupienia w temp. 20°C: ciecz
Barwa: bezbarwna
Zapach: odrażający
Temperatura topnienia: -115,7°C
Temperatura wrzenia: 98,2°C
Temperatura zapłonu: -2°C
Temperatura samozapłonu: 290°C
Granice wybuchowości w mieszaninie z powietrzem:
- dolna: 1,4% obj.
- górna: 9,8% obj.
Stężenie stechiometryczne: 2,72% obj.
Gęstość w temp. 20°C: 0,84 g/cm3
Gęstość par względem powietrza: 3,12
Prężność par w temp. 20°C: 40 hPa
Stężenie pary nasyconej w temp. 25°C: 193 g/m3
Rozpuszczalność w wodzie w temp. 20°C: 0,6% wag.
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w etanolu, eterze etylowym.
Właściwości dodatkowe
Współczynnik załamania światła w temp. 20°C: 1,4430
Lepkość w temp. 20°C: 0,501 mPa s
Ciepło właściwe: 1,91 J/(g K)
Ciepło parowania:
- w temp. wrzenia: 357,8 J/g
- w temp. 25°C: 404,6 J/g
Ciepło spalania: -38,64 kJ/g | | Właściwości dodatkowe | | | Informacje toksykologiczne: |
Klasa toksyczności
Substancja szkodliwa zgodnie kryteriami klasyfikacji substancji chemicznych.
Substancja nieumieszczona w wykazie substancji i preparatów o działaniu rakotwórczym lub mutagennym.
Substancja nieoceniana pod względem działania rakotwórczego dla ludzi przez IARC.
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - 0,001 ÷ 0,002 mg/m3
LD50 (szczur, doustnie) - 1500 mg/kg
LC50 (szczur, inhalacja) - 14794 mg/m3 (4 h)
LD50 (królik, szczur, skóra) - brak danych
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja szkodliwa, drażniąca, działa depresyjnie na ośrodkowy układ nerwowy.
Drogi wchłaniania: pary - drogi oddechowe, ciecz - przewód pokarmowy; brak danych o wchłanianiu przez skórę.
Objawy zatrucia ostrego: pary wywołują łzawienie i uczucie pieczenia oczu, kaszel, mdłości, zawroty głowy. W dużych stężeniach prawdopodobnie mogą spowodować obrzęk płuc w okresie do 72 godzin po zatruciu. W bardzo dużych stężeniach (ponad 150 mg/m3) wywołują zawroty głowy, mdłości, wymioty i objawy narkotyczne z utratą przytomności. Skażenie skóry powoduje jej zaczerwienienie. Skażenie oczu ciekłą substancją może wywołać ból, stan zapalny.
Brak informacji o zatruciach drogą pokarmową. Prawdopodobnie mogą wystąpić nudności, wymioty, ból brzucha, biegunka wskutek utworzenia się siarkowodoru w kwaśnym soku żołądkowym.
Objawy zatrucia przewlekłego: nie opisywano. |
|
|
|
|
