   
|
|
|
SUBSTANCJE CHEMICZNE O USTALONYCH WARTOŚCIACH NDS
Zbiór informacji na temat substancji chemicznych z ustalonymi wartościami najwyższych dopuszczalnych stężeń przedstawionych alfabetycznie. Informacje te obejmują nazwy substancji, ich synonimy, klasyfikację, informacje z zakresu pierwszej pomocy w przypadku zatrucia inhalacyjnego, zatrucia drogą pokarmową, skażenia skóry, skażenia oczu. Dla każdego związku podano właściwości fizykochemiczne i toksykologiczne. Wykaz wartości NDS i metod oznaczania substancji chemicznych w powietrzu na stanowiskach pracy podano w tabeli w górnym pasku menu.
|
Diizocyjanian tolueno-2,4-diylu[26471-62-5]| Synonimy | 2,4-toluilenodwuizocyjanian, 2,4-dwuizocyjanian toluilenu, 2,4-diizocyjaniano-1-metylobenzen, Izocyn T
| | Klasyfikacja substancji | Rakotw. Kat. 3; R40
T+; R26
Xi; R36/37/38
R42/43
R52-53
| | Pierwsza pomoc |
Niezbędne leki: tlen, Atrovent oraz deksametazon do podawania inhalacyjnego, hydrokortyzon.
Odtrutki: nie są znane.
Leczenie:objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Pierwsza pomoc przedlekarska
Wyprowadzić z miejsca narażenia. Zapewnić spokój w pozycji siedzącej. W razie duszności (uczucie ?braku tchu") podawać tlen, najlepiej przez maskę, oraz Atrovent (1-2 rozpylenia). Pilnie wezwać lekarza.
Pomoc lekarska
Kontynuować podawanie tlenu. Duszność i skurcz oskrzeli uzasadniają: podawanie tlenu, inhalacyjnie deksametazonu oraz założenie stałej drogi dożylnej; w razie wskazań podanie dożylne hydrokortyzonu.
W każdym przypadku zatrucia transport do szpitala karetką reanimacyjną PR pod nadzorem lekarza bez przerywania leczenia.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska
Zdjąć odzież, umyć skórę dużą ilością letniej wody, najlepiej bieżącej. Nie stosować mydła. W razie zmian założyć jałowe opatrunki. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska
W zależności od lokalizacji i rozległości zmian konsultacja dermatologa lub transport do szpitala karetką PR w celu zapewnienia pomocy specjalistycznej, ze względu na ryzyko jednoczesnego wystąpienia duszności i ewentualne wskazania do leczenia zmian skórnych.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska
Płukać oczy co najmniej 15 minut dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej (unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki).
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska
W każdym przypadku skażenia oczu konieczna pilna konsultacja okulistyczna. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ *
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Nie wywoływać wymiotów. Podać do wypicia zimną wodę albo mleko. Poza tym nie podawać niczego doustnie. Natychmiast wezwać lekarza.
Pomoc lekarska
Założyć stałą drogę dożylną ze względu na ryzyko powikłań. W razie wskazań podać pozajelitowo leki przeciwbólowe (np. pyralginę). Transport do szpitala karetką PR albo reanimacyjną, w zależności od wskazań. Kontrolować akcję serca i oddychanie.
* Podano na podstawie przypuszczalnych objawów. | | Właściwości fizykochemiczne |
Właściwości podstawowe
Masa cząsteczkowa: 174,16
Stan skupienia w temp. 20°C: ciało stałe
Barwa: bezbarwne lub jasnożółte
Zapach: charakterystyczny, odrażający
Temperatura topnienia: 21,8°C
Temperatura wrzenia: 247,0°C
Temperatura zapłonu: 127°C
Temperatura samozapłonu: 620°C
Granice wybuchowości w mieszaninie z powietrzem:
- dolna: 0,9% obj.
- górna: 9,5% obj.
Stężenie stechiometryczne: 2,16% obj.
Gęstość w temp. 20°C: 1,22 g/cm3
Gęstość par względem powietrza: 6,0
Prężność par:
- w temp. 20°C: 0,013 hPa
- w temp. 80°C: 1,3 hPa
Stężenie pary nasyconej w temp. 20°C: 0,093 g/m3
Rozpuszczalność w wodzie: nie rozpuszcza się; z gorącą wodą reaguje gwałtownie z wydzieleniem CO2
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w alkoholu etylowym, eterze etylowym, acetonie, benzenie, czterochlorku węgla, chlorobenzenie.
Właściwości dodatkowe
Współczynnik załamania światła w temp. 20°C: 1,5689
Lepkość w temp. 25°C: 2,72 mPa s
Ciepło właściwe: 1,54 J/(g K)
Ciepło topnienia w temp. topnienia: 130,2 J/g
Ciepło parowania w temp. 150°C: 341 J/g | | Właściwości dodatkowe | | | Informacje toksykologiczne: |
Klasa toksyczności
Substancja bardzo toksyczna, rakotwórcza (kat. 3) oraz drażniąca wg wykazu substancji niebezpiecznych.
Substancja nieumieszczona w wykazie substancji i preparatów o działaniu rakotwórczym lub mutagennym.
Substancja przypuszczalnie rakotwórcza wg IARC (grupa 2B).
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - 0,36 mg/m3
LD50 (szczur, doustnie) - 5800 mg/kg
LC50 (szczur, inhalacja) - 101,4 mg/m3 (4 h)
LD50 (królik, szczur, skóra) - brak danych
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja bardzo toksyczna, drażniąca i uczulająca, podejrzana o działanie rakotwórcze u człowieka.
Drogi wchłaniania: drogi oddechowe, skóra, przewód pokarmowy.
Objawy zatrucia ostrego: pary lub pyły w małych stężeniach, nieprzekraczających NDS, mogą u ludzi nadwrażliwych wywołać napad astmy oskrzelowej (skurczu oskrzeli). Toluilenodwuizocyjanian (TDI) w stężeniach przekraczających NDS chwilowe wywołuje kaszel; może wystąpić kichanie, łzawienie oczu, uczucie pieczenia w gardle i natychmiastowy lub opóźniony napad duszności wskutek skurczu oskrzeli. Może nastąpić nagła utrata przytomności w czasie napadu duszności. Następstwem zatrucia może być zapalenie płuc i skaza krwotoczna spowodowana spadkiem liczby płytek krwi. Skażenie skóry wywołuje najczęściej swędzenie, obrzęk, alergiczne zapalenie skóry i/albo zaczerwienienie i ból. Skażenie oczu wywołuje łzawienie, ból i zaczerwienienie spojówek. Nie opisywano zatruć drogą pokarmową prawdopodobnie ze względu na odrażający zapach substancji. Przypuszczalnie może wywołać bóle w przełyku i ból brzucha, wymioty.
Objawy zatrucia przewlekłego: dominuje występowanie astmy oskrzelowej (szacowana częstość - ok. 10% narażonych) i wyprysku uczuleniowego skóry, mogą występować przewlekłe katary nosa, zapalenie nosogardzieli, zaburzenia węchu. Podejrzenie ryzyka nowotworów płuc. |
|
|
|
|
