   
|
|
|
SUBSTANCJE CHEMICZNE O USTALONYCH WARTOŚCIACH NDS
Zbiór informacji na temat substancji chemicznych z ustalonymi wartościami najwyższych dopuszczalnych stężeń przedstawionych alfabetycznie. Informacje te obejmują nazwy substancji, ich synonimy, klasyfikację, informacje z zakresu pierwszej pomocy w przypadku zatrucia inhalacyjnego, zatrucia drogą pokarmową, skażenia skóry, skażenia oczu. Dla każdego związku podano właściwości fizykochemiczne i toksykologiczne. Wykaz wartości NDS i metod oznaczania substancji chemicznych w powietrzu na stanowiskach pracy podano w tabeli w górnym pasku menu.
|
Cyrkon[7440-67-7]| Synonimy | -
| | Klasyfikacja substancji | F; R15-17 niestabilizowany
F; R15 stabilizowany
| | Pierwsza pomoc |
Niezbędne leki: tlen, Atrovent do podawania inhalacyjnego.
Odtrutki: nie są znane.
Leczenie: postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój w dowolnej pozycji.
Chronić przed utratą ciepła. W razie duszności podawać tlen do oddychania, najlepiej przez maskę. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska
Kontynuować podawanie tlenu. W razie duszności z oskrzelowymi objawami spastycznymi należy podać do inhalacji Atrovent (1-2 rozpylenia).
Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska
Zdjąć odzież - myć skórę dużą ilością wody, najlepiej bieżącej o temperaturze pokojowej.
Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska
W razie wystąpienia zmian skórnych wskazana konsultacja dermatologiczna.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska
Płukać oczy dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej, około 15 minut (unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki). Wezwać lekarza.
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska
Zapewnić konsultację okulistyczną. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Natychmiast po połknięciu poszkodowany powinien sam prowokować u siebie wymioty.
Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska
Postępowanie objawowe. Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza. | | Właściwości fizykochemiczne |
Właściwości podstawowe
Masa atomowa: 91,22
Stan skupienia w temp. 20°C: ciało stałe
Barwa: szarobiała z metalicznym połyskiem
lub ciemnoszara (proszek)
Zapach: bez zapachu
Temperatura topnienia: 1845°C
Temperatura wrzenia: 3577°C
Temperatura zapłonu: nie dotyczy
Temperatura samozapłonu pyłu frakcji 53 ěm:
- zawieszonego w powietrzu: 253°C
- osiadłego: 190°C
Dolne granice wybuchowości
pyłu frakcji 53 ěm w powietrzu: 40 ÷ 64 g/m3
Stężenie stechiometryczne: brak danych
Gęstość w temp. 20°C: 6,49 g/cm3
Gęstość nasypowa: 1200 ÷ 2300 kg/m3
Gęstość par względem powietrza: nie dotyczy
Prężność par: brak danych
Rozpuszczalność w wodzie w temp. 25°C: nie rozpuszcza się
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w stężonym kwasie siarkowym i kwasie fluorowodorowym | | Właściwości dodatkowe | | | Informacje toksykologiczne: |
Klasa toksyczności
Substancja nieumieszczona w wykazie substancji i preparatów o działaniu rakotwórczym lub mutagennym.
Substancja nieoceniana pod względem działania rakotwórczego dla ludzi przez IARC.
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - bez zapachu
LD50 (szczur, doustnie) - brak danych
LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych
LD50 (królik, skóra) - brak danych
TCL0 (człowiek, inhalacja) - brak danych
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja drażniąca.
Drogi wchłaniania: układ oddechowy, skóra, przewód pokarmowy.
Objawy zatrucia ostrego: w postaci pyłu może wywołać łzawienie i zaczerwienienie oczu, kaszel, duszność, skurcz oskrzeli. Skażenie skóry wywołuje zaczerwienienie. Skażenie oczu może wywołać ból i zaczerwienienie spojówek, łzawienie.
Drogą pokarmową wywołuje mdłości, wymioty, ból brzucha.
Objawy zatrucia przewlekłego: w przebiegu przewlekłego narażenia obserwuje się tworzenie się ziarniniaków w obrębie skóry i płuc. |
|
|
|
|
